Jak uprawiać pomidory Pudovik, aby uzyskać większe plony

Pomidor Pudovik stał się idealną odmianą dla początkujących. Jest mało wymagający i bezpretensjonalny, ale jednocześnie przynosi duże zbiory o wysokich walorach smakowych. Uprawia się go we wszystkich regionach Rosji, zarówno na otwartym terenie, jak i w szklarniach.

Charakterystyka i opis odmiany pomidora

Pudovik jest półokreślony rodzaj rośliny. Rośnie na otwartym terenie do 100-120 cm, a w szklarni wyżej: do 170-180 cm.

Odmiana jest dość rozłożysta, na 1 m2. m sadzić nie więcej niż 3-4 krzewy. Liczba liści jest średnia, są one ciemnozielone, a kształt pomidorów jest normalny. Uprawa wymaga podwiązania do podpory i usunięcia pasierbów.

Pudovik dojrzewa w średnim czasie. Od sadzenia nasion do otrzymania pierwszych zbiorów pomidorów mija 110-115 dni. Roślina owocuje długo. Krzew najlepiej prezentuje się po uformowaniu w 2-3 pędy i po posadzeniu na otwartym terenie. Przy uprawie w warunkach szklarniowych plony nieznacznie spadają.

Z jednego krzaka można zebrać odpowiednio do 5 kg, jeśli posadzi się cztery rośliny na 1 metr kwadratowy. m, plon przyniesie do 20 kg.

Pomidory bardzo dobrze reagują na wartość odżywczą gleby i terminowe nawożenie. Jeśli pędy są duże, owoce będą duże i w znacznych ilościach.

Pomidor sprawdził się dobrze na wszystkich „polach” Federacji Rosyjskiej. Uprawia się ją nawet w zimnych regionach, a ta utwardzona odmiana została opracowana przez hodowców syberyjskich.

Zalety i wady

Odmiana Pudovik jest preferowana przez wielu ogrodników do uprawy, ponieważ ma następujące zalety:

• doskonały smak;
• odporna na choroby;
• uprawa pomidorów w każdym środowisku;
• owoce są dobrze zachowane podczas transportu;
• wysoka produktywność i długie owocowanie;
• pomidory są bezpretensjonalne dla warunków uprawy i nie wymagają specjalnej opieki;
• wszechstronność zastosowania: przygotowanie różnorodnych potraw, ochrona itp.

Wady tej odmiany obejmują:

• krzaki należy związać i uszczypnąć;
• jeśli uprawa rośnie w warunkach dużej wilgotności, owoce mogą pękać.

Odmiana ta nie ma żadnych znaczących wad, dlatego coraz więcej osób uprawia Pudovik na swoich działkach.

Jak dorosnąć

Nasiona Pudovika wysiewa się do sadzonek od końca lutego do marca na pożywnej i uniwersalnej glebie. Aby roślina urosła silniejsza i nabrała siły, potrzebuje co najmniej 70 dni przed zbiorem. Pędy pojawiają się w ciągu tygodnia od wysiewu w przygotowanej glebie.

Rosnące sadzonki

Kiedy pojawią się dwa prawdziwe liście, rośliny przesadza się do pojedynczych pojemników. Aby sadzonki mogły się rozciągnąć, najlepszym miejscem do ich wzrostu będzie jasne, południowe okno. Optymalna temperatura w dzień nie przekracza 20°C, a w nocy – nie więcej niż 16°C. Takie warunki sprawią, że sadzonki będą zwarte.

Aby zapobiec jego przerastaniu, stosuje się różne techniki i technologie:

• obniżyć temperaturę i zwiększyć światło;
• przyciąć system korzeniowy;
• leczyć lekiem hamującym wzrost.

Na notatce. Roślinę przesadza się na otwarty teren, gdy nie występują już przymrozki powrotne.„Wiek” sadzonek do tego czasu powinien wynosić co najmniej 60-70 dni.

Przeszczep do ziemi

Żadne miejsce do ponownego sadzenia rośliny nie jest odpowiednie. Strona musi spełniać następujące wskaźniki:

• poprzednikami uprawy nie powinny być psiankowate;
• Lepiej wybrać glebę lekką i oddychającą;
• miejsce musi być chronione przed silnymi wiatrami;
• być słonecznym;
• bez stagnacji wilgoci.

