Co mają wspólnego marchewki Vita Longa i Bangor F1?

Uprawy marchwi Vita Longa i Bangor F1 uprawiane są w dużych gospodarstwach i ogrodach. W regionach o trudnych warunkach klimatycznych daje niezmiennie wysokie plony słodkich roślin okopowych o dobrej trwałości.

Opis holenderskiej marchwi Vita Longa i Bangor F1

Powstała odmiana Vita Longa oraz marchew hybrydowa Bangor F1 hodowcy holenderskiej firmy agronomicznej Bejo Zaden.

W przypadku Vita Long okres od pełnego kiełkowania do zbioru wynosi 160 dni. Marchew należy do odmiany Chantane.

Wytwarza jednolite pomarańczowe korzenie o gładkiej skórce:

• średnia długość – do 15 cm;
• średnica 4-6 cm;
• w kształcie – zakończone tępo lub lekko spiczasto;
• o zawartości suchej masy 10-11%, w tym cukier ogółem 7-8%
• zawierający prowitaminę A – 9-12 mg na 100 g surowca.

Charakteryzuje się dobrą jakością utrzymania i wysoki plon handlowy - 83-95%.

Sezon wegetacyjny hybrydy Bangor F1 wynosi 110 dni. Rośliny okopowe wyróżniają się wyrównaniem i wysokimi walorami handlowymi.

Należy do odmiany Berlikumer.

Cechy charakterystyczne:

• kolor skórki i rdzenia – pomarańczowy;
• długość owoców – 20-25 cm, średnica 3-5 cm;
• wydajność produktów rynkowych 75-90%;
• zawiera 10,5% suchej masy, w tym 6% cukrów ogółem;
• prowitamina A – 10 mg na 100 g surowca.

Obie odmiany produkują soczyste warzywa korzeniowenadające się do przerobu na soki, suszenia i spożycia na świeżo.

Główne cechy odmiany Vita Longa i hybrydy Bangor F₁:

Podczas zbioru zmechanizowanego Ogonki liści tej marchwi nie są uszkodzone.

Odmiana i mieszaniec charakteryzują się dużą odpornością na choroby bakteryjne.

Główne zalety i wady Vita Long i Bangor F1

Roślina okopowa odmiany Vita Longa ma cienki rdzeń – jego średnica w stosunku do średnicy całkowitej jest mniejsza niż 30%. Rośliny okopowe wystają nieco ponad powierzchnię gleby. Odmiana jest bardzo odporna na brązową plamistość liści.

Bangor F₁ produkuje gładkie, jednolite rośliny okopowe o jednakowej długości. Charakteryzuje się 100% zachowaniem jakości podczas długotrwałego przechowywania. Na dużym obszarze żerowania rośnie rośliny okopowe o masie 400-500 g.

Odmiana i mieszaniec wykazują trwałą odporność na zazielenianie roślin okopowych. Ogrodnicy nie stwierdzili żadnych niedociągnięć podczas ich uprawy.

Cechy sadzenia i uprawy

Odpowiednia jest każda gleba, z wyjątkiem czystego piasku i ciężkiej gliny. Największe plony uzyskuje się na glebach lekkich gliniastych i torfowiskach.

Nawóz stosuje się rok przed sadzeniem uprawy poprzedzającej. – kapusta, ziemniaki, pomidory, ogórki, rośliny strączkowe. Nie zaleca się uprawy marchwi po ziołach wieloletnich i przedstawicielach rodziny Apiaceae - pietruszce, koperku, selerze. Uprawy te są pasożytowane przez muchę marchwiową i patogeny niebezpieczne dla marchwi - czynniki wywołujące białą zgniliznę, zarazę Alternaria i brązową plamistość.

W przypadku marchwi tworzy się głęboka warstwa orna, w którym rozwinie się roślina okopowa:

• oczyść obszar z kamieni;
• wykop ziemię na głębokość 25-27 cm;
• poluzować, aby zapewnić przepływ powietrza i wilgoci podziemnej do roślin okopowych.

Podczas jesiennych kopań stosuje się nawozy fosforowo-potasowe. Marchew ma dostęp do składników odżywczych, gdy odczyn gleby jest lekko kwaśny (pH 6,5).

Ważny! 10 dni przed sadzeniem nasiona umieszcza się w płóciennym worku i zakopuje na miejscu w wilgotnej glebie. Następnie są wyjmowane, suszone przez pół godziny w temperaturze pokojowej i wysiewane.

