Wiciokrzew czerwony – jadalny czy nie

Wiciokrzew z czerwonymi jagodami jest rośliną trującą lub co najmniej niejadalną, szeroko rozpowszechnioną w lasach Syberii i ogrodach Europy. Jednakże odmiany jadalne również istnieją. Jagody takich upraw mają doskonały smak i nadają się do spożycia.

W tym artykule dowiemy się, czy wiciokrzew czerwony jest jadalny, czy nie, gdzie rośnie i jak wygląda, a także czym różni się wiciokrzew czerwony od niebieskiego. Ponadto przedstawimy Państwu fińską odmianę jadalną Sindischen.

Wiciokrzew z czerwonymi jagodami – czy można je jeść?

Wiciokrzew czerwony to wieloletni krzew, który rośnie dziko na Dalekim Wschodzie, w Korei Północnej, Chinach i Japonii.

Wiele osób z niewiedzy uważa, że ​​​​do jedzenia nadają się tylko niebieskie owoce, a szkarłatne jagody (wolfberry) są trujące. W rzeczywistości niektóre odmiany wytwarzają jaskrawoczerwone, jadalne, soczyste jagody o przyjemnie słodkim i orzeźwiającym smaku i ledwo zauważalnej goryczy. Owoce tych upraw wykorzystuje się do spożycia na świeżo oraz do przygotowania dżemów, konfitur, nalewek i kompotów.

Dodatkowo średniej wielkości, rozłożysty krzew pełni funkcję ozdobną. Podczas kwitnienia roślina wygląda niesamowicie i może poprawić każdy obszar. Projektanci krajobrazu zalecają sadzenie czerwonej odmiany do ogrodnictwa pionowego. Krzew dobrze komponuje się z różami pnącymi i drzewami iglastymi.

Opis jadalnego czerwonego fińskiego wiciokrzewu Sindischen

Fiński Sindishen to wysoki krzew, który jest popularny wśród ogrodników. Wysokie gałęzie o gęstym ulistnieniu nie boją się mrozu i suszy. W regionach o łagodnym klimacie Sindishen pozostaje zielone aż do wiosny.

Odniesienie. Do tworzenia żywopłotów często wykorzystuje się pełne wdzięku krzewy o gęstej koronie, które nie zrzucają liści.

Jagody są średniej wielkości, podwójne, zrośnięte u góry w kształcie serca. Skórka i miąższ są pomalowane na szkarłat. Owoce mają przyjemny słodko-gorzki smak i zawierają małe nasiona.

Sindishen to jedna z najsmaczniejszych i najzdrowszych odmian jadalnych. Owoce zawierają rekordową ilość witamin i mikroelementów.

Różnice między wiciokrzewem czerwonym a niebieskim

Niebieskie i szkarłatne jagody równie przydatne. O ich kolorze decyduje główny pigment owocu. Za barwę czerwoną i niebieską odpowiadają antocyjany – silne przeciwutleniacze, które hamują procesy zapalne, obniżają poziom cholesterolu i wzmacniają ścianę naczyń.

Skład chemiczny owoców różnych odmian jest podobny, ale szkarłatne jagody zawierają więcej witamin C, E i grupy B.

Wiciokrzew czerwony jest bardziej odporny na mróz i owocuje w zimnych północnych i wschodnich regionach kraju. Bezpretensjonalność i wspaniały wygląd krzewu pozwala na jego uprawę jako roślinę jagodową i ozdobną.

Szkarłatna odmiana rośliny różni się od niebieskiej tym, że jej jagody są przechowywane na pędach i nie opadają w żadnych warunkach. Ponadto nie gniją i długo zachowują swój smak.

Warto zwrócić uwagę na kształt owocu:

• w czerwonym Sindishen są sparowane w kształcie szkarłatnego serca i zawierają małe nasiona, jak ziarenka piasku;
• niebieskie jagody mają wydłużony kształt, osiągają długość 5 cm i prawie nie zawierają nasion.

Jeśli chodzi o cechy smakowe:

• czerwone owoce mają przyjemny słodki, orzeźwiający smak z delikatną goryczką;
• Smak niebieskich owoców zależy od odmiany: na ogół delikatny i przyjemny, może być słodki, słodko-kwaśny, z niewyczuwalną goryczką lub bez.

Ciekawe rzeczy na stronie:

W którym roku po posadzeniu owocuje wiciokrzew?

Jaką glebę i drenaż lubi wiciokrzew?

Obok czego można sadzić wiciokrzew i dlaczego jest to ważne?

Wniosek

Wbrew powszechnemu przekonaniu wiciokrzew czerwony jest jadalny i zawiera więcej witamin i minerałów niż odmiana niebieska. Najpopularniejszą odmianą jest fiński jadalny Sindishen. Kultura owocuje podwójnymi jagodami w kształcie serca, które mają przyjemny słodki smak z ledwo zauważalną goryczką.

Miąższ zawiera niewielką ilość drobnych nasion, które jednak w żaden sposób nie wpływają na walory smakowe owocu. Czerwony jest uprawiany jako krzew owocowy i jagodowy do zbioru, a także służy do pionowego ogrodnictwa działek osobistych.