Które nisko rosnące odmiany pomidorów są najbardziej produktywne?

Różnorodność upraw warzyw jest niezliczona. Bez wyjątku i ulubieniec wszystkich pomidor. Pomidory uprawiali Aztekowie 700 lat p.n.e. We współczesnym świecie istnieje około 10 000 rodzajów pomidorów. Gatunki pogrupowano według wysokości łodygi, czasu dojrzewania i sposobu spożycia.

Ze względu na wysokość łodygi i krzewu pomidory dzielą się na niskie i wysokie. W artykule rozważymy odmiany nisko rosnące, ich cechy i plon.

Zalety nisko rosnących pomidorów

Nisko rosnące wyrastają z małego, zwartego krzewu o grubej, mocnej łodydze. Te pomidory zajmują mało miejsca w szklarni i na podłożu, nie pochylają się do podłoża, nie pękają. Krzewy rosną do pewnego momentu, po czym wzrost zatrzymuje się.

Wygodna jest pielęgnacja takich krzewów, ponieważ dzięki wczesnej stabilizacji wzrostu nie ma potrzeby szczypania. To znacznie oszczędza czas na pielęgnację pomidorów, nie ma potrzeby monitorowania pojawiania się nowych pędów i ich usuwania.

Krzewy nisko rosnących pomidorów tworzą 2-3 kwiatostany. Ich wzrost nie zajmuje dużo czasu, więc wszystkie składniki odżywcze są wykorzystywane do tworzenia plonu. Owoce pojawiają się szybko i jednocześnie dojrzewają.

Pod względem smaku i korzystnych właściwości nisko rosnące odmiany nie są gorsze, a nawet przewyższają swoje wysokie odpowiedniki.

Wszystkie standardowe odmiany są odporne na szkodniki i pogoda, są bardzo mało kłopotliwe, co czyni je idealnymi dla początkujących ogrodników.

Ważny! Nisko rosnące pomidory nie mają czasu, aby zachorować na zarazę, jak pojawia się pod koniec lata.

Cechy uprawy i plonowania

Jeśli będziesz przestrzegać kilku prostych zasad pielęgnacji nisko rosnących odmian, możesz łatwo i szybko uzyskać zbiory. Które nasiona pomidorów są najbardziej produktywne, dowiemy się w dalszej części opisu odmian.

Po zakupie nasion należy je przygotować do sadzenia. Nasiona umieszcza się w roztworze nadmanganianu potasu na pół godziny (10 g nadmanganianu potasu na pół litra wody), następnie układa na szmatce, przykrywa folią i umieszcza w ciepłym miejscu. Po 2-3 dniach nasiona wykiełkują. Konieczne jest przestrzeganie czasu siewu, w przeciwnym razie rosnące sadzonki będą bezużyteczne, jeśli rośliny znacznie wyrosną przed datą sadzenia.

Jeśli kiełkowanie nasion wynosi 100%, a odległość między pędami jest mniejsza niż akceptowalna, rośliny, które utworzyły 2-3 liście, przesadza się do osobnych kubków lub wyciąga. Nazywa się to wybieraniem.

Po wykiełkowaniu nasion weź ziemię, podgrzej ją do temperatury pokojowej i rozłóż w pojemnikach, na przykład plastikowych kubkach. Sadzonki powinny rosnąć na nasłonecznionym parapecie przez około 2 miesiące. Podczas kiełkowania kiełków można je karmić 1-2 razy nawozami mineralnymi.

Czas sadzenia pomidorów w stałym miejscu zależy od rodzaju sadzenia (w szklarni lub na otwartym terenie), a także w zależności od regionu. Zwykle jest to okres od marca do kwietnia. Jeśli masz ogrzewaną szklarnię, możesz sadzić w lutym, ale w tym przypadku konieczne jest zapewnienie dodatkowego oświetlenia w szklarni.

Sadząc sadzonki w szklarni, należy zachować odległość między krzewami około 30-40 cm i sadzić kiełki w szachownicę, tak aby wygodnie było dotrzeć do każdego krzaka.

Notatka. Podczas przeładunku - sadzenia sadzonek - zaleca się obficie je podlewać, aby nie uszkodzić korzeni.

Niektóre odmiany nisko rosnących pomidorów wymagają palikowania. Ponieważ krzew jest mały i wydaje dużo owoców, łodyga może pęknąć.

