Wczesna mołdawska odmiana winogron Codrianca o dużych, smacznych jagodach

Wczesna mołdawska odmiana winorośli Codrianca znana jest w wielu krajach. We Włoszech uprawiana jest pod nazwą Czarna magia. Ciemne, prawie czarne, podłużne jagody z harmonijną zawartością cukru i kwasu pozostawiają obojętnym niewiele osób. Wysoka produktywność i bezpretensjonalność warunków uprawy sprawiają, że odmiana jest popularna wśród winiarzy w południowych, północnych i środkowych regionach Rosji.

Historia pochodzenia odmiany Kodryanka

Bardzo wcześnie dojrzewające winogrona Kodryanka są odmianą stołową. Została wyhodowana w 1985 roku ze skrzyżowania odmian Marshallsky i Moldova w Mołdawskim Instytucie Badawczym Winiarstwa i Winiarstwa. W swojej ojczyźnie pozwolenie na uprawę otrzymała w 1992 roku i od tego czasu rozprzestrzeniła się w wielu krajach na całym świecie.

Włoscy winiarze uzyskali patent na uprawę i rozmnażanie Codrianka pod nazwą Black Magic.

Odmiana została wpisana do Państwowego Rejestru Rosji w 1997 roku. Uprawa otrzymała pozwolenie na uprawę w regionach Dolnej Wołgi i Północnego Kaukazu. Codrianka zyskała popularność wśród amatorskich winiarzy, co znacznie rozszerzyło jej obszar dystrybucji.

Na zdjęciu odmiana winogron Kodryanka.

Charakterystyka i opis rośliny

Odmiana mołdawska Codrianca ma następujące cechy:

1. Bardzo wczesny okres dojrzewania - 116-120 dni.
2. Duża siła wzrostu krzewów.Winorośl dojrzewa w pełni i nie wymaga jesiennego szczypania w celu stymulacji procesu.
3. Owocowanie następuje 2-3 lata po posadzeniu.
4. Liście są średniej wielkości, okrągłe, lekko rozcięte, trójklapowe, koloru jasnozielonego. Wierzchołek jest słabo siatkowany i pomarszczony. Tylna strona liścia pokryta jest łatwo ścierającym się pajęczynowym pokwitaniem. Boczne nacięcia są głębokie, dolne są prawie niewidoczne. Zęby są piłowane.
5. Kwiaty są biseksualne i samozapylające.
6. Odmiana jest podatna na groszek ze względu na późne kwitnienie i niepełne samozapylenie. Niektóre jagody są słabo rozwinięte i nie zawierają nasion. Jednak małe jagody smakują słodko niż duże.
7. Pędzle są duże, stożkowe lub cylindryczno-stożkowe. Średnia waga - 400-600 g, maksymalna - 1 kg. Grona są luźne, jagody nie ściskają się i nie gniją.
8. Grzebień jest średniej wielkości, mocny, w kolorze zielonym. W miarę dojrzewania jagody stają się żółto-brązowe.
9. Szypułka jest cienka, długa, mocna. Dojrzałe jagody nie spadają na ziemię.
10. Jagody są duże, owalne, podłużne, ze spiczastym końcem. Rozmiar - 30x20 mm, waga - 6-10 g.
11. Kolor jagód jest ciemnofioletowy. Skórka jest mocna, cienka, z woskowym nalotem.
12. Miąższ jest soczysty i mięsisty. Smak jest harmonijny i prosty. Ocena degustacji: 9,1 w dziesięciopunktowej skali.
13. Liczba nasion wynosi 1-2 szt., miękka struktura, niewyczuwalna podczas jedzenia.
14. Wydajność - 120-130 c/ha. Owocne pędy na jednym krzaku stanowią 72%. Liczba pędzli na rozwinięty pęd wynosi 0,8, na owocny pęd - 1,2.
15. Cukier gromadzi się wcześnie w jagodach, więc nawet częściowo dojrzałe jagody mają słodki smak. Zawartość cukru w ​​winogronach wynosi 15-17%, kwasowość 5,5-6,5 g/l.

Zrównoważony rozwój

Odmiana wyróżnia się genetyczną odpornością na filokserę.Winogrona nie są podatne na infekcję grzybami powodującymi mączniaka i oidium.

Mrozoodporność tej uprawy jest wysoka – do -22°C. Na południu winogrona uprawia się bez schronienia na zimę, w środkowej strefie nie można się bez tego obejść.

