Wcześnie dojrzewająca odmiana cebuli „Olina” o doskonałym plonie i doskonałym smaku

Cebula ozima odmiany Olina z pewnością zadowoli Cię wczesnymi zbiorami. Spośród innych wcześnie dojrzewających odmian cebuli, ta uprawa zasługuje na szczególną uwagę. Wyróżnia się niemal 100% dojrzewaniem, doskonałym półostrym smakiem i łatwością pielęgnacji.

Opis odmiany

Cebulę można uprawiać zarówno jako uprawę roczną z nasion, jak i dwuletnią z zestawów.

Rozważmy bardziej szczegółowo główne cechy odmiany.

Pochodzenie i rozwój

Olina została wyhodowana przez czeskich hodowców firmy AGROFIRMA MORAVOSEED.

W 1997 roku został wpisany do rosyjskiego rejestru państwowego. Pomysłodawcą odmiany jest IP Alekshasova Marina Vitalievna.

Skład chemiczny, witaminy, korzystne właściwości

Cebula ma wyraźne właściwości bakteriobójcze. Często stosowany jest w walce z przeziębieniem i katarem.

Skład chemiczny cebuli Olin na 100 g:

• wapń – 31 mg;
• fosfor – 58 mg;
• sód – 18 mg;
• magnez – 14 mg;
• potas – 175 mg;
• kobalt – 0,8 mg;
• mangan – 0,23 mg;
• miedź – 85 mcg;
• fluor – 30 mcg.

Witaminy:

• B1 – 0,05 mg;
• B2 – 0,02 mg;
• B5 – 0,1 mg;
• B6 – 0,2 mg;
• B9 – 53 mcg;
• C – 10 mg;
• E – 0,2 mg.

Wartość odżywcza na 100 g:

• zawartość kalorii – 41 kcal;
• białka – 1,7 g;
• tłuszcze – 1,2 g;
• węglowodany – 10,5 g;
• woda – 87 g.

Warzywo zawiera także olejki eteryczne, cukry, a także kwas jabłkowy i cytrynowy.

Ważny! Kompres ze świeżej cebuli pomoże w leczeniu drobnych oparzeń i drobnych ran.

Czas dojrzewania i plon

Odmiana wcześnie dojrzewa.Okres od siewu do zbioru w przypadku uprawy z nasion wynosi 67-96 dni, a z zestawów – 60-87 dni.

Z 1 hektara nasadzeń, uprawianych z nasion, uzyskuje się 67-150 centów cebuli. Jeśli odmiana jest uprawiana z zestawów, wówczas z 1 hektara zbiera się około 300 centów, a z 1 m2. m – do 3,5 kg.

Oporność na choroby

Łuk Olina ma odporność:

• do fusarium;
• żółty karłowatość;
• mozaika.

Najczęściej odmiana jest atakowana przez choroby grzybowe: mączniaka prawdziwego i zgniliznę korzeni.

Opis wyglądu

Żarówki posiadają następujące cechy:

• okrągły kształt, podobny do kuli;
• łuski zewnętrzne są gęste, twarde, żółte lub brązowe, jest ich dwie;
• łuski wewnętrzne są białe, soczyste;
• każda żarówka ma 2-3 podstawy;
• waga – 50-100 g.

Miąższ cebuli jest gęsty, smak przyjemny - półostry.

Region lądowania

Odmiana może być uprawiana w rejonie środkowej i środkowej Wołgi. Obejmuje to obwody briański, włodzimierski, iwanowski, kaługski, moskiewski, riazan, smoleński, tulski, republikę Mordovii, penzański, samarski, a także republikę tatarstanu i obwód uljanowski.

Główne zalety i wady tej odmiany

Olina ma wiele pozytywnych cech:

• wczesny rozwój;
• doskonałe właściwości smakowe;
• brak strzałek;
• duży procent dojrzewania - 80-90%, a po dojrzewaniu - 100%;
• odporność na wiele chorób.

Jedną z wad tej odmiany jest jej krótki okres przydatności do spożycia. Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione, żarówki są przechowywane przez sześć miesięcy.

