Wysoko wydajna odmiana agrestu o ciemnoczerwonych owocach „Russian”

W rodzinie agrestu (Grossulariaceae) występuje około 160 gatunków, różniących się smakiem i wielkością owoców, plonem, odpornością na choroby i suszę. Wszystkie te cechy, a także warunki klimatyczne obszaru są brane pod uwagę przy wyborze agrestu do sadzenia. Jedną z popularnych odmian jest rosyjska odmiana o ciemnoczerwonych owocach, niezawodny i plenny agrest o silnej odporności i dobrej zimotrwałości.

Agrest Rosyjski

Rosyjska odmiana agrestu czerwonego o średnio późnym dojrzewaniu powstała w latach 50. ubiegłego wieku w Ogólnorosyjskim Instytucie Badawczym Ogrodnictwa im. I. V. Michurina. Otrzymano go poprzez zapylenie odmiany Kareless mieszanką pyłków zebranych z Oregonu, Houghton, Curry i Stambovoy.

Twórcą odmiany jest K. D. Sergeeva. Od 1959 r. Język rosyjski jest wpisany do Państwowego Rejestru Rozwoju Hodowli i jest zalecany do stosowania w prawie wszystkich regionach z wyjątkiem Uralu.

Charakterystyka i opis krzewów

Kultura rośnie średnio do 1,5-1,8 m wysokości. Młode krzewy rozprzestrzeniają się, mają koronę średnio gęstą, słabo rozgałęzioną, po dojrzeniu zwartą. Łodygi są grube, łukowate i owłosione w górnej części.

Zdrewniałe gałęzie średniej grubości, lekkie. Poziom cierni jest średni, wznoszący się w kierunku dolnej części krzewu. Proste i lekkie ciernie są umieszczone prostopadle do pędu lub ukośnie w górę.

Liście agrestu małe, zielone, matowe lub lekko błyszczące, z 5 listkami.Ogonki blaszek liściowych są średniej długości i grubości.

Odporność na temperaturę

Odmiana rosyjska jest rośliną mrozoodporną, jednak doświadczeni ogrodnicy zalecają ochronę rośliny na wypadek bezśnieżnej zimy i wczesnych przymrozków. Krzewy izoluje się poprzez ściółkowanie koła wokół pnia humusem końskim.

Odporność na wilgoć i suszę

Agrest zaliczany jest do roślin odpornych na suszę ze względu na głęboko wnikający w nie system korzeniowy. Oszczędza to go przy suchej pogodzie, jeśli podlewanie nie zostanie przeprowadzone.

Krzew nie toleruje nadmiernego, regularnego podlewania - może powodować gnicie.

Odporność na choroby i szkodniki

Kultura charakteryzuje się silną odpornością, stabilną na mączniaka prawdziwego i septorię.

Charakterystyka i opis owoców

Po kwitnieniu na gałęziach tworzą się pędzle z jednym lub dwoma. jagodypokryta woskową powłoką. Masa delikatnych i aromatycznych owoców waha się w granicach 3-6 g, kształt owalny lub eliptyczny, skórka średniej grubości, nie owłosiona, smak słodko-kwaśny, oceniany na 4,0-4,4 pkt. W okresie dojrzewania owoce mają ciemnoczerwony kolor, z wyraźnymi różowymi żyłkami biegnącymi wzdłuż jagód.

Dojrzałe jagody wiszą przez długi czas i nie opadają. Skład chemiczny na 100 g agrestu:

• cukier - 9,9%;
• kwasowość miareczkowa - 1,8%;
• kwas askorbinowy - 23,6-41,6 mg.

Obszary zastosowań

Ze względu na swoje korzystne właściwości agrest wykorzystuje się na różne sposoby.

W medycynie ludowej

Odwar z owoców stosowany jest jako środek przeczyszczający. Przeciwnie, świeże jagody pomagają w biegunce, a także łagodzą objawy osteochondrozy i zapalenia stawów.

Regularne spożywanie agrestu uzupełnia niedobory witamin, poprawia metabolizm, wzmacnia układ odpornościowy i sercowo-naczyniowy.