Nasiona marchwi holenderskiej można namoczyć w jednym z roztworów podgrzanych do 30°C:

• na 1 litr wody – 1/3 łyżeczki. kwas borowy i 1/2 łyżeczki. nitroammofoski;
• 1 litr wody, nadmanganian potasu, 1/2 łyżeczki. nawozy;
• 1 litr wody i 1 łyżka. l. Popiół drzewny.

Po dniu nasiona są płukaneowinąć w wilgotną ściereczkę i wstawić do lodówki na 3-4 dni. Następnie są wyjmowane, lekko suszone i wysiewane.

Czas siewu zależy od pogody. Minimalna temperatura kiełkowania nasion wynosi +4…+6°С, optymalna temperatura to +18…+20°С. W stronę wiosny siew Zaczynają się, gdy tylko gleba wyschnie, i rozpoczynają zimowanie - 2 tygodnie przed mrozem.

Ilość wysiewu na 1 m² – 100 nasion. Głębokość siewu na glebach ciężkich wynosi 1-1,5 cm, na glebach lekkich 2,5-3,5 cm, w regionach z suchymi źródłami nasiona zakopuje się na głębokość 5 cm.

Wysiewa się je w grządkach w bruzdach oddalonych od siebie o 20 cm lub metodą taśmową: odległość między taśmami wynosi 30-45 cm, między rzędami 18-20 cm.

Wcześnie dojrzewająca hybryda Bangor F₁ uprawiana jest na redlinach, które są cięte jesienią. Wiosną gleba w redlinach już na głębokości 15-20 cm szybko dojrzewa, co pozwala na szybki siew i wczesny zbiór.

Niuanse opieki

Pędy pojawiają się po 6-20 dniach. Po podlaniu lub deszczu gleba między rzędami jest poluzowana na głębokość 3 cm, starając się zapobiec tworzeniu się skorupy. Jednocześnie niszczone są chwasty.

Przerzedzanie rozpoczyna się, gdy marchew ma 1-2 prawdziwe liście. Pomiędzy roślinami pozostawić odstęp 3-4 cm, zagęścić ziemię wokół korzenia i podlać ciepłą wodą.

Marchew długoowocowa wymaga szczególnej uwagi przy podlewaniu:

• młode pędy podlewamy 1-2 razy w tygodniu w ilości 3-4 l/m²;
• warzywa korzeniowe grubość ołówka – raz w tygodniu 10 l/m²;
• w przypadku większych roślin okopowych zwiększyć zużycie wody do 20 l/m².

Naprzemienne okresy suszy z obfitym podlewaniem prowadzą do pękania marchwi.Miesiąc po kiełkowaniu wykonuje się pierwsze nawożenie. – rozcieńczyć 1 łyżkę stołową na 10 litrów wody. l. nitrofoska. Na 1 m² zużywa się 5 litrów roztworu. Po 2,5 tygodniu nawożenie powtarzamy – 7-8 l/m².
Najbardziej niebezpieczne szkodniki i choroby:

1. mucha marchewkowa Jest szczególnie niebezpieczny na terenach podmokłych, położonych w pobliżu zarośli oraz na glebach torfowych i podmokłych. Liście brązowieją i obumierają. Okrywanie upraw włókniną w fazie pojawiania się prawdziwych liści jest skuteczne przeciwko muchom marchwiowym. Traktowane Decis Profi i Tsiper.
2. marchewkowa psyllida rozmieszczone na obszarach w pobliżu lasów iglastych. Liście marchwi wysychają. Rośliny opryskuje się pyłem tytoniowym lub roztworem mydła.
3. Źródła infekcji czarna zgnilizna – gleba, chwasty i nasiona. Głównym objawem jest czernienie łodygi. Ogonki mają tendencję do ziemi. Stosuje się opryskiwanie preparatem „Rovral”.
4. Brązowa plama rozprzestrzenia się poprzez chwasty i zakażone nasiona.W dolnej części łodygi pojawiają się brązowe przewężenia, na liściach żółte plamy. Rośliny traktuje się wywarem z glistnika lub skrzypu.
5. Patogeny cerkospora przenoszony przez szczątki roślinne. Na liściach pojawiają się jasnobrązowe plamy z jasnym środkiem, pokryte nalotem. W celu zapobiegania należy leczyć słabym roztworem mieszaniny Bordeaux.

