Uprawa marchwi na Syberii: najlepsze odmiany na otwartym terenie

Klimat syberyjski wymaga nie tylko właściwej pielęgnacji roślin, ale także strefowego doboru materiału siewnego. Syberyjscy agronomowie co roku produkują nowe nasiona, odporne na regionalny klimat, ale ogrodnicy podchodzą do nich ostrożnie, preferując stare, sprawdzone odmiany. Poniżej szczegółowo powiemy, które nasiona marchwi wybrać do sadzenia na Syberii.

Cechy klimatu na Syberii

Klimat syberyjski charakteryzuje się mroźnymi, śnieżnymi zimami, które czasami trwają aż do początków maja, oraz częstymi wiosennymi (a czasem wczesnymi letnimi) przymrozkami. Pozostawia to ślad w wyborze odmian marchwi dla regionu. Lato może być wilgotne, deszczowe lub odwrotnie, suche i suche.

Uwaga! Aby uzyskać wysokiej jakości plony, niezbędne są odmiany dostosowane do regionu.

Na większości Syberii klimat jest ostro kontynentalny, z mroźnymi i suchymi zimami trwającymi 6-7 miesięcy kalendarzowych. Wiosna jest krótka, późna i często powracają zimne dni. Czerwiec jest gorący i suchy, natomiast lipiec i sierpień mogą przynieść ulewne deszcze i częste burze.

Sezon letni na Syberii kończy się już w sierpniu, gdyż wrzesień charakteryzuje się ostrymi trzaskami zimna, a pierwsze dziesięć dni października przynosi ujemne temperatury.

W zachodniej Syberii warunki klimatyczne są łagodniejsze. Góry Ałtaj stanowią naturalną barierę dla zimnych wiatrów, a bagna Vasyugan nawilżają suche letnie powietrze.Średnia temperatura zimą wynosi tutaj od –15 do –25°С, latem – od +15 do +35°С.

We wschodniej Syberii zimą jest znacznie chłodniej, a śnieg pada w drugiej dekadzie października. Lata są słoneczne, ale zimne, z rzadkimi opadami. Terytorium północne praktycznie nie nadaje się do rolnictwa ze względu na wieczną zmarzlinę.

Jakie są różnice między odmianami marchwi na Syberię

Odmiany wypuszczane na Syberię to głównie odmiany wczesne i charakteryzujące się krótkim okresem wegetacji, co pozwala na uzyskanie plonów w krótkim lecie. Są odporne na mróz, suszę i opady deszczu, ale dają niewielkie zbiory, które nie trwają długo.

Za najlepsze odmiany uważa się odmiany mrozoodporne i bezpretensjonalne, odporne na kwitnienie, o gęstym słodkim rdzeniu.

Cechy sadzenia marchwi na Syberii

Najczęstszą opcją sadzenia marchwi w warunkach syberyjskich jest wiosna. W ciepłe zimy i wczesną wiosnę rośliny wysiewa się już w kwietniu - maju, pod warunkiem, że powietrze i gleba się rozgrzeją. Do siewu wybieraj otwarte, nasłonecznione obszary.

Siew jesienny przeprowadza się rzadziej, choć dostarcza warzyw już na początku lata. Metoda ta wiąże się z dużym ryzykiem wczesnych przymrozków, zim z niewielką ilością śniegu i silnych mrozów, które zniszczą plony nawet pod gęstą pokrywą śnieżną. Ponadto metoda wymaga starannego przygotowania gleby.

Termin, przygotowanie nasion i gleby

Wiosenny siew marchwi odbywa się głównie na początku maja, podczas długiej zimy czasami odkłada się go do połowy lub ostatnich dziesięciu dni miesiąca.. Gleba powinna mieć czas na rozgrzanie, ale pozostać luźna i wilgotna. Marchew ozimą wysiewa się na początku lub w połowie października, w zależności od warunków pogodowych. Siew odbywa się na zamarzniętej ziemi, aby nasiona nie zaczęły rosnąć przed czasem.

