Odmiana wiśni Fatezh odpowiednia do uprawy w środkowej Rosji

Wiśnia Fatezh jest dostosowana do klimatu środkowej Rosji. Jedną z jego głównych zalet jest mrozoodporność do -27°C. Średniej wielkości, zwarte drzewa tolerują suszę i nagłe zmiany pogody bez utraty plonów. Jagody nie pękają pod wpływem deszczu. Powiemy Ci, jak wybrać sadzonki i uprawiać Fatezh na swojej stronie. Porady dotyczące technologii rolniczej z uwzględnieniem cech uprawy przydadzą się początkującym i doświadczonym ogrodnikom.

Opis odmiany wiśni Fatezh

Fateż - odporny na zimę, odmiana samosterylna o średnim okresie dojrzewania. Nazwany na cześć miasta o tej samej nazwie w obwodzie kurskim.

Otrzymany w 1999 roku z żółtej wiśni Leningradzkiej. Autorzy: Evstratov A.I. i Enikeev H.K. Badania dotyczące podziału na strefy kultury prowadzono przez dwa lata. W 2001 r. Fateż został wpisany do Państwowego Rejestru Regionów Centralnego i Północno-Zachodniego. Pomysłodawcą odmiany jest Ogólnorosyjski Instytut Selekcji i Technologii Ogrodnictwa i Szkółkarstwa.

Charakterystyka i opis drzew

Drzewo z grupy drzew średniej wielkości. Korona ma kształt kulisty i umiarkowaną gęstość. Gałęzie wychodzą z pnia pod kątem prostym. Z wiekiem i pod ciężarem zbiorów opadają, tworząc kąt rozwarty. Średnia wysokość drzewa wynosi 3,5 m, maksymalna 5 m. Owocuje od piątego roku.

Liście ciemnozielone, duże, gładkie, lancetowate z drobno ząbkowanymi krawędziami.

Kwiaty są białe, z szerokimi koronami i długimi pręcikami, zebrane na gałązkach bukietowych. Kwitną wraz z młodymi liśćmi.

Odporność na temperaturę

Zimotrwalosc pąków kwiatowych jest niższa niż drzewa. W temperaturze -27°C drewno nie zamarza, ale część pąków ulega uszkodzeniu.

Odniesienie. Fatezh ma silną zdolność regeneracyjną. Jeśli drewno zamarznie, maksymalna produktywność powróci po 2 latach.

Odporność na wilgoć i suszę

Odmiana jest przystosowana do różnych warunków klimatycznych. Nagłe zmiany pogody i temperatury nie mają wpływu na plony. Drzewa tolerują suszę, ale soczystość owoców zależy od podlewania. Częste podlewanie na zalanych nizinach i bliskość wód gruntowych (do 1,5 m) prowadzą do gnicia korzeni.

Odporność na choroby i szkodniki

Odmiana posiada odporność na moniliozę i kokomykozę, odporność na choroby grzybowe i główne szkodniki upraw. Drzewa dotknięte są gommozą (chorobą dziąseł).

Charakterystyka i opis jagód

Owoce są jednowymiarowe, okrągłe. Umieszczona na krótkich, jednorocznych ramiączkach. Średnia waga - 4-6 g. Dojrzałe jagody mają kolor żółto-pomarańczowy. Do smaku słodko-kwaśnego, deser. Miąższ jest różowy, soczysty, gęsty i chrząstkowaty. Kamień jest mały, owalny, łatwo i czysto odchodzi. Wyraźny aromat wiśniowo-kwiatowy.

Wydajność w pierwszym roku owocowania wynosi do 5 kg na drzewo, w kolejnych latach - 10-15 kg. Wydajność dojrzałych drzew (powyżej 10 lat) wynosi od 30 do 50 kg. Zbiór odbywa się pod koniec czerwca - na początku lipca.

W temperaturze +1...0°C świeże jagody z ogonkami przechowuje się około 10 dni. Wytrzymuje transport bez utraty prezentacji. Ze względu na długi transport zbiera się je na tydzień przed osiągnięciem dojrzałości biologicznej. Do konserwacji - 3 dni przed dojrzewaniem.

Przeczytaj także:

Zrównoważone i produktywne wiśnie Valery Chkalov.