Zalety i wady

Zalety odmiany:

• bardzo wczesna dojrzałość;
• ciemny kolor jagód konkuruje z innymi odmianami;
• przyjemny smak;
• wysoka wydajność;
• przenośność;
• bezpretensjonalność wobec warunków uprawy i składu gleby;
• lepszy smak w przypadku uprawy na glebie skalistej;
• odporność na choroby grzybowe;
• nadaje się do produkcji wina.

Wady:

• krzewy potrzebują schronienia na zimę, gdy rosną w regionach o mroźnych zimach;
• tendencja jagód do grochu;
• potrzeba racjonowania kwiatostanów;
• pękanie skórki w warunkach dużej wilgotności;
• śmierć winorośli w wyniku zamglenia.

Technologia uprawy

Aby uzyskać wczesne zbiory, zastosuj metodę sadzenia sadzonek lub sadzonek. Aby zapewnić lepsze przeżycie, te ostatnie moczy się w stopionej wodzie przez 24 godziny i traktuje stymulatorami wzrostu (Epin, Kornevin).

Sadzenie odbywa się w kierunku z południa na północ wczesną wiosną przed pączkowaniem lub późną jesienią przed nadejściem pierwszych przymrozków.

Optymalny wiek sadzonek z rozwiniętym systemem korzeniowym to 1 rok. Kora nie powinna być uszkodzona. Korzenie powinny być jasne, bez ciemnych plam i oznak zgnilizny.

Miejsce sadzenia wybiera się po słonecznej stronie, przy niskim poziomie wód gruntowych. Głębokość dołka do sadzenia wynosi 80 cm, szerokość 80 cm, na krzak przypada co najmniej 6 m. Zapewnia to wystarczającą wentylację winorośli i zmniejsza ryzyko rozwoju chorób grzybowych.

Dno wykopu wyłożone jest łamaną cegłą lub kruszonym kamieniem, wypełnione żyzną ziemią zmieszaną z 300 g próchnicy, 300 g superfosfatu i 300 g soli potasowej. Na wierzch wylewa się warstwę czystej ziemi, aby nie spalić korzeni, i sadzi sadzonki. Korzenie są starannie wyprostowane, a otwór całkowicie pokryty ziemią. Obok sadzonki wbija się drewnianą podporę podwiązki. Na każdy krzak zużyj 20 litrów wody do nawadniania po posadzeniu. Następnie glebę ściółkuje się humusem, torfem lub słomą.

Zaszczepić

Odmiana Kodryanka nadaje się do sadzenia przez szczepienie. Sadzonki szczepi się wiosną, zanim rozpocznie się wypływ soków. Latem szczepi się sadzonki z kwitnącymi pąkami, a jesienią - z pełnymi liśćmi.

Sadzonki pobiera się z krzaka dawcy: wycina się ostrym narzędziem, umieszcza w słoiku z wodą do momentu pojawienia się korzeni, a następnie zanurza w stymulatorze wzrostu.

Miejsce szczepienia czyści się nożem i dzieli na pół. Sadzonkę wkłada się do wnęki korzeniami skierowanymi w dół. Miejsce szczepienia owinięte jest bawełnianą szmatką lub pokryte gliną. Przed zimowaniem zaszczepiony krzew jest usypany lub przykryty polietylenem.

W celu lepszego dojrzewania podkładki usuwa się wszystkie pasierby i liście, wierzchołek uszczypuje się pod koniec lata, a do nawożenia stosuje się wyłącznie potas i fosfor, bez azotu.

Odniesienie. Oznaką przetrwania podkładki jest dojrzewanie 6-7 pąków. Oznacza to, że pierwsze zbiory dojrzeją w przyszłym roku.

Dalsza opieka

Odmiana Kodryanka jest mało wymagająca dla gleby i miejsca uprawy. Daje duże zbiory na glebach skalistych, a smak jagód tylko się poprawia.

Strefa klimatyczna wpływa jedynie na system zarządzania krzewami. Na południu winogrona uprawia się standardowo, na północy uprawia się pod osłonami, niestandardowe formowanie.

Powierzchnia żerowania krzewu wynosi 3-3,5 m².Obciążenie jednego krzaka wynosi 45-50 pąków. Długość obcios pędy owocowe - 4-6 oczu.

Kultura reaguje z wdzięcznością na racjonowanie kwiatostanów, wczesne szczypanie i przycinanie pędów. Zabiegi te mają pozytywny wpływ na jakość plonu.

