Kiedy sadzić cebulę rodzinną przed zimą i czy jest to możliwe na Uralu

Cebula rodzinna (inaczej wielopąkowa) jest uwielbiana przez wielu ogrodników ze względu na jej zdolność do wzrostu w grupach, gdy z jednej cebuli wyrasta kilka. Wczesną wiosną wypuszcza przyjazne pędy zdrowej, soczystej zieleni. Aby uzyskać soczyste warzywa wczesną wiosną, musisz się tym zająć jesienią.

Czy można sadzić cebulę rodzinną przed zimą?

Posadź go przed zimą możliwe i konieczne. Sadzenie roślin przed zimą ma wiele zalet w porównaniu z pracami wiosennymi:

• zbiór zielonych piór i rzepy uzyskuje się 25-30 dni wcześniej;
• cebula ozima wymaga minimalnej pielęgnacji;
• głowy stają się większe;
• cebula z rodziny ozimej jest odporna na pośpiech i ma dobrą odporność na infekcje grzybicze;
• Kiedy śnieg topnieje na wiosnę, głowy otrzymują niezbędną ilość wilgoci, co przyczynia się do ich szybkiego wzrostu.

Kiedy sadzić cebulę przed zimą

Sadzenie jesienią odbywa się 30-40 dni przed ustanowieniem stabilnych przymrozków. Temperatury w ciągu dnia powinny utrzymywać się w granicach 0..+5°C, temperatury w nocy nie powinny spaść poniżej -3°C.

Ważny! Sewok muszą mieć czas na zapuszczenie korzeni, zanim utworzy się pokrywa śnieżna. Jeśli zostanie posadzony wcześniej, materiał do sadzenia może wykiełkować i umrzeć pod śniegiem.

Terminy sadzenia różnią się w zależności od regionu.

Na obrzeżach Moskwy

W regionie moskiewskim sadzenie roślin odbywa się w dniach 10-20 października.

Na Uralu

Warunki klimatyczne Ural różnią się w zależności od zasięgu regionu.W północnych regionach o ostrych zimach uprawę sadzi się pod koniec września. W regionach środkowego Uralu - w drugiej połowie września - na początku października. W południowych regionach Uralu - od początku do połowy października.

Na Syberii

Na Syberii, w warunkach wczesnego ochłodzenia i silnych mrozów, cebule sadzi się w drugiej połowie września, stosując wyłącznie odmiany odporne na mróz. Na zimę łóżka przykryte są gałązkami świerkowymi.

W obwodzie leningradzkim

W regionie Leningradu sadzenie cebul rodzinnych rozpoczyna się na początku października i kończy w połowie miesiąca.

Według kalendarza księżycowego

Według kalendarza księżycowego prace sadzenia przeprowadza się w zanikającej fazie księżyca. Do sadzenia roślin wybierają „Dni korzeni” - dni, w których Księżyc znajduje się w znakach Koziorożca, Byka, Panny. Uważa się, że Księżyc w tym okresie korzystnie wpływa na wzrost i rozwój podziemnej części roślin (systemu korzeniowego).

Odniesienie! Nie zaleca się sadzenia cebuli w dni nowiu i pełni księżyca.

Jesienią 2020 r. Następujące dni będą udane do sadzenia cebuli ozimej:

• wrzesień: 11, 12, 13, 20, 21, 29, 30;
• Październik: 9, 10, 18, 26, 27.

Nieudany:

• wrzesień: 1, 2, 3, 16, 17, 18;
• Październik: 1, 2, 3, 15, 16, 17, 30, 31.

Jak sadzić cebulę rodzinną przed zimą

Przed rozpoczęciem jesiennych prac wybiera się odpowiednią odmianę, przygotowuje materiał do sadzenia i grządki. Przed zimą posadź czarnuszkę lub sevok. Wybierając nasiona, zwróć uwagę na datę pakowania. Przeterminowane nasiona mają niską zdolność kiełkowania. Przy odpowiednim terminie siewu sadzonki pojawiają się i zakorzeniają przed nadejściem przymrozków, co pozwala im dobrze przetrwać zimę.

Do sadzenia zimowego nadają się odmiany cebuli tradycyjnej: Krepysh, Fiołek Uralski, Kolczyk, Garant, Sprint. Wszystkie te odmiany są mrozoodporne i dają 7-11 rzep w zestawie.

Przygotowanie gleby

Aby uprawiać cebulę rodzinną, wybierz słoneczny obszar, który nie znajduje się na obszarach nisko położonych. Na miesiąc przed jesiennymi pracami ziemię oczyszcza się z resztek roślinnych, głęboko wykopuje, dodając materię organiczną i nawozy mineralne. Za 1 mkw. m dodać: 5 kg próchnicy, 300 g popiołu drzewnego, 50-70 g superfosfatu.

