Jakie odmiany marchwi najlepiej nadają się do uprawy na Uralu
Marchew to poszukiwane warzywo w każdej kuchni. Jest niezbędny do pierwszego i drugiego dania, do sałatek, do przygotowania przetworów zimowych, lecho i sosów. Żadna działka nie jest kompletna bez sadzenia tej rośliny. Prawie wszystkie regiony kraju, w tym Ural, nadają się do uprawy marchwi. Aby jednak uzyskać obfite zbiory, należy wybrać odpowiednią odmianę, dostosowaną do surowego klimatu i stworzyć dogodne warunki do jej uprawy.
Cechy klimatu na Uralu
Warunki pogodowe na Uralu są dość zróżnicowane. Długość pasma górskiego Ural wynosi ponad 2300 km i rozciąga się z północy na południe przez środkową Rosję. Dlatego Klimat w różnych częściach Uralu znacznie się różni.
W regionach środkowych i południowych marchew uprawia się według zwykłego schematu, który różni się od zasad sadzenia w części północnej.
Wielu rolników jest zainteresowanych możliwością uprawy marchwi na północnym Uralu. Północny Ural charakteryzuje się surowym klimatem z silnymi mrozami, zimne wiatry i kilka słonecznych dni.
Aby uzyskać najlepsze efekty, należy najpierw wybrać odmianę mrozoodporną i przystosowującą się do nagłych zmian temperatury. A co najważniejsze, odmiana musi mieć czas na zbiory przed nadejściem mrozu, to znaczy na wczesne dojrzewanie.
Wysokiej jakości pielęgnacja roślin pomoże roślinie rosnąć i dojrzewać przy niesprzyjających warunkach pogodowych panujących w tym regionie.
Technologia sadzenia marchwi na Uralu
Niezależnie od regionu gleba zaczyna być przygotowywana jesienią. Jeśli gleba na terenie jest ciężka, jesienią wykopuje się ją piaskiem i neutralnym torfem w ilości 2,5-3 kg torfu na metr kwadratowy. m. Aby poprawić właściwości odżywcze, podczas kopania do gleby dodaje się popiół drzewny. Jeśli gleba jest silnie kwaśna, wykopuje się ją z dodatkiem wapna, mąki dolomitowej, dodając 0,5 kg na metr kwadratowy. M.
Podczas kopania usuń wszystkie resztki roślinne, które szkodniki owadzie wykorzystują jako schronienia zimowe. Do dezynfekcji przydatne jest podlewanie gleby różowym roztworem nadmanganianu potasu. Aby odżywić glebę zimą, dodaje się do niej nawozy mineralne. Przygotuj roztwór składający się z 30 g superfosfatu, 20 g mocznika, 20 g siarczanu potasu w 10 litrach wody i rozlej ziemię. Teren wyrównuje się grabiami i pozostawia do wiosny.
Wiosną przed siewem marchwi gleba jest poluzowana, eliminując w ten sposób skorupę glebową utworzoną podczas zimy. Podczas spulchniania do gleby dodaje się kompost lub próchnicę.
Zasady uprawy marchwi na Uralu
Sadzenie odbywa się, gdy gleba nagrzeje się do temperatury 8-10°C.. W środkowej i południowej części Uralu sadzenie rozpoczyna się pod koniec kwietnia. W części północnej termin sadzenia przesunięty jest do połowy maja. Temperatura powietrza w dzień powinna mieścić się w granicach +10...+15°С, w nocy - nie mniej niż +5...+7°С.
W tej chwili prawdopodobieństwo nocnych przymrozków jest minimalne.
Jesienią rzadko sadzą na północy Uralu, ponieważ zimą temperatura powietrza na tych obszarach spada do -35°C. Nie każda odmiana jest w stanie wytrzymać takie mrozy.
Wybierając odmianę marchwi, weź pod uwagę dla jakich obszarów Uralu zaleca się sadzenie nasion.
Ważny! W północnej części Uralu jesień nadchodzi szybko, dlatego wybierz odmianę, która będzie miała czas dojrzeć podczas krótkiego lata.
Do sadzenia roślin wybierz słoneczne miejsce, co jest szczególnie ważne na północnym Uralu, gdzie słoneczne dni są rzadkością. Miejsce nie powinno być zlokalizowane na nizinie, ponieważ po deszczach będzie się tam gromadzić woda. Wybierz miejsce osłonięte od silnych wiatrów charakterystycznych dla makroregionu.
Nasiona marchwi są wstępnie przygotowane. Najpierw wybiera się mocne nasiona, odrzucając zdeformowane nasiona. Następnie zanurza się je w pojemniku z wodą na dwie godziny. W tym czasie puste nasiona wypłyną na powierzchnię i zostaną wyrzucone. Pozostałe nasiona dezynfekuje się roztworem „Fitosporyny”: 2 g suchego preparatu na 1 litr wody. Następnie kiełkuje się je, owijając je wilgotną szmatką. Możesz kiełkować w roztworze Epin: 4 krople na 1 litr wody. Po 5-6 dniach nasiona sadzi się w ziemi.
