Charakterystyka i opis wiśni „Ovstuzhenka” o dużych jagodach i doskonałym smaku

Fakt, że odmiana wiśni Ovstuzhenka nie jest wystarczająco rozpowszechniona, można wytłumaczyć jedynie jej względną młodością. Odmiana została wpisana do rejestru państwowego w 2001 roku jako obiecująca roślina uprawna dla Regionu Centralnego. Ovstuzhenka bardzo dobrze znosi zarówno letnie upały, jak i mróz. Nadaje się do uprawy w strefie środkowej i regionach południowych. Ogrodnicy pokochali ją za jej dekoracyjny wygląd, trwałość i produktywność.

Opis

Odmiana swój wygląd zawdzięcza pracownikom Ogólnorosyjskiego Instytutu Badawczego Łubinuz siedzibą w Briańsku. Biolodzy skrzyżowali dwie odmiany, łącząc w nowej próbie odporność rodziców na mróz i nadmierny wzrost korony.

Powstała próbka nadaje się do uprawy na Uralu oraz w wielu regionach środkowej Rosji - Kaługi, Tuły, Moskwy, Smoleńska, Briańska itp.

Charakterystyka i opis drzew

Piękna zwarta korona jest wizytówką tej odmiany.. W przeciwieństwie do swoich krewnych, którzy wymagają umieszczenia od siebie w odległości co najmniej 5 m, Ovstuzhenka toleruje bliższą odległość.

Kultura rośnie szybko i osiągając 3 m, tworzy kulistą koronę. Główne gałęzie szkieletowe są proste, brązowe, nagie. Odlewy są duże, jajowate, z ostrym czubkiem i ząbkami. Ich powierzchnia jest matowa, w kolorze ciemnozielonym.

Kwitnienie przypada na połowę maja dla drzew starszych niż pięć lat. Pomimo możliwości powtarzających się przymrozków kwitnienie jest zawsze bujne, a zbiory obfite.

Kwiatostan składa się z trzech kwiatów zachodzących na siebie. Działki są lekko zabarwione, piętno słupka wznosi się ponad pręciki, a korona ma kształt spodka. Na gałązkach bukietu tworzą się pąki kwiatowe. Drzewo jest produktywne - z jednego zbiera się od 20 do 30 kg dojrzałych jagód.

Odporność na temperaturę

Roślina dobrze znosi letnie upały, wymaga jednak regularnego, obfitego podlewania.. Odmiana jest bardzo odporna na niskie temperatury (toleruje mrozy do -45°C). Aby jednak roślina zimowała w takich warunkach, konieczne jest wykonanie szeregu działań przygotowawczych.

Odporność na wilgoć i suszę

Drewno wyjątkowo negatywnie reaguje na brak wilgoci. Podlewanie odbywa się raz w tygodniu, dodając co najmniej 30 litrów wody pod każdym drzewem. Jak każda wiśnia, w warunkach ostrej suszy drzewo nie tworzy wystarczającej liczby pąków owocowych, co bezpośrednio wpływa na plon.

Odporność na choroby i szkodniki

Drzewo charakteryzuje się dużą odpornością na choroby takie jak monilioza i kokomykoza. To znacznie upraszcza proces uprawy. Konserwację zapobiegawczą należy jednak przeprowadzać okresowo, zwłaszcza w sezonach, w których panują niesprzyjające warunki atmosferyczne.

Najbardziej niebezpiecznymi szkodnikami wiśni są ptaki.. Najskuteczniejszą metodą walki z nimi są sieci.

Ciekawe rzeczy na stronie:

Odmiana wiśni „Bryańsk różowy”, odporna na zimno i choroby

Odmiana wiśni „Iput”, uwielbiana przez wielu ogrodników

Charakterystyka i opis jagód

Jagody wiśni Ovstuzhenka są średniej wielkości i owalnego kształtu.. Ich waga waha się od 4 do 7 g. Kolor jest czarny z ciemnoczerwonym odcieniem.Mają delikatny słodki smak i wysoką ocenę w skali degustacyjnej – 4,7 na 5.