Uwaga! Przed sadzeniem sprawdź kwasowość gleby. Jeśli wskaźnik zostanie zwiększony, podczas kopania do gleby dodaje się wapno.

Zanim lądowanie łóżka są lekko nawilżone. Umożliwi to roślinom szybkie utworzenie systemu korzeniowego.

Przygotowanie materiału do sadzenia

Szczególną uwagę zwraca się na przygotowanie materiału do sadzenia. Wybierz zdrowe okazy wysokiej jakości, odrzucając uszkodzone i chore. Wybrany materiał dezynfekuje się w roztworze nadmanganianu potasu (2 g na 10 litrów wody) przez 30 minut.

Dla lepszego ukorzeniania należy zastosować stymulator wzrostu „Epin” przez 20 minut, rozgrzać w wodzie o temperaturze +45..+50°C przez 15-20 minut.

Wybór poprzedników

Aby uzyskać wysokiej jakości zdrową rzepę, wiele uwagi poświęca się poprzednikom. Cebulę ozimą najlepiej sadzić po burakach, marchwi, ogórkach, rzodkiewkach, cukinii, bakłażanach, pomidorach, roślinach strączkowych, kukurydzy i innych zbożach. Dobrze rośnie po musztardzie i rzepaku.

Nie zaleca się sadzenia cebuli po ziemniakach, pietruszce, koperku, fasoli, selerze, czosnku i koniczynie. Cebulę po cebuli sadzi się nie wcześniej niż po 4-5 latach. Wykorzystywanie tego samego terenu do sadzenia cebuli przez kilka lat z rzędu doprowadzi do wzrostu liczby szkodników upraw: muszek cebulowych, ćm, bzygów, ryjkowców i nicieni łodygowych.

Lądowanie

Cebule rodzinne sadzi się na dwa sposoby: przez siew czarnuszki i zestawy do sadzenia.Wzory, głębokość, zasady sadzenia zależą od wyboru materiału do sadzenia.

Posiew

Przed sadzeniem przed zimą nasiona cebuli rodzinnej moczy się w roztworach stymulatorów wzrostu „Epin”, „Cyrkon” (4 krople na 1 litr wody) przez 30 minut, po czym suszy się. Nasiona umieszcza się w bruzdach na głębokość 1,5 cm z odstępem 3 cm między rzędami, zachowując odległość między rzędami 18-20 cm, bruzdy przykrywa się warstwą ziemi, lekko ubitą i zwilżoną. Następnie łóżka są ściółkowane.

Jeśli posadzisz czarnuszkę na początku września, pod koniec miesiąca zaczną tworzyć się zestawy. W październiku zapuści korzenie i dobrze przetrwa zimę.

Sevcom

Aby uzyskać duże zbiory zdrowej „rzepy”, materiał do sadzenia jest kalibrowany:

1. Cebule wielkości 1 cm (owies) sadzi się jesienią, aby uzyskać wczesną „rzepę”.
2. Sadzonki o średnicy 1,5-2 cm sadzi się w celu uzyskania rzepy i piór.
3. Sadzi się większe głowy (2-3 cm), aby na wiosnę wyhodować zielone pióra. Zestawy są gęsto posadzone - głowy nie będą mogły powiększyć się, pióra staną się mocne i mocne.

Dla lądowania wybierz zdrowe cebule z suchymi łuskami. Przed sadzeniem sadzonki są dezynfekowane i traktowane stymulatorami wzrostu. Zwiększy to odporność roślin na choroby, a sadzonki pojawią się 14-20 dni wcześniej.

Cebule rodzinne sadzi się w rzędach, pozostawiając rozstaw rzędów 23-25 ​​cm, zestawy układa się na głębokość 3-4 cm w odległości 5 cm od siebie. Odległość ta jest niezbędna, aby roślina w pełni uformowała dużą liczbę główek (do 12 sztuk).

Po posadzeniu bruzdy wypełnia się wilgotną ziemią i ściółkuje słomą i trocinami. Na Syberii i północnym Uralu łóżka są dodatkowo pokryte gałęziami świerkowymi. Wraz z nadejściem wiosny ściółka jest usuwana.

Cechy pielęgnacji po posadzeniu

Pielęgnacja upraw ozimych jest prosta. Natychmiast po posadzeniu łóżka są izolowane warstwą ściółki i gałęzi świerkowych. Zimą na łóżka odgarniany jest śnieg. Ochroni łóżka przed silnym wiatrem i mrozem. Wiosną materiał pokrywający jest ostrożnie usuwany, ponieważ pod nim mogą tworzyć się młode pędy.

Podlewanie

Jeśli zimą było dużo opadów, gdy śnieg topnieje, łóżka są nasycone wilgocią w wystarczających ilościach. Dlatego potrzeba nawilżania gleby na wiosnę jest minimalna. Podlewanie jest wymagane tylko wtedy, gdy nastanie upał. Przeprowadza się je w miarę wysychania gleby. Na 20 dni przed zbiorami podlewanie zostaje zatrzymane.

