Hybrydowa, wczesno dojrzewająca hybryda ogórków „Merengue”, odporna na choroby i warunki atmosferyczne

Hybryda Merengue F1 została wyhodowana przez holenderskich hodowców. Kultura szybko zakorzeniła się w regionach Rosji. Jest odporna na wiele chorób, bezpretensjonalna, daje stabilne zbiory o doskonałych walorach handlowych.

Jedną z głównych cech hybrydy jest genetycznie uwarunkowany brak goryczy nawet w stanie przejrzałych. O tych i innych zaletach Meringue F1 przeczytasz w artykule.

Opis ogórków

Hybryda została wyhodowana przez holenderską firmę Monsanto, a jej nasiona produkuje firma Seminis. W 2007 roku został wpisany do rejestru państwowego Rosji. W ciągu ostatnich lat wykazała doskonałe wyniki zarówno pod względem plonów, jak i trwałości w rosyjskim klimacie.

Cechy charakterystyczne

Podstawowe wskaźniki:

• hybryda partenokarpiczna;
• odporność na odkształcenia i dojrzewanie;
• wczesne dojrzewanie owoców;
• odporność na transport;
• odporność na mączniaka prawdziwego i peronosporozę;
• niewielka ilość nasion;
• brak goryczy.

Skład, właściwości, zalety, zawartość kalorii

Podobnie jak inne ogórki, 90-95% owoców stanowi woda. W składzie znajduje się także beta-karoten, witaminy A, C, PP, grupa B, potas, magnez, mangan, cynk, miedź, żelazo, chlor, jod, chrom, fosfor, sód, kwas foliowy. Dzięki dużej zawartości błonnika ogórki poprawiają motorykę jelit i delikatnie je oczyszczają.

Średnia zawartość kalorii wynosi 10-15 kcal na owoc.

Charakterystyka

Hybryda jest partenokarpiczna, to znaczy nie wymaga zapylania przez owady.Nadaje się do uprawy zarówno na zewnątrz, jak i w pomieszczeniu. Wysokie rośliny z kilkoma pnączami. Liście są małe, jasnozielone, lekko owłosione i produkowane są w małych ilościach, co ułatwia zbiór. Kwiaty są jasnożółte, żeńskie, do 3-4 w jednym węźle.

Owoce są cylindryczne, gładkie, bez krzywizny, z dużymi guzkami i białymi kolcami. Kolor jest ciemnozielony na łodydze i jaśniejszy do miękkiej zieleni w kierunku kwiatu. Średnia długość wynosi 8-10 cm, średnia waga 80-100 g. Miąższ jest słodki, bez goryczy, nawet przy długotrwałym wzroście. Nie ma skłonności do żółknięcia, przerostu i marszczenia. Nasion jest niewiele, wszystkie nie mają cech rodzicielskich.

Wydajność zależy od rodzaju uprawy. Na otwartym terenie wynosi 10-12 kg na metr kwadratowy. m, w warunkach szklarniowych - 13-15 kg na metr kwadratowy. M.

Jak samemu wyhodować ten ogórek

Podobnie jak większość odmian i mieszańców, Meringue F1 ma szereg wymagań dotyczących sadzenia i pielęgnacji. Preferuje gleby gliniaste, na których wcześniej uprawiano cebulę, pomidory, ziemniaki lub kapustę.

Dla lepszego wzrostu i owocowania zaleca się nawożenie gleby dużą ilością próchnicy (100 kg na 10 m2) lub dodanie superfosfatu i azotu (odpowiednio 420 g i 270 g na tę samą powierzchnię). Nie warto stosować jednocześnie nawozów organicznych i mineralnych, lepiej dać pierwszeństwo jednemu lub drugiemu. Pogłówny opatrunek stosuje się jesienią podczas kopania lub wiosną po stopieniu śniegu.

Odniesienie! Niektórzy ogrodnicy rozsiewają nawozy na topniejącym śniegu - roztopiona woda uniesie nawóz na wymaganą głębokość.

Sadzenie przez nasiona i sadzonki

Istnieją dwa sposoby sadzenia ogórków Meringue F1.Metoda nasienna, zwana także metodą bezpośrednią, oszczędza wysiłek i czas, a dzięki sadzonkom rolnicy uzyskują zbiory 1-2 tygodnie wcześniej.

