Recenzja ogórka hybrydowego „Emelya”: zalety i wady, cechy pielęgnacyjne

Hybrydy cieszą się popularnością na rynku nasion ze względu na łatwość pielęgnacji, odporność na złą pogodę, choroby zakaźne i długotrwałe owocowanie. Jednym z nich jest Emelya parthenocarpic f1. Odmiana nadaje się do uprawy we wszystkich regionach kraju, dostosowuje się do każdych warunków uprawy, charakteryzuje się wczesnym dojrzewaniem i wysoką wydajnością.

Przygotowaliśmy dla Ciebie informacje na temat niuansów technologii rolniczej tych ogórków, ich zalet i wad.

Opis odmiany

Emelya f1 jest produktem selekcji biologów krajowej firmy zajmującej się uprawą nasion „Manul”. Wpisany do Państwowego Rejestru Rosji w 2002 roku jako hybryda przeznaczona do uprawy w szklarniach i szklarniach.

Krzewy nieokreślone, energiczne, średnio rozgałęzione, o żeńskim typie kwitnienia. Tworzenie jajników jest pęczkowe.

Kultura jest odporna na zimno, z przyjaznym owocowaniem. W jednym węźle liściowym tworzy się 7–10 owoców.

Na zdjęciu - ogórki Emelya.

Charakterystyczne cechy hybrydy pokazano w tabeli.

Skład, zawartość kalorii i zalety

Wartość odżywcza ogórków (w 100 g):

• zawartość kalorii - 14 kcal;
• białka - 0,8 g;
• tłuszcze - 0,1 g;
• węglowodany - 2,5 g;
• woda - 95 g;
• błonnik - 1 g.

Ogórki są również bogate w witaminy i minerały - więcej informacji znajdziesz w tabeli.

Korzyści dla organizmu:

• lignany i kaburbitacyny niszczą komórki nowotworowe i zmniejszają ryzyko zachorowania na raka;
• witamina K utrzymuje siłę układu kostnego;
• potas wzmacnia układ sercowo-naczyniowy;
• błonnik normalizuje pracę przewodu żołądkowo-jelitowego;
• Witamina C wybiela piegi i plamy starcze.

Hybrydowa technologia rolnicza

Ogórki Emelya uprawia się metodą bezpośredniego siewu nasion do gruntu oraz przez rozsady. Pielęgnacja polega na częstym spulchnianiu, odchwaszczaniu, podlewaniu, stosowaniu nawozów mineralnych i organicznych, utrzymywaniu optymalnej temperatury i wilgotności w szklarni, kształtowaniu krzewów i wiązaniu ich z kratą.

Sadzenie przez nasiona

Siew bezpośredni do gruntu przeprowadza się, gdy temperatura nagrzeje się do +18°C, a powietrze do +23°C. Kultura dobrze rośnie na glebie lekkiej, luźnej i pożywnej o obojętnej kwasowości (pH = 6,5-7). Aby to sprawdzić, stosuje się paski lakmusowe, które są sprzedawane w sklepach ogrodniczych. Wapno, mąka dolomitowa, popiół drzewny i kreda pomagają normalizować kwasowość.

Nasiona bez kolorowej łupiny marynuje się w 1% roztworze nadmanganianu potasu (1 g/100 ml wody) i moczy w stymulatorach wzrostu „Epin” lub „Cyrkon”.

Termin siewu ustala się w zależności od strefy klimatycznej: w regionach południowych - w pierwszych dziesięciu dniach maja, w regionach środkowych - w trzeciej dekadzie maja lub w pierwszych dziesięciu dniach czerwca.

Najpierw spulchnia się glebę i nawozi ją roztworem dziewanny (10 l/1 m²).

Za pomocą łopaty bagnetowej formuje się grządki o szerokości 70 cm i głębokości 20 cm, po czym teren wyrównuje się żelazną grabią. W środku tworzy się wgłębienie o średnicy 1-2 cm, które wypełnia się gorącym, ciemnym roztworem nadmanganianu potasu.

Po posadzeniu nasion bruzdy posypuje się wilgotną ziemią lub torfem. Na wierzchu naciągnięto czarną agrofibrę, która chroni przed niskimi temperaturami, utrzymuje wilgotność i zapewnia przyjazne pędy.