Jeżeli roślina była uprawiana w pojedynczych pojemnikach, wtedy zbieranie nie jest trudne. Ostrożnie, nie uszkadzając korzeni, wyjmij sadzonki wraz z ziemią z doniczek i umieść je w ziemi (w przygotowanych dołkach) aż do liści.

Jeżeli sadzonki są zbyt wydłużone, co często zdarza się w przypadku wysokich odmian, można je sadzić w pozycji leżącej lub z wygiętą łodygą.

Na notatce. Przed posadzeniem sadzonek w ziemi nie zaleca się podlewania rośliny, aby była bardziej elastyczna, a po posadzeniu kiełki zaczną wchłaniać wilgoć i wypuszczać korzenie z miejsc pędów, które zostaną posypane ziemią.

Opieka

Uprawa nie wymaga szczególnej pielęgnacji, jednak aby odmiana wielkoowocowa i wysokowydajna mogła pokazać swój pełny potencjał, potrzebuje żyznej gleby i korzeni karmienie.

Podlewanie Pomidory należy uprawiać regularnie, ale z umiarem. Nie należy nadmiernie nawilżać gleby, w przeciwnym razie podlewanie uszkodzi system korzeniowy. Kultura jest nawilżana raz w tygodniu, a przy gorącej i suchej pogodzie - dwa razy. Podlewanie odbywa się pod łodygą, 4-5 litrów wody na krzak, w tym celu lepiej jest zaparzyć go chwastami, obornikiem lub kompostem. Woda deszczowa również dobrze się sprawdza.

Podlewaj roślinę wieczorem, unikając dostania się jej na liście, ponieważ może to spowodować chorobę roślin.

Ważny! Możesz dowiedzieć się, czy Pudovik ma wystarczającą ilość wilgoci po jego wyglądzie: jeśli potrzebuje wilgoci, liście stają się ciemne i zaczynają więdnąć.

Zarówno na otwartym terenie, jak i w szklarni można nawadniać łóżka pomidorowe. Na przykład pomidory sadzi się w dwóch rzędach. Na wodę wykonano rowki (dwa po bokach każdej rośliny i jeden pomiędzy nimi). Wąż biegnie wzdłuż rowków. Jeżeli każdy rowek jest wypełniony wodą, podlewanie uważa się za wystarczające.

Karmienie i tworzenie krzewów

Pomidory posadzone na otwartym terenie nawozi się co 15 dni. Kultura potrzebuje azotu, potasu i fosforu. Nawożenie stosuje się kompleksowo, ale jeśli przesadzisz, owoce mogą pękać.

Pudovik należy do wysokich odmian pomidorów. Ta funkcja wymaga uformowania krzaka. Roślinę należy uszczypnąć, to znaczy usunąć pędy boczne rozwijające się w kątach liści. Zabieg łagodzi stres krzewu i sprzyja rozwojowi owoców wysokiej jakości.

Roślinę należy również podwiązać, ponieważ jej łodygi mogą uginać się pod ciężarem owocu. Obok krzaków wbija się w ziemię kołki, do których rośliny przywiązuje się sznurkiem lub nylonową liną, ważne jest, aby podwiązka nie zmiażdżyła łodygi.

Pielęgnacja gleby

Jest to obowiązkowy etap uprawy nie tylko Pudovika, ale także innych roślin. Głównym wrogiem żyznej gleby są rośliny pasożytnicze, które nie tylko „okradają” posadzonego pomidora, zabierając mu wszystkie składniki odżywcze i wilgoć, ale mogą również stać się wylęgarnią szkodników owadzich. Pielęgnacja gleby polega na usuwaniu chwastów i systematycznym spulchnianiu.

Ściółkowanie i Hilling

Doświadczeni ogrodnicy zalecają przesadzanie sadzonek do łóżka ogrodowego ściółkowanie i wzgórze. Główna łodyga jest zakopana w ziemi do poziomu pierwszych liści. Sprzyja to pojawianiu się nowych małych korzeni, dzięki którym roślina szybciej zapuści korzenie w nowych warunkach.

Ściółkowanie odbywa się podczas upałów - zapobiega to szybkiemu odparowaniu wilgoci z gleby, a do rośliny nie dociera para wodna, co może spowodować, że stanie się ona podatna na choroby.