Przy bezpośrednim wysiewie nasion należy przygotować małe dołki o głębokości 2,5-3 cm w odległości 10-15 cm od siebie. Minimalna odległość między rzędami wynosi 50-60 cm, w jednym dołku należy umieścić 1-2 nasiona i posypać ziemią. Aby przyspieszyć kiełkowanie, otwór przykrywa się folią lub plastikowym słoikiem, aby uzyskać efekt cieplarniany, a także w przypadku niebezpieczeństwa nocnych przymrozków.

Odniesienie! Możesz zastosować metodę sadzenia zagnieżdżonego, w której cztery nasiona sadzi się w jednym otworze na obwodzie.

Metoda siewek przyspiesza okres wegetacji i owocowania. Nasiona sadzi się w pojemnikach o wysokości co najmniej 10 cm. Mogą to być plastikowe pojemniki na sadzonki lub doniczki torfowe. Te ostatnie są bardziej akceptowalne - odmiana nie toleruje przeszczepów i ingerencji w system korzeniowy.

Do siewu należy użyć specjalnej gleby lub przygotować podłoże z trocin, torfu i próchnicy w proporcji 1:2:2. Na 10 kg podłoża dodać dwie łyżki popiołu drzewnego i taką samą ilość Nitroammofoski. Pojemniki napełnia się w dwóch trzecich podłożem i w każdym przedziale lub doniczce wysiewa się jedno ziarno.

Sadzonki sadzi się do ziemi 25-30 dni po pojawieniu się pierwszych liści.

Uprawa etapowa i pielęgnacja

Pierwsze poluzowanie przeprowadza się po wykiełkowaniu 1-2 liści. Szklarnie są usuwane, a gleba spulchniana w pewnej odległości od upraw, aby nie zakłócać systemu korzeniowego. Poluzowanie odbywa się zarówno w otworach, jak iw odległości między nimi.

Pierwsze dokarmianie po posadzeniu nasion metodą bezpośrednią przeprowadza się po pojawieniu się pierwszych prawdziwych liści. Jako nawóz stosuje się dziewanny lub związki mineralne – wybór zależy od tego, jaki rodzaj zastosowano jesienią lub wiosną. Jeśli przed sadzeniem dodano materię organiczną, dodaje się minerały i odwrotnie. Przed karmieniem usuń słabe lub uszkodzone pędy.

Roztwór roboczy przygotowuje się z jednej części dziewanny i pięciu części osiadłej wody. Używaj wody deszczowej lub wcześniej przygotowanego stopionego śniegu. Stosować 0,5 litra roztworu na roślinę. Do karmienia mineralnego użyj 20 g saletry i 20 g fosforanu potasu, które rozcieńcza się w 10 litrach wody. Zużycie roztworu jest takie samo jak w przypadku nawozu organicznego. Drugie karmienie stosuje się po 14-17 dniach.

Przed rozpoczęciem kwitnienia uprawę podlewa się ciepłą, osiadłą wodą w objętości 2-3 litrów na roślinę. Ważne jest, aby gleba była dobrze napowietrzona i osuszona, a woda nie pozostawała długo w stagnacji – może to spowodować gnicie korzeni. Od początku kwitnienia i w okresie owocowania objętość wody zwiększa się do 5-6 litrów na roślinę.

Ważny! Podlewaj wieczorem i u nasady.

Gdy rośliny osiągną wysokość 1 m, zapewnia się im wsparcie w postaci kraty. W przypadku metody gniazdowej na środku otworu instaluje się podporę, do której górnego końca przywiązuje się długie sznurki w zależności od liczby roślin w otworze. Luźne końce są wyciągane i przywiązywane do małych kołków, które wbija się w ziemię obok pnia.

Szczypanie i szczypanie pozostawia się uznaniu hodowcy warzyw. Aby lepiej oświetlić krzaki, zaleca się je unieruchomić i przerzedzić. Pędy boczne i kwiaty są usuwane z dorosłej rośliny na wysokości 50-60 cm, a szczypanie odbywa się na rzęsach o długości 1,5 m.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Hybryda słabo rośnie na glebach zasolonych, przy słabym napowietrzeniu i długotrwałym stagnacji wody. W przypadku nadmiernego podlewanie korzenie zaczynają gnić, a roślina zaczyna boleć i może umrzeć.

Przy nadmiernym nawożeniu azotem nawożenie owoce tracą smak i nabierają gorzkiego smaku. Te ogórki nie nadają się do konserw. Ponadto, gdy jest nadmiar azotu, zamiast kwiatów i owoców rosną liście i pędy. Jeśli brakuje minerałów lub materii organicznej, pędy rosną powoli i kwitnienie praktycznie nie występuje.

