Wysoko wydajna, mrozoodporna odmiana wiciokrzewu Tomichka

Odmiana Tomiczka cieszy się niesłabnącą popularnością wśród miłośników wiciokrzewu. Swój sukces zawdzięcza przyjemnemu smakowi i bogatemu składowi chemicznemu jagód, łatwości pielęgnacji, mrozoodporności i walorom dekoracyjnym krzewów. W tym artykule szczegółowo opisano funkcje odmiany i niuanse jego uprawy.

Opis odmiany wiciokrzewu

Wiciokrzew Tomichka jest efektem pracy krajowych hodowców. Owoce charakteryzują się nietypowym kształtem i przyjemnym słodkim smakiem z lekką kwaskowatością. Zawierają 30 kcal w 100 g, aż 24 mg kwasu askorbinowego i około 770 mg substancji P-aktywnych.

Geneza i rozwój, historia hodowli

Jest to odmiana wiciokrzewu selekcji syberyjskiej, wyhodowana w wyniku swobodnego zapylenia elitarnej formy wiciokrzewu Turchaninov nr 68/2 w twierdzy Bakcharsky NIISS nazwanej imieniem. MA Lisavenko. Liderami projektu są I.K. Gidyuk i Z.I. Luchnik.

Odmiana przechodzi badania państwowe od 1984 r., a w 1987 r. została wpisana do Państwowego Rejestru Rosji.

Charakterystyka, opis wyglądu, smaku

Krzewy są średniej wielkości, dorastają do 1,8 m wys., okrągłe, gęste i rozłożyste. Pędy zielone, cienkie i zakrzywione. Liście są średniej wielkości, owalne z wydłużoną, ostrą końcówką, zielone lub jasnozielone, lekko owłosione. Kwiaty są drobne, jasnozielone.

Jagody są w kształcie kropli lub cylindryczne, duże, ważą średnio 1 g i osiągają 2,5 cm długości.Skórka jest cienka, grudkowata, pokryta woskowym nalotem, a podczas dojrzewania staje się ciemnofioletowa, prawie czarna. Miąższ jest miękki i soczysty. Smak jest słodki z kwaskowatością.

Funkcje aplikacji

Owoce Tomiczki spożywane są świeże, suszone, mrożone, wykorzystywane do produkcji konfitur, dżemów, kompotów i innych rodzajów konserwantów. Z jagód wytwarza się także barwniki spożywcze, które wykorzystuje się do produkcji win (np. gruzińskiej „Kakheti”).

Również krzewy tej odmiany wiciokrzewu mają atrakcyjny wygląd i służą celom dekoracyjnym.

Okres dojrzewania, plon i owocowanie

Jest to odmiana wcześnie dojrzewająca, jagody dojrzewają na początku czerwca.

Krzewy zaczynają owocować 4 lata po posadzeniu. Średni plon wynosi 53 c/ha, maksymalny to 110 c/ha.

Odporność na choroby i szkodniki

Odmiana charakteryzuje się odpornością na choroby i szkodniki. Jednak ze względu na bliskość innych odmian wiciokrzewu oraz różnych upraw owoców i jagód, mogą na niego wpływać:

• mszyca wiciokrzewowa;
• owad łuskowaty;
• grosz;
• zwój liściowy;
• górnik;
• Ćma perska;
• piła;
• błąd wiciokrzewu;
• skrzydło palcowe;
• choroby grzybowe i wirusowe.

Odporność na zimno i suszę

Odmiana jest odporna na mróz. Pędy tolerują temperaturę powietrza do -50°C, korzenie do -40°C, pąki kwiatowe, jajniki i pąki nie opadają w temperaturze -8°C.

Krzewy źle znoszą suszę, a z powodu braku wilgoci wydajność spada.

Dla jakich regionów najlepiej się sprawdza i jakie są wymagania klimatyczne?

Początkowo odmiana została wpisana do rejestru państwowego dla regionów zachodnio-syberyjskich i północno-zachodnich, ale ze względu na bezpretensjonalność wobec warunków klimatycznych została pomyślnie włączona rosnąć we wszystkich obszarach.

Główne zalety i wady tej odmiany

Plusy Tomska:

• mrozoodporność;
• stabilna odporność na choroby i szkodniki;
• możliwość uniwersalnego zastosowania jagód;
• stosunkowo dobra przenośność;
• krzewy ozdobne;
• łatwość opieki;
• nie ma potrzeby częstych przeszczepów;
• stabilne owocowanie przez 30 lat.

Wady odmiany:

• słaba odporność na suszę;
• potrzeba zapylaczy;
• zrzucanie jagód po dojrzewaniu.

Jaka jest różnica od innych odmian i mieszańców

Porównanie Tomiczki z innymi wczesnymi odmianami:

Technologia rolnicza

Aby krzewy dobrze się rozwijały i owocowały, należy wybrać odpowiednie sadzonki i miejsce do ich sadzenia, a także zapewnić roślinom odpowiednią pielęgnację.