Po pojawieniu się kiełków osłonę usuwa się. Łóżka są przerzedzane, ściskając słabe sadzonki.

Sadzenie przez sadzonki

Prace nad uprawą sadzonek ogórków rozpoczynają się 20-30 dni przed przeniesieniem na stałe miejsce. Technologia siewu jest standardem dla wszystkich ogórków.

Zaprawiane nasiona zatapia się w podłożu przygotowanym z próchnicy, torfu i piasku rzecznego w stosunku 2:2:1. Glebę dezynfekuje się mocnym roztworem nadmanganianu potasu „Fitosporin”, ogrzewanym w piekarniku w temperaturze +110°C lub w podwójnym bojlerze przez 20–30 minut.

Rada. Przed wysiewem sadzonek kiełkuj nasiona na wilgotnej bawełnianej szmatce przez 2-3 dni.

Do uprawy sadzonek ogórków należy używać doniczek torfowych o pojemności 0,5 litra. Zmniejsza to ryzyko uszkodzenia słabego systemu korzeniowego, gdyż kiełki można sadzić w dołkach bez konieczności wyjmowania ich z pojemników.

Pojemnik wypełnia się wilgotnym podłożem i jedno porośnięte ziarno osadza się na głębokość 1-1,5 cm, na wierzch naciąga się folię z tworzywa sztucznego i pozostawia w ciepłym pomieszczeniu.

Jest usuwany po wykiełkowaniu i umieszczany na najjaśniejszym parapecie w domu. Do nawadniania używaj ciepłej wody źródlanej lub osiadłej. Częstotliwość podlewania - raz na 7 dni. Sadzonki są sprawdzane w celu identyfikacji słabych okazów i odcinane nożyczkami.

Nurkują go na stałe miejsce na etapie 3-5 prawdziwych liści. Schemat sadzenia: 20x70 cm, 3 krzewy na 1 m². Starają się nie pogłębiać korzeni, aby nie wywołać infekcji krzaków zgnilizną korzeni.

Opieka

Technologia rolnicza hybrydy Emelya f1 nie różni się zasadniczo od pielęgnacji innych partenokarpicznych. Gęstość sadzenia sadzonek w szklarni wynosi 2,5 krzewów na 1 m², w ogrodzie - 3-4 krzewy na 1 m².

Zainstalowanie systemu nawadniania kropelkowego ułatwia pielęgnację upraw. Dzięki niemu zapewniony jest stały dopływ wody i płynnych nawozów mineralnych.

Krzewy podlewa się ręcznie z konewki przy korzeniach, starając się nie dostać na liście. Podlewanie odbywa się rano lub wieczorem, aby zapobiec poparzeniom słonecznym.

Ważny! Nie zapomnij o spulchnieniu gleby po każdym podlewaniu i odchwaszczaniu. Chochoł pomoże zmniejszyć ilość i częstotliwość odchwaszczania: łóżka pokryte są sianem, słomą, trocinami lub igłami sosnowymi.

Uprawy uprawia się na kratach, aby zapewnić dodatkową wentylację i racjonalnie wykorzystać przestrzeń w szklarni i ogrodzie.

Ogórki nawozi się co najmniej 4-5 razy w sezonie minerałami i materią organiczną. Tabela pokazuje przybliżony schemat żywienia w zależności od etapu rozwoju.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Ogórki Emelya są odporne na zimno - krzewy owocują nawet przy niskich temperaturach powietrza.

Główna łodyga hybrydy ma nieograniczony punkt wzrostu, ale owoce powstają nie tylko na niej, ale także na pędach. Na każdym z nich rośnie 7-10 ogórków.

Ponieważ partenokarpiki mają tendencję do szybkiego przyrostu zielonej masy, bez odpowiedniego ukształtowania rośliny nie będzie możliwe uzyskanie obfitego owocowania. Cała energia wzrostu zostanie przeznaczona na tworzenie liści i pędów, a nie owoców.