W kosmetologii

Owoce służą do wybielania i poprawy cery oraz przeciwdziałają wypadaniu włosów.

W żywieniu dietetycznym

Agrest jest produktem niskokalorycznym: 100 g świeżych jagód zawiera tylko 44 kcal. Jedzenie owoców sprzyja lepszemu wchłanianiu białek, przyspiesza procesy metaboliczne i zwiększa zdolność organizmu do spalania kalorii.

W gotowaniu

Mięsiste, słodko-kwaśne owoce i świeżo zerwane liście dodawane są do sałatek owocowo-warzywnych. Z agrestu powstają dżemy, marmolady, kompoty, wina, soki, sosy, dodawane do wypieków, lodów i koktajli. Czerwony agrest łączy się z daniami warzywnymi i mięsnymi.

Zalety i wady w porównaniu do innych odmian i mieszańców

Mieszkańcy lata, którzy już ocenili jakość rosyjskiej odmiany, odróżniają ją od innych na podstawie następujących cech:

• wysoki poziom produktywności przez 15 lat;
• łatwy w uprawie;
• odporność na choroby;
• odporność na suszę i mróz;
• samopłodność;
• wszechstronność wykorzystania owoców;
• wysokie walory handlowe i konsumenckie.

Eksperci przypisują rozprzestrzeniający się charakter krzewu wadom tej uprawy w młodym wieku.

Technologia uprawy

Aby uzyskać wysoce produktywną uprawę, wybiera się dla niej odpowiednie miejsce, przestrzega się zasad sadzenia i zapewnia regularną pielęgnację.

Optymalne warunki

Roślina jest rośliną światłolubną, sadzi się ją w miejscach oświetlonych i chronionych przed przeciągami. W cieniu znacznie się zmniejszają wydajność i jakość owoców.

Agrest preferuje luźne i żyzne gleby o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.Na terenach zalewowych rośnie słabo, dlatego przy sadzeniu należy zwracać uwagę na poziom wód gruntowych (co najmniej 1,5 m od powierzchni).

Krzew owocuje co roku, ziemia jest bardzo zubożona, dlatego agrest wymaga regularnego karmienia.

Daty i zasady lądowania

Odmianę rosyjską sadzi się pod koniec września - w połowie października, w zależności od klimatu, na miesiąc przed pierwszymi przymrozkami. System korzeniowy rośnie w temperaturze dziennej +10...+15°C. W przypadku przedwczesnych ujemnych temperatur sadzenie odkłada się na wiosnę. Zaletą sadzenia wiosennego jest to, że krzewy rozwijają się bez ryzyka przemarznięcia.

Porządek pracy:

1. Wykop dół o wymiarach 50x50 cm.
2. Ułóż drenaż i warstwę luźnej żyznej gleby.
3. Sadzonkę przycina się o połowę lub ⅔, korzenie przycina się i umieszcza w dołku pod niewielkim kątem.
4. Po posadzeniu obficie podlać.

Jeśli posadzono kilka krzewów, między otworami zachowana jest odległość co najmniej 1,5 m.

Dalsza opieka

Na różnych etapach rozwoju zmienia się zapotrzebowanie rośliny na wilgoć. Zwiększ liczbę podlewań:

• wiosną, w okresie aktywnego wegetacji rośliny;
• po kwitnieniu w okresie tworzenia owoców;
• po żniwach.

W porze deszczowej uprawa nie wymaga podlewania, ale brak wilgoci w upale zmniejsza plony.

Wczesną wiosną dodaje się substancje zawierające azot, aby pobudzić wzrost pędów. Następnym razem nakarm je nawozami potasowymi przed rozpoczęciem kwitnienia. Po kwitnieniu i zbiorach dodaje się materię organiczną.

Ważny! Nawozy stosuje się na poziomie korzeni w wilgotnej glebie, aby zapobiec spaleniu korzeni.

Raz w roku, wiosną lub jesienią, należy pozbyć się suchych i uszkodzonych gałęzi. Przycinanie odbywa się na poziomie gleby, tak aby nie pozostały żadne pniaki.