Na przygotowanym obszarze wykonaj rowki o głębokości 2-2,5 cm. Porośnięte nasiona umieszcza się w nich w odległości 2-3 cm, między rzędami pozostawia się 20 cm, nasiona ostrożnie posypuje się ziemią, a łóżko podlewa się konewką, aby strumień wody nie zmywał usunąć ziemię. Następnie powierzchnię gleby lekko zagęszcza się, aby zwiększyć kontakt nasion z wilgotną glebą.
Pędy zaczynają pojawiać się, gdy tylko gleba się rozgrzeje 8-10°C. Na północnym Uralu dzieje się to na początku czerwca.
Najpierw łóżka podlewa się niewielką ilością wody. co trzy dni w zależności od warunków pogodowych. Gdy tylko sadzonki osiągną 15-20 cm, podlewanie zmniejsza się do raz w tygodniu, ale zwiększa się obfitość.
Gdy sadzonki mają dwie pary liści, przeprowadza się przerzedzanie, usuwając słabe instancje. Dalsze przerzedzanie przeprowadza się w miarę wzrostu sadzonek. Pomiędzy dorosłymi roślinami pozostaje odległość 6-7 cm.
Chwasty usuwa się jednocześnie z przerzedzaniem i spulchnij glebę, aby poprawić dostęp tlenu do korzeni.
Podczas wzrostu rośliny przeprowadza się trzy karmienia. Pierwszą przeprowadza się 20 dni po wschodach. Aby to zrobić, skorzystaj z rozwiązań:
- 10 g nitrofoski i 10 litrów wody;
- 15 g siarczanu potasu, 15 g superfosfatu, 10 g mocznika na wiadro wody.
Uwaga! Nawożenie przeprowadza się wyłącznie na wstępnie nawilżonej glebie.
Zaleca się podlewanie korzeni nawozami rano.
Drugie karmienie odbywa się 14-20 dni po pierwszym. W tym przypadku dodaje się główne składniki: potas, azot, fosfor. Przygotuj roztwór składający się z 10 g siarczanu potasu, 10 g amofosforanu i 10 litrów wody.
Podczas trzeciego karmienia azot dodaje się poprzez podlewanie upraw roztworem popiołu drzewnego: 200 g popiołu zalewa się ciepłą wodą, pozostawia na jeden dzień i podlewa u nasady. Karmienie odbywa się trzy tygodnie po drugim.
Odniesienie! Podczas trzeciego karmienia nie stosuje się nawozów azotowych.
Termin zbiorów zależy od regionu i odmiany. W północnych częściach Uralu uprawę wysiewa się później, więc termin zbiorów również przesuwa się o tyle, o ile później została posadzona odmiana.
W przypadku Uralu najlepiej nadają się odmiany dojrzewające przed nadejściem zimnej pogody. W tym celu biolodzy opracowali odmiany, które wyróżniają się wczesnym dojrzewaniem i odpornością na niskie temperatury.
Przeczytaj także:
Wcześnie dojrzewająca hybryda marchwi o słodkim smaku Nandrin
Ultra wczesna, bezpretensjonalna hybryda marchwi neapolitańskiej
Wczesne odmiany na Ural
Wyhodowana do uprawy w trudnych warunkach klimatycznych Uralu odmiany marchwi, które mają czas dojrzewać w ciągu krótkiego lata:
Amsterdam – okres dojrzewania 90 dni. Warzywa korzeniowe mają kształt cylindryczny z zaokrągloną końcówką. Długość warzywa – 15-17 cm, waga – 120-150 g. Miąższ jest słodki, chrupiący. Odmiana nie traci swoich właściwości zewnętrznych i smakowych pod wpływem nadmiaru wilgoci.Wydajność – 6-7 kg na metr kwadratowy. M.- Hybrydowa Wiktoria F1 (na zdjęciu) – okres dojrzewania 80 dni. Warzywa korzeniowe barwy czerwono-pomarańczowej, kształtu cylindrycznego, zaokrąglonego na końcu, długość warzyw 18-20 cm, odmiana nadaje się do uprawy na wszystkich glebach.
- Alenka – dojrzewa w ciągu 70-80 dni. Owoce są stożkowe z tępym końcem, gładkie, długości 12-16 cm, masa warzyw sięga 300-400 g. Miąższ jest słodki, o przyjemnym aromacie. Doskonała jakość utrzymania.
- Boltex – okres dojrzewania – 80-88 dni. Rośliny okopowe są krótkie -11-15 cm, mają kształt stożka. Miąższ jest soczysty i słodki. Wydajność odmiany wynosi 8-10 kg na metr kwadratowy. m. Można stosować do siewu zimowego.
