Niezawodna i odpowiednia do uprawy w trudnych warunkach klimatycznych, odmiana czarnej wiśni Leningradskaja
Czarna Leningradska to prawdziwy sukces rosyjskich hodowców. Udało im się wyhodować odmianę wiśni, która nie tylko zachowała cechy smakowe rośliny, ale także nadawała się do uprawy w regionach północno-zachodnich. Opowiemy Ci o cechach odmiany, zasadach sadzenia sadzonek i pielęgnacji ich.
Cechy odmiany czarnej wiśni Leningradskaya
Odmiana ta jest odmianą stołową o średniopóźnym okresie dojrzewania., przedwczesny - owocowanie rozpoczyna się 3-4 lata po posadzeniu.
Ze względu na nierównomierne dojrzewanie jagody zbiera się 2-3 razy w sezonie., od końca czerwca do początku września. Plon jest średni, ale stabilny: w pierwszych latach wzrostu korony usuwa się z drzewa 20-25 kg owoców, po osiągnięciu pełnego owocowania - 30-40 kg.
Odniesienie. Jagody nie w pełni dojrzałe przechowuje się w temperaturze +6...+7°C przez 2-3 tygodnie.
Historia pochodzenia i dystrybucji
Odmiana została wyhodowana przez hodowcę ze Stacji Doświadczalnej w Pawłowsku Ogólnorosyjskiego Instytutu Uprawy Roślin F. K. Teterev. Polecana do uprawy w środkowej części Rosji i południowych rejonach regionu północno-zachodniego.
Charakterystyka i opis drzew
Czarna Leningradska to drzewo średniej wielkości (wysokość w wieku dorosłym - 3-4 m) z szeroką, rozłożystą, średnio grubą koroną. Kora pokrywająca pień i pędy jest gładka, bez pęknięć i ma kolor ciemnobrązowy.
Blaszki liściowe są duże, wydłużone, owalne, bogaty szmaragd. Żyły środkowe są cienkie, ale dobrze zaznaczone, krawędzie są ząbkowane.
Podczas kwitnienia, który występuje na początku lub w połowie maja, na drzewach pojawiają się średniej wielkości białe kwiaty, zebrane w kwiatostany po 3-7 sztuk.
Odporność na temperaturę
To jest jeden z najbardziej odporne na mróz odmiany wiśnie. Wytrzymuje temperatury powietrza do -30°C i nie boi się powracających wiosennych przymrozków.
Odporność na wilgoć i suszę
Odmiana charakteryzuje się średnim stopniem odporności na suszę. Brak wilgoci w okresie kwitnienia i dojrzewania owoców prowadzi do opadania jajników i utraty plonów.
Zastój wody i zwiększona wilgotność gleby są przyczyną wodnistego miąższu, pękanie i gnicie jagód na drzewach przed pełnym dojrzewaniem.
Odporność na choroby i szkodniki
Odmiana jest odporna na szkodniki i choroby, ale w niesprzyjających warunkach i niewystarczającej pielęgnacji mogą na nią wpływać muszki wiśniowe, zwójki liściowe, zwoje rurkowe, mszyce, piłeczki, ptaki, a także monilioza, chloroza, kokomykoza.
Charakterystyka i opis jagód
Jagody są średniej wielkości, okrągłe lub w kształcie szerokiego serca, o wadze 3-4 g, pokryte cienką skórką, która na początku dojrzewania przybiera barwę rubinowoczerwoną, a następnie staje się ciemnobordowa, prawie czarna.
Kość jest mała, słabo oddzielona. Miąższ jest ciemnoczerwony, delikatny i soczysty, ma słodki smak i pikantny, lekko kwaśny posmak.
Odniesienie. Jeśli lato jest słoneczne i suche, jagody dojrzewają niezdrowo słodkie; Deszczowa pogoda powoduje, że stają się wodniste i mają łagodny smak.