Chwasty są usuwane w odpowiednim czasie, aby rośliny miały wystarczającą ilość składników odżywczych, światła i wilgoci, a także aby zapobiec rozwojowi choroby oraz ataki szkodliwych owadów.

Możliwe problemy, choroby, szkodniki

Chociaż roślina jest odporna na niektóre choroby, w przypadku naruszenia technologii sadzenia lub stosowania złej jakości pielęgnacji krzewom agrestu zagrażają:

1. Antraknoza. Na liściach pojawiają się małe brązowe plamki, które w miarę wzrostu prowadzą do więdnięcia i opadania liści. Zapobieganie polega na stosowaniu leków zawierających miedź.
2. Mozaika. Wzdłuż nerwów liści widoczne są jasnożółte plamy. Blaszka liściowa staje się mniejsza i marszczy się. Choroby wirusowej nie można leczyć - krzaki są wyrywane i spalane. Odporność roślin zwiększa się poprzez kilkakrotne w sezonie nawożenie.
3. Mszyca. Szkodnik osłabia roślinę żywiąc się sokiem z liści. Aby z tym walczyć, stosuje się środki ludowe: napar czosnkowy, roztwór mydła. Jeśli owadów jest zbyt dużo, użyj środków owadobójczych Fufanon i Aktara.

Zimowanie

Tylko młode sadzonki potrzebują schronienia. Aby krzew bezpiecznie przetrwał zimę, po zbiorach jest nawożony i podlewany późną jesienią. Wraz z nadejściem chłodów okrąg pnia drzewa jest ściółkowany humusem końskim.

Reprodukcja

Agrest rozmnaża się wegetatywnie: poprzez nakładanie warstw, podział krzewu, sadzonki zielone i zdrewniałe. Rozmnażanie przez nasiona służy do tworzenia nowych odmian. W większości przypadków agrest czerwony rozmnaża się poprzez ukorzenienie sadzonek – pojedynczych gałązek na krzaku matecznym – a następnie hodowanie ich w szkółce.

Cechy uprawy w zależności od regionu

Mrozoodporność tej odmiany pozwala na jej uprawę w prawie wszystkich regionach, z wyjątkiem Uralu. Agrest rosyjski jest bardzo popularny wśród letnich mieszkańców regionu moskiewskiego.

Odmiany zapylaczy

Odmiana jest samopylna, szybko zaczyna owocować i nie wymaga odmian zapylających. Jednak doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie na działce kilku odmian, aby zwiększyć produktywność - Śliwka, Rosyjska, Różowa 2. Jednocześnie jagody stają się smaczniejsze i większe.

Recenzje ogrodników

Doświadczeni ogrodnicy zostawiają pozytywne recenzje na temat rosyjskiego czerwonego agrestu i dzielą się swoimi zaleceniami.

Tatiana, Oktyabrsk: „Od dawna chciałem sadzić agrest z dużymi jagodami, posadziłem rosyjską czerwień i nie pomyliłem się. Krzew jest bezpretensjonalny, nie jest dotknięty mączniakiem prawdziwym, a jagody rosną smaczne i duże. Moje krzewy mają już 5 lat, jeszcze ich nie wymieniłem, plon pozostaje na tym samym poziomie, z tym wyjątkiem, że z biegiem lat wielkość jagód zmniejszyła się ze względu na ich obfitość. Aby powrócić do poprzedniego rozmiaru wymieniłam starą koronę na nową z młodego pędu.”

Witalij, Mytiszczi: „Długo nie odważyłam się przycinać gałązek agrestu, które uginały się pod ciężarem dużych czerwonych jagód. Okazuje się, że je również trzeba usunąć. Dzięki temu agrest rosyjski odmładza się i przynosi znacznie większe zbiory w przyszłym sezonie. Przekonany własnym doświadczeniem”.

Wniosek

Odmiana agrestu rosyjskiego czerwonego została sprawdzona w czasie - cieszy się popularnością od ponad 60 lat dzięki pysznym słodko-kwaśnym jagodom, mrozoodporności i łatwej pielęgnacji. Stosując wiedzę na temat podstawowych zasad uprawy roślin, łatwo jest uzyskać niezmiennie wysokie plony aromatycznych owoców.