Ogórek hybrydowy „Uhazher”, odpowiedni do uprawy w niesprzyjających warunkach

Na świecie istnieje wiele różnych odmian warzyw, w tym ogórki. Mieszańce wyhodowane przez hodowców przystosowują się do różnych warunków klimatycznych, dają dobre zbiory owoców, są przyjemne w smaku, dlatego są popularne wśród letnich mieszkańców.

W tym artykule porozmawiamy o jednym z nich – ogórku uchaskim. Dlaczego jest dobry, jak go uprawiać, jak się nim opiekować i inne ważne niuanse.

Opis ogórków

Uhazher to średnio wczesna hybryda, którą zaleca się uprawiać w siedmiu regionach Rosji: Środkowa Wołga, Środkowa Czarna Ziemia, Środkowa, Wołga-Wiatka, Północny Kaukaz, Północno-Zachodni i Północny.

Wczesne dojrzewanie pomaga uniknąć chorób i negatywnych skutków szkodników owadzich.

Cechy charakterystyczne

Owoce różnią się od innych rodzajów ogórków następującymi cechami:

• ogórki pokryte są guzkami z białymi kolcami;
• skóra jest cienka, jasnozielona z białymi paskami;
• duży rozmiar: długość od 15 do 18 cm, średnica do 4 cm;
• kształt cylindryczny;
• waga od 180 do 200 g.

Na zdjęciu ogórek Uhazher.

Właściwości, zalety, zawartość kalorii

Ogórek to produkt dietetyczny, który w 95% składa się z wody i zawiera 15 kilokalorii w 100 g produktu. Zawiera witaminy, błonnik, kwasy organiczne i inne korzystne substancje. Obecność dużej ilości wody w warzywie pomaga usunąć toksyny i odpady z organizmu, oczyścić nerki i wątrobę z soli metali ciężkich.

Błonnik, który występuje w dużych ilościach w owocach, oczyszcza żołądek i poprawia pracę jelit.Ogórek zawiera beta-karoten, magnez, potas, cynk, kwas foliowy i inne minerały.

Na notatce. Stałe spożywanie ogórków korzystnie wpływa na tarczycę, zapobiega tworzeniu się złogów cholesterolu na ściankach naczyń krwionośnych, chroni układ sercowo-naczyniowy przed udarami, zawałami serca i miażdżycą.

Ogórek doskonale gasi pragnienie, poprawia apetyt i pomaga trawić pokarm. Produkt dietetyczny znajduje zastosowanie w różnych przepisach na odchudzanie.

Charakterystyka hybrydy Uhazher

Ogórek jest zapylany przez pszczoły, rośnie na glebach gliniasto-próchniczych lub piaszczysto-gliniastych, jest odporny na niskie temperatury i nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Okres dojrzewania owoców jest średnio późny, od 55 do 60 dni.

Główne cechy charakterystyczne Suitora:

• system korzeniowy jest obszerny, dobrze wchłania wilgoć z gleby, osiąga głębokość 30 cm;
• krzew jest duży, niski, z kwiatostanami męskimi i żeńskimi;
• łodyga jest mocna, mocna, ze wzorem wspinaczki od 60 cm do 1,5 metra;
• liście są duże, ciemnozielone, gładkie, faliste na brzegach; ułożone naprzemiennie na łodydze;
• smak jest przyjemny, słodkawy;
• wydajność jest wysoka - z jednego krzaka zbiera się do 6 kg, z 1 m2. m do 16 kg ogórków;
• nasiona są podłużne i mają mleczno-kremowy kolor.

Jak uprawiać własne

Zalotnika uprawia się na dwa sposoby - sadzonki lub bezpośrednie sadzenie w ziemi. Lepiej jest sadzić roślinę, która będzie dojrzewać w pomieszczeniu, metodą rozsady. W ciepłych regionach nasiona wysiewa się w ziemię.

Metoda sadzonek

Przed posadzeniem nasion do sadzonek zaleca się wstępne kiełkowanie nasion. Wtedy roślina lepiej zapuści korzenie w ziemi, a pierwsze pędy pojawią się szybciej. Nasiona sadzonek przygotowuje się w następujący sposób:

1. Najpierw są selekcjonowane i kalibrowane. Usuń uszkodzone, małe nasiona, aby sadzonki rosły równomiernie. Aby oddzielić złe nasiona od dobrych, zaleca się umieszczenie ich w roztworze soli fizjologicznej (rozpuść dwie łyżki soli w litrze wody) - nasiona złej jakości wypłyną na powierzchnię.
2. Potem się rozgrzewają. Umieszcza się je w lnianym lub bawełnianym worku i umieszcza w miejscu, gdzie pada światło słoneczne lub na akumulatorze. Ogrzewaj nasiona przez kilka dni, regularnie potrząsając torebką, aby je wymieszać.
3. Następnie są dezynfekowane. Nasiona dezynfekuje się 1% roztworem manganu przez 20 minut i 3% nadtlenkiem wodoru przez 10 minut. W zaprawianiu nasion pomaga roztwór kwasu borowego - pół łyżeczki rozpuszcza się w szklance wody, siarczan miedzi - ćwierć łyżeczki dodaje się do szklanki wody. Namocz nasiona ogórka w jednym z tych roztworów na maksymalnie trzy godziny. Zaleca się stosowanie środków grzybobójczych: Fitosporin-M, Trichodermin. Wśród środków ludowych stosuje się sok z aloesu i roztwór czosnku.
4. Następnie stymuluj wzrost roślin poprzez namaczanie nasion w preparatach chemicznych „Gumi”, „Epin-Extra”.

Po spęcznieniu nasiona umieszcza się na dwa dni w wilgotnej naturalnej szmatce i zawija. Jest okresowo zwilżany wodą, aby zapewnić wilgoć nasionom. Sadzi się je do sadzonek pod koniec marca - na początku kwietnia w doniczkach torfowych.

Aby uniknąć przycinania rośliny, w każdym z nich umieszcza się jedno nasiono. Mieszankę dla przyszłych sadzonek przygotowuje się niezależnie od próchnicy, torfu, trocin w stosunku 2:2:1.

Nasiona sadzimy poziomo na płytką głębokość 3 cm lub posypujemy ziemią o grubości 5 mm. Podlewaj przyszłe sadzonki ciepłą wodą z opryskiwacza, aby nie spowodowała erozji gleby. Temperatura powietrza nie powinna być niższa niż +23°C.

Na notatce. Aby zwiększyć temperaturę i wywołać efekt cieplarniany, pojemnik z nasionami przykrywa się folią, a następnie regularnie odwraca, aby umożliwić dostęp świeżego powietrza.

Kiełkujące nasiona wymagają następujących warunków:

• temperatura w ciągu dnia +20°C;
• temperatura wieczorna nie niższa niż +16°C;
• oświetlenie regularne – 12 godzin;
• stałe nawodnienie.

Aby światło stale docierało do sadzonek, nad nimi włączane są urządzenia oświetleniowe. Cotygodniowe ogórki podlewać ciepła woda, która jest wstępnie osadzona na kilka dni. Kiedy na roślinach pojawią się dwa liście, przesadza się je do osobnych doniczek lub kubków. Temperatura powietrza w pomieszczeniu obniża się na kilka dni do +17°C.

W drugiej dekadzie maja lub pierwszej dekadzie czerwca sadzonki przenosi się na stałe miejsce w ziemi. Rośliny, które utworzyły od trzech do czterech liści, przesadza się w odległości 50 x 50 cm od siebie w pojemniku torfowym. Każdą roślinę podlewa się 3 litrami wody.

Odniesienie. Lepiej jest sadzić hybrydę na glebie, na której wcześniej rosły pomidory, cebula i kapusta. Nie zaleca się sadzenia w grządkach, gdzie rosły dynie lub cukinie.

Metoda nasion

Teren do sadzenia ogórków przygotowuje się jesienią: wykopuje się łóżka i stosuje nawozy. Hybryda uwielbia światło słoneczne, dlatego do sadzenia zapewnia dostęp do oświetlenia i ochronę przed wiatrem. Lepiej jest ustawić łóżka ze wschodu na zachód, o wysokości 30 cm.

Wraz z nadejściem wiosny, w drugiej połowie kwietnia, glebę ponownie wykopuje się, a grządki wyrównuje się grabiami. W połowie maja glebę nawozi się kompostem, popiołem i nawozami mineralnymi. Zdezynfekuj glebę roztworem nadmanganianu potasu i przykryj ciemnym filmem. Ogórki wysiewa się przy ciepłej, słonecznej pogodzie na głębokość od 1,5 do 2 cm, przy odległości między nasionami do 20-25 cm.

Uprawa etapowa i pielęgnacja

Dobre zbiory hybrydy Ujazher zależą od właściwej pielęgnacji - a przede wszystkim od terminowego podlewania i stosowania nawożenie. Przyjrzyjmy się tym procedurom bardziej szczegółowo.

Schemat nawadniania:

• przed utworzeniem pąków - co tydzień 3 litry wody na każdy krzak;
• w fazie kwitnienia i tworzenia owoców - co 3 dni 6 litrów wody.

Przed podlaniem woda jest wstępnie osadzana w dużym pojemniku, aby się rozgrzała. Spryskaj krzaki rano i wieczorem, następnie spulchnij glebę i usuń chwasty. W czasie upałów upewnij się, że gleba wokół krzaków nie jest pokryta suchą skorupą.

Hybryda Ujazher zasilana jest przez:

• dwa tygodnie po posadzeniu roślin w glebie;
• kiedy jajnik zaczyna się tworzyć;
• podczas pojawiania się i wzrostu owoców.

W czasie upałów lepiej zastosować nawożenie korzeniowe, w chłodne dni – dolistne. Aby to zrobić, użyj roztworu krowiego obornika lub ptasich odchodów - dodaj 1 litr dziewanny do 15 litrów wody, wymieszaj i zastosuj w ilości 4 litrów nawozu na 1 metr kwadratowy. m sadzenia ogórków.