Wybór miejsca w ogrodzie i przygotowanie dołków

Miejsce sadzenia wiciokrzewu powinno być dobrze oświetlone i chronione przed przeciągami i porywistymi wiatrami.

Jest to roślina kochająca wilgoć, ale stagnacja wody u korzeni prowadzi do ich gnicia. Należy zadbać o to, aby poziom wód gruntowych nie znajdował się wyżej niż 1 m od powierzchni gruntu.

Odniesienie. Tomichka dobrze rozwija się w półcieniu, ale w tym przypadku zmniejsza plon i jakość jagód.

Przygotowanie do lądowania

Do sadzenia nadają się sadzonki 2-letnie o wysokości 40 cm, z co najmniej 2 mocnymi pędami i zdrowymi, rozgałęzionymi korzeniami. Przed sadzeniem na miejscu moczy się je w roztworze stymulatorów wzrostu (Epin, Kornevin).

Gleba jest wcześniej oczyszczana z resztek roślinnych i wykopywana.

Wymagania glebowe

Tomskaya preferuje luźne, żyzne gleby, o dobrej przepuszczalności wilgoci i powietrza oraz neutralnej kwasowości. Najlepszą opcją jest glina i piaskowiec.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Sezon wegetacyjny wiciokrzewu kończy się wcześnie, dlatego sadzenie roślin odbywa się od końca sierpnia do drugiej połowy listopada. Dopuszczalne jest wiosenne sadzenie sadzonek, jednak w tym przypadku konieczne jest wykonanie tego przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego.

Ważny! Sadzonki posadzone wiosną gorzej się zakorzeniają.

Zasady lądowania:

1. Wykop otwory do sadzenia na miejscu o wymiarach 50 x 50 cm w odległości co najmniej 1,5 m od siebie.
2. Napełnij je do połowy mieszanką składników odżywczych (wiadro próchnicy lub kompostu, połowa wykopanej ziemi, 100 g soli potasowej i superfosfatu podwójnego, 1 łyżka popiołu drzewnego) i uzupełnij wodą.
3. Umieść sadzonki pionowo pośrodku dołków i wyprostuj ich korzenie.
4. Przykryj rośliny mieszanką gleby, zagęść i podlej wodą.
5. Gdy gleba opadnie, dodaj więcej mieszanki składników odżywczych, tak aby szyja korzeniowa została zakopana maksymalnie na 4 cm.
6. Wykonuj rowy w pobliżu pni drzew i obficie podlewaj.
7. Ściółkuj ziemię humusem, słomą lub trocinami.

Cechy uprawy i niuanse opieki

Podczas podlewania kierują się stanem gleby: powinna być wilgotna, ale stagnacja wody jest niedopuszczalna. Średnio krzewy podlewa się 2-3 razy w miesiącu, wlewając pod każdy 10-15 litrów wody.

Po każdym podlewaniu i deszczu glebę spulchnia się, aby zapobiec tworzeniu się suchej skorupy na jej powierzchni i poprawić dostęp wody i tlenu do korzeni.Równolegle z spulchnianiem przeprowadza się odchwaszczanie, usuwanie chwastów, które pobierają składniki odżywcze z gleby, tworzą sprzyjające środowisko dla rozwoju chorób i przyciągają szkodniki.

3 lata po posadzeniu rośliny zaczynają być karmione. Na początku wiosny stosuje się nawozy organiczne i zawierające azot (obornik, kompost, azotan amonu, mocznik), we wrześniu pod każdy krzak wsypuje się 100 g popiołu drzewnego.

Ważny! Odmiana ta nie lubi nawozów mineralnych.

Przez pierwsze 5 lat po posadzeniu przeprowadza się jedynie przycinanie sanitarne, usuwając suche, uszkodzone pędy i nadmiar pędów korzeniowych. Pozostałe gałęzie są ściśnięte do jednej trzeciej ich długości.

Krzewy starsze niż 6 lat wymagają cięcia odmładzającego, podczas którego przycina się stare gałęzie na poziomie gruntu, pozostawiając kikuty o długości 30-40 cm.Po zabiegu na krzaku pozostaje maksymalnie 10 silnych pędów i młodych pędów.

Krzewy przycina się pod koniec października, po zabiegu traktuje się je mieszanką Bordeaux.

Zapylacze

Tomichka jest odmianą samosterylną, zapyloną krzyżowo. Najbardziej odpowiednimi zapylaczami są sadzonki i wybrane formy wiciokrzewu Turchaninova i Kamchatskaya, a także odmiany Blue wrzeciono, Kamczadalka, Blue Bird, Pavlovskaya, Zolushka, Bakcharskaya, Pamyati Gidzyuk, Vasyuganskaya.