Cechy sadzenia i uprawy

Odmianę Olina można sadzić wczesną wiosną lub wysiewać przed zimą. Powiemy Ci, jak to zrobić bardziej szczegółowo.

Przygotowanie do lądowania

Uprawa z zestawów to najczęstsza metoda uzyskania smacznych i soczystych cebul o dużych rozmiarach.

Do sadzenia lepiej jest używać cebul o średniej średnicy - 1-3 cm.

Uwaga. Pamiętaj, aby sprawdzić materiał do sadzenia pod kątem zgnilizny, uszkodzeń lub chorób.

Na 14 dni przed sadzeniem zaleca się ogrzanie zbiorów w temperaturze +40...+45°C przez co najmniej 6-8 godzin. Bezpośrednio przed sadzeniem cebulę moczy się przez 30 minut w roztworze nadmanganianu potasu, a następnie traktuje dowolnym środkiem biogrzybiczym przez 60-120 minut.

Nie zapomnij przestrzegać płodozmianu podczas uprawy roślin. Najlepszymi prekursorami cebuli są następujące rośliny:

• zboża, z wyjątkiem owsa;
• kapusta;
• musztarda;
• rzepak;
• rośliny strączkowe

Ale za złych poprzedników uważa się następujące: owies, czosnek, cebula, ogórki.

Wymagania glebowe

Odmiana preferuje gleby lekkie, pożywne o neutralnym poziomie kwasowości od 5,5 do 6,4. Wskaźnik ten mierzy się za pomocą specjalnych pasków sprzedawanych w działach sprzętu. W przypadku nadmiernych wartości do gleby dodaje się popiół drzewny.

Gleby kwaśne i gęste nie są odpowiednie dla Oliny. W glebie nie powinno być również nasion chwastów, gdyż zahamują one rozwój roślin.

To warzywo nie lubi świeżego obornika. Ale jeśli gleba jest zubożona i ma mało składników odżywczych, zaleca się dodanie do niej zgniłej materii organicznej.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

Odmianę sadzi się, gdy średnia temperatura mieści się w granicach +5°C. Jeśli sadzonki zostaną posadzone wcześniej, cebule będą małe, a jeśli zostaną posadzone późno, cebule nie zdążą wykiełkować przed nadejściem przymrozków.

Przybliżona data sadzenia w regionie centralnym to koniec października lub początek listopada. Ale jeśli odmiana zostanie posadzona na Uralu lub Syberii, daty zostaną przesunięte o około miesiąc, czyli wrzesień-październik.

Sadzenie można wykonać wiosną, ale wtedy zbiory będą skromne.

Schemat lądowania jest następujący:

• w grządce wykonuje się bruzdy, pozostawiając między nimi 20-25 cm;
• Sadzonki sadzi się w odległości 4-5 cm od siebie, głębokość sadzenia 1-2 cm;
• nasadzenia posypuje się ziemią, zagęszcza, a następnie podlewać;
• po czym łóżko jest ściółkowane suchą trawą lub liśćmi;

Ważne jest, aby grządka z uprawami znajdowała się w miejscu suchym i niezacienionym. Jego wysokość powinna wynosić 15-20 cm.

Cechy uprawy

Lepiej jest umieścić obszar pod cebulę na pewnej wysokości, dzięki temu rośliny otrzymają więcej światła słonecznego.

Olina jest uważana za odmianę mrozoodporną - najbardziej komfortowa temperatura dla niej będzie wynosić od +12 do +16°C.

Ważny! Aby cebule dobrze się rozwijały, odmiana potrzebuje wystarczającej ilości wilgoci, w przeciwnym razie cebula będzie mała i nie soczysta.

Staraj się chronić łóżko ogrodowe przed silnymi wiatrami i przeciągami. Negatywnie wpływają na rośliny i ich wzrost.

Niuanse opieki

Przy uprawie tej odmiany istotna jest odpowiednia pielęgnacja. Cebula wymaga terminowego podlewania, pielenia i nawożenia.