Zaleca się sadzenie pomidorów w szklarniach wykonanych z poliwęglanu komórkowego. Przed posadzeniem sadzonek umyj ściany szklarni wodą z mydłem i zalej glebę wrzącą wodą lub roztworem nadmanganianu potasu. Jest to konieczne, aby zniszczyć pasożyty.

Ważne jest, aby projekt szklarni wymagał systemu wentylacji i dobrego oświetlenia. Glebę w szklarni należy najpierw wykopać wraz z humusem lub gnijącym obornikiem. Nie można stosować świeżego obornika, gdyż zawiera grzyby i pasożyty.

Podlewanie rozpoczyna się dopiero po zakorzenieniu się sadzonek w glebie. Prawidłowe jest podlewanie raz w tygodniu, 5-7 litrów na 1 m². Podlewaj rano lub wieczorem osiadłą wodą. Podlewaj u nasady, aby wilgoć nie dostała się na liście i łodygi.

Notatka. Aby utrzymać wilgoć w glebie w pobliżu krzaka, zaleca się ułożyć wokół łodygi warstwę słomy o grubości około 4-5 cm.

Aby korzenie mogły oddychać, po każdym podlewaniu konieczne jest spulchnienie gleby wokół łodyg. Dzięki spulchnieniu poprawiają się warunki temperaturowo-wilgotnościowe gleby oraz ściółkowanie.

Po zawiązaniu pierwszych owoców zaleca się odcięcie nadmiaru liści, aby roślina zużywała składniki odżywcze na owoce, a nie na liście.

Pierwszy nawóz pomidorów odbywa się 2-3 tygodnie po umieszczeniu sadzonek w szklarni, drugi raz po kolejnych 10 dniach. Do nawozu stosuje się roztwór wody, obornika i „Nitrofoski”.

Uwaga! W okresie kwitnienia i owocowania nie można stosować nawozów azotowych i materii organicznej.

Sadzenie na otwartym terenie różni się od sadzenia w szklarni tylko czasem, wszystkie inne procedury przeprowadza się podobnie.

Gdy pojawią się i dojrzeją pierwsze pomidory, będziesz zaskoczony, jak płodne są te małe krzewy. Wszystkie owoce na jednej roślinie dojrzewają mniej więcej w tym samym czasie i stają się soczyste, smaczne i aromatyczne.

Nisko rosnące pomidory do szklarni

Wśród odmian nisko rosnących znajdują się pomidory, które bardziej nadają się do szklarni lub na otwartym terenie.

Nadają się do szklarni odmiany, jak Alaska, Riddle, Raja, Pink Honey, Hazel Cietrzew. Przyjrzyjmy się każdemu z nich bardziej szczegółowo.

Alaska

Alaska to wysokowydajna, wcześnie dojrzewająca odmiana nisko rosnących pomidorów. Owoce pojawiają się już w czerwcu, okres dojrzewania wynosi 80-100 dni. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest to, że owoce szybko stają się czerwone i słodkie.

Wysokość krzewu nie przekracza 0,5 m, dlatego odmiana nazywana jest karłem. Dzięki niskiemu krzewowi odmiana ta z łatwością znosi trudne warunki atmosferyczne. Jednak pomimo niskiego wzrostu krzewy nadal należy kształtować i wiązać, aby owoce nie łamały łodygi. Ta odmiana należy do pomidorów bez szczypania. Lepiej sadzić 6-7 roślin na 1 m².

Zbiory są obfite (2 kg na krzak), owoce dojrzewają jednocześnie i szybko, ponieważ roślina jest w stanie wytwarzać jajniki nawet w niskich temperaturach, co jest rzadkością w przypadku pomidorów. Dzięki tej funkcji możliwe jest uprawianie tej odmiany na balkonie przez cały rok.

Owoce mają średnio gęstą skórkę, dzięki czemu doskonale nadają się zarówno do spożycia w puszkach, jak i na świeżo. Dobrze znoszą przechowywanie i transport.

Tajemnica

Odmiana Riddle należy do zdeterminowanego (o ograniczonym wzroście) rodzaju pomidorów.Odmiana ta ma mocny pień o wysokości 60 cm, krzewy zwarte. Nad piątym lub szóstym liściem rośnie pierwsze grono, na którym wiąże się około pięciu do sześciu owoców.

Pomidory są jaskrawoczerwone, okrągłe. Powierzchnia jest żebrowana w pobliżu łodygi. Waga jednego pomidora wynosi około 112 g. Skórka owoców jest gęsta i nie pęka, dlatego pomidory te dobrze znoszą transport i przechowywanie. Mięsisty miąższ ma przyjemny smak.

