Jedną z najlepszych wcześnie dojrzewających i bezpretensjonalnych odmian jest pomidor Lyubasha f1: plon i cechy

Recenzja nowego pomidora hybrydowego Lyubasha przedstawi cechy i opis odmiany, odkryje tajemnice produktywności oraz dostarczy zdjęcia i recenzje dla ilustrujących przykładów. Opinie o odmianie sadowników wskazują na wysoką owocność, łatwość pielęgnacji, odporność na choroby i doskonały smak owoców. Pomimo krótkiego istnienia w świecie pomidorów, odmiana zyskała uznanie wielu hodowców warzyw, dla których Lyubasha jest mile widzianym gościem w ogrodzie.

Opis odmiany

Pomidor Lyubasha f1 został wyhodowany przez hodowców firmy Partner w 2016 roku. Wpisany do rejestru państwowego w 2017 r. Polecana do uprawy we wszystkich rejonach kraju na glebach chronionych i niechronionych.

Krzak wyznacznik, wysokość 1 m, kompaktowy. Liście są średniej liczby, małe, jasnozielone. Kwiatostany są proste. Pierwszy kwiatostan tworzy się nad 5-6 liściem. Pędzel ustawia aż 8 owoców.

Hybryda bardzo wcześnie dojrzewająca: od momentu kiełkowania do pełnego dojrzewania mija 65-75 dni.

Wydajność jest wysoka, z jednego krzaka zbiera się do 5 kg warzyw, pod warunkiem posadzenia 4-6 krzewów na 1 metr kwadratowy. M.

Odporny na główne choroby rodziny psiankowatych.

Pomimo niskiego wzrostu i zwartości rośliny wymagają palikowania i uszczypywania.

Owoce są okrągłe, lekko spłaszczone. Kolor jest jasnoczerwony. Nie jest podatny na pękanie ani podczas zimnej, ani deszczowej pogody. Są 3–4 komory nasienne, niewiele nasion. Skórka jest gęsta. Waga 120-150 g.

Uniwersalne w zastosowaniu: nadaje się do spożycia na świeżo, do konserw z całych owoców, do produkcji przetworów pomidorowych: soków, past, ketchupów, lecho. Dobry w marynatach i marynatach. Po wysuszeniu nie tracą swojego pysznego smaku.

Dojrzałe warzywa można długo przechowywać i wytrzymują długotrwały transport.

Jak uprawiać sadzonki

Wysiew nasion następuje 55-60 dni przed sadzeniem sadzonek w ziemi. Mieszankę gleby przygotowuje się z gleby ogrodowej, mieszając ją z torfem i kompostem. Jeśli to możliwe, dodaj popiół.

Odniesienie! Jeśli gleba ogrodowa zawiera glinę, należy ją zmieszać z przemytym piaskiem rzecznym lub trocinami. Technika ta spowoduje, że gleba będzie spulchniona, co ułatwi lepsze przenikanie powietrza do gleby.

Przygotowaną glebę dezynfekuje się roztworem nadmanganian potasu. Następnie nasiona są dezynfekowane. Aby to zrobić, ziarna umieszcza się w słabym roztworze manganu lub w roztworze Fitosporyny na 20 minut.

Można sadzić w zwykłej drewnianej skrzynce lub w pojedynczych doniczkach torfowych i plastikowych kubkach. Najważniejsze jest wykonanie otworów drenażowych w pojemniku do sadzenia, aby zapobiec stagnacji wody.

Ważny! Aby poprawić kiełkowanie, nasiona umieszcza się w stymulatorze wzrostu na 5 godzin.

Nasiona wysiewa się w lekko zwilżonej glebie w odległości 2-3 cm między nimi. Zasiane pojemniki przykrywa się folią lub szkłem i pozostawia w pomieszczeniu o temperaturze powietrza co najmniej 23 stopnie.

Pierwsze pędy można zobaczyć w dniach 4-7. Kiedy pojawią się kiełki, należy natychmiast przenieść pojemniki na światło. W przeciwnym razie krzaki się rozciągną i osłabną.

Glebę utrzymuje się wilgotną, podlewając ją tylko osiadłą i ciepłą wodą.

Optymalne godziny dzienne dla sadzonek wynoszą co najmniej 12 godzin dziennie.Jeśli nie ma wystarczającej ilości światła dziennego, jako oświetlenie dodatkowe stosuje się lampy ze sztucznym oświetleniem.

Na etapie wzrostu sadzonek hybryda nie wymaga karmienia.

Kiedy pojawią się 3 prawdziwe liście, zerwij je. Podczas zbioru sadzonki sadzi się w luźniejszych skrzynkach, w odległości 20 cm między pędami, lub w osobnym pojemniku.

Przez pierwsze dwa tygodnie po wschodach poddawane są hartowaniu, które polega na utrzymywaniu niższej niż zwykle temperatury. W dzień temperatura spada do 16 stopni, a w nocy do 13.