Tryb podlewania

Pamiętaj o utrzymaniu równowagi wilgotności gleby. Gleba nie powinna być przesuszona ani odwrotnie, podmokła. Po posadzeniu przez 3-4 tygodnie cebula szczególnie potrzebuje wilgoci, więc staraj się nie dopuścić do wyschnięcia gleby.

Sadzonki podlewa się raz na 10 dni, a przy silnej suszy - raz na 5-7 dni. Najpierw glebę zwilża się na głębokość 10 cm, ale w miarę wzrostu cebul zwiększa się objętość wody, zwilżając glebę do 20-25 cm Częstotliwość pozostaje taka sama.

Uwaga. Konieczne jest podlewanie nasadzeń w godzinach porannych lub wieczornych. Wlej wodę w pobliżu, aby nie przypalić cebuli.

Na około 3-4 tygodnie przed zbiorami zaprzestaje się podlewania.

Spulchnienie gleby i odchwaszczanie

Środki te są wymagane przy uprawie odmiany Olina.

Pielenie odbywa się co 15-20 dni. Chwasty powodują dodatkową wilgoć w grządce, co sprzyja rozwojowi chorób grzybiczych. Jeśli obszary z cebulą nie zostaną oczyszczone z trawy, wówczas rośnie ona z grubą i soczystą szyją. Utrudnia to suszenie i skraca okres przydatności do spożycia.

Aby zapewnić korzeniom odżywianie i wilgoć, należy okresowo poluzować glebę. Dodatkowo zmniejsza to liczbę chwastów i zapewnia więcej miejsca na wzrost cebul.

Aby zapobiec tworzeniu się skorupy, zaleca się poluzowanie gleby po każdym podlewaniu.

Najlepszy opatrunek

Przez cały sezon wegetacyjny cebulę karmi się co najmniej trzy razy.

Uwaga. Przy stosowaniu nawozów lepiej nie stosować mieszanek z azotem, gdyż prowadzą one do wzrostu zielonej masy, a cebule będą małe.

Nawozy stosuje się według następującego schematu:

1. Cebulę nawozi się po raz pierwszy 2-3 tygodnie po wykiełkowaniu, gdy rośliny osiągną wysokość 2-3 cm, do karmienia stosuje się mocznik. Na 60 g leku weź 10 litrów wody. Powstały roztwór wlewa się pod korzeń.
2. Drugi raz karmi się 21 dni po pierwszym. Aby to zrobić, użyj kompozycji przygotowanej z 40 g superfosfatu, 10 g soli potasowej i 20 litrów wody.
3. Trzeci raz nawozi się cebulę na miesiąc przed położeniem wierzchołków. Stosuje się preparaty fosforowo-potasowe. Wprowadza się je ściśle według instrukcji.

Pierwsze karmienie jest konieczne, aby pobudzić korzenie i rozwinąć zieleń. Drugi i trzeci służą do zasilania cebul i zwiększania ich masy.

Zwalczanie chorób i szkodników

Chorobyna które odmiana jest podatna:

1. Zgnilizna korzeni. Charakteryzuje się pojawieniem się żółtych plam lub suchych obszarów na zielonych piórach. Walkę prowadzi się poprzez przygotowanie rozwiązania. Na 20 litrów wody weź 2 łyżki. l. siarczan miedzi i 2 łyżki. l. starte mydło do prania.Można go przetwarzać, gdy wierzchołki urosną do 12 cm.
2. Mączniak. Niszczy liście i cebule. Aby zapobiegać i zwalczać tę chorobę, stosuje się opylanie roślin i gleby popiołem drzewnym lub pyłem tytoniowym.

Wśród szkodniki najbardziej niebezpieczne są:

1. Mucha cebulowa. Owad składa larwy na nasadzeniach cebuli. Następnie wgryzają się w szyję i zatrzymują jej rozwój. Metody kontroli: ściółkowanie lub lek „Fitoverm”.
2. Nicienie. Wyglądają jak małe robaki żywiące się sokiem z cebuli. Aby się ich pozbyć, przestrzegaj płodozmianu i pamiętaj o zaprawie nasion przed sadzeniem.
3. Wciornastki. Cebule zakażone wciornastkami marszczą się pod łuskowatą warstwą. Szkody, jakie wyrządzają, są namacalne. Ich obecność można rozpoznać po pożółkłych wierzchołkach. Zaczyna się psuć od góry. Zwalczanie szkodników jest trudne, dlatego profilaktyka jest szczególnie ważna. Sadź tylko sprawdzone i zaprawione nasiona, przestrzegaj płodozmianu i nie nadmiernie nawilżaj gleby.

