dom › Sadzenie i uprawa › Ogród › Krzewy › Winogrono

Instrukcje krok po kroku dotyczące szczepienia winogron jesienią

Szczepienie winogron to zabieg agrotechniczny, który pozwala poprawić właściwości rośliny i jagód, przywrócić krzew lub zastąpić jedną odmianę inną. Istnieje wiele metod szczepienia roślin, które różnią się zasadami i czasem, ale częściej takie wydarzenie odbywa się jesienią.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się o korzyściach i metodach jesiennego szczepienia winogron.

Po co szczepić winogrona jesienią?

Roślinę często szczepi się przed zimą, chociaż praktykuje się szczepienie wiosną i latem. Głównym powodem przeprowadzenia zabiegu o tej porze roku jest chęć uzyskania wczesnych zbiorów w przyszłym sezonie.

Zalety i wady szczepień jesiennych

Jeszcze kilka zalet:

uprawa staje się bardziej odporna na suszę, wysoką wilgotność, zasolenie gleby, a także na mszycę winogronową - filokserę;
wydarzenie zwiększa produktywność;
zwiększa się wielkość i liczba jagód na pęczkach;
przy prawidłowym wyborze materiału rozmnożeniowego okres dojrzewania gron ulega skróceniu;
krzewy winogron stają się zwarte, gdy można jednocześnie zaszczepić dwa pędy na podkładce;
stary krzew zostaje odmłodzony - wydłuża się okres życia i owocowania.

Wady szczepionych sadzonek:

niski plon szczepionych sadzonek standardowych ze szkoły, rzadko przekraczający 50%;
duża liczba kiepskiej jakości fuzji zrazu i podkładki (niepełna lub jednostronna);
krzaki mogą wypaść z powodu odrzucenia potomstwa;
krzewy uszkodzone przez mróz nie regenerują się dzięki rosnącej podkładce;
kruchość szczepionych nasadzeń - często pękają, gdy są układane na ziemi podczas przykrywania na zimę.

Sadzonki szczepione są bardziej kapryśne niż ukorzenione i wymagają dokładniejszej pielęgnacji, ale wynik w postaci zwiększonej produktywności i trwałości plonu jest uzasadniony.

Czas trwania procedury

Jesienią optymalnym czasem na rozmnażanie winogron jest koniec sezonu wegetacyjnego, czyli październik lub początek listopada. Jest wtedy jeszcze dość ciepło, temperatura powietrza utrzymuje się w granicach +15°C, a temperatura gruntu co najmniej +10°C.

Ważny! Szczepienie winogron odbywa się z marginesem 2-3 tygodni przed nadejściem mrozu.

Cele

Instrukcje krok po kroku dotyczące szczepienia winogron jesienią

Barwienie poprawia jakość winorośli poprzez połączenie najlepszych cech zrazu i krzewu podkładki.

Winiarze wykorzystują szczepienie do różnych celów:

Wymień odmianę na nową bez sadzenia sadzonki, wykorzystując już rozwinięty system korzeniowy.
Nie wyrywając krzewu, który nie wytwarza nowych pędów (w wyniku przemarznięcia, zamierania, uszkodzenia przez gryzonie itp.), przywróć zieloną masę w ciągu dwóch sezonów.
Szybko rozmnażaj rzadkie lub drogie odmiany.
Zmniejsz podatność na choroby.
Zwiększ mrozoodporność winogron stosując mrozoodporne podkładki.
Zwiększ tolerancję niektórych odmian gleb, które są dla nich nieodpowiednie - zbyt kwaśne, wapienne, suche lub wręcz przeciwnie, o wysokim poziomie wód gruntowych.
Szczepienie kilku pędów różnych odmian na jedną podkładkę jednocześnie nie tylko oszczędza miejsce, ale także stanowi ozdobę winnicy, dzięki czemu powstaną kiście różniące się kolorem i kształtem.
Popraw smak i cechy zewnętrzne jagód: niektóre kombinacje podkładek i sadzonek mogą wpływać na smak i wielkość winogron.

Przygotowanie zrazu i podkładki

Przygotowując krzak mateczny do zabiegu, należy go ostrożnie odciąć. Pozostaje tylko standardowa wysokość 8-12 cm, miejsce cięcia musi być czyste od zgnilizny, oznak innych chorób i śladów uszkodzeń przez owady. Łodygę oczyszcza się z kory, kurzu, brudu i traktuje 1% roztworem siarczanu miedzi, po czym dotyka się ją wyłącznie sterylnymi instrumentami. Cięcie pnia musi być równe i gładkie.

Aby uzyskać wysokiej jakości szczepienie dowolnej odmiany, należy odpowiednio przygotować sadzonki. Zbiera się je pod koniec października lub na początku listopada, biorąc pod uwagę następujące zalecenia:

Impreza odbywa się przed nadejściem mrozów.
Ostrożnie wybierz zdrowy, wysokowydajny krzew. Pnącze na nim powinno być dojrzałe i mieć twardą, żółtobrązową korę.
Wytnij przeszczepy-zrazy o długości 10-20 cm.
Pozostaw 2-3 oczy na każdym z nich, ostrożnie oczyszczając je z wąsów i pasierbów.
Następnie chibuki trzyma się przez jeden dzień w roztworze heteroauxiny, stymulatora wzrostu (0,1 g na 1 litr wody).
Następnie suszy się i traktuje parafiną. Chroni sadzonkę przed wysychaniem i poprawia jej przeżywalność. Chubuki zanurza się na kilka sekund w roztopionej parafinie, a następnie szybko zanurza w zimnej wodzie.
Jeśli zabieg szczepienia planowany jest na zimę lub wiosnę, zrazy przechowuje się w dołku posypanym piaskiem lub w lodówce w temperaturze nie przekraczającej +5°C.

Aby uzyskać wysokiej jakości materiał do szczepienia, nie należy wykorzystywać górnej części winorośli, a także uszkodzonych, cienkich lub zakrzywionych pędów.

Jak prawidłowo szczepić winogrona

Jesienią roślinę często szczepi się przez rozszczepiony pień na krzak, który w ostatnich latach dał słabe plony. Powodzenie zabiegu zależy od prawidłowego wykonania rozszczepienia i przygotowania podudzi.

Opis różnych metod

Na jesień najskuteczniejszą metodą jest szczepienie w krzak. Łodyga to niewielka część pnia (do 15 cm), znajdująca się nad korzeniem nad ziemią. Metodę tę stosuje się w przypadkach, gdy zraz nie musi tworzyć własnego systemu korzeniowego.

Procedura rozpoczyna się od przygotowania instrumentu. Będziesz potrzebował ostrego noża i nożyc do przycinania zdezynfekowanych nadmanganianem potasu lub alkoholem. Po przetworzeniu nie należy ich stawiać na ziemi. Będziesz także potrzebował młotka, bandaża, sznurka i siarczanu miedzi.

Następnie wszystko odbywa się według następującego algorytmu:

Łodygi są odcinane od spodu łodygi pod ostrym kątem.
To samo cięcie wykonuje się po drugiej stronie cięcia. Rezultatem jest dwustronny spiczasty koniec w postaci klina o długości 2-4 cm w odległości 1-1,5 cm od dolnego pąka.
Sadzonki natychmiast zanurza się stroną ciętą w wodzie. Nie dotykaj skaleczeń rękami.
W pniu wykonuje się rozcięcie siekierą, którego głębokość odpowiada długości wyciętej części cięcia zrazu. W innych przypadkach łupanie wykonuje się inaczej: na środku nacięcia umieszcza się śrubokręt i wbija młotkiem na wymaganą głębokość.
Sadzonkę wkłada się do otworu w taki sposób, że dolny pączek pozostaje na zewnątrz, a warstwy kambium zrazu i podkładki zachodzą na siebie.
Jeśli podkładka ma dużą średnicę, zwykle wkłada się do niej kolejny trzon. Pozostałą przestrzeń wypełniamy papierem toaletowym namoczonym wcześniej w wodzie.
Podkładkę i zraz ściśle łączy się bandażem, elastyczną folią lub paskami materiału.
Dodatkowo miejsce szczepienia zabezpieczamy sznurkiem.
Aby zachować wilgoć i chronić przed mrozem, miejsce szczepienia dodatkowo przykrywa się gliną i owinie tkaniną.
Następnie gleba wokół koła korzeniowego jest poluzowana i podlewana.
Po przedostaniu się wody do ziemi pień krzewu przykrywa się ziemią, tak aby miejsca szczepienia pozostały nad powierzchnią.
Jako materiał przykrywający weź pięciolitrową butelkę z odciętą szyjką i umieść ją do góry nogami na szczepionej nóżce.

Wraz z nadejściem wiosny schronienie jest stopniowo usuwane. Jeśli jest ciepło, pojemnik podnosi się na kilka godzin, a następnie odkłada z powrotem. Tak więc w ciągu miesiąca roślina dostosowuje się do nowych warunków, a następnie schronienie zostaje całkowicie usunięte.