Ogólne środki zapobiegawcze obejmują następujące płodozmian, głębokie jesienne kopanie gleby i niszczenie resztek roślinnych, zwłaszcza chwastów z rodziny Selerowatych.

Zbiór i przechowywanie

Bezpieczeństwo Vita Long wynosi 93%, Bangor F₁ wynosi 96-98%. Zbiór dojrzałych roślin okopowych rozpoczyna się przed nadejściem jesiennych przymrozków.

Warunki długotrwałego przechowywania roślin okopowych:

• 

  Marchew Bangor F1

  uprawiane na glebach o niskiej zawartości materii organicznej;

• w pełni dojrzałe, zebrane bez uszkodzeń, pozostałości wierzchołków i oznak choroby;
• zbierane przy suchej pogodzie, suszone, nie myte;
• przed przechowywaniem chłodzono je do temperatury +6...+8°C przez 1-2 dni.

Optymalne warunki przechowywania marchwi: temperatura +1…+2°C, wilgotność względna 98%.

Marchew przechowywana jest w piwnicy w skrzynkach, pod warstwą piasku, do którego dodaje się kredę lub wapno gaszone - 1-2%. Dzięki temu warzywa korzeniowe zatrzymują wilgoć i chronią je przed chorobami. Gdy piasek wysycha, zostaje zwilżony. Na 100 kg marchwi potrzeba 3-4 kg piasku.

Korzenie przechowuj w otwartych plastikowych torebkachzainstalowany pionowo.

Jakie trudności mogą wystąpić podczas uprawy

Jeśli korzeń powstał w okresie suchym, główny korzeń obumiera, a wzrost korzeni bocznych przyspiesza. Rezultatem jest roślina okopowa, która jest główkowata lub ma pogrubioną górną część.

Zdeformowane owoce rosną w rzadkich uprawach z ogromną powierzchnią żerowania i przekarmianiem nawozami azotowymi. W okresie, gdy korzeń zaczyna gromadzić składniki odżywcze, niebezpieczna jest susza i płytkie podlewanie. Roślina wypuszcza korzenie boczne w poszukiwaniu wilgoci. W tym czasie należy obficie podlać marchewki, starając się, aby wilgoć wniknęła głęboko w glebę.

Rady doświadczonych ogrodników

Ogrodnicy z dużym doświadczeniem w uprawie marchwi odmiany Vita Longo i hybrydy Bangor F₁ w celu uzyskania gładkich i równych plonów okopowych jest to zalecane:

• stosować obornik przez rok, najlepiej dwa, przed sadzeniem marchwi;
• stworzyć luźną żyzną glebę orną o głębokości 30 cm.

Łóżko pokryte jest włókniną zaraz po siewie. W tym przypadku sadzonki nie boją się skorupy glebowej, która tworzy się 2-3 dni po deszczach.

Sadzonki po wykiełkowaniu nie są podlewane przez tydzieńaby korzeń opadł i wzmocnił się.

Recenzje marchewek Vita Longa i Bangor F₁

Ogrodnicy zostawiają pozytywne recenzje na temat marchwi Bangor F1 i Vita Longa.

Nina, Psków: „Od kilku lat sieję odmianę Vita Longa. Wysiewam pod koniec maja w bruzdach. Od razu ściółkuję torfem i przykrywam spunbondem. Jeśli używam folii, zostawiam odstęp 10-15 cm między grządką a schronieniem, aby uprawy się nie udusiły. Pędy pojawiają się wcześnie, a gleba nie wysycha.”.

Dmitrij, Saratów: „Bangor F₁ został polecony przez sąsiada z kraju. Marchewki wychodzą wyśmienite – duże, soczyste, można je przechowywać całą zimę. Radzę nie trzymać go w ziemi. Jeśli spóźnisz się z czyszczeniem, pokryje się pęknięciami i straci smak..

Wniosek

Marchew odmiany Vita Longa i hybryda Bangor F₁ wyróżnia się silnym kiełkowaniem, odpornością na choroby i przydatnością do długotrwałego przechowywania.Holenderskie odmiany marchwi przeznaczone dla środkowej Rosji dają równie stabilne i wysokie plony w chłodnych regionach północnych, na Syberii o kontrastujących porach roku oraz w klimacie monsunowym na Dalekim Wschodzie.