Skórka jest gęsta, nie pęka przy dużych opadach deszczu i dobrze zachowuje swój wygląd. Miąższ łatwo oddziela się od pestki i ma również bogatą czerwoną barwę. Sok jest ciemny, gęsty, bordowy.

Dojrzewanie następuje na początku czerwca. Podczas zbioru jagody są zbierane wraz z łodygą. Ta metoda minimalnie uszkadza jagody i minimalizuje utratę soku. Zbiory łatwo tolerują transport i przechowywanie do tygodnia.

Owoce świeże wykorzystuje się do sporządzania kompotów, konfitur, soków, dżemów, pianek marshmallow. Jagody dobrze znoszą zamrażanie.

Ważny. Upewnij się, że w pudełkach nie ma ani jednej zgniłej jagody, w przeciwnym razie ucierpi cała partia. W przypadku znalezienia uszkodzonych kopii należy je natychmiast usunąć.

Zalety i wady odmiany

Jak każda uprawa ogrodowa, Ovstuzhenka ma swoje zalety i wady.

Pozytywne cechy:

• wczesne owocowanie;
• wysoka wydajność;
• odporność na niskie temperatury;
• Oporność na choroby;
• dekoracyjny wygląd;
• schludne rozmiary koron.

Jej główna negatywna cecha – niskie samozapylenie i słaba tolerancja niskich temperatur przez młode pędy. Jednak przy odpowiedniej organizacji opieki negatywne aspekty można łatwo zminimalizować.

Technologia uprawy

Optymalny wiek do sadzenia młodego drzewa to dwa lata.. Miejsce przygotowywane było od jesieni. Sadzonkę kupujemy bezpośrednio w dniu sadzenia. Oznakami dobrego drzewa są silny system korzeniowy, brak zgniłych korzeni i co najmniej dwa pędy centralne. Idealnie, sadzonka powinna posiadać certyfikat.

Technologia lądowania jest następująca:

1. Biorąc pod uwagę kompaktowy rozmiar korony, otwór do sadzenia nie może być zbyt głęboki. Do wygodnego zagospodarowania wystarczy głębokość 60 cm i szerokość 80 cm.
2. Aby nakarmić sadzonkę, na dnie w formie wzgórza umieszcza się wiadro kompostu zmieszanego z humusem w równych proporcjach. Dodaj także 200 g dowolnego złożonego nawozu.
3. Sadzonkę umieszcza się na wzniesieniu, tak aby korzenie były wyprostowane, a miejsce szczepienia skierowane jest na południe i wznosi się 4-5 cm nad poziom gleby.
4. Otwór jest wypełniany, okresowo potrząsając rośliną, aby usunąć puste przestrzenie między korzeniami. Mocno zagęścić glebę. Wylej dwa wiadra wody i ściółkę.
5. Pęd główny przycina się ostrymi sekatorami do wysokości 80 cm, a drzewo przywiązuje się do wbijanego kołka, aby chronić je przed wiatrem.

Daty i zasady lądowania

Ogrodnik wybiera okres i czas sadzenia w zależności od regionu zamieszkania.. W ciepłych obszarach preferuje się sadzenie przed zimą, a w strefie środkowej i na Uralu - wiosną.

Lepiej sadzić jesienią na miesiąc przed nadejściem zimy i mrozu. Ten okres powinien wystarczyć, aby sadzonka się zakorzeniła. Okres sadzenia wiosennego to czas, w którym soki zaczynają płynąć, aż do chwili, gdy drzewo zacznie wykazywać oznaki aktywności. Najczęściej jest to połowa kwietnia. Wyjaśnia to fakt, że drzewo będzie miało wystarczająco dużo czasu na przystosowanie się i zgromadzenie składników odżywczych, aby przetrwać zimę.

Przy odpowiedniej pielęgnacji wiśnie mogą żyć do 100 lat.dlatego wybór lokalizacji należy podjąć z pełną odpowiedzialnością. Drzewo uwielbia ciepłe, słoneczne tereny pozbawione bliskości wód gruntowych. Dołek do sadzenia znajduje się po południowej stronie domu, przy płocie lub na wzniesieniu. Odległość do najbliższych zabudowań powinna wynosić co najmniej 3-4 m. Gleba powinna być gliniasta.