Z 1 m² można zebrać 22 kg plonu. Pierwsze owoce dojrzewają na początku czerwca. Kultura nie wymaga szczególnej opieki.

Zalecany schemat sadzenia to 6-8 krzewów na metr kwadratowy powierzchni. Pomidory nie powinny sobie przeszkadzać. Każdy pomidor odmiany Riddle powinien otrzymywać maksimum światła i powietrza. Dlatego otwory umieszcza się w rzędzie z krokiem 35-40 cm i pozostawia odstęp między rzędami 70-80 cm.

Najlepsza opcja – rozsadź sadzonki w 2 rzędach, pozostawiając 70-80 cm na ścieżkę, wcześniej przygotuj dołki o głębokości 15-20 cm.

Radża

Raja to nisko rosnąca odmiana pomidora o dużych owocach. Recenzje ogrodników na temat tej odmiany są niezwykle pozytywne.

Owoce nie są standardowo okrągłe, ale owalne. Waga jednego pomidora wynosi około 300 g. Miąższ jest słodki, mięsisty, a nasion jest niewiele. Owoce nadają się do sałatek, konserw i sosów.

Pomidory pięknie wyglądają w szklarni, owoce na krzakach rosną w dużych gronach po 5-7 sztuk. Okres dojrzewania wynosi 85–95 dni, odpowiedni również dla północno-zachodniej Rosji. Krzew jest mocny, dorasta od 1 do 1,5 metra wysokości, rozprzestrzenia się. Wymaga formacji. Bardzo przyzwoity plon - od 3-4 kg na krzak. Odporna na choroby grzybowe i wirusowe, nie wymaga zabiegów profilaktycznych.

Schemat sadzenia: między rzędami - 60 cm, odstępy w rzędach - 40 cm.Jeśli posadzisz więcej niż trzy na metr kwadratowy, rośliny utworzą nieprzeniknione zarośla. Podlewanie należy wykonywać wieczorem, 2-3 godziny przed zachodem słońca. Pomidory nie lubią nadmiaru wilgoci, niedopuszczalne jest również wysychanie gleby.

Choć odmiana ta jest nisko rosnąca, wymaga uszczypywania. Po pojawieniu się 5-7 skupisk owoców należy uszczypnąć roślinę, czyli usunąć koronę. Ze względu na obfity plon krzewy podwiązuje się nie później niż 2 tygodnie po posadzeniu, do czasu, aż pomidor rozprzestrzeni się po ziemi.

Różowy miód

Odmiana Pink Honey zaliczana jest do pomidorów wielkoowocowych typu zdeterminowanego. Wysokość krzewu wynosi od 60 do 1,4 m. Roślina ta wymaga wiązania i uszczypywania. Dobrze znosi suszę i niekorzystne warunki atmosferyczne. Posiada średnią odporność na choroby.

Charakterystyczną cechą tej odmiany są duże owoce (do 1,5 kg) o przyjemnym różowym kolorze, wielokomorowe. Miąższ owocu jest mięsisty, słodki, nie ma kwaskowatości. Kształt pomidora jest w kształcie serca, żebrowany.

Odmiana polecana do uprawy w strefie środkowej i na Syberii. Po pierwszym roku uprawy posiew powstałych owoców nadają się do siewu sadzonek. Okres dojrzewania pomidorów wynosi 111-115 dni. Wysiew nasion do sadzonek rozpoczyna się na początku marca. Pierwsze zbiory zbierane są w sierpniu. Zaleca się uformowanie krzaka z 2 łodygami, konieczne jest uszczypnięcie, aby zwiększyć liczbę jajników.

Schemat sadzenia pomidorów: 50 x 40 cm, 3-4 krzewy na 1 kwadrat. m. Wydajność – do 6 kg na krzak.

Na dłoni powstaje od 3 do 10 jajników. Pierwszy pomidory największe, kolejne mniejsze – od 600 do 800 g. Mają tendencję do pękania ze względu na cienką skórkę. Źle znoszą transport i przechowywanie. Najsmaczniejsze są jedzone na świeżo.Owoce wykorzystuje się do przygotowania sałatek, soków, makaronów, keczupu, jako część sałatek zimowych, adjika, zup, a nawet dżemów.

Miód pomidorowy różowy nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Sadzonki sadzi się w glebie, w której rosła kapusta, rzodkiewka lub cebula. W ten sposób można uniknąć chorób typowych dla upraw psiankowatych. Odmiana miodu różowego jest odporna na suszę i wymaga podlewania 2 razy w tygodniu, przy czym podlewanie powinno być obfite, już przy korzeniu.