Obszar zastosowań
Owoce czerni Leningradzkiej charakteryzują się możliwością uniwersalnego zastosowania. Spożywa się je świeże, mrożone oraz wykorzystuje do przyrządzania deserów, różnorodnych owoców, dżemów czy kompotów.
Zalety i wady odmiany
Zalety odmiany:
- średni wzrost drzew, ułatwiający zbiór;
- przedwczesna dojrzałość;
- doskonały smak jagód;
- możliwość uniwersalnego zastosowania;
- brak tendencji do linienia;
- wydłużony okres dojrzewania;
- odporność na choroby i szkodniki;
- mrozoodporność;
- stabilne owocowanie.
Wady czerni Leningradzkiej:
- zapotrzebowanie na odmiany zapylaczy ze względu na samosterylność;
- Średnia wydajność;
- pogorszenie jakości i smaku owoców w przypadku ulewnych opadów;
- zmniejszenie lub utrata plonów podczas długotrwałej suszy.
Technologia uprawy
Podstawowe warunki udanej uprawy wiśni – właściwy wybór miejsca sadzenia i sadzonek oraz właściwa ich pielęgnacja.
Optymalne warunki
Odmiana preferuje gleby lekkie, żyzne, o dobrym napowietrzeniu i przepuszczalności wilgoci.. Najlepszą opcją jest glina i glina piaszczysta.
Materiał do sadzenia kupuje się wiosną, przed otwarciem pąków.lub jesienią, kiedy liście na sadzonkach opadną i zakończy się wypływ soków. Preferowane są okazy jednoroczne (wysokość 0,8-1 m) bez gałęzi lub dwuletnie (wysokość nie większa niż 1,5 m) z 2-3 gałęziami i jednym okazem przewodnika bez uszkodzeń i oznak choroby.
Jeśli system korzeniowy wyschnieprzed sadzeniem moczy się go przez 2-10 godzin w wodzie z dodatkiem 2-3 kropli stymulatora wzrostu („Kornerost”).
Daty i zasady lądowania
Do sadzenia Leningradskiej czerni wybierz dobrze oświetlone, miejsce osłonięte od zimnych porywistych wiatrów, położone na południu.Powinien być poziomy lub mieć lekkie nachylenie w kierunku południowym lub południowo-zachodnim. Dopuszczalny poziom wód gruntowych wynosi 2 m i mniej.
Wiśnie sadzi się na miejscu wiosną, zanim pęcznieją pąkitak, aby w ciągu 8 miesięcy okresu wegetacyjnego drzewo zapuściło korzenie i stało się silniejsze.
Odniesienie. W regionach południowych z łagodnymi zimami jesień jest akceptowalna (nie później niż w połowie października) sadzenie pod warunkiem dodatkowego zabezpieczenia sadzonek przed mrozem.
Dobrzy sąsiedzi dla wiśni – wiśnia, jarzębina, inne odmiany wiśni, czarny bez, winogrona, głóg. Czarnej Leningradu nie sadzi się obok jabłoni, gruszek, śliwek, malin, moreli, rokitnika zwyczajnego, czarnej i czerwonej porzeczki, agrestu i kaliny.
Roślin psiankowatych nie sadzi się pod drzewami (pomidory, papryka i bakłażany), ale sadzenie u podstawy kwiatów miododajnych (na przykład lucerny lub facelii) pomaga przyciągnąć owady zapylające.
Zasady lądowania:
Na 2-3 tygodnie przed sadzeniem wykopujemy w terenie dołki do sadzenia o średnicy 80-90 cm i głębokości 60-70 cm.- Napełnij każdą dwie trzecie żyzną mieszanką (połowa wykopanej gleby, dwa wiadra próchnicy lub kompostu, 1 kg popiołu drzewnego, 200 g superfosfatu, 40 g soli potasowej).
- Bezpośrednio przed sadzeniem dołek należy podlać wodą i wbić w jego środek drewniany kołek o długości 1-1,5 m, który w przyszłości podwiąże drzewko.