Zasady formowania:

• usuń wszystkie pędy i kwiaty w kątach pierwszych pięciu liści;
• zostaw sześciu pasierbów o długości 20-25 cm;
• uszczypnij kilka pasierbów powyżej i pozostaw długość 35-40 cm;
• przywiąż główną łodygę do kraty, ściskając koronę lub owiń ją kilka razy wokół poprzeczki, zatrzymując punkt wzrostu.

Ważną zasadą pielęgnacji ogórków jest utrzymywanie wilgotności w pomieszczeniu na poziomie 75–80% i temperatury powietrza od +22 do +28°C.

Przy niskiej wilgotności rozwój owoców spowalnia, liście zaczynają wysychać i szybko się starzeć, a okres owocowania ulega skróceniu. Przy wysokiej wilgotności rozwijają się infekcje grzybicze, korzenie i owoce gniją.

Aby go zwiększyć, w szklarni instaluje się pojemniki z wodą, a drzwi i otwory wentylacyjne pozostają otwarte. Wentylacja pomieszczenia pomoże zmniejszyć poziom wilgoci.

Jeżeli temperatura powietrza spadnie do krytycznego poziomu +8°C, nasadzenia przykrywa się białą agrofibrą.

Choroby i szkodniki

Hybryda jest odporna na plamistość oliwek, wirusa mozaiki ogórka, zgniliznę korzeni i mączniaka prawdziwego. Sadzonki często atakują mszyce, przędziorki i mączliki. Tabela zawiera oznaki chorób i uszkodzeń owadów oraz metody ich zwalczania.

Środki zapobiegania chorobom:

• dezynfekcja obszaru stężonym roztworem nadmanganianu potasu, siarczanu miedzi;
• kontrola poziomu wilgotności;
• przestrzeganie zasad podlewania;
• zniszczenie zainfekowanych krzewów;
• płodozmian;
• wysiew zielonego nawozu.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór owoców rozpoczyna się 1,5 miesiąca po pełnym kiełkowaniu. Odmiana charakteryzuje się długotrwałym owocowaniem i równomiernym plonowaniem.

Ogórki nie zarastają, nie beczkują, nadają się do spożycia na świeżo i konserwowania. Gęsty i chrupiący miąższ nie mięknie podczas obróbki cieplnej, a w środku nie tworzą się puste przestrzenie.

Owoce dobrze znoszą transport i w chłodnym miejscu zachowują świeżość przez około trzy tygodnie.

Zalety i wady

Zalety hybrydy:

• wysoka wydajność;
• cienka skórka i niekłujące, rzadkie guzki na powierzchni owocu;
• doskonały słodkawy smak bez goryczy;
• Oporność na choroby.

Wady:

• predyspozycja do mączniaka prawdziwego i zgnilizny korzeni;
• potrzeba kształtowania krzewów.

Opinie

Wielu ogrodników woli hybrydę Emelya ze względu na jej odporność na zimno, silną odporność i płodność.

Anna, Ryażsk: „Emelya osiedliła się w mojej szklarni trzy lata temu. Kultura jest bezpretensjonalna w pielęgnacji, owoce dojrzewają prawie jednocześnie i w dużych ilościach, nie wyrastają i są przechowywane przez długi czas.Smak jest doskonały. Ogórki sprawdzają się zarówno w świeżych sałatkach, jak i w słoiku z marynatami.”

Olga, Kemerowo: „Do szklarni wybrałam ogórki, kierując się klimatem naszego regionu. Wybrałem Emelyę i miałem rację. Roślina wytrzymuje zimno, ale nadal przykrywam nasadzenia agrofibrą, gdy temperatura gwałtownie spada. Miąższ jest gęsty, soczysty i nie gorzki. Karmię krzaki dziewanną, potasem i fosforem.”

Wniosek

Hybryda partenokarpiczna Emelya nadaje się do uprawy w pomieszczeniach zamkniętych. Roślina nie wymaga dodatkowego zapylenia przez pszczoły, przystosowuje się do każdego klimatu, a przy niskich temperaturach powietrza tworzy jajniki. Roślina posiada silną odporność na wirusa plamistości oliwek i wirusa mozaiki ogórka.

Jeśli będziesz przestrzegać zasad techniki rolniczej, z pewnością uda Ci się uzyskać smaczne i bogate zbiory. Życzymy bogatych i smacznych zbiorów!