Jakie choroby ma cebula i jak sobie z nimi radzić?

Cebula jest popularną rośliną uprawną w Rosji. W tej czy innej formie warzywo jest obecne w przepisach prawie wszystkich pierwszych i drugich dań. Co zaskakujące, cebula zawiera więcej naturalnych cukrów niż jabłka i gruszki. Po obróbce cieplnej znika wrodzona gorycz cebuli, a warzywo nabiera słodkawego smaku. Jednak samodzielna uprawa tak niezbędnej i przydatnej uprawy nie jest taka łatwa. Na łóżka cebulowe wpływają choroby, które zmniejszają plony, a nawet prowadzą do śmierci roślin.

W artykule omówione zostaną choroby grzybowe i wirusowe cebuli, metody kontroli i zapobiegania. Dowiesz się, co zrobić, jeśli na cebuli pojawi się szary nalot lub czarne plamy i jak pozbyć się chorób cebuli podczas przechowywania.

Jak rozpoznać, że cebula jest chora

Choroby i szkodniki cebuli, dymki oraz innych gatunków i odmian botanicznych tej rośliny są główną przyczyną zmniejszonych plonów i strat podczas przechowywania.

Kultura jest podatna na choroby pochodzenia grzybowego, bakteryjnego i wirusowego. Rozwój choroby często wiąże się z naruszeniem zasady płodozmianu i techniki rolnicze w uprawie roślin.

Według cech botanicznych cebula należy do rodziny lilii. Podobnie jak inni członkowie tej rodziny, cebula potrzebuje ochrony przed szkodliwymi mikroorganizmami i owadami przenoszącymi choroby.

Symptomy i objawy

Choroby rozwijają się zarówno na nadziemnych częściach rośliny, jak i wewnątrz cebul.Walka z nimi jest obowiązkowa, w przeciwnym razie istnieje duże ryzyko utraty zbiorów.

Wskazany jest rozwój choroby następujące znaki:

• zażółcenie, blaknięcie i deformacja pióra;
• pojawienie się plam i pleśni na cebuli;
• zmiany w strukturze tkanek liści i cebul;
• czarne plamy na cebuli.

Rodzaje chorób

Istnieją dwie główne grupy chorób Łukasz:

• grzybiczy;
• wirusowy;
• bakteryjny.

Choroby grzybicze piór

Pióra cebuli są podatne na infekcje:

• peronosporoza;
• Zaraza Alternaria;
• rdza.

Mączniak rzekomy

Peronosporoza, czyli mączniak rzekomy, - powszechna choroba grzybicza, która atakuje wszystkie odmiany cebuli. Wiosną zakażonych sadzonek nie da się odróżnić od zdrowych. Ale po 20-30 dniach rośliny zaczynają więdnąć.

Pierwsze oznaki infekcji pojawiają się na końcach piór. Zabarwiają się na żółto i zmieniają kształt. Następnie liście pokrywają się żółtymi plamami. W deszczową pogodę tworzy się szarofioletowa powłoka. Stopniowo grzyb rozprzestrzenia się po całej roślinie, wpływając na cebulkę.

Ostrożnie. Zacienienie, niskie rozmieszczenie łóżek, pochmurna pogoda prowadzą do aktywnego rozwoju grzybów. Zagęszczone nasadzenia przyczyniają się do szybkiego rozprzestrzeniania się szkodliwych zarodników.

Choroba aktywnie postępuje przy wysokiej wilgotności powietrza i umiarkowanej temperatury (+15-20°C). W niesprzyjających warunkach grzyb nie umiera, a jedynie zatrzymuje rozwój.

Źródłem infekcji jest materiał do sadzenia niskiej jakości oraz naruszenie zasad płodozmianu. Sadzonka zakażona grzybem zachowuje zarodniki do następnego sezonu siewnego. Patogen zimuje na nasionach i szczątkach roślin w glebie.

Zaraza Alternaria

Choroba grzybicza powszechna na wszystkich obszarach uprawy cebuli. Jest najbardziej niebezpieczny w ciepłym i wilgotnym klimacie.Rozwija się szybko, pierwsze objawy Alternaria pojawiają się w ciągu kilku dni po zakażeniu.