Rano lub wieczorem opryskaj rośliny roztworem 15 g mocznika, 25 g siarczanu potasu i 30 g mineralnego nawozu fosforowego. Nawozy mineralne można zastąpić popiołem - wzbogaca on glebę w przydatne substancje i odstrasza szkodniki owadzie. W miarę wzrostu hybrydy usuwa się pasierbów pod trzecim liściem i wiąże krzaki.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Hybrydowy Uhazher to bezpretensjonalna roślina warzywna. Cechy uprawy ogórków to:

• chronić nasadzenia na otwartym terenie przed wiosennymi przymrozkami;
• regularnie podlewaj wodę podczas upałów i suszy, aby zapobiec pojawieniu się gorycz w owocach;
• nawadniać ciepłą wodą, aż po 2-3 dniach uformuje się jajnik;
• Ogórki należy karmić i nawozić dwa tygodnie po posadzeniu w otwartym terenie;
• usuń nadmiar pędów, wznieś krzaki.

Choroby i szkodniki charakterystyczne dla hybrydy

Hybrid Suitor cierpi na różne choroby i szkodniki, niezależnie od tego, czy rośnie w szklarni, czy na otwartej glebie:

1. Mszyca melon Aby zwalczać, rośliny traktuje się naparami z ziemniaków, czosnku, cebuli, glistnika, żywicy drzewnej i środków grzybobójczych.
2. Pająk. Roślinę opryskuje się wodą przy pierwszych żółtych plamach i pajęczynach na liściach.
3. Ślimaki. Do gleby dodaje się napary z ostrej papryki, igieł sosnowych lub świerkowych. Używają amoniaku i środków chemicznych.
4. Mączlik. Pułapki klejowe pomagają. W razie potrzeby leczyć naparem z czosnku lub cebuli.

Chłopak jest odporny na następujące choroby: zgniliznę korzeni, mączniaka prawdziwego, mozaikę ogórkową. W takich przypadkach hybryda nie musi być traktowana pestycydami.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór ogórków Uhazher odbywa się w drugiej dekadzie sierpnia. Ze względu na nierównomierne dojrzewanie owoców zbiory trwają we wrześniu-październiku.

Zalotnikiem jest ogórek kłujący, dlatego zrywają go z krzaków w rękawiczkach, wkładają do pudełek i przechowują w chłodnym miejscu przez około miesiąc.

Owoce nadają się do stosowania w sałatkach, świeże i ochrona. Konserwy lub konserwowy warzywa okazują się bardzo smaczne - solanka nie dostaje się do ogórka, skórka pozostaje gęsta i chrupiąca.

Zalety i wady

Hybryda ma więcej zalet, ale są też pewne wady.

Zalety:

• odporny na wiele chorób;
• dobrze przechowywane i transportowane;
• smaczny, soczysty, aromatyczny;
• nie jest podatny na rozgałęzianie;
• daje dobre zbiory.

Wady:

• owoce długie, kolczaste;
• nie rozmnaża się z nasion domowych.

Opinie

Przekażemy Ci kilka recenzji prawdziwych letnich mieszkańców na temat hybrydy Uhazher. Przed posadzeniem określonej odmiany warzyw zalecamy zawsze zapoznać się z komentarzami tych, którzy już je uprawiali w ogrodzie.

Igor, Kaługa: „Po raz pierwszy posadziłem tę hybrydę w szklarni. Imię Uhazher bardzo mnie pociągało. Byłem zadowolony ze zbiorów i smaku. Zwłaszcza gdy odkorkowałam słoik i zjadłam ogórka konserwowego. Ogórki nie wymagały szczególnej pielęgnacji. Radzę wszystkim!”.

Anna, wieś Aleksiejewka: „Wychowałem Ugazhera na otwartej ziemi. Wszystkie moje oczekiwania zostały spełnione. Warzywo nie wymagało specjalnej pielęgnacji - wystarczy dobre podlewanie. Częstowałam sąsiadów świeżymi ogórkami, które bardzo im smakowały. Polecam do konserw – ogórki wychodzą smaczne i chrupiące.”

Irina, Stary Oskoł: „Zalotnik jest doskonałą hybrydą. Uwielbiam smak tego ogórka zarówno świeżego, jak i konserwowego. Od kilku lat z rzędu zbieram dobre plony. Hybryda nie boi się zgnilizny, co jest bardzo ważne. Najważniejsze jest podlewanie rośliny na czas.”

Wniosek

Hybrydowy Uhazher to ogórek niewymagający szczególnej pielęgnacji, rosnący w klimacie zimnym i ciepłym, odporny na różne choroby. Ponadto jest doskonałym produktem dietetycznym. Przestrzegaj podstawowych zasad techniki rolniczej, nie zapominaj o profilaktyce, a wtedy Zalotnik zachwyci Cię obfitymi i smacznymi zbiorami!