Hybryda dobrze reaguje na regularne spulchnianie i usuwanie chwastów. Wskazane jest wyrywanie chwastów z korzeniami, a nie odrywanie wierzchniej części. Równolegle z odchwaszczaniem następuje głębsze spulchnienie gleby, ponieważ substancje przydatne dla roślin są przenoszone bliżej powierzchni wraz z korzeniami chwastów.

Choroby i szkodniki

Hybryda jest odporna na mączniaka prawdziwego, peronosporę i niektóre inne choroby. Jednakże Meringue F1 ma słabą odporność na zgniliznę korzeni, antraknozę, białą zgniliznę i ataki przędziorków, mszyc i mączlików.

Metody kontroli i zapobiegania:

1. Kiedy zostanie zaatakowany przez przędziorka Na kwiatach i liściach pojawia się charakterystyczny biały nalot pajęczyny. Szkodnik żywi się sokami roślinnymi. Prawie nie da się tego zauważyć gołym okiem. Liście zaczynają żółknąć i zwijać się, a kwiaty nie tworzą jajnika. Do zwalczania owadów stosuje się środki owadobójcze takie jak Apollo, Nisoran czy Oberon. Najczęściej atakuje rośliny w szklarniach.
2. Antraknoza – infekcja grzybicza, która objawia się naruszeniem temperatury i warunków podlewania.Oznaki uszkodzeń: pojawienie się żółto-brązowych plam na liściach, ciemnienie i marszczenie owoców oraz gnicie winorośli. Aby potraktować nasadzenia, wszystkie krzewy traktuje się roztworem wybielacza. Roztwór przygotowuje się z 40 g substancji rozcieńczonej w 10 litrach wody. W razie potrzeby zabieg powtarza się po 10-12 dniach.
3. Źródło gnić - choroba grzybicza, która atakuje system korzeniowy i powoduje jego śmierć. Pojawia się, gdy gleba jest zakażona zarodnikami grzybów, złej jakości materiałem siewnym lub brakiem odpowiednich zabiegów przedsiewnych. Charakterystycznym objawem jest ciemnienie szyjki korzeniowej rośliny. Dotknięte sadzonki są usuwane i spalane, a glebę traktuje się roztworem wybielacza. Dziurę usuniętej rośliny dezynfekuje się roztworem nadmanganianu potasu.

Zbiór i zastosowanie

Owoce można zbierać już w fazie ogórka. Bardziej dojrzałe owoce zbiera się co 2-4 dni w miarę dojrzewania. Pomimo tego, że hybryda jest odporna na nadmierne dojrzewanie, owoce gotowe do zbioru odbierają młodym ogórkom składniki odżywcze i hamują ich wzrost.

Ogórki i dojrzałe owoce nadają się do spożycia na świeżo, a także do marynowania i marynowania. Świeże owoce można przechowywać do 2-3 tygodni.

Zalety i wady

Plusy:

• owady nie są potrzebne do zapylania;
• wczesne dojrzewanie i gładkie dojrzewanie owoców;
• stabilna wydajność;
• wysoka przenośność;
• dobry gust.

Główne wady:

• niestabilność antraknozy;
• bezowocne nasiona.

Opinie

Uprawy pochodzenia holenderskiego cieszą się zasłużoną popularnością wśród rosyjskich rolników.

Maria, Tuła: „Od jakiegoś czasu sadzę Bezę w szklarni. Zawsze jestem zadowolona z hybrydy - szybkie i przyjazne dojrzewanie, dobry plon i smaczne owoce.Zawsze uprawiam przez sadzonki, ale dbam o to, aby kiełki nie przerastały i nie rozciągały się.”

Aleksander, Barnauł: „Nie ufam nowym hybrydom - nie są zaprojektowane dla klimatu syberyjskiego. Wypróbowałem Merengue w ramach eksperymentu i byłem mile zaskoczony. Wydajność jest niesamowita, smak jest doskonały. Żona część zbiorów wykorzystała do konserwacji - ogórki są chrupiące, aromatyczne, nie miękną w marynacie. Na pewno będę dalej sadzić.”

Wniosek

Meringue F1 to optymalna do uprawy hybryda, charakteryzująca się dobrym zdrowiem i bezpretensjonalnością. Dzięki swoim właściwościom stopniowo podbija rosyjskie działki ogrodowe, nawet pomimo uprzedzeń niektórych hodowców warzyw dotyczących mieszańców.

Stabilne zbiory o dobrych walorach handlowych pozwolą Ci jeść świeże ogórki przez całe lato i przygotowywać się na zimę.