Zwalczanie chorób i szkodników

Choroby i szkodniki, które mogą dotknąć Tomsk:

Przygotowania do zimy

Pod koniec jesieni przycina się krzewy, usuwa się z otaczającej je ziemi resztki roślin i warstwę starej ściółki i spala, glebę spulchnia się, wykonuje się nowy krąg korzeniowy, podlewa i ponownie ściółkuje humusem, torfem, trocinami lub słomą.

Aby zapobiec chorobom i szkodnikom, krzewy i ziemię pod nimi opryskuje się środkami grzybobójczymi (Gamair, Quadris, Maxim) i insektycydami (Aktellik, Aktara).

Reprodukcja

Najczęściej Tomichkę rozmnaża się metodami wegetatywnymi: sadzonki, dzielenie krzewu, nakładanie warstw.

Do sadzonek stosuje się pędy zielone i półzdrewniałe. Sadzonki umieszcza się w pojemniku z pożywną glebą, wstępnie traktuje się stymulatorami wzrostu (Kornevin, Heteroauxin) i przykrywa polietylenem. Rośliny są regularnie podlewane i wentylowane. Przy odpowiedniej pielęgnacji młode sadzonki wyrosną do końca sezonu.

Odniesienie. Jest to najtrudniejsza metoda, a wskaźnik przeżycia jest niski w porównaniu z innymi metodami reprodukcji.

Pod koniec sezonu wegetacyjnego rozmnażanie odbywa się poprzez nakładanie warstw. Aby to zrobić, wybierz mocny pęd znajdujący się na dole, przygnij go do ziemi, zabezpiecz i wykop. Po około roku tworzy system korzeniowy.Następnie pęd oddziela się od krzewu matecznego i sadzi w stałym miejscu.

Podział krzewu przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. Nie ma potrzeby całkowitego wykopywania krzaka. Do rozmnażania wybiera się kilka rozwiniętych pędów, wykopuje je, usuwa wraz z korzeniami i sadzi w nowym miejscu.

Żniwny

Zbiory dojrzewają na początku czerwca. Pełna dojrzałość następuje 5-7 dni po tym, jak jagody zmienią kolor na niebieski. Ważne jest, aby mieć czas na usunięcie ich z krzaków przed tym momentem, w przeciwnym razie odpadną.

Zbiór odbywa się ręcznie lub poprzez wytrząsanie jagód z krzaków na rozłożony pod nimi materiał. Owoce przechowuje się w lodówce do 7 dni w stanie świeżym i 3-4 lata w stanie zamrożonym.

Odniesienie. Ze względu na nierównomierne dojrzewanie jagód zbiór odbywa się kilka razy.

Jakie trudności mogą wystąpić podczas uprawy

Problemy z uprawą wiciokrzewu Tomichka:

• krzewy przestają się rozwijać, więdną i znikają - korzenie prawdopodobnie gniją z powodu nadmiernego podlewania lub zastoju wilgoci;
• rośliny rozwijają się powoli, wydajność jest niska - krzewy rosną w cieniu;
• pędy i liście więdną - oznaka obecności szkodników.

Wskazówki i recenzje doświadczonych ogrodników na temat tej odmiany

Zalecenia ogrodników:

• sadzić wiciokrzew późnym latem lub jesienią, wiosną krzewy słabo się zakorzeniają;
• Nie sadzić Tomiczki po agrescie, innych odmianach wiciokrzewu lub porzeczkach, rośliny te lepiej nadają się jako sąsiedzi, a nie poprzednicy.

Istnieją zarówno pozytywne, jak i negatywne recenzje rolników na temat odmiany Tomichka:

Marina, Tomsk: „Uprawiam Tomichkę od dłuższego czasu, jestem bardzo zadowolony z tej odmiany. Podoba mi się to, że krzewy owocują konsekwentnie, a przy tym są piękne same w sobie. Jagody są smaczne, słodkie z lekką kwaskowatością i użyteczne. Krzewy rzadko chorują i szybko rosną. Nie widzę dla siebie żadnych wad w tej różnorodności.”

Wiktoria, Nowosybirsk: „Kilka razy próbowałem wychować Tomiczkę i za każdym razem kończyło się to niepowodzeniem. Młode sadzonki źle znoszą zimę, nawet przy dobrym schronieniu zamarzły. Ale sadzonki w ogóle się nie zakorzeniają, większość z nich zmarła. Jagody są oczywiście smaczne, ale bardzo się kruszą i nie dojrzewają w tym samym czasie. Dla mnie osobiście jest o wiele więcej wad niż zalet”.

Wniosek

Wiciokrzew Tomichka, pomimo pewnych niedociągnięć, spodobał się większości ogrodników. Odmiana ta nie wymaga szczególnej pielęgnacji, owocuje równomiernie, jest mrozoodporna i daje obfite zbiory smacznych i zdrowych jagód.