Odporna na warunki atmosferyczne odmiana wiśni Vasilisa o dużych i smacznych jagodach.

Młoda, ale zyskująca coraz większą popularność wśród ogrodników odmiana wiśni Revna.

Obszary zastosowań

Owoce uniwersalnego zastosowania. Dzięki słodkiemu, chrupiącemu miąższowi i orzeźwiającej kwasowości zachowują świeżość. Nie pękają ani nie tracą kształtu podczas obróbki cieplnej. Wytwarzają dużo soku, mają przyjemny różowy kolor i bogaty aromat. Są suszone, mrożone, puszkowane, przerabiane na konfitury, dżemy, kompoty i owoce kandyzowane.

Zalety i wady odmiany

Zalety odmiany:

• zwartość drzewa ułatwia zbiór;
• mrozoodporność i odporność na suszę;
• odporność na moniliozę i kokomykozę;
• wysoka wydajność i utrzymanie produktywności przy każdej pogodzie;
• jednowymiarowość, deserowy smak i przenośność owoców.

Wady:

• podatność na gommozę;
• wrażliwość na glebę i podlewanie;
• samosterylność.

Technologia uprawy

Technologia uprawy rolniczej rozpoczyna się od wyboru wysokiej jakości materiału do sadzenia, odpowiedniego miejsca i sposobu sadzenia sadzonki. Na etapie pielęgnacji roślin główny nacisk położony jest na formowanie korony, leczenie kręgu korzeniowego i zapobieganie chorobom.

Optymalne warunki

Wiśnie rosną wyłącznie na glebach lekkich, przepuszczalnych i dobrze napowietrzonych. Odpowiednie gleby to glina piaszczysta i glina o neutralnej lub lekko zasadowej kwasowości. Dopuszczalna odległość od wód gruntowych wynosi 1,5 m. Na terenach nizinnych nie sadzi się drzew – stagnacja zimnego powietrza zmniejsza odporność na mróz. Na zalanych, podmokłych terenach plony obumierają.

Daty i zasady lądowania

Do wiśni nadaje się płaski lub wzniesiony słoneczny obszar z ochroną przed przeciągami. Optymalne miejsca to południowe położenie ogrodu, południowa strona domu (3-4 m od budynku).Odmiany samosterylne sadzi się parami w odległości 3-4 m. Minimalna odległość od innych upraw ogrodowych wynosi 5 m. Silny powierzchowny system korzeniowy może hamować rozwój sąsiednich drzew.

Dobra okolica:

• wiśnie;
• wiśnia;
• kolumnowa śliwka wiśniowa;
• czarny bez;
• winogrono.

Nieprawidłowa bliskość:

• Jabłoń;
• śliwka;
• morela;
• brzoskwinia;
• gruszka;
• orzech;
• porzeczka.

Wiśnie sadzi się wiosną w stałej temperaturze +5°C lub jesienią, na miesiąc przed pierwszymi przymrozkami. Szybciej rozwijają się sadzonki jednoroczne i dwuletnie. Sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym lepiej się zakorzeniają - w pojemnikach.

Opcje do wyboru:

• odsłonięte korzenie powinny być wilgotne, rozgałęzione, po przecięciu mieć jasny kolor;
• pędy są czyste, proste, bez uszkodzeń, u dwulatków - 3-5 szt .;
• przewodnik nie jest rozwidlony, średnica pnia jednolatków wynosi 1,5-2 cm, dwulatków 2-2,5 cm, wysokość od 0,8 do 1 m;
• w miejscu pączkowania zauważalna jest niewielka krzywizna bez wystającego kolca (15-20 cm od korzenia).

Otwory są przygotowywane z wyprzedzeniem, aby ziemia miała czas na osiadanie.