Do siewu lepiej wybierać nasiona w granulacie lub na taśmach, chociaż rolnicy wolą stosować siew klasyczny z użyciem piasku rzecznego. Głębokość siewu wynosi około 2 cm przy odległości między rzędami 10-20 cm, marchew wysiewa się gęsto, a następnie przerzedza się nasadzenia.

Glebę do sadzenia wiosennego przygotowuje się co najmniej na tydzień przed siewem: wyrównać i podlać gorącą wodą o temperaturze około +50°C z dodatkiem próchnicy, obornika lub kompostu. Gleba powinna być luźna, bez grudek i stałych kawałków materii organicznej – należy ją rozdrobnić i wykopać razem z ziemią. Jesienią przed sadzeniem do gleby dodaje się superfosfat i sól potasową.

Najlepsze odmiany marchwi do uprawy na Syberii

Pomimo bezpretensjonalności warzywo jest uprawiane z uwzględnieniem regionu, ponieważ nasiona mogą nie zakorzenić się lub nie mieć czasu na dojrzewanie na czas. Najczęściej do siewu wykorzystuje się wczesne odmiany i mieszańce, ale do sadzenia jesiennego odpowiednie są odmiany w połowie sezonu i późne.

Wczesny

Odmiany wczesne charakteryzują się okresem dojrzewania wynoszącym 60-90 dni, co w przypadku wczesnej wiosny i ciepłego, długiego lata pozwala czasami na zbiór dwóch plonów marchwi w sezonie:

1. Łosinoostrowska 13. Okres wegetacyjny trwa 90 dni, produkuje rośliny okopowe o masie około 150 g i długości 14-16 cm, rośliny okopowe mają kształt stożka i jasny kolor, co zapewnia na nie zapotrzebowanie konsumentów. Wydajność – do 8 kg na 1 m². Odporny na mróz.
2. Nantes. Okres wegetacyjny wynosi 85-90 dni. Warzywa korzeniowe mają długość 12-14 cm, są gładkie na całej długości, z zaokrąglonym końcem, mają kolor różowopomarańczowy. Średnia waga – 100 g, wydajność – do 6 kg z 1 m². Wady: niepełne zanurzenie w glebie i zazielenienie szyi i wierzchołka rośliny okopowej.
3. Belgijska Biała. Owocuje po 60-75 dniach od siewu. Biały kolor wynika z braku karotenu w składzie.Warzywa korzeniowe są drobne, o masie około 80 g i długości do 10-15 cm, cienkie, nawet na całej długości. Ceniony za dużą ilość witaminy B, wapnia i cynku.

Środek sezonu

Odmiany w połowie sezonu dojrzewają w 90-115 dni, mają długi okres przydatności do spożycia, ale wymagają regularnego odchwaszczania i luźnej gleby:

1. Wiking. Wydajność – do 6 kg na 1 m². Duża odmiana o jasnopomarańczowych, stożkowatych roślinach okopowych o długości do 18-20 cm i wadze do 160 g. Wymagają dużo miejsca, wymagają przerzedzania upraw i spulchnienia gleby. Dojrzewają w ciągu 100-105 dni od siewu.
2. Witamina 6. Najbardziej znana odmiana. Rośliny okopowe mają 14-20 cm długości i ważą od 70 do 200 g. Wydajność wynosi do 5-7 kg na 1 m². Odmiana jest bezpretensjonalna i mrozoodporna, ale nie ma odporności na choroby.
3. Kanada F1. Hybryda najbardziej odpowiednia na czarną glebę. Rośliny okopowe są stożkowe, jasnopomarańczowe, do 20 cm długości i wadze 130-190 g. Bezpretensjonalna, mrozoodporna odmiana rośnie nawet na glebie gliniastej. Wydajność – do 8 kg na 1 m².