Najpierw na piórach tworzą się wodniste plamy z białym środkiem. Stopniowo powiększając się, ciemnieją i stają się brązowo-bordowe. Krawędzie plam są otoczone żółtymi paskami.

Uwaga. Czynnik sprawczy Alternaria często atakuje osłabione, stare rośliny cierpiące na mączniaka rzekomego. W tym przypadku pióro cebuli staje się czarne i umiera.

Stopniowo choroba atakuje również cebulki. Tkanki uzyskują wodnistą strukturę, następnie ciemnieją, a pomiędzy łuskami pojawia się brązowy nalot.

Grzyb zimuje w szczątkach roślin, na porażonych cebulach i nasionach.. W okresie wegetacyjnym zarodniki przenoszone są przez wiatr.

Rdza

Czynnikiem sprawczym jest grzyb Puccinia porri Wint, który uwielbia wilgotne, ciepłe środowisko. Chorobę można rozpoznać po małych, pomarańczowo-żółtych, obrzękniętych plamkach, które następnie zamieniają się w czarne kropki.

Patogen migruje z łóżek cebuli na porzeczki i inne krzewy. Przyczynami pojawienia się są wczesne lub gęste sadzenie, obfitość chwastów i nadmierne podlewanie.

Potrzebuję wiedzieć. Grzyb osiada tylko na mokrych piórach cebuli. W okresach długotrwałych opadów zarodniki szybko kiełkują.

Choroby grzybicze cebul

Na żarówki wpływają następujące choroby pochodzenie grzybowe:

• zgnilizna szyjki macicy;
• fusarium zgnilizna denna;
• zielona spleśniała zgnilizna;
• aspergiloza.

Zgnilizna szyjki macicy

Rozwój choroby jest powodowany przez grzyb rozwijający się w gnijących resztkach roślin. Chorobę rozpoznaje się po zażółceniu szyjki cebuli. Stopniowo cała cebula zmienia kolor na żółty do dołu.

Zebrany plon wyróżnia się nieprzyjemnym zapachem i luźnymi łuskami. Po obcięciu głowy widoczne są ciemne obszary u nasady, po bokach i na szyi.Zdjęcie zgnilizny szyi cebuli podano poniżej.

Zgnilizna dna Fusarium

Czynnik wywołujący infekcję znajduje się w glebie. Najpierw atakuje końcówki piór, następnie prowadzi do ich śmierci na całej długości. Stopniowo rozprzestrzenia się dalej i powoduje gnicie żarówki. Tkanki stają się bardziej miękkie i wodniste, pojawia się zgnilizna denna.

Prowadzi do wystąpienia choroby nadmiar wilgoci w glebie, przedwczesne zbiory, zanieczyszczony materiał do sadzenia.

Może się przydać:

Jak uprawiać cebulę w plastikowej butelce

Cechy sadzenia cebuli przed zimą

Przetwarzanie cebuli przed sadzeniem przed zimą

Zielona spleśniała zgnilizna

Grzyb atakuje warzywa podczas przechowywania. Wyraża się to wysuszeniem łusek cebul i pojawieniem się zielonej pleśni na dnie i bokach. Choroba pojawia się po 2-3 miesiącach przechowywania.

Do przyczyn zielonej pleśniowej zgnilizny należą: uszkodzenia mechaniczne podczas zbioru, podwyższona temperatura (od +3°C) i nadmierna wilgotność (ponad 60%) w miejscu przechowywania.

Aspergiloza

Aspergiloza, czyli czarna pleśń, - główny problem podczas przechowywania i transportu cebuli. W okresie wegetacyjnym trudno jest zauważyć objawy choroby. Objawia się przebarwieniem szyi – to właśnie w tym miejscu patogen wnika do cebulki.

Zarodniki czarnego grzyba znalezione pod suchymi łuskami przy braku zewnętrznych oznak choroby. Zyskują wodnistą konsystencję. Po pewnym czasie grzybnia grzyba rośnie i pojawiają się na niej czarne zarodniki.

Ważny. Aspergilozie często towarzyszy wtórna infekcja, która powoduje mokrą zgniliznę cebul.

Choroba postępuje intensywnie w niedojrzałej i niesuszonej cebuli. Podwyższona temperatura przechowywania i brak wentylacji przyczyniają się do rozwoju choroby. Patogen utrzymuje się w porażonych cebulach i szczątkach roślin.

