Jakie rodzaje tytoniu nie wymagają fermentacji?

Koszt i jakość papierosów dostępnych na rynku pozostawia wiele do życzenia. Dlatego w poszukiwaniu tego, co najlepsze, amatorzy sadzą na swoich działkach krzewy tytoniu.

Ale uprawa to tylko połowa sukcesu. Produkt nadaje się do wędzenia po specjalnej obróbce liści – fermentacji. Jaki to rodzaj procesu, dlaczego jest konieczny i jaki tytoń nie wymaga fermentacji - przeczytaj w naszym materiale.

Co to jest fermentacja tytoniowa i dlaczego jest potrzebna?

Fermentacja nazywany końcowym etapem pozbiorczej obróbki tytoniu.

Podczas tej operacji technologicznej nie ma zespół reakcji chemicznych i biochemicznych. Substancje pektynowe, aminokwasy i nikotyna ulegają częściowemu zniszczeniu. Tworzą się melanoidyny, które zabarwiają sfermentowane liście na czerwono-brązowe odcienie. Występują wysokiej jakości przemiany żywic i olejków eterycznych.

Podczas fermentacji w liściach tytoniu zachodzi szereg zmian:

• zieleń pozostała po wyschnięciu znika;
• wilgotny, trawiasty zapach zmienia się w charakterystyczny zapach tytoniu;
• siła maleje;
• goryczka w pewnym stopniu maleje;
• wzrasta palność;
• poprawia się aromat dymu;
• polepszają się właściwości technologiczne - zmniejsza się zdolność zatrzymywania wilgoci, zwiększa się odporność na powstawanie pleśni i zwiększa się trwałość surowców.

Warunki fermentacji

Proces odbywa się pod naciskiem zarówno ciężaru własnego bel, jak i wykorzystania urządzeń.

Początkowo fermentację prowadzono w temperaturze 30–35°C i wilgotność względna 75%.Proces trwał około 35 dni. Reżim ten zapewniał dobre właściwości palenia tytoniu, ale był nieefektywny ekonomicznie.

W nowoczesnych przedsiębiorstwach produkujących tytoń tryb fermentacji stosuje się w temperaturze 50 ° C i wilgotności 50–60%. Zalety tej technologii:

• skrócenie czasu przetwarzania do 9–14 dni przy zachowaniu jakości produktu;
• redukcja przejawów indywidualnych właściwości bel tytoniu.

Przygotowanie tytoniu wysokiej jakości wymaga bardziej miękkich warunków. W ten sposób uzyskuje się surowce o wyraźnym smaku i aromacie.

Rodzaje

Istnieje kilka rodzajów fermentacji tytoniu.

W pylonach

Arkusze tytoniu pakowane w bele, ułożone w rzędach w wysokich wieżach (pylonach). Pod naciskiem górnych warstw temperatura w dolnych warstwach wzrasta i rozpoczyna się fermentacja. Po przygotowaniu dolne warstwy są usuwane, a na szczycie pylonu układane są nowe.

To jest interesujące:

Łatwy w pielęgnacji miękki tytoń orientalny Oriental

Jak mielić tytoń w domu

Cavendisha (Cavendisha)

Tytoń jest wstępnie moczony w roztworze ze środkami aromatyzującymi, najczęściej w syropie cukrowym, następnie suszy się i trzyma pod ciśnieniem. Aby otrzymać kolejną odmianę, tzw. Black Cavendish, dojrzewanie pod ciśnieniem łączy się z ogrzewaniem lub parowaniem. Jednocześnie tytoń staje się czarny, co jest błędnie interpretowane jako wzrost mocy.

W aromatach Cavendish znajdują się składniki różnego pochodzenia, w tym także owocowe.

Cavendish jest wędzony w czystej postaci, gdyż wytwarzany jest z podstawowych odmian tytoniu (Virginia, Burley)

To jest interesujące! Cavendish został nazwany na cześć kapitana Toma Cavendisha.Pewnego razu, przewożąc ładunek z Ameryki Północnej, aby zaoszczędzić miejsce na statku, umieścił tytoń w beczkach po rumie. W czasie podróży liście nasyciły się pozostałościami alkoholu i nabrały specyficznego aromatu i smaku. W Europie tytoń ten szybko stał się popularny.

Perik

Po zebraniu i wstępnym wysuszeniu liście umieszcza się w dwustulitrowych beczkach i umieszczono pod prasą bez dostępu powietrza. Pod ciśnieniem sok zaczyna się oddzielać i fermentować. Okresowo liście są usuwane z beczek, odwracane i proces powtarza się ponownie. Po roku tytoń nabiera bogatej czekoladowej barwy, nabiera słodkiego smaku i aromatu z nutami alkoholowymi powstałymi w wyniku fermentacji soku.