Nawet jesienią szczepienie odbywa się u nasady. W tym przypadku pień znajduje się pod ziemią. Maksymalna głębokość wynosi 10 cm, metoda różni się jedynie wysokością, na której wykonywane jest połączenie. Procedura jest następująca:

Glebę wokół pnia krzewu usuwa się na głębokość 15-20 cm, a część podziemną oczyszcza się ze starej kory.
Łodyga korzeniowa jest przycinana 6-8 cm nad górnym węzłem.
Następnie rozłupują na głębokość 5-6 cm i umieszczają w nich jedną lub dwie sadzonki, obustronnie zaostrzone, pąkami skierowanymi na zewnątrz.
Pęknięcia i miejsce szczepienia przykrywa się gliną, owinie w szmatkę lub folię i ostrożnie przysypuje ziemią 6-7 cm nad pąkami zrazów.
Następnie obficie podlej wodę i przykryj wierzch nową ziemią. Zimą zaszczepioną roślinę przykrywa się sianem lub słomą, a na wierzchu przykrywa gałązkami świerkowymi.

Szczepienie od zielonego do zielonego to najszybszy i najłatwiejszy sposób, który nie wymaga wcześniejszego przygotowania. Po odcięciu łodyg są one natychmiast szczepione na krzaku.Metodę kopulacji stosuje się zwykle, gdy zraz i podkładka mają tę samą grubość.

Głównym warunkiem jest jak najszybsze zakończenie procedury, aby sekcje nie miały czasu na wyschnięcie. Aby zmniejszyć ilość odparowanych wilgoci z liści przycięty połowa.

W tyłku jest odpowiednią metodą szczepienia w ciepłych regionach o niewystarczającej wilgotności. Procedura jest również prosta. Z wybranego zrazu usuwa się część kory z pąkiem i nakłada na to samo nacięcie, które wykonano na podkładce. Im lepiej wycięte części pasują pod względem rozmiaru, tym lepsza jakość stopienia. Jeżeli po kilku tygodniach na szczepionej sadzonce pojawił się spuchnięty pączek, oznacza to, że technologia była prawidłowa.

Kopulacja jest metodą bardziej złożoną, ale najbardziej niezawodną. Grubość zrazu i podkładki powinna być taka sama, aby zapewnić lepsze ułożenie warstw kambium.

Ważny! Niezależnie od zastosowanej metody szczepienia, zadaniem ogrodnika jest zapewnienie ścisłego przylegania sadzonek do podkładki, wtedy będzie większa szansa, że części roślin bezpiecznie się zakorzenią.

Błędy, których należy unikać

Czasami sadzonki nie zakorzeniają się z powodu błędów popełnionych podczas procedury szczepienia. Najczęstsze z nich:

Różny czas dojrzewania i siła wzrostu podkładki i sadzonek.
Rozłam jest zbyt głęboki. Wilgotne powietrze dostaje się do szerokiej szczeliny, powodując gnicie.
Cięcie zostało wykonane tępym narzędziem, przez co okazało się szorstkie i utworzyły się na nim bakterie.
Sadzonki nie były traktowane parafiną, w rezultacie straciły dużą ilość wilgoci, wyschły i nie ukorzeniły się.
Sok wypływa z rośliny obficie, dlatego miejsce szczepienia jest zbyt ciasno związane. Ma to negatywny wpływ na przeżycie sadzonek.

Dalsza pielęgnacja szczepionych winogron

Instrukcje krok po kroku dotyczące szczepienia winogron jesienią

Przy odpowiedniej pielęgnacji szczepionych winogron można uzyskać bogate i smaczne zbiory z nowego krzewu już w następnym sezonie.

Aby to zrobić, doświadczeni ogrodnicy wykonują następujące kroki:

Ochrona jest instalowana nad młodą rośliną. Najlepszą opcją jest plastikowa butelka z wyciętym dnem.
Zaszczepione winogrona są regularnie podlewane i pagórkowate. Nie należy dopuszczać zarówno do przesuszenia, jak i podlewania gleby.
Obserwuj roślinę. Jeśli po dwóch tygodniach na szczepionych sadzonkach nie pojawią się młode pędy, wykonuje się ponowne szczepienie.
jesienna roślina karmiony nawozy mineralne fosforowo-potasowe.
Wiosną usuwa się osłonę i rozluźnia glebę wokół krzaka. Nawozić organicznymi lub złożonymi nawozami mineralnymi z przewagą składnika azotowego.

To jest interesujące:

Sprawdzone sposoby na zachowanie winogron na zimę w domu.

Jak i kiedy otwierać winogrona po zimowaniu.

Kiedy i jak prawidłowo przeszczepić winogrona jesienią w inne miejsce.

Wniosek

Jeśli odpowiedzialnie podejmiesz proces szczepienia i postępujesz zgodnie z instrukcjami, z pewnością osiągniesz pożądany rezultat. Szczepienie zwiększa odporność rośliny na czynniki zewnętrzne i zwiększa produktywność. Najważniejsze jest zapewnienie roślinie optymalnych warunków i właściwej pielęgnacji po szczepieniu.