Choroby wirusowe

Oprócz chorób grzybiczych, cebula jest podatna na infekcje wirusowe, na przykład mozaika i żółty karłowatość.

Mozaika

Mozaika z zielonej cebuli wpływa zarówno na cebulkę, jak i pióro. Chorobę można rozpoznać po jasnożółtych plamach i jasnozielonych liniach podłużnych na łodygach. Krawędź pióra zwija się i wysycha. Rozwój cebulki spowalnia lub całkowicie się zatrzymuje.

Wśród przyczyn uszkodzeń są późne sadzenie, zagęszczenie roślin, brak zwalczania mszyc, wektor infekcji.

Przeczytaj także:

Nicienie cebulowe i jak z nimi walczyć

Mucha cebulowa: jak walczyć i wygrywać

Żółty karłowatość

Żółty karłowatość lub żółte paski, - choroba wirusowa atakująca wieloletnią cebulę i szalotkę. Por odporny na tego wirusa.

Objawy uszkodzenia - żółte paski na piórach i deformacjach liści. Zieloni zwijają się i kładą, wzrost cebul spowalnia.

Wirus rozprzestrzenia się wraz z materiałem do sadzenia. Choroba jest również przenoszona przez pasożytniczą roślinę mszycową i niektóre gatunki mszyc.

Choroby bakteryjne

Na sadzonki cebuli wpływają choroby pochodzenia bakteryjnego, w szczególności bakteryjna mokra zgnilizna i czarna zgnilizna.

Mokra zgnilizna bakteryjna i czarna zgnilizna

Spowodowane przez bakterie uszkadzające już zebrane plony. Możliwa jest infekcja roślin w glebie. Łuska staje się wilgotna, wewnętrzne tkanki cebuli zyskują luźną strukturę, lepką w dotyku. Po naciśnięciu uwalnia się wilgoć o nieprzyjemnym zapachu.

Przyczyny porażki - zwiększona wilgotność gleby, zanieczyszczona gleba, naruszenie warunków przechowywania, uszkodzenie upraw przez szkodniki owadzie.

Metody walki

Walka z chorobami rozpoczyna się w momencie wykrycia pierwszych oznak uszkodzeń. W przeciwnym razie istnieje ryzyko całkowitej utraty plonów i rozprzestrzenienia się infekcji na inne uprawy.

Ludowy

Przewaga tradycyjnych metod kontroli nad chemicznymi - ich bezpieczeństwo dla człowieka. Zaprawione nasadzenia nadają się do spożycia przez ludzi.

Wśród środków ludowych wyróżnia się opryskiwanie.

Najbardziej skuteczny sposób:

1. Popiół drzewny. Roztwór przygotowuje się w ilości 50 g na 10 litrów wody. Obróbce poddawane są zarówno nadziemne części roślin, jak i powierzchnia ziemi. Opryskiwanie odbywa się raz w tygodniu.
2. Kwaśna serwatka. Kuracja jest skuteczna w walce z infekcjami grzybiczymi. Bakterie kwasu mlekowego niszczą grzyby, nie uszkadzając nasadzeń cebuli. Do przygotowania roztworu użyj serwatki z dowolnego fermentowanego produktu mlecznego (twarożek, mleko zsiadłe, kefir). Serwatkę rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10 i miesza. Spryskaj sadzonki raz w tygodniu.
3. Napar czosnkowy. Skuteczny przeciwko zgniliźnie, rdzy, parchowi i plamistości liści. Główki czosnku rozgniata się, rozcieńcza wodą w stosunku 1:1 i umieszcza w ciemnym, ciepłym miejscu na 10 dni. Do oprysku stosować 20 ml roztworu na 10 litrów wody.
4. Napar roślinny, na przykład skrzyp, pokrzywa, piołun. 1 kg świeżych warzyw wlewa się do 10 litrów wody. Mieszaninę podaje się w infuzji przez dwa tygodnie, od czasu do czasu mieszając. Gdy tylko fermentacja się zakończy, napar jest gotowy do użycia. Do opryskiwania rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10.

Chemiczny

Jeśli środki ludowe nie przyniosą pożądanego efektu, to przejście na bardziej skuteczne środki chemiczne.