To jest interesujące! Perique jest produkowany z tytoniu uprawianego w Luizjanie nad Mississippi. Próby fermentacji w ten sposób odmian uprawianych w innych regionach nie powiodły się.

Perique zawiera stosunkowo dużą ilość nikotyny i nigdy nie jest stosowany samodzielnie, jedynie jako przyprawa w mieszankach.

Odmiany tytoniu nie wymagające fermentacji

Proces fermentacji tytoniu jest złożony i wymaga wiedzy technologicznej i doświadczenia. Dla początkujących na ratunek przyjdą odmiany, które nie wymagają tej procedury.

Tennessee Burley TN90 (Tennessee Burley TN90)

Odmiana pochodzi z Ameryki, Tennessee.. Roślina wydajna, roczna, do 120 cm wys. Liście gładkie, spiczaste, do 60 cm. Zawartość cukru niska (nie więcej niż 0,8%), nikotyna średnia (1,5–2). %).

Okres wegetacyjny trwa 140 dni. Odmiana uprawiana wyłącznie przez sadzonki. Zaleca się sadzić na glebach piaszczysto-gliniastych lub lekkich gliniastych, przy umiarkowanym podlewaniu. Dobrze się czuje w warunkach klimatycznych centralnej Rosji.Krzewy są odporne na wirusa mozaiki tytoniowej i mączniaka rzekomego.

Stosuje się suszenie arkusza na powietrzu. Tytoń można palić natychmiast po wysuszeniu, usuwając żyłę centralną. Aby w pełni rozwinąć smak i poprawić właściwości dymne, tytoń dojrzewa od sześciu miesięcy do roku.

Ma silny posmak białka w dymie. Najlepiej stosować go w mieszankach z Virginia.

Przeczytaj także:

Czym są szparagi, jak wyglądają i jak się je wykorzystuje?

Korzyści z marynowanych szparagów i jak je przygotować

Czym jest boćwina, jak ją prawidłowo jeść i jakie są jej zalety

Dubek

Odmiana ta należy do odmian aromatycznych (nazywane są również orientalnymi lub wschodnimi). Roślina jest odporna na suszę, osiąga wysokość do 80 cm, ma małe, do 20 cm, siedzące, gęste liście z cienką żyłką.

Ujawniono jedynie właściwości aromatyczne gdy rośnie w suchym klimacie i na glebach piaszczystych. Dlatego Dubek najczęściej uprawia się na południu Krymu. Po zbiorze liście suszy się na słońcu. Pod wpływem światła słonecznego naturalny aromat zostaje utrwalony. Tytoń ten można suszyć w postaci całego krzewu.

Dubek nie wymaga fermentacji. Po odpowiednim wysuszeniu można go palić bezpośrednio lub dodawać do mieszanek. Jednak liście nabierają najlepszego aromatu po roku starzenia.

Samsunga

Kolejny przedstawiciel tytoni orientalnych. Ojczyzną tej odmiany jest Türkiye. Ze względu na wczesną dojrzałość z powodzeniem uprawia się ją także w Rosji (na Północnym Kaukazie).

Krzew osiąga wysokość 100–150 cm. Liście są ogonkowe, ciemnozielone, o delikatnej, elastycznej fakturze. Żyła jest prawie niewidoczna.

Charakteryzuje się oryginalnym pikantnym smakiem i aromat dzięki dużej zawartości olejków eterycznych. W porównaniu do innych odmian z grupy orientalnej zawartość nikotyny jest zwiększona, dzięki czemu można ją stosować samodzielnie.Tlenie tytoniu jest powolne i równomierne, dzięki czemu Samsun stał się niezastąpionym składnikiem mieszanek do fajek i fajek.

Do przetworzenia korzystaj z suszenia słonecznego, fermentacja nie jest konieczna.

Nowość rocznicowa 142

Ulepszona wersja słynnej w ZSRR odmiany Yubileiny 142. Zawartość nikotyny zmniejsza się do 2%, zwiększa się odporność na choroby.

Krzew dorasta do 2 m wysokości. Liście są duże, ogonkowe, jasnozielone. Od posadzenia do pierwszego zerwania liścia mija średnio 80 dni. Po wysuszeniu na powietrzu otrzymuje się aromatyczny jasnobrązowy surowiec, który można palić bez fermentacji.

Wniosek

Fermentacja to złożony zestaw reakcji chemicznych zachodzących w liściach tytoniu. Operacja ta poprawia właściwości wędzarnicze i technologiczne surowca.

Proces rozpoczyna się wraz ze wzrostem temperatury i zachodzi pod ciśnieniem. Rozróżnia się fermentację w pylonach pod własnym ciężarem liści i specjalne rodzaje przetwarzania pod ciśnieniem (Cavendish i Perique). Technologia jest pracochłonna i wymaga doświadczenia. Jednak początkujący nie muszą rozpaczać, ponieważ istnieją odmiany, które nie wymagają fermentacji.