Lamówka

Przez pierwsze 2-3 lata po posadzeniu krzewów nie przycina się. Jesienią dopuszcza się usuwanie jednorocznych, niedojrzałych pędów. Następnie krzewy są formowane w celu skorygowania kierunku wzrostu, pozostawiając 7-9 oczek. Ważne jest, aby przeprowadzić wszystkie procedury jesienią - wiosną winorośl uwalnia dużo soku i może umrzeć.

Podlewanie

Codriana źle znosi suszę i wymaga umiarkowanego podlewania. Na początku wzrostu i rozwoju sadzonek zapewnione jest obfite podlewanie. Zużycie wody na każdy młody krzew wynosi 20-30 litrów. W miarę wzrostu rośliny ilość wody zwiększa się dwukrotnie. Gleba wokół krzaka powinna być wilgotna, ale nie należy też tworzyć bagien.

Ściółkowanie gleby wiosną i jesienią pomoże zmniejszyć częstotliwość podlewania i spulchniania. Latem nie wykonuje się tego, aby zapobiec poceniu się korzeni.

Najlepszy opatrunek

Karmienia młodych krzewów nie przeprowadza się, jeśli podczas sadzenia zostanie dodana wystarczająca ilość składników odżywczych. W przyszłości winogrona będą karmione raz w roku. Aby to zrobić, użyj mieszaniny humusu z nawozami mikrobiologicznymi oznaczonymi „EM” („Baikal-EM 1”, „Shine”, „Ekoberin”, „Vostok”).

Odniesienie. Preparaty EM to produkty zawierające tzw. efektywne mikroorganizmy. Zwiększają żyzność gleby, hamują rozwój patogenów, wspomagają fotosyntezę, wzrost roślin i tworzenie korzeni. W składzie znajdują się bakterie wiążące azot i fotosyntetyzujące, drożdże i grzyby fermentujące oraz bakterie promieniowców.

Aby poprawić jakość plonów, zwiększyć produktywność, wielkość jagód, zmniejszyć liczbę nasion i zapobiec grochowi, stosuje się preparaty z gibereliną z hormonem wzrostu: „Gibberross”, „Bud”, „Ovary”, „Tsveten”, „Gibbersib ”. 1 g proszku na 100 ml alkoholu, wymieszać i dodać 5 ml na 1 litr wody. Przygotowany roztwór wykorzystuje się natychmiast – szybko traci swoje właściwości, dlatego nie jest przechowywany.

Zabieg na winogrona hormonem wzrostu przeprowadza się po przekwitnięciu 50% kwiatów, w temperaturze +15...+26°C.

Według winiarzy najlepsze rezultaty uzyskuje się zanurzając kwiatostany w roztworze. Pozwala to na dojrzewanie dużych jagód bez nasion.

Możliwe problemy, choroby i szkodniki

Wraz z gwałtownym spadkiem kwasowości jagody stają się jadalne przed pełną dojrzałością, ale ich smak będzie nieco mdły. Podobny problem pojawia się przy uprawie Kodryanki w regionach o krótkim lecie i niewystarczającej liczbie dni słonecznych. Jagody dojrzewające w cieniu mają trawiasty, wyblakły smak. Dzieje się tak również za sprawą krótkiego okresu wegetacyjnego. Dlatego, aby uzyskać w pełni dojrzałe, słodkie zbiory, roślina potrzebuje jasnego światła słonecznego i ciepła.

Aby wyeliminować groch, stosuje się selekcję klonalną i dodatkowe zapylanie. Jednym z powszechnych klonów jest Kodryanka-218. Posiada podstawowe cechy oryginału, różni się jednak większymi gronami i jagodami oraz ciemnym kolorem skórki. W smaku lekka cierpkość i subtelne nuty miodu.

Złożona odporność winogron na infekcje grzybicze pozwala na leczenie profilaktyczne mieszanką Bordeaux i Ridomilem.

Wiadomo, że w niesprzyjających latach winogrona cierpią na antraknozę (ciemne plamy na liściach i jagodach) i szarą zgniliznę (szarobrązowy nalot na pędach i jagodach). Do leczenia antraknozy stosuje się „Acrobat” i „Anthracol”, szarą zgniliznę - „Thanos”, „Horus” i „Strobe”.

Aby chronić plony przed atakami os, każdą pęczek umieszcza się w torbie z drobnej siatki lub materiału.

Leki Omite, Neoron i Sunmite pomagają pozbyć się swędzenia winogron wpływającego na liście.