Pamiętaj, że przy uprawie cebuli nie można używać środków chemicznych. Wszystkie zabiegi przeprowadza się co najmniej na miesiąc przed zbiorami.

Zbiór i przechowywanie

Po zakończeniu sezonu wegetacyjnego rozpoczynają się zbiory.

Jak i kiedy zbierać

Odmiana uważana jest za wczesną dojrzewającą. Zbiór rozpoczyna się zwykle pod koniec sierpnia lub na początku września. Gotowość cebuli do zbioru można określić na podstawie pożółkłych i wysuszonych wierzchołków.

Wskazane jest, aby wybrać dzień suchy i słoneczny. Warzywa wykopuje się łopatą lub ostrożnie wyciąga ręcznie. Zebrany plon suszy się przez tydzień w ciepłym miejscu na słońcu.

Okresowo obracaj cebulę, aby równomiernie wyschła.Jednocześnie usuwane są pozostałości korzeni i łodyg.

Funkcje przechowywania i utrzymywania jakości odmiany

Wysuszone i wybrane cebule umieszcza się na kolejny tydzień w celu ponownego suszenia w ogrzewanym pomieszczeniu. Następnie zbiory umieszcza się w kilku warstwach w drewnianych lub plastikowych skrzynkach. Cebulę można umieścić w siatkach lub workach materiałowych.

Ważny! Odmiana charakteryzuje się dobrą jakością utrzymania – 90-95%.

Przechowuj cebulę Olin w suchym, wentylowanym miejscu w temperaturze 0 ... -1 ° C. Wilgotność powietrza 75-90%. Jeśli przestrzegane są wszystkie zasady, cebulę można przechowywać przez 6 miesięcy.

Trudności w uprawie

Podczas uprawy odmiany mogą pojawić się pewne problemy:

• pojawienie się chorób grzybiczych;
• obowiązkowa kontrola wilgotności gleby.

Upewnij się, że odmiana nie została zaatakowana przez szkodniki.

Rady doświadczonych ogrodników

Cebula uwielbia karmienie w postaci naparu drożdżowego. Aby to zrobić, 50 g drożdży rozcieńcza się w 5 litrach wody. Mieszaninę podaje się w infuzji przez 60 minut. Najpierw nasadzenia podlewa się wodą, a następnie powstałym roztworem.

Niektórzy mieszkańcy lata zalecają moczenie sadzonek w mocnym roztworze soli fizjologicznej na 3 godziny przed sadzeniem. Weź łyżkę soli na szklankę wody. Następnie cebulę umieszcza się w roztworze nadmanganianu potasu.

Opinie

Wielu ogrodników polubiło tę odmianę. Jego wartość polega na wczesnym zbiorze, nawet cebul i wysokim dojrzewaniu.

Jarosław, Orel: „Na odmianę Olina trafiłam przypadkowo. Posadziłam przed zimą. Wiosną moje łóżko z sadzonkami zmieniło kolor na zielony. Plony były dobre, bo jesienią przygotowałam glebę, nawożąc ją minerałami.”

Eugenia, Saratów: „Przyjaciel polecił mi ten łuk. Postanowiłem spróbować sadzić i miałem rację. Jego dojrzałość jest doskonała. Smak nie jest ostry, naprawdę nam się podobało. Do nawozów użyłem popiołu drzewnego i soli potasowej.”

Wniosek

Cebula Olina stała się ulubioną potrawą wielu rolników i ogrodników. Jej gładkie, średniej wielkości cebule cieszą się niesłabnącą popularnością. Odmiana wcześnie dojrzewa i jest odporna na wiele chorób. Jeśli zastosujesz niezbędne techniki rolnicze, uzyskanie dużych zbiorów nie będzie trudne.