Pardwa

Cietrzew to nisko rosnąca odmiana występująca w środku sezonu. Roślina nie jest podatna na silne uszczypnięcie, co eliminuje potrzebę szczypania przez ogrodników. Wysokość krzewu waha się od 60 do 75 cm.

Okres owocowania wynosi 110–115 dni od powstania sadzonek. Kształt owocu jest spłaszczony. Powierzchnia jest prążkowana, czerwono-żółta, skórka elastyczna, dzięki czemu owoce nie pękają. Masa owoców – 200-300 g.

Plon plonu jest wysoki: w normalnych warunkach pogodowych i odpowiedniej pielęgnacji na gałęzi wyrasta 5–6 owoców. Pomidory dojrzewają szybko, niemal jednocześnie.

Pielęgnacja pomidorów Ryabchik nie różni się od innych nisko rosnących odmian.

Uprawy warzywne nie są bardzo wymagające pod względem wilgoci, ale rośliny należy regularnie podlewać. Pomidory tej odmiany nawozi się roztworem odchodów kurczaka i obornika oraz kompostem.

Nisko rosnące pomidory na otwartym terenie

Zgodnie z doświadczeniem ogrodników najlepsze odmiany nisko rosnących pomidorów na otwartym terenie można bezpiecznie nazwać Aquarelle, Golden Stream, Red Fang, Supermodel, Eldorado.

Akwarela

Krzewy tej odmiany wyróżniają się potężną, masywną łodygą dorastającą do 50 cm wysokości.Pomidorów nie trzeba jednak wiązać, gdy zbiór dojrzewa, lepiej podeprzeć krzaki, aby owoce nie stykały się z ziemią i nie gniły.

Odmiana nadaje się do regionów o różnym klimacie i zapewnia niezmiennie dobre zbiory. Na każdej gałązce powstaje 6 identycznych owoców tej samej wielkości, o okrągłym, lekko wydłużonym kształcie. Ważą od 60 do 100 g. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że z 1 m² ziemi, na której rośnie roślina, można zebrać w sezonie od 6 do 9 kg plonu. Pomidor ma słodkawy smak, jego miąższ jest dość gęsty i mięsisty.

Cechą charakterystyczną odmiany akwarelowej są żółtawe plamki, które znajdują się na owocach w okolicy łodygi.

Pomidory akwarelowe bez problemu wytrzymują transport, ponieważ ich miąższ jest dość gęsty. Zaleca się przechowywanie pomidorów nie dłużej niż 1 miesiąc.

Najpopularniejszym zastosowaniem jest konserwowanie. Identyczne kształtem, jasne, średniej wielkości pomidory pięknie wyglądają w słoiku.

Sadzenie w ziemi odbywa się w maju. Sadzonki sadzi się w ilości 3-4 roślin na 1 m². Odmiana uwielbia dobre oświetlenie i regularne podlewanie. Pomidory należy podlewać co 10-12 dni. Wodę należy osadzić i utrzymywać w temperaturze +20°C. Ważne jest, aby w odpowiednim czasie zastosować do gleby nawozy i nawozy mineralne.

Złoty strumień

Odmiana Golden Stream wyróżnia się na tle innych pomidorów swoim wyglądem. Owoce są bogate w złoty kolor, owalne, o wadze do 80 g, jakby płynęły kaskadą przez krzak.

Smak jest doskonały: słodki, bogaty. Miąższ jest gęsty. Komór nasiennych jest od 4 do 6, ale są one słabo wyrażone i nasion jest niewiele. Sucha masa w soku wynosi co najmniej 6%, cukier 4,5-5%. Żółto-pomarańczowe owoce zawierają dużą ilość karotenu. W organizmie przekształca się w witaminę A. Zwiększona zawartość karotenu pozwala na włączenie go do grona pomidorów zalecanych w żywieniu.

To nie jedyna jego zaleta.Odmiana dojrzewa bardzo wcześnie, od kiełkowania do dojrzałości - 82-86 dni. Dojrzewanie owoców następuje jednocześnie. Uniwersalne zastosowanie – nadaje się do każdego rodzaju obróbki. Stwierdzono odporność na zmiany temperatury i choroby. Wydajność wynosi od 8 do 10 kg na metr kwadratowy.