Na 2 tygodnie przed sadzeniem w ziemi sadzonki w słoneczne dni wyjmuje się na świeże powietrze, aby szybko przystosowały się do warunków ulicznych.

Jak uprawiać pomidory

Po 55-60 dniach sadzonki są gotowe do przesadzenia. W tym czasie krzewy osiągają już 25 cm wysokości, mają mocną łodygę, 8-9 liści i zaczyna tworzyć się pierwsze skupisko kwiatowe.

W przeddzień sadzenia gleba jest obficie podlewana, a do każdego otworu umieszczany jest kompost i popiół. Świeżego obornika nie należy nigdy używać jako nawozu podczas sadzenia.

W przypadku grządek z pomidorami wybierz słoneczne, niezacienione miejsce, do którego światło dociera przez cały dzień.

Za 1 mkw. m, sadzi się 4-5 sadzonek. Odległość między roślinami wynosi 35-40 cm.

Kilka dni później, gdy kiełki się wzmocnią, pierwsze podlewanie odbywa się ciepłą, osiadłą wodą u nasady. Podlewaj raz w tygodniu, w upalne dni – 2 razy w tygodniu. Każdy krzak zużywa 4-5 litrów wody. Roślina dobrze reaguje na podlewanie kroplowe. Wodę można także wlać do wcześniej przygotowanych pojemników znajdujących się w strefie korzeniowej, skąd woda będzie stopniowo przenikać do korzeni rośliny. Nadaje się do tego zwykła plastikowa butelka bez dna.

Po podlaniu gleba jest poluzowana, uniesiona, a chwasty usunięte. Rozluźnienie sprzyja tworzeniu dodatkowych korzeni. Ściółkowanie grządki utrzymują je dłużej w wilgoci i zapobiegają wzrostowi chwastów. Podlewanie zatrzymuje się na 2,5 tygodnia przed zbiorem warzyw.

Pierwsze karmienie odbywa się 10 dnia po posadzeniu. Jako nawóz stosuje się trawę fermentowaną w proporcji 1:10. Kiedy pojawiają się jajniki, dodaje się nawozy fosforowo-potasowe. Nawożenie przeprowadza się po podlaniu, co 2 tygodnie.

Kultura wymaga obowiązkowego pasierba. Krzewy są uformowane w 2 lub 3 łodygi. W przypadku uprawy w 2 pniach należy pozostawić pasierba pod pierwszym pęczkiem kwiatów. Przy uprawie w 3 pniach pozostają 2 pasierby: pod pierwszym gronem kwiatów i nad nim. Ale doświadczeni ogrodnicy zalecają uprawę krzewów z 4 łodygami, według ich szacunków technika ta sprzyja maksymalnemu owocowaniu.

Odniesienie! Większa liczba pasierbów pozostaje w regionach południowych.

W miarę wzrostu krzew wymaga palikowania, pomimo mocnych pędów. Do podwiązki użyj drewnianych kołków, sztywnych krat lub sznurka. Jeśli roślina nie jest związana, grona owoców pękają pod własnym ciężarem.

Choroby i szkodniki

Pomidory Lyubasha f1 charakteryzują się zwiększoną odpornością na choroby, takie jak zgnilizna wierzchołków kwiatów, mozaika tytoniowa i zaraza późna. Ponadto wczesne okresy dojrzewania pozwalają plonom nie zalegać w grządkach przez długi czas, co chroni je przed długotrwałymi atakami szkodników.

Przestrzeganie zasad płodozmianu i technologii rolniczej wzmacnia odporność rośliny. A jeśli do wszystkich zasad pielęgnacji dodasz środki zapobiegawcze, Twoje uprawy pomidorów będą dobrze radzić sobie nawet z hordami szkodników.

Szkodniki naziemne: ślimaki, stonki ziemniaczane, kleszcze boją się naparów z piołunu, czosnek I ostra papryczka, które odstraszają je swoim zapachem. Regularna kontrola niezawodnie chroni również krzaki przed ich wyglądem.

Głębokie kopanie gleby przed sadzeniem przyczynia się do zniszczenia szkodnikiktóre zakłócają system korzeniowy. Należą do nich chrząszcze, wirewormy i krety świerszcze. Traktowanie gleby mąką wapienną lub dolomitową również zapobiega ich pojawianiu się.

Aby zapobiec chorobom grzybiczym i bakteryjnym, dobrze nadają się preparaty biologiczne „Alirin” lub „Gamair”.

Niuanse uprawy na otwartym terenie i w szklarni

Kultura jest równie dobrze przystosowana do otwartego terenu i do szklarnia. Ale w chronionym grunt produktywność jest wyższa.

Uprawa w szklarni prowadzi do podlewania, co objawia się wzrostem chorób grzybiczych. Aby tego uniknąć, regularnie wietrz szklarnię. Pamiętaj jednak, że pomidory nie lubią przeciągów.

Na zewnątrz, na rabaty pomidorowe, wybierz miejsce słoneczne, otwarte, ale chronione przed silnymi wiatrami. Lekki wietrzyk zapobiegnie osadzaniu się zarodników grzybów. Na otwartym terenie utrzymuje się największe prawdopodobieństwo ataków szkodników owadzich, z wyjątkiem przędziorków, które preferują warunki szklarniowe. Dlatego jeśli odmianę sadzi się na zewnątrz, głównymi środkami zapobiegawczymi jest ochrona łóżek przed owadami.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór warzyw rozpoczyna się w ostatnich dziesięciu dniach czerwca - na początku lipca. Dojrzewanie odbywa się w gronach, warzywa dojrzewają jednocześnie, co znacznie ułatwia ich zbiór. Możesz odciąć całe gałęzie z owocami.

Dojrzałe warzywa są używane świeże, w marynatach, w marynatyw przygotowywaniu różnych potraw. Ze względu na niewielkie rozmiary doskonale nadają się do konserwowania całych owoców.

Niezastąpiony w daniach warzywnych, takich jak gulasze i przeciery. Świetnie uzupełniają pierwsze dania: barszcz, zupy. Idealnie nadaje się do zapiekania z produktami mięsnymi i innymi warzywami. Nadają się również do przygotowania przetworów pomidorowych: dają pyszny sok, doskonałą adjika i lecho. Stanowią bazę do różnorodnych sosów. Dojrzałe pomidory można nawet suszyć dzięki gęstemu miąższowi.

Odmiana przeznaczona do długotrwałego przechowywania bez utraty smaku i wyglądu. Przenosi transport na duże odległości, co umożliwia transport dojrzałych warzyw do innych regionów w celu sprzedaży.

Zalety i wady

Każdą hybrydę uzyskuje się poprzez skrzyżowanie dwóch starannie wybranych odmian, aby zachować ich najlepsze cechy w przyszłym pokoleniu. Dlatego mówiąc o hybrydzie, możemy zauważyć wiele pozytywnych właściwości:

• bardzo wczesne dojrzewanie;
• możliwość hodowli w dowolnym regionie;
• wysoka odporność na choroby;
• prosta technologia rolnicza;
• wysoka wydajność;
• jednoczesne dojrzewanie owoców;
• doskonały smak;
• wszechstronność w zastosowaniu;
• możliwość całych owoców konserwowanie;
• długotrwałe przechowywanie;
• długie transporty.

Główną wadą wszystkich mieszańców jest niemożność samodzielnego wyboru nasion do następnego sadzenia. Materiał siewny będzie musiał zostać zakupiony w wyspecjalizowanych sklepach. Pozostałe braki kultury są nieznaczne, można je nazwać warunkowymi:

• wymagany podwiązka;
• wymagane pasierbowanie.

Recenzje rolników

Pomimo krótkiej żywotności odmiana przyciągnęła uwagę wielu hodowców warzyw.Nowa hybryda spełnia wszystkie podstawowe wymagania i jest w stanie konkurować z uprawami, które sprawdziły się w świecie pomidorów.

Całkiem możliwe, że w najbliższej przyszłości odmiana zacznie być szeroko stosowana na skalę przemysłową, czerpiąc z niej przyzwoite zyski. Ale na razie eksperymenty z młodą hybrydą odbywają się w domkach letniskowych.

Zapoznajmy się z opiniami ogrodników:

Tatiana, Orel: „Pogoda w tym roku wcale nie była jak pomidorowa, była zimna i deszczowa. Wiele odmian zostało zniszczonych przez zarazę, ale hybryda przetrwała. Warzywa wyszły pyszne i teraz będę robić zapasy przez całą zimę. Bardzo dobrze, że posadziłam tę odmianę, bo inaczej zostałabym bez pomidorów.”

Elena, Kursk: „Całkowicie normalna odmiana. Nie przycinałam i nie podlewałam często. Ale były pomidory. Smak jest całkiem zadowalający, typowy dla pomidorów, z kwaskowatością. Skórka jest gęsta, idealna na blanki. Szkoda, że ​​nie można samodzielnie przygotować nasion. Będzie trzeba kupić ponownie. Dzięki Bogu, cena jest przystępna.”

Dinara, Krasnojarsk: „Odmiana z trudem wschodziła, krzewy są skromne, z 2-3 gronami owocującymi. Ale przetrwaliśmy nasze zimne lato. Warzywa było mało. Nawet nie wiem, czy posadzę go w przyszłym roku.

Wniosek

Gatunek pomidora Lyubasha f1 okazał się wysokowydajny, łatwy w pielęgnacji, odporny na choroby i dobrze przystosowany do warunków na otwartym terenie i w szklarni. Ale bezpretensjonalność w opiece nie oznacza całkowitego braku uwagi dla rośliny.

Jak każda inna uprawa, odmiana wymaga terminowego karmienia i podlewania. A jeśli będziesz przestrzegać zasad płodozmianu, Lyubasha odpowie różnorodnymi pysznymi pomidorami, które ozdobią Twoje stoły zarówno latem, jak i zimą. Nazwa odmiany odzwierciedla jej istotę. Chcę tylko powiedzieć: jest fajnie i niedrogo.