- Umieść sadzonkę w dołku, wyprostuj korzenie, posyp ziemią tak, aby szyja korzeniowa znajdowała się 5-8 cm nad powierzchnią gleby.
- Podlewaj i ściółkuj glebę.
Drzewa sadzi się w pewnej odległości 3-4 m od siebie.
Dalsza opieka
Wiśnie podlewa się trzy razy w sezonie. (przed kwitnieniem, w połowie lipca i pod koniec jesieni) pod warunkiem wystarczających opadów oraz 4-5 razy w miesiącu w przypadku suszy.Pod każde drzewo wylewa się dwa wiadra ciepłej, osiadłej wody.
Po podlaniu lub deszczu gleba jest poluzowanaaby zapobiec stagnacji wilgoci i pomóc korzeniom lepiej wchłaniać składniki odżywcze i wodę. Gleba w kręgu pnia drzewa jest regularnie odchwaszczana.
Schemat stosowania nawozów:
- wiosną, gdy kwitną liście - napar dziewanny lub kompleks mineralny (20 g mocznika, soli potasowej i superfosfatu na 10 litrów wody);
- po zbiorach - nawozy potasowo-fosforowe.
Drzewa przycina się co roku wiosną, przed pęcznieniem pąków lub późną jesienią., usuwając suche, zmarznięte pędy zagęszczające koronę. Po 5-6 latach korona uzyskuje słabo ułożony kształt.
Możliwe problemy, choroby, szkodniki
Choroby i szkodniki, które mogą atakować czerń Leningradzką, opisano w tabeli:
| Choroba, szkodnik | Oznaki | Leczenie |
| mucha wiśniowa | Na jagodach pojawiają się czarne kropki, a następnie zagłębienia, które stopniowo gniją; zewnętrzna część skórki traci połysk, a miąższ staje się wiotki. | Drzewa opryskuje się dwukrotnie w odstępie 10 dni preparatami owadobójczymi (Arrivo, Fury, Confidor, Decis, Fufanon, Iskra, Actellik). Ponadto, aby odstraszyć owady, nasadzenia traktuje się naparami tytoniu, sosny lub czosnku. |
| wałek liściowy | Na liściach wiśni pojawia się pajęczyna, a gąsienice wykręcają blaszki liściowe i zjadają je. | |
| Producent fajek wiśniowych | Dorosłe owady żywią się pąkami, pąkami, kwiatami, jajnikami i owocami; Larwy wnikają w nasiona i żerują na jądrze. | Rozkopuje się glebę, chrząszcze mechanicznie strząsa się z gałęzi, drzewa traktuje się pestycydami Aktara lub fosforoorganicznymi (Metafos, Karbofos, benzofosforan). |
| Mszyca wiśniowa | Larwy żywią się sokami liści, dlatego zatrzymuje się wzrost żyły centralnej, liście zwijają się, stają się czarne i wysychają. | Wiosną drzewa traktuje się środkami owadobójczymi (Aktelik, Karbofos, Inta-Vir), opryskuje naparem z liści mniszka lekarskiego, piór cebuli i kwiatostanów czarnego bzu. Jeśli pąki już zakwitły, użyj leków „Confidor” i „Actofit”. |
| Piłeczki | Szkodniki wygryzają górne warstwy blaszek liściowych, w wyniku czego te ostatnie pokrywają się półprzezroczystymi plamami. | |
| Monilioza | Liście, kwiaty i jagody wysychają przedwcześnie. | Zainfekowane gałęzie są usuwane i spalane, drzewo jest traktowane trzykrotnie w odstępie siedmiu dni lekami przeciwgrzybiczymi „Horus”, „Abiga-pik”, „HOM” lub „Strobi”. |
| Blednica | Żółknięcie i opadanie liści. | |
| Kokomykoza | Najpierw na liściach pojawiają się różowo-brązowe plamy, następnie spód blaszek liściowych pokrywa się bladoróżowym nalotem. |
Aby chronić przed ptakami, gdy jagody dojrzewają, wieszają je na drzewach. szeleszczące wstążki, błyszcząca folia lub przykryj korony specjalnymi siatkami.