Odmiana pomidorów Golden Stream ma dobrą odporność. Głównym szkodnikiem jest stonka ziemniaczana. Kiedy się pojawi, rośliny traktuje się dowolnym środkiem owadobójczym zgodnie z instrukcją leku.

czerwony Kieł

Krzewy odmiany Red Fang są małej wysokości (80-90 cm), schludne, zwarte i nie wymagają szczypania. Czasami można podeprzeć krzaki, aby zapobiec ich przewróceniu.

Kolor owocu jest czerwony. Kształt jest podłużny, zaokrąglony, często na końcu ma szpic, dlatego owoc kształtem przypomina kieł (stąd jego nazwa). Miąższ jest gęsty i elastyczny. Smak i aromat owocu jest klasyczny.

Skórka jest bardzo trwała, owoce nie pękają w czasie dojrzewania i długo zachowują swój wygląd. Z łatwością wytrzymują długotrwały transport i szybko dojrzewają po zerwaniu.

Ze względu na zwarty, schludny kształt i gęstą strukturę miąższu, pomidory te najczęściej konserwuje się, a w słoikach bardzo efektownie prezentują się. Owoce nadają się jednak również do spożycia na świeżo, do przygotowania letnich sałatek, zup i sosów.

Siew, podobnie jak inne odmiany wcześnie dojrzewające, rozpoczyna się 50-60 dni przed sadzeniem na stałe miejsce. Odmiana nie ma indywidualnych cech kiełkujących nasion i sadzonek. Do sadzenia tej odmiany idealne jest słoneczne miejsce.

Supermodelka

Supermodel to wczesna odmiana nisko rosnących pomidorów. Okres od kiełkowania do zbioru wynosi 100-120 dni. Krzewy są zdeterminowane, osiągają wysokość 60-80 cm, wymagają uformowania i podwiązania do podpory.

Owoce są dość długie w porównaniu do innych przedstawicieli pomidorów, osiągają 10-15 cm, waga rzadko przekracza 120 g. Kolor owoców jest ciemnoróżowy. Miąższ jest gęsty, z niewielką liczbą nasion, zwykle ma 2-3 komory. Skóra jest cienka i gładka.

Rośliny są bezpretensjonalne i odporne na główne choroby pomidorów. Odmiana polecana do uprawy we wszystkich regionach.

Uprawa pomidorów przez sadzonki polega na sadzeniu ich w wieku 60-65 dni na otwartym terenie około 10-25 maja. Pierwsze owoce można uzyskać już na początku lipca. Dzięki gęstemu miąższowi pomidory są długo przechowywane i dobrze dojrzewają po zerwaniu.

Eldorado

Odmiana nisko rosnąca, przestaje rosnąć po utworzeniu 4-6 gron. Wysokość sięga 90 cm, roślina źle toleruje zmiany temperatury, dlatego bardziej nadaje się do południowych regionów kraju.

Pomidory tej odmiany są średnio wczesne, od siewu do dojrzewania owoców mija 110-120 dni. Plon odmiany jest wysoki: z każdego krzaka można zebrać około 5 kg owoców. Na roślinie tworzy się 4-6 grona z 4-6 owocami o średniej masie około 300 g. Aby uzyskać dobre efekty sadzenia pomidorów Eldorado, zaleca się formowanie krzewów w 2-3 łodygi. Rośliny wymagają palikowania i uszczypywania.

Główną cechą tej odmiany jest to, że jej owoce są bardzo słodkie i należą do pomidorów o smaku deserowym. Kolejną cechą jest kształt i kolor owoców: są jasnożółte, zaokrąglone, w kształcie serca. Miąższ jest soczysty i mięsisty, o przyjemnej konsystencji, równomiernie zabarwiony na żółto.

Skórka jest mocna, dojrzałe pomidory nie pękają i są dobrze przechowywane, nie tracąc smaku. Odmiana Eldorado nadaje się do długotrwałego transportu i dojrzewania po usunięciu. Owoce dojrzewają w temperaturze pokojowej. Eldorado to odmiana sałatki.

Wniosek

Jak widać z powyższych opisów odmian, wszystkie pomidory różnią się smakiem, wyglądem, wielkością, ale wszystkie nisko rosnące odmiany mają wiele cech wspólnych: wczesne dojrzewanie owoców, mały zgrabny krzew, łatwość pielęgnacji, odporność na warunki atmosferyczne i choroby.

Takie odmiany przynoszą minimum niedogodności, nie trzeba ich szczypać, szczypać, leczyć przed większością chorób i szkodników ani spędzać dużo czasu na podwiązce. Jednocześnie zbiory są bardzo dobre i wczesne.