Procedura:

1. Teren jest oczyszczony z korzeni i larw.
2. Rozmiar sześciennego otworu wynosi 70x70x60 cm.
3. Dno dołu do sadzenia pokryte jest drenażem wykonanym z drobnego kruszonego kamienia.
4. Dodaj do gleby 2 wiadra próchnicy, 1 wiadro kompostu, 1 kg popiołu drzewnego, 300 g mączki kostnej. Ciężką glebę dodatkowo rozcieńcza się piaskiem.
5. Mieszankę składników odżywczych wlewa się do dołka i obficie podlewa. Do sadzenia wiosennego miejsce przygotowuje się jesienią, a do sadzenia jesiennego od początku lata.
6. W przypadku braku możliwości posadzenia drzewa w dołku (ze względu na bliskość wód gruntowych, zalew, tereny nizinne) tworzy się sztuczne wzniesienie o wysokości około 70 cm. Teren pokryty jest darnią, korzeniami, sianem, posiekaną trawą, kopcem mieszaninę składników odżywczych wylewa się, obficie podlewa i przykrywa papą.
7. Po opadnięciu ziemi w otworze lub na wzgórzu wykonuje się małe wgłębienie.
8. Korzenie sadzonki prostuje się i instaluje w taki sposób, aby szyja korzeniowa znajdowała się 2 cm nad poziomem gleby.
9. Dziura jest wypełniona ziemią. Sadzonka jest przywiązana do kołka. Gałęzie są cięte o 1/3. Jeśli nie ma gałęzi, jest skracany do 60 cm.
10. Tworzy się okrąg pnia drzewa o średnicy 60-70 cm.
11. Podlewaj wiśnie (1-2 wiadra) stopniowo, aż wchłoną całą wodę. Powierzchnię pnia drzewa ściółkuje się warstwą materii organicznej o grubości około 10 cm.

Dalsza opieka

Korona jest uformowana i systematycznie przycinana. Podlewaj rzadko, ale obficie. Raz na trzy lata krąg pnia drzewa ulega poszerzeniu.

Formacja korony

Wiśnie przycina się tylko wiosną, zanim pęcznieją pąki. Aby uzyskać niski standard, sadzonki roczne skraca się do 50-60 cm.

Od drugiego roku pozostaje 5-6 silnych gałęzi. Wszystkie gałęzie są cięte o 1/3. Przewodnik centralny pozostaje wyprostowany. Dolny poziom gałęzi szkieletowych powstaje z bocznych. Są zagięte pod kątem prostym i zabezpieczone rozstępami. Latem końcówki są ponownie przycinane.

W trzecim roku tworzą się także gałęzie szkieletowe drugiego rzędu, nie pozostawiając żadnych wyprostowanych. Powinny być krótsze niż dolny poziom, aby drzewo wyglądało jak miska.

Korona powstaje przed piątym rokiem życia. Wszystkie cięcia są traktowane jaskrawą zielenią i smołą ogrodową.

Podlewanie

Wiśnie podlewa się cztery razy w sezonie: przed i po kwitnieniu, w okresie owocowania oraz przed pierwszymi przymrozkami. W przypadku młodych drzew należy użyć 2-3 wiader wody, dla dorosłych - do 5 wiader, aby gleba w strefie korzeniowej została nasycona wilgocią na głębokość 40 cm.Po podlaniu usuwa się chwasty i glebę rozluźnione.

Najlepszy opatrunek

Wiosną i jesienią sadzonki karmi się popiołem drzewnym po 200 g każda. Na początku owocowania dodaj wiadro próchnicy lub kompostu, 2 łyżki. mieszanina popiołu i mączki kostnej.

Przetwarzanie koła pnia drzewa

W drugim roku strefę pnia drzewa zwiększa się do 1 m i poszerza się raz na 3 lata tak, aby promień odpowiadał średnicy korony. Gleba jest poluzowana i ściółkowana. Ściółkę odnawia się co sezon.

Możliwe problemy, choroby, szkodniki

Błędy w technologii rolniczej wpływają na rozwój i produktywność drzew.

Możliwe problemy:

1. Sadzonki nie zakorzeniają się - materiał do sadzenia złej jakości, zły czas sadzenia.
2. Sadzonki rozwijają się powoli - wybiera się zacienione obszary, przeciągi, rośliny starsze niż 2-3 lata.
3. Choroby i szkodniki - nie przeprowadza się podlewania, suszy, źle uformowanego i leczonego obszaru pnia, przycinania sanitarnego i zapobiegania chorobom.
4. Nierównomierne rozmieszczenie owoców na gałęziach jest błędem w tworzeniu korony.

Zła pielęgnacja wiśni zmniejsza zimotrwalosc.