Odmiany w połowie sezonu dla regionu Uralu
Odmiany te charakteryzują się średnim czasem dojrzewania:
Witamina 6 – okres dojrzewania 120-130 dni. Owoce są cylindryczne z zaokrągloną końcówką, czerwono-pomarańczowe, długość 14-15 cm, waga 100-160 g. Powierzchnia warzywa jest gładka, oczka małe, rdzeń cienki. Odmiana nadaje się do siewu zimowego.- Ałtaj skrócony - odporna odmiana odpowiednia dla klimatu Uralu. Dojrzewanie następuje po 120 dniach od wysiewu nasion. Warzywa korzeniowe cylindryczne o masie 140-150 g. Słodki smak, pasujący do każdego dania. Odmiana dobrze znosi niskie temperatury. Możliwa jest uprawa na skalę przemysłową.
- Callisto F1 – okres dojrzewania 90-110 dni. Rośliny okopowe mają kształt cylindryczny, długość 20–22 cm i masę 80–130 g. Małe oczka na powierzchni. Miąższ ma czerwonawy kolor. Wydajność odmiany wynosi 2,5–4 kg na metr kwadratowy. m. Nadaje się do długotrwałego przechowywania.
- Nantes 4 – dojrzewa w ciągu 95-110 dni. Rośliny okopowe mają długość 16-17 cm, wagę 160-170 g. Wydajność – 6-6,5 kg na metr kwadratowy. m. Miąższ jest słodki, soczysty. Ma dobrą jakość utrzymania.
Późne odmiany
Późno Odmiany i mieszańce marchwi przeznaczone są do długotrwałego przechowywania:
Totem F1 – okres dojrzewania 130-140 dni. Roślina okopowa ma kształt stożka, ze spiczastym końcem, długość 20-25 cm, masa 115-140 g. Skórka i miąższ są czerwonawe. Miąższ jest soczysty i chrupiący. Wydajność – 5-6,5 kg na metr kwadratowy. M.- Shantanay 2461 – dojrzewa w ciągu 130-145 dni. Owoce są gładkie, zwężające się ku końcowi. Długość warzyw wynosi 13-15 cm, waga 190-240 g. Rdzeń jest żółty, gruby, gęsty. Wydajność 4-8 kg na metr kwadratowy. m. Dobra jakość utrzymania.
- Tinga F1 – okres dojrzewania 135 dni. Roślina okopowa jest długa, ma kształt spiczastego stożka, skórka jest czerwono-pomarańczowa, miąższ jest gęsty. Masa warzyw wynosi 105-125 g. Wydajność wynosi 4,5-5,5 kg na metr kwadratowy. m. Smak jest doskonały.
Inne odmiany marchwi:
Funkcje przechowywania
W warunkach krótkiego i chłodnego lata północnego Uralu późne odmiany nie zawsze mają czas na dojrzewanie, tzw Wcześnie dojrzewające rośliny są bardziej odpowiednie do uprawy na Uralu. Należy jednak pamiętać, że wczesne marchewki mają krótki okres przydatności do spożycia. Dlatego do przechowywania zimowego wysiewa się odmiany średniosezonowe, charakteryzujące się zwiększoną trwałością.
Aby zapobiec zepsuciu się warzyw korzeniowych podczas przechowywania, należy spełniać podstawowe wymagania:
- Do sadzenia wybiera się odmiany strefowe, czyli zalecane dla określonych warunków klimatycznych.
- Po zbiorze warzywa są sortowane, a wierzchołki odcinane. Uszkodzone owoce nie nadają się do długotrwałego przechowywania, zaczną gnić i psuć sąsiednie rośliny okopowe.
- Rośliny okopowe są suszone przed umieszczeniem w magazynie.
- Zaleca się wstępne umycie obszaru przechowywania roztworami dezynfekującymi i antyseptycznymi.
- Marchew najlepiej przechowywać w pojemnikach wypełnionych piaskiem.
- Pomieszczenie musi być dobrze wentylowane.
- Utrzymuje się temperaturę 1-4°C, wilgotność 85-90%.
Przechowywane warzywa są systematycznie sprawdzane. Warzywa korzeniowe z obszarami zgnilizny są natychmiast usuwane, aby sąsiadujące warzywa nie zepsuły się.
Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione, marchew będzie przechowywana do nowego sezonu.
Wniosek
Sadzenie marchwi w środkowych i południowych regionach Uralu prawie nie różni się od uprawy w innych regionach. Do uprawy na północy makroregionu zaleca się wybór odmian marchwi, które są w stanie wytrzymać niekorzystne warunki klimatyczne z nagłymi zmianami temperatur, powtarzającymi się wiosennymi przymrozkami, zimnymi wiatrami i krótkim latem. Jeśli będziesz przestrzegać terminów sadzenia i warunków uprawy zalecanych dla Uralu, otrzymasz przyzwoite zbiory zdrowych warzyw.