Jako ściółkę możesz użyć pokrzywy, słomy, ścinków chwastów i kory drzew. Najważniejsze, że ściółka jest zdrowa. Jeśli wraz z nim rośliny na plantacji zostaną narażone na działanie szkodników, wówczas w warunkach dużej wilgotności natychmiast się rozmnożą.

Dzięki swoim właściwościom pomidor Pudovik stał się popularny wśród konsumentów. Ceniona jest za wysoki plon, duże owoce i doskonały smak.

Zapobieganie chorobom i szkodnikom

Pudovik jest odporny na choroby i szkodniki. Aby uniknąć problemów podczas uprawy roślin, czasami wystarczy przeprowadzić zapobiegawcze leczenie roślin specjalnymi środkami.

Jednak pomimo swojej odporności pomidory mogą być podatne na następujące choroby i szkodniki:

• mozaika;
• zaraza późna;
• w warunkach szklarniowych może powstać brązowa plama;
• drutowce;
• gąsienice;
• Stonka ziemniaczana;
• przędziorek

Prawie wszystkie odmiany pomidorów są na to podatne, więc sposoby ich zwalczania nie różnią się. Jednak lepiej byłoby wcześniej zadbać o kulturę i przeprowadzić leczenie zapobiegawcze. Do tej procedury użyj „Polikarbacyny”, „Fitosporyny” lub roztworu nadmanganianu potasu.

Na notatce. Insektycydy pomagają zwalczać szkodniki atakujące pomidory. Można je zastąpić środkami ludowymi, na przykład naparem z czosnku, ostrej papryki lub piołunu.

Recenzje ogrodników

Pomidor Pudovik (Sevruga) zyskał dużą popularność wśród ogrodników. Pozytywne recenzje pozostawiają zarówno amatorzy wakacji, jak i profesjonalni rolnicy.

Galina Władimirowna: „Kocham swój ogród i zajmuję się nim już od dłuższego czasu. Regularnie aktualizuję odmiany pomidorów, ale mam faworytów, które z wielką przyjemnością uprawiam przez kilka lat z rzędu. Wśród nich jest odmiana Pudovik. Pomidory te rosną bardzo smacznie, są duże i mają niemal idealny kształt. Dobrze się transportują i można je długo przechowywać. To tylko marzenie rolnika.”

Ekaterina Wiktorowna: „Moja rodzina i ja mieszkamy we wsi od dłuższego czasu i cały czas uprawiamy dla siebie pomidory. Od czasu do czasu eksperymentuję i zmieniam odmiany. Kiedyś kupiłem w sklepie pomidora syberyjskiego Pudovik. Wyhodowałem sadzonki, posadziłem je, a następnie opiekowałem się nimi w sposób standardowy. Kiedy zacząłem zbierać plony, byłem bardzo miło zaskoczony. W przeciwieństwie do innych odmian, pomidory te były duże, a także smaczne i soczyste. Nie udało się oczywiście wszystkich włożyć do słoików, ale sok przygotowaliśmy na zimę i bardzo długo jadaliśmy go na świeżo.”

Aleksander Juriewicz: „Specjalnie wybrałem do uprawy dużą różnorodność pomidorów. Przygotowujemy niewiele, wykorzystujemy głównie świeże zbiory, dlatego wybrałam Pudovik. Pomidorki wyrosły takie jak na zdjęciu z opakowania, rodzina je doceniła. To prawda, że ​​​​wnuki otrzymywały jedzenie tylko w sałatkach. Dzieci są za małe, żeby trzymać w rączkach tak duże owoce i nie będą w stanie zjeść ich w całości. Nadmiar pomidorów wykorzystano do przygotowania adjiki i ketchupu.Przyznam, że smak tej odmiany przypadł mi do gustu, nigdy wcześniej czegoś takiego nie uprawiałam. Na pewno zasadzę Pudovik w nadchodzących sezonach.”

Wniosek

Charakterystyka i cechy odmiany Pudovik sprawiają, że pomidor ten jest uniwersalny: można go uprawiać w dowolnej części naszego kraju. Regularne wdrażanie prostych praktyk rolniczych pozwoli uzyskać dobre zbiory. Potwierdzają to rok po roku recenzje tych, którzy zasadzili Pudovik na swojej działce ogrodowej. A uzyskanie aż 20 kg dużych i soczystych owoców z każdego metra kwadratowego to prawdziwe marzenie każdego hodowcy warzyw!