Formacja korony

Od prawidłowo uformowanej korony zależy wielkość zbiorów., długowieczność drzewa i podatność na choroby.

Podstawowe zasady:

• wycofanie wszystkich gałęzi znajdujących się pod ostrym kątem;
• usuwanie pędów rosnących wewnątrz korony;
• próbka chorych, uszkodzonych i suchych gałęzi;
• obowiązkowa dezynfekcja miejsc cięcia lakierem ogrodowym;
• narzędzie powinno być tak ostre, jak to możliwe.

W drugim roku po posadzeniu dolny poziom powinien składać się z trzech gałęzi, który w przyszłości będzie podstawą całej korony. Jeden z nich musi być co najmniej 20 cm wyższy od pozostałych i należy je skrócić o jedną trzecią długości.

Podczas przycinania w trzecim roku gałęzie środkowego poziomu są przerzedzane, pozostawiając trzy główne. Pęd centralny jest przycinany na wysokość 1 m od poziomu środkowego poziomu.

Wyjechał na czwarty rok trzy gałęzie wyższego poziomu.

Podlewanie

Roślina nie toleruje nadmiernego uwilgotnienia gleby i zakwaszenia.. Podlewanie jest najważniejsze w okresie tworzenia i wzrostu jagód. Wiosną i latem, w przypadku braku deszczu, przeprowadza się go raz w tygodniu.

Zużycie wody zależy od wieku drzewa i waha się od jednego do pięciu wiader. Po zbiorach podlewanie ogranicza się do raz w miesiącu. „Nawilżanie” odbywa się w październiku, dodając pod każdym drzewem do 70 litrów wody.

Ważny! Nie można wlewać wody bezpośrednio pod pień drzewa, a jedynie w okrąg wokół pnia.

Najlepszy opatrunek

Wiosną następnego roku po posadzeniu do koła pnia drzewa dodaje się 100 g mocznika., równomiernie rozrzucając i spulchniając glebę. Podobnie jesienią dodaj 400 g superfosfatu i 200 g soli potasowej.

Dwa razy w roku wszystkie młode drzewa posypuje się roztworem dziewanny lub innej materii organicznej.. Aby to zrobić, weź 1 litr obornika na wiadro wody i odstaw na kilka dni.Następnie dodaj kolejne wiadro wody i użyj go jako nawozu. Ilość nawozu dla roślin dorosłych jest podwojona.

Choroby i szkodniki

Ta odmiana wiśni nie jest podatna na choroby. Przy odpowiedniej pielęgnacji wymagane będzie przestrzeganie ogólnych zasad: wybielanie dolnej części gałęzi szkieletowych i pnia, leczenie profilaktyczne na wiosnę roztworem mieszanki Bordeaux i terminowe przycinanie.

Roztwór do opryskiwania na niebiesko przygotowuje się w następujący sposób::

• rozpuścić 100 g witriolu w 1 litrze gorącej wody w szklanym słoju;
• w innym słoiku wapno palone rozpuszcza się w tych samych proporcjach;
• po odczekaniu, aż wszystkie ziarna się rozpuszczą, biały płyn wlewa się do plastikowego wiadra;
• wlać niebieski roztwór do białek cienkim strumieniem i wymieszać plastikowym patyczkiem;
• przefiltrować i wlać do opryskiwacza.

Unikać kontaktu z żelazem i innymi metalami. Powstały roztwór stosuje się do traktowania roślin wczesną wiosną przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego.

Jeśli drzewo zostanie zaatakowane przez mszyce, są one niszczone za pomocą Aktelika. Roztwór roboczy przygotowuje się w oparciu o zalecenia zawarte w instrukcji użycia.

Przeczytaj także:

Najlepsze odmiany wiśni dla regionu moskiewskiego

Najlepsze najlepsze odmiany wiśni dla Strefy Środkowej

Przegląd najlepszych odpornych na zimę odmian wiśni

Zimowanie

Po nawadnianiu zasilanym wodą glebę koła ściółkuje się słomą lub trocinami. Aby zachować integralność kory, przeprowadza się wybielanie. To ochroni go przed pękaniem, poparzeniem słonecznym i szkodnikami. Przygotuj roztwór z 1 kg kredy, 50 g kleju i 250 g siarczanu miedzi. Przez pierwsze pięć lat roślina jest pokryta świerkowymi gałęziami, włókniną i budowanymi konstrukcjami ochronnymi.

Reprodukcja

Istnieje kilka opcji zdobycia nowej rośliny:

• rośnie z nasion, jednak w tym przypadku jagody tej sadzonki będą miały inny smak i cechy zewnętrzne;
• ukorzenianie zielonych sadzonek - metoda zachowuje cechy odmianowe;
• szczepienie na podkładce jest metodą najszybszą i najczęściej stosowaną;
• Ukorzenienie przez warstwowanie powietrza jest metodą bardziej niezawodną niż rozmnażanie przez zielone pędy.

Cechy uprawy tej odmiany, w zależności od regionu

Odmiana została opracowana specjalnie dla regionu centralnego, można ją uprawiać w Strefie Środkowej i na Uralu. Na chłodniejszych obszarach, z krótkim latem i długimi mrozami, roślinie będzie trudniej produkować plony i gromadzić siły na zimowanie. Aby zapobiec narażeniu roślin kwitnących na krótkotrwałe przymrozki, poddaje się je fumigacji dymem.

Opieka na Syberii, Uralu i Dalekim Wschodzie powinna zapewnić roślinie maksymalną opiekę składniki odżywcze. Wiśnie zaleca się sadzić na podkładce karłowej, chronić gałęzie przed zimnymi wiatrami i szybko przycinać zamarznięte gałęzie, aby nie naraziły drzewa na infekcję.

Ovstuzhenka jest odmianą wcześnie dojrzewającą, dlatego w okresie kwitnienia istnieje ryzyko zamarzania pąków owocowych. Aby temu zapobiec, stosują metodę opóźniania sezonu wegetacyjnego. Aby to zrobić, po opadnięciu pierwszego śniegu ściółkuj okrąg pnia drzewa. W środku zimy spadający śnieg zostaje ubity. Kiedy się roztopi, śnieg pod ściółką nadal zamarznie ziemię, co opóźni kwitnienie o 2-3 tygodnie.

Ważny. Region Centralnej Czarnej Ziemi i Centralna Rosja mają sprzyjające warunki do uprawy Ovstuzhenki i dlatego nie wymagają dodatkowych środków.

Odmiany zapylaczy

Najlepsze zapylacze: Różowa perła, Revna.Jeśli ogród jest mały i nie ma miejsca na rośliny, możesz wszczepić gałązkę zapylacza w koronę drzewa.

Recenzje letnich mieszkańców

Recenzje letnich mieszkańców z różnych regionów Rosji są w większości pozytywne:

Alla, Twer: „Od pięciu lat uprawiamy Ovstuzhenkę na naszej daczy. Jagody nie są zbyt duże, ale dość słodkie. Pierwsze zbiory zebrano w ubiegłym roku. Odmiana jest bezpretensjonalna, ale wymaga częstego podlewania”.

Walentyna, Woroneż: „Cała rodzina uwielbia zbierać wiśnie. Zarówno dzieci, jak i wnuki lubią jagody. Drzewo dobrze zimuje. Nie przeprowadzamy specjalnych procedur izolacji. Rośnie od 2010 roku”.

Iwan, Moskwa: „Mimo mroźnych zim drzewo produkuje trzy wiadra jagód w sezonie. Oczywiście ptaki dużo kradną, ale różnorodność jest produktywna i wystarczy dla każdego.

Wniosek

Odmiana Ovstuzhenka jest z powodzeniem uprawiana w prawie wszystkich regionach Rosji. Posiada atrakcyjny wygląd, jest odporna na choroby i nie wymaga konserwacji. Pomimo wczesnego dojrzewania odmiany, można urozmaicić początek sezonu wegetacyjnego i co roku cieszyć się pysznymi jagodami.