Szkodniki upraw:

1. Śruba do rur. Chrząszcze żerują na pąkach i kwiatach oraz przegryzają owoce. Pułapki na klej są przymocowane do pnia i na początku kwitnienia traktowane „bitoksybacyliną”.
2. mucha wiśniowa niszczy owoce. Do walki stosuje się leki „Actellik” lub „Confidor”.
3. Mszyca osiada na młodych pędach. Liście stają się czarne, a tworzenie pąków kwiatowych ustanie. Wiosną drzewa są traktowane Confidorem.
4. Rolka do liści. Gąsienice uszkadzają liście, jajniki i korę drzew. Rozbiórka i obróbka drewna odbywa się po pozyskaniu. Użyj chlorofosu i siarczanu miedzi. Zabieg stosować wiosną, zanim pąki się otworzą.

Możliwe choroby:

1. Wydzielina z dziąseł (gommoza) - osady żywiczne na korze. Oznaka inwazji owadów, obecność chorób lub infekcji po mechanicznym uszkodzeniu kory. Rany są oczyszczane, dezynfekowane i pokrywane lakierem ogrodowym.
2. Klasterosporoza - ciemne plamy i dziury na liściach, pędy wysychają. Drzewa są traktowane Nitrofenem, zanim zaczną kwitnąć pąki.

Chore drzewa leczy się po przycięciu sanitarnym.

Zimowanie

Jesienią, przed przymrozkami, strefa korzeniowa jest poluzowana, obficie podlewana i ściółkowana. Pień jest wybielony. W przypadku drzew dojrzałych stosuje się mieszankę na bazie wapna gaszonego, w przypadku drzew młodych - kredy.

Sadzonki są izolowane. Wokół rośliny instalowana jest rama i pokryta oddychającą folią (agrospan, spunbond). Prace wykonujemy w temperaturze powietrza +2…0°C. Wiosną schronisko jest usuwane po stopieniu śniegu.

Reprodukcja

Wiśnie można uprawiać z nasion, ale drzewo straci swoje zalety odmianowe. Hodowcy wykorzystują ten system hodowli do opracowania nowej odmiany.

Powszechną metodą jest szczepienie. Odbywa się to w połowie kwietnia. Z zielonej sadzonki wycina się tarczę o długości około 30 cm z pąkiem. Na drzewie zrazu kora jest cięta wzdłuż tarczy. Część kory jest usuwana. Pozostaje 8-10 cm Tarczę wkłada się pod korę, aby pączek był otwarty. Zraz i podkładka są szczelnie pokryte taśmą izolacyjną lub gipsem.

Rozmnażanie przez sadzonki odbywa się na początku czerwca. Z dolnych gałęzi wycina się pędy o długości około 15 cm, liście pozostawia się tylko na górze. Sadzonki umieszcza się w pojemniku ze stymulatorem wzrostu i przechowuje przez 8-12 godzin. Sadzi się w szklarni, w pożywnej glebie, na głębokość 3-5 cm i utrzymuje temperaturę co najmniej 24°C. Podlewaj 3 do 6 razy dziennie, aby gleba była stale wilgotna. Wiosną przesadza się je na nowe miejsce.

Cechy uprawy w zależności od regionu

W regionach południowych wiśnie sadzi się jesienią. System korzeniowy ma czas na wzmocnienie, a drzewo zyskuje siłę. Na zimę sadzonki nie są izolowane ochroną ramy.

W północnych regionach regionu centralnego, ze względu na krótką jesień, możliwe jest jedynie wiosenne sadzenie sadzonek.

Odmiany zapylaczy

Najlepszymi zapylaczami wiśni Fatezh są Iput i Chermashnaya. Dzięki takiemu partnerstwu drzewa wykazują maksymalną produktywność. Odpowiednie są również Raditsa, Ovstuzhenka, Sinyavskaya, Krymskaya, Revna.

Wniosek

Fatezh to odporna na zimę odmiana wiśni przeznaczona dla regionów środkowych i północno-zachodnich. Wytrzymuje mrozy do -27°C. Nagłe zmiany pogody nie wpływają na produktywność. Ogrodnicy doceniają różnorodność zapewnia wysoki plon (do 50 kg z dojrzałego drzewa), dobry transport i deserowy smak.