Rozluźnianie i odchudzanie

Po każdym podlewaniu lub deszczu gleba jest poluzowana, zapobiegając tworzeniu się gliniastej skorupy. Równolegle z spulchnianiem usuwa się chwasty. Jeśli nasadzenia roślin są bardzo gęste, przeprowadza się przerzedzanie, usuwając słabsze pędy.

Najlepszy opatrunek

Pierwsze wiosenne nawożenie przeprowadza się po oczyszczeniu grządek z materiału okrywowego. Gdy na sadzonkach pojawią się 3-4 liście, łóżka podlewa się roztworem mocznika (20 g na 10 litrów wody). Drugie karmienie odbywa się podczas formowania rzepy.

Alternatywne nawozy organiczne i mineralne: amofosforan (20 g na 10 l wody), azotan potasu (15 g na 10 l wody), popiół drzewny (100 g na 10 l wody), roztwór obornika kurzego (napar z obornika jest rozcieńczony z wodą w stosunku 1:10).

Ważny! Nawozy stosuje się wyłącznie na wilgotną glebę.

Kontrola szkodników i chorób

Wraz z nadejściem wiosny, w okresie aktywnej wegetacji, uprawa może być narażona na ataki niektórych chorób i szkodników. Choroby charakterystyczne dla kultury:

Mączniak – choroba grzybicza, której czynnik sprawczy jest przenoszony przez nietraktowany materiał nasadzeniowy. Grzyb rozwija się w zagęszczonych nasadzeniach i przy nadmiernym podlewaniu. Na piórach pojawiają się żółte plamy w postaci nalotu przypominającego mąkę.

Stopniowo plamy nabierają brudnego fioletowego odcienia i stają się gęste. Pióra opadają, głowy przestają się rozwijać. Aby zapobiec chorobie, materiał do sadzenia przechowuje się przez 3 godziny w bogatym różowym roztworze nadmanganianu potasu, a następnie 30 minut w Baktofit. Dotknięte liście opryskuje się 1% roztworem siarczanu miedzi, Topaz, Quadris.

Uwaga! Zielonki cebuli poddane działaniu środków chemicznych nie nadają się do spożycia.

Rdza – infekcja grzybicza liści cebuli, charakteryzująca się powstawaniem miedzianoczerwonych narośli o puszystej powierzchni. W dotkniętych obszarach liście stają się czarne. Zarodniki grzybów pozostają w glebie po usunięciu chorych roślin, dobrze znoszą mróz, a wiosną porażają świeżą zieleń.

Aby zapobiec chorobie, nasiona podgrzewa się w temperaturze 40-50°C przez 2 godziny. Przed sadzeniem glebę traktuje się nasyconym roztworem nadmanganianu potasu, mieszaniną Bordeaux. W walce z rdzą stosuje się grzybobójcze „HOM” i „Kaptan”.

Fusarium (zgnilizna dna) rozprzestrzenia się przez nietraktowaną glebę i resztki roślin. Zainfekowane liście żółkną i wysychają. Na szyjkach rzepy pojawia się różowawa pleśń, spód i korzenie stają się czarne, gniją, a z łusek wydziela się śluz. W celu zapobiegania sadzonki traktuje się roztworem „Fundazol”. Łóżka są podlewane Trichoderminą.

Najczęstsze szkodniki upraw:

1. Mucha cebulowa Najczęściej atakuje cebulę wyhodowaną z nasion, szczególnie pogrubionych nasadzeń. Pasożyty składają jaja w kątach liści.Larwy infekują szyjkę cebulki, powodując jej gnicie. W celu zapobiegania na łóżkach rozrzuca się pył tytoniowy, popiół drzewny i suchą musztardę. Aby odeprzeć szkodnika, wokół łóżek sadzi się marchewki.
2. Wciornastki tytoniowe żywi się sokiem z liści, powodując ich wysychanie. „Rzepa” przestaje rosnąć. Do zwalczania owadów stosuje się leki „Aktara” i „Karate”.
3. Larwy ćmy cebulowej jeść miąższ warzyw. Aby je odeprzeć, glebę opryskuje się roztworem „Entobacterin”, „Lepidocide”. Jeśli szkodników jest niewielka, glebę między rzędami podlewa się naparem z piołunu (3 kg na wiadro gorącej wody podawanej na dzień) lub nagietka (z tego samego przepisu).

Wniosek

Przedzimowe sadzenie cebul rodzinnych ma wiele zalet w porównaniu do sadzenia wiosennego: uzyskanie wczesnej zieleni, minimalna pielęgnacja wiosenna i wysokie plony. Do sadzenia najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednią odmianę mrozoodporną i przestrzegać terminów sadzenia. W tym przypadku uprawa zachwyci Cię zdrową zielenią nawet w warunkach Uralu i Syberii.