Zimowanie
Ze względu na wysoki stopień mrozoodporności schronienie na zimę w postaci agrofibry i gałęzi świerkowych potrzebne jest tylko młodym drzewkom do 4 roku życia. Aby chronić przed gryzoniami, do pni przymocowana jest specjalna siatka lub pokrycie dachowe.
Dojrzałe drzewa są obficie podlewane późną jesienią, a ziemię w kręgu pnia drzewa ściółkuje się torfem, słomą lub humusem.
Reprodukcja
Hodowcy uprawiają wiśnie z nasion, ponieważ dzięki tej metodzie rozmnażania drzewo traci swoje cechy odmianowe. Optymalnym sposobem rozmnażania rośliny są sadzonki.
Sadzonki zbiera się od początku do połowy czerwca, wycinając rozwinięte i rosnące pędy na kawałki o długości maksymalnie 30 cm, tak aby na łodydze było 3-5 liści, a w dolnej części 2-3. Cięcie wykonuje się ostrym nożem biurowym pod kątem 45° u dołu i 90° u góry.
Sadzonki o długości 1-3 cm zanurza się w roztworze stymulatora wzrostu („Kornevin”, „Epin”), sadzić na wilgotnym i luźnym podłożu o niskiej kwasowości w celu ukorzenienia i przenosić do ciepłego miejsca (+25...+30°C), regularnie spryskując wodą z butelki z rozpylaczem.
Rootowanie trwa do 50 dni.
Cechy rosnących odmian w zależności od regionu
Ta mrozoodporna odmiana dobrze rośnie i owocuje nawet na północy. Praktycznie nie ma różnic w pielęgnacji wiśni ze względu na warunki klimatyczne regionu.
Pod uwagę brana jest jedynie potrzeba schronienia w regionach o ostrych zimach i częstotliwości podlewania w przypadku uprawy na obszarach o gorącym i suchym lecie.
Odmiany zapylaczy
Leningradskaya czarna - odmiana samosterylna. Aby uzyskać plon, w pobliżu sadzi się kilka innych odmian wiśni, odpowiadających poziomowi mrozoodporności i porę kwitnienia.
Najlepsze odmiany zapylające:
- I sposób;
- Tyutczewka;
- Fateż;
- Owstuzenka;
- Wedy;
- Briańsk różowy;
- Bryanoczka;
- Michurinka;
- Leningradska z żółtymi i różowymi owocami;
- Czermaszna;
- Zorka;
- Revna;
- Seda;
- Teremoszka;
- Czerwony gęsty.
Kwiaty zapylane są także przez pszczoły, które w celu przyciągnięcia miododajnych kwiatów sadzi się pod drzewami. lub zainstaluj ule w ogrodzie.
Recenzje ogrodników
Mieszkańcy lata pozytywnie wypowiadają się o tej odmianie:
Eleny w Petersburgu: „Od dawna chciałem sadzić wiśnie, ale nie wiedziałem, jaką odmianę wybrać dla naszego klimatu. Polecili Leningradską czarną jako odmianę odporną na mróz i produktywną.Kupiłem kilka sadzonek i wziąłem Fatezh jako zapylacze, w zeszłym roku już je zebrałem. Drzewo nie jest wysokie, na razie ma tylko 2 m. Jagody są małe, ale bardzo słodkie..
Witalij, obwód moskiewski: „Uprawiam kilka odmian wiśni, w tym czarną Leningradską. Uwielbiam tę odmianę za mrozoodporność i piękne, ciemnobordowe jagody. Są soczyste, słodkie, z subtelną kwaskowatością.”.
Wniosek
Czarna wiśnia Leningradska to doskonały wybór dla ogrodników z północnych regionów. Odmiana charakteryzuje się wysokim stopniem mrozoodporności, bezpretensjonalnością, silną odpornością i soczystymi jagodami o słodko-kwaśnym smaku.