Gąsienice żywią się kwiatami i jagodami, niszcząc do 40% plonów. Na uszkodzonych jagodach rozwija się szara zgnilizna. Aby zniszczyć szkodnika, stosuje się środki owadobójcze „Zolon”, „Fury”, „Talstar”, „Enzhio 247” i produkty biologiczne „Fitoverm”, „Lepidotsid”, „Aktofit”, „Bitoxibacillin”.

Zimowanie

Codryanka zimuje bez schronienia tylko na południu Rosji. W regionach centralnych (obwód moskiewski) i na Syberii krzaki pokryte są świerkowymi gałęziami, trzciną, matami ze słomy i polietylenem, a schronisko zbudowane jest z blach łupkowych, pozostawiając kanał wentylacyjny. Korzenie przykrywa się ziemią pobraną z innych grządek, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji.

Cechy uprawy w zależności od regionu

Odmiana Kodryanka jest popularna nie tylko wśród winiarzy z południowych regionów, ale także w Centrum, na Syberii i na Uralu. Technologia uprawy roślin w klimacie umiarkowanym i zimnym praktycznie nie różni się od uprawy na południu.

Różnice dotyczą jedynie zasad przycinania winorośli. Na górze pozostają 3-4 oczy. Jeśli zostawisz więcej, jagody staną się małe. Smak się nie zmieni, ale ryzyko infekcji grzybiczej wzrośnie. Zagęszczenie krzewu prowadzi do gnicia gron.

Profilaktyczne opryski nasadzeń przeprowadza się dwa razy w sezonie - wiosną i końcem jesieni.

Reprodukcja

Winogrona rozmnaża się przez sadzonki. Sadzonki wycina się na początku marca, aż do wypływu aktywnych soków, umieszcza w wodzie w celu ukorzenienia, a następnie umieszcza w roztworze Humate na 2-3 dni. Sadzenie sadzonek nie różni się od sadzenia sadzonek. Pierwszy zbiór zbiera się rok później niż po posadzeniu sadzonek.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór winogron Codryanka odbywa się w sierpniu lub na początku września, w zależności od strefy uprawy. Pęczki umieszczane są w skrzynkach i wywożone do piwnicy w celu przechowywania. W temperaturze +2...+4°C winogrona przechowuje się 3-4 miesiące.

Odmiana jest uniwersalna i nadaje się do spożycia na świeżo, Wyciskanie soku, kompot, galaretka, dżem i wino.

Recenzje winiarzy

Recenzje winogron Codryanka są w większości pozytywne. Winiarze są zadowoleni z łatwości pielęgnacji, prezentacji, wysokiej wydajności i przyjemnego smaku jagód.

Jewgienij, Krasnodar: „Uprawiam Codryankę od dłuższego czasu. Krzewy są wysokie i rosną na szerokość, dlatego wymagają rzadkiego sadzenia. Racjonowanie kwiatostanów pomaga osiągnąć wcześniejsze dojrzewanie i odciąża winorośl. Winogrona mają doskonały smak, skórka jest prawie czarna, pestek jest niewiele, są miękkie, prawie ich nie czuć.

Inga, Jegoriewsk: „Cztery lata temu kupiłem sadzonki ze szkółki. Pierwsze zbiory otrzymałem po 2 latach. Zimą przykrywam krzaki folią i łupkiem, aby zapobiec ich zamarznięciu. Grona dojrzewają na początku września, ale mogą wisieć przez kolejne dwa tygodnie bez zbierania. Nie ma to wpływu na smak. Jemy świeże winogrona i robimy kompoty na zimę.

Przeczytaj także

Hybrydowe winogrono Red Rose - cechy pielęgnacji i uprawy.

Z jakiego szczepu winorośli produkowane jest wino Kindzmarauli?

Wcześnie dojrzewająca odmiana winogron o ciemnej skórce „Primitivo”.

Wniosek

Odmiana Codryanka to uprawiane winogrono stołowe selekcji mołdawskiej o przyjemnych w smaku ciemnych jagodach. Główne zalety tej odmiany: wysoka produktywność, bezpretensjonalność w stosunku do warunków uprawy i składu gleby, odporność na choroby grzybowe, mrozoodporność.

Skłonność do grochu uważa się za wadę, ale leczenie hormonami wzrostu pomaga wyeliminować problem. W regionach o mroźnych zimach krzewy wymagają osłony z kanałami wentylacyjnymi, aby zapobiec gniciu systemu korzeniowego.