Późno

Późne odmiany o okresie wegetacyjnym dłuższym niż 110 dni praktycznie nie są stosowane lub sadzi się je jako rośliny ozime. Są przechowywane przez długi czas, ale są mniej słodkie w porównaniu do odmian wczesnych i średniorocznych:

1. Niezrównany. Odmiana na gleby piaszczyste i gliniaste. Czas dojrzewania wynosi do 130 dni. Rośliny okopowe są cylindryczne, o wadze 80-140 g i długości 19-21 cm Wydajność - do 7 kg na 1 m². Odmiana mrozoodporna idealnie nadaje się do siewu jesiennego.
2. Nevis F1. Hybryda o okresie wegetacyjnym 115-120 dni. Rośliny okopowe są cylindryczne, do 18 cm długości i wadze 120-150 g. Wydajność – do 9,5 kg na 1 m². Hybryda jest odporna na choroby i służy do soków i konserwacji. Okres przydatności do spożycia świeżego wynosi do 8 miesięcy.
3. Wita Longa. Odmiana o czasie rozwoju do 155 dni.Warzywa korzeniowe bez wyraźnego rdzenia zawierają wysoki procent cukrów. Mają kształt stożka i jasnopomarańczową barwę, powstałą dzięki dużej zawartości karotenoidów. Rośliny okopowe osiągają długość do 40 cm, wagę do 250 g. Wydajność do 7 kg na 1 m². Odmiana nadaje się do uprawy szklarniowej.

Najbardziej produktywne odmiany

Wydajność zależy nie tylko od odmiany, ale także od właściwej pielęgnacji w procesie uprawy. Do najbardziej produktywnych genetycznie zaliczają się (na 1 m²):

• Samsona – do 10 kg;
• Kanada F1 – do 8 kg;
• Nevis F1 – do 9,5 kg;
• Nandrin F1 – do 9 kg.

Opinie

Ogrodnicy na Syberii zmuszeni są empirycznie wybierać odmiany i mieszańce marchwi, aby dokładnie określić, która z nich przyniesie bogate zbiory.

Margarita, Omsk: „Na podstawie opinii wybrałem Rondo, nie każda marchewka będzie rosła na Syberii. Ta hybryda zdołała dojrzeć latem. W rezultacie powstały małe, jasne warzywa o okrągłych korzeniach, które dzieciom smakowały i które jadły z ogrodu”.

Chunaev Nikolay, Barnauł: „Preferuję jesienne sadzenie marchwi, pod tym względem Nevis i Incomparable są najlepsze, nawet nowoczesne hybrydy są od nich dalekie. Nie zamarzają, wydajność jest zawsze wysoka, są bezpretensjonalne. Na początku lata dobrze radzą sobie na rynku w okresie dojrzałości mlecznej.”

Ryżikowa Olga, Nowokuźnieck: „Obecnie eksperymentuję z wyborem odmian, ale dla porównania zawsze zachowuję Losinoostrovskaya. Jak dotąd nie znalazłem dla siebie lepszej odmiany, ani pod względem pielęgnacyjnym, ani pod względem smaku i walorów handlowych. Są sprzedawane na rynku ze względu na swój kształt i jasny kolor. Dojrzewa szybko, dosłownie w ciągu dwóch miesięcy, w chłodne lata może stać trochę dłużej. Zakonserwowany nie traci koloru. Jest trochę za wytrawny, nie używam go do przetwarzania soków.”

Wniosek

Najlepsze odmiany dla regionu syberyjskiego uważane są za wczesne dojrzewanie, mrozoodporność i bezpretensjonalność.Wczesne odmiany mają czas dojrzewania w krótkim lecie, późniejsze są bardziej odpowiednie do nasadzeń zimowych. Pierwsze siewy rozpoczynamy nie wcześniej niż w trzeciej dekadzie kwietnia, a podczas długiej zimy – w połowie maja. Rośliny okopowe wysiewa się gęsto, a następnie spulchnia i przerzedza łóżka. Zbiór następuje po 60-110 dniach, w zależności od odmiany.