Uwaga! Cebuli uprawianej na zbiór nie poddaje się działaniu środków chemicznych.

Z zastosowanych środków chemicznych:

• dezynfekcja grządek przed sadzeniem roztworem siarczanu miedzi (25-30 g/10 l wody);
• opryskiwanie sadzonek roztworem mieszanki Bordeaux;
• traktowanie 0,04% roztworem zinebu lub 0,5% roztworem tlenochlorku miedzi (raz w okresie zielonego wzrostu).

Wśród produktów biologicznych skuteczne zastosowanie „Gliokladina”, „Fitosporina-M”, „Alirina”, „Gamaira”. Produkty te stosuje się 3-4 razy w sezonie wegetacyjnym. Dawkowanie i sposób stosowania podane są na opakowaniu.

Środki zapobiegawcze

Regularne stosowanie środków zapobiegawczych zabezpieczy sadzonki przed rozwojem chorób. Obejmują one przestrzeganie zasad sadzenia, technologii uprawy, zbioru i przechowywania materiału siewnego.

Przed sadzeniem leczenie miejsca i nasion

Leczenie miejsca i materiału siewnego obejmuje wykonując następujące czynności:

1. Usuwanie resztek organicznych z powierzchni gleby. Dotyczy to cebul z korzeniami i nadziemnymi częściami rośliny. Jeśli występują oznaki infekcji, zostają spalone.
2. Kopanie gleby jesienią. Pomaga to w całkowitym zamrożeniu zimą i zmniejsza liczbę patogenów.
3. Rozgrzewanie nasion przed wysiewem w temperaturze +40°C przez 8-24 godziny.
4. Moczenie nasion w roztworze produktu biologicznego „Trichodermin”.

Inne techniki

Skuteczny i środki zapobiegawcze:

1. Przestrzeganie zasad płodozmianu. Cebulę sadzi się w tym samym miejscu dopiero po 3-4 latach. Najlepszymi poprzednikami są rośliny niespokrewnione (ogórki, dynia, kapusta).
2. Sadzenie czarnuszki, cebuli wieloletniej i innych odmian oddzielnie od siebie.
3. Okresowa kontrola roślin pod kątem obecności porażonych okazów.
4. Przerzedzanie gęstych nasadzeń, usuwanie chwastów.
5. Podlewanie rano.
6. Przestrzeganie warunków przechowywania - w chłodnym, ciemnym miejscu.

Zalecenia i porady doświadczonych ogrodników

Wdrażanie w życie rad doświadczonych ogrodników, ochronisz cebulę przed chorobami:

1. Do siewu cebuli wybiera się wybrane odmiany odporne na gnicie.
2. Łóżka są regularnie odchwaszczane, aby rzędy cebuli były dobrze wentylowane.
3. Do siewu wybiera się zdrowe sadzonki bez najmniejszych oznak infekcji.
4. Cebulę sadzi się na żyznych, dobrze spulchnionych, oddychających glebach. Roślina słabo rośnie na glebach ciężkich, gliniastych i kwaśnych.
5. Aby odeprzeć szkodniki przenoszące infekcje, użyj pyłu tytoniowego, kudły i jego naparu oraz popiołu roślinnego.
6. Koper i nagietki sadzone na obwodzie i w międzyrzędziach chronią cebulę przed szkodnikami i chorobami.
7. Cebulę podlewa się regularnie tylko do początku lipca, następnie podlewanie ogranicza się do minimum lub całkowicie zatrzymuje. Nadmiar wilgoci powoduje rozwój chorób grzybiczych i zgnilizny.
8. Cebule należy zbierać przy suchej pogodzie, unikając mechanicznego uszkodzenia główek.
9. Przed przechowywaniem plon suszy się w suchym, dobrze wentylowanym i ciepłym miejscu.
10. Podczas przechowywania cebule są regularnie sortowane, usuwając zgniłe okazy.

Wniosek

Choroby i leczenie cebuli, w tym cebuli i cebuli, nie są bezczynnym problemem dla ogrodników. Aby zapobiec infekcjom w łożach cebuli, należy przestrzegać płodozmianu, prawidłowo podlewać, przed siewem uprawiać teren i unikać zagęszczania nasadzeń.

Jakość materiału siewnego jest ważna, ponieważ przenosi się przez niego wiele chorób.