Dekoracyjna odmiana wiciokrzewu „alpejskiego”

Zainteresowanie krzewami o oryginalnym wystroju tłumaczy się możliwością tworzenia z ich pomocą pięknych kompozycji w prywatnym ogrodzie lub domku letniskowym. Na liście malowniczych roślin ogrodowych wyróżnia się wiciokrzew alpejski. W naturze występuje w lasach górskich. To wyjaśnia bezpretensjonalność odmian hodowanych do uprawy kulturowej w oparciu o ten krzew.

Opis odmian wiciokrzewu alpejskiego

Wiciokrzew alpejski – Lonicera alpigena (łac.) należy do rodziny wiciokrzewów.

Naturalne siedlisko bezpretensjonalnego krzewu ozdobnego położone jest na południu i w centrum Europy.

W 2004 roku rosyjscy hodowcy, którzy przeprowadzili badania w Ogrodzie Botanicznym Państwowego Uniwersytetu Badawczego w Biełgorodzie, uzyskali elitarne formy wiciokrzewu alpejskiego. Nadano im następujące nazwy odmianowe: Alania, Aidar, Biedronka. W tej samej grupie znajdują się Jeż, Kalitva, Korochanka, a także Linda, Maris, Firefly.

Wiciokrzew alpejski: opis, cechy, wygląd

Wiciokrzew alpejski to krzew liściasty osiągający wysokość 2 m.

Ciemnozielone, gęste liście o błyszczącej powierzchni mają jajowaty kształt. Są przymocowane do łodyg za pomocą długich ogonków. Dzięki bogatej kolorystyce i licznym blaszkom liściowym zwarta, zaokrąglona korona zachowuje swój atrakcyjny wygląd przez cały sezon wegetacyjny.

Na szypułkach o długości 2-5 cm tworzą się jasnożółte pąki z lekko czerwonawym odcieniem, pozbawione aromatu.Kuliste owoce, zrośnięte parami, o błyszczącej szkarłatnej powierzchni, osadzone są na długich szypułkach.

Cechy wykorzystania tej odmiany

Wszystkie formy wiciokrzewu alpejskiego należą do ozdobnych odmian krzewów. Są szeroko rozpowszechnione w projektowaniu krajobrazu.

Są soczyste jasne owoce, przypominający wiśnie, niejadalny. Dodają krzakom dodatkowego uroku, wyróżniając się na tle bogatej zieleni liści. Chociaż jagód nie można jeść, nie zawierają toksycznych związków.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Wiciokrzew alpejski można spotkać w parkach, na rabatach krzewów, skwerach i na parterowych trawnikach.

Malowniczy krzew i w obszarach lokalnych. Dzięki powolnemu wzrostowi i szybkiej regeneracji roślina ta często stanowi podstawę do stworzenia urokliwego zielonego płotu okalającego teren rekreacyjny lub boisko sportowe. Nie umieszczaj w pobliżu placu zabaw dla dzieci.

Kompaktowe krzewy z piękną gęstą koroną ozdobią wejście na teren i stworzą harmonijną kompozycję podczas dekoracji alpejskiego wzgórza. Umieszczone w malowniczym gronie w pobliżu altany, ławki czy stawu, wzmocnią poczucie przytulności i komfortu.

Czas kwitnienia i kwitnienia

W południowych regionach Rosji pąki na gałęziach wiciokrzewu alpejskiego pojawiają się pod koniec kwietnia. Okres aktywnego kwitnienia trwa mniej więcej do początku trzeciej dekady maja.

Odmiany odmianowe wiciokrzewu alpejskiego takie jak „Jeż” i „Korochanka” zachwycają delikatnymi kwiatostanami dłuższymi niż inne.

Produktywność i owocowanie

Średnio różne odmiany wiciokrzewu alpejskiego zaczynają dojrzewać jasne owoce w lipcu-sierpniu. Odmiany „Linda” i „Aidar” wykazują najwcześniejsze okresy owocowania.

Niejadalne jagody nie podlegają windykacji. Wykorzystuje się je w małych ilościach jedynie w celu przygotowania nasion. Po posadzeniu roślina ozdobna zaczyna owocować zwykle po 4-6 latach.

Odporność na choroby i szkodniki

Wiciokrzew alpejski charakteryzuje się dużą odpornością na choroby. Roślina ta rzadko jest uszkadzana przez szkodliwe owady.

Odporność na zimno i suszę

Wiciokrzew alpejski należy do krzewów ozdobnych, które łatwo przystosowują się do różnych warunków.

Bezpretensjonalna uprawa jest wysoce odporna na mróz i suszę. Krzewy dobrze znoszą temperatury do -45°C w sezonie zimowym. Wiosną kwiaty nie zostaną uszkodzone nawet przez przymrozki do -7°C.

Dla jakich regionów najlepiej się sprawdza i jakie są wymagania klimatyczne?

Wiciokrzew alpejski jest z powodzeniem uprawiany na rosyjskim terytorium europejskim, rozciągającym się od południowych regionów po szerokość geograficzną Sankt Petersburga.

Wykazuje wystarczającą zimotrwalosc w ogrodach i parkach regionu moskiewskiego. Biorąc pod uwagę południowe pochodzenie krzewu, najbardziej odpowiednie warunki klimatyczne dla wiciokrzewu alpejskiego występują w regionie środkowej Czarnej Ziemi.

Główne zalety i wady tej odmiany

Wiciokrzew alpejski ze swoim wspaniałym wystrojem może ozdobić każdy zakątek ogrodu. Kultura ta ma także inne zalety:

• wysoki stopień adaptacji do nowych warunków;
• zachowanie walorów dekoracyjnych nawet podczas długiego okresu suszy;
• dobra zimotrwalosc;
• zdolność do pomyślnego rozmnażania nasion;
• regularny wzrost pędów;
• odporność na szkodniki i rozwój chorób.

Do wad należy przede wszystkim niemożność jedzenia soczystych owoców.

Jaka jest różnica od innych odmian i mieszańców

Istnieje kilka odmian wiciokrzewu ozdobnego. Główną cechą odróżniającą wiciokrzew alpejski od nich jest jego powolny rozwój.

Rezultatem jest utworzenie zwartego krzewu z piękną, schludną koroną, gęsto usianą ciemnozielonymi liśćmi.

Technologia rolnicza

Samodzielna uprawa wiciokrzewu alpejskiego nie jest trudna, ale wymaga przestrzegania szeregu technik agrotechnicznych.

Wybór miejsca w ogrodzie i przygotowanie dołków

Planując witrynę Aby zasadzić wiciokrzew alpejski, bierze się pod uwagę główne cechy tej rośliny.

Krzew dobrze rozwija się przy długotrwałym cieniowaniu, zachowując bujną zieleń. Aby jednak uzyskać obfite kwitnienie, a następnie obfite owocowanie, zaleca się wybranie miejsca dobrze oświetlonego światłem słonecznym.

Uwaga! Nie należy sadzić sadzonek na terenach nizinnych, gdyż nadmierne podmoknięcie gleby negatywnie wpływa na rozwój systemu korzeniowego, wywołując procesy gnicia.

Dołki do sadzenia o średnicy 0,5 m wykonuje się na głębokości 0,6 m. Na ich dnie, nawet przy głębokich warstwach wodonośnych, układa się drenaż za pomocą żwiru, tłucznia, keramzytu i fragmentów cegieł. Jego grubość wynosi 7-10 cm.

Przygotowanie do lądowania

W celu dobrej adaptacji sadzonek wybiera się okazy z dobrze rozwiniętym, mocnym systemem korzeniowym bez uszkodzeń.

Materiał do sadzenia jest sprawdzany, a suche miejsca starannie przycinane sekatorami z ostrymi, zdezynfekowanymi ostrzami.

Wymagania glebowe

Wiciokrzew alpejski zapuszcza korzenie różne rodzaje gleby. W razie potrzeby można go sadzić na zubożonej glinie piaszczystej, dość odżywczej glinie lekkiej, ciężkiej glinie, a nawet glebie skalistej.

Ale aby uzyskać wspaniały krzew o grubych gałęziach, usiany błyszczącymi, bogato zabarwionymi liśćmi i obfitym kwitnieniem, należy wybrać miejsce na działce z żyzną, umiarkowanie wilgotną, dobrze przepuszczalną glebą.

Terminy, schemat i zasady sadzenia

W przypadku wiciokrzewu alpejskiego, który ma późny okres wegetacji, preferowana jest wiosna lądowanie. Sadzonki sprzedawane z zamkniętym, dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym można sadzić także w sezonie letnim. Sadzenie jesienne możliwe jest przez cały wrzesień.

Ważny! Przygotowując dołki do sadzenia należy zachować odstęp minimum 2,5 m. Dzięki temu w miarę rozwoju krzewów nie będą one zacieniane przez siebie.

Algorytm lądowania:

1. Humus, połączony w równych proporcjach z ziemią ogrodową, wlewa się na środek przygotowanego otworu. Dodać siarczan potasu (45 g) i superfosfat (70 g). Wymieszaj i uformuj niski kopczyk.
2. Umieść sadzonkę pionowo.
3. Korzenie są starannie wyprostowane.
4. Pustki wypełnia się żyzną mieszanką gleby, lekko zagęszczając każdą warstwę. Szyjkę korzeniową można zakopać na głębokość 20 mm lub pozostawić na poziomie powierzchni gruntu.
5. Umieść boki wokół pnia posadzonej rośliny i zalej wiadro osiadłą wodą.

Aby spowolnić parowanie wilgoci, ściółkuj powierzchnię gleby pokruszonym suchym torfem.

Cechy uprawy

Wiciokrzew alpejski zachwyca niesamowitą witalnością.Nawet jeśli nie da się sadzić krzewów w dobrze oświetlonym miejscu, nie będziesz musiał rezygnować z tej rośliny ozdobnej, która potrafi przystosować się do zacienionych warunków.

Osobliwością uprawy różnych odmian wiciokrzewu alpejskiego jest to, że łodygi sadzonek nie wymagają skracania bezpośrednio po posadzeniu.

Ciekawe rzeczy na stronie:

Wiciokrzew Hekrota – opis i charakterystyka

Piękna dekoracyjna odmiana wiciokrzewu „Serotina”

Niuanse opieki

Pomimo bezpretensjonalności i dużych zdolności adaptacyjnych wiciokrzewu alpejskiego, zaleca się zapewnienie organizacji całej gamy środków pielęgnacyjnych.

1. Krzewy nie umrą nawet podczas długotrwałej suszy, ale nie będą w stanie wytworzyć obfitego kwitnienia i wysokiej jakości owocowania. Wysokie walory dekoracyjne można zachować jedynie przy systematycznym podlewaniu. Krzewy będą również chciały spryskać koronę czystą wodą. Zabiegi wykonuje się wieczorem lub wcześnie rano. Dawka podawania wody - 25 l/m². W suchą, upalną pogodę podlewanie odbywa się co 5-6 dni.
2. Twardą skorupę powierzchniową należy poluzować, stymulując przepływ powietrza do korzeni i zwiększając stopień wchłaniania wilgoci przez glebę. Użyj wąskiej motyki. Głębokość spulchniania nie powinna przekraczać 6 cm, co pozwoli uniknąć ryzyka uszkodzenia korzeni znajdujących się blisko powierzchni.
3. Koła pnia drzewa pokryte są warstwą ściółki. Używa się gnijącego kompostu, pokruszonego torfu i posiekanej słomy. Taki materiał nie tylko zatrzymuje wilgoć, ale także pomaga rozluźnić i zwiększyć wartość odżywczą gleby.
4. Konieczne jest okresowe odchwaszczanie chwastów, szczególnie tych o długich, potężnych kłączach. Pomoże to zachować w glebie związki ważne dla rozwoju wiciokrzewu.
5. Wczesną wiosną wiciokrzew alpejski wymaga cięcia sanitarnego. Usuń suche gałęzie, a także pędy ze śladami uszkodzeń przez owady i choroby. Przycinanie formujące praktycznie nie jest wymagane w przypadku wolno rosnących krzewów o zwartej koronie. Jesienią usuwa się stare, przesychające pędy i gałęzie rosnące poziomo przy ziemi, wyłącznie z dojrzałych krzewów. To odmładzające przycinanie pomoże Ci uzyskać piękną roślinę w przyszłym sezonie.
6. Do karmienia w maju stosuje się nawozy azotowe w celu stymulacji procesów wzrostu. Na etapie kwitnienia oraz we wrześniu wymagana będzie mieszanka składników odżywczych fosforowo-potasowych.

Zapylacze

Pomimo powstania dużej liczby kwiatów biseksualnych na krzewach wiciokrzewu alpejskiego w sezonie wiosennym, prawdopodobieństwo samozapylenia tej rośliny jest niskie.

Zaleca się zapewnienie możliwości krzyżowania zapylanie, sadząc inne odmiany wiciokrzewu w odległości około 1,5 m. Pyłek przenoszą osy, trzmiele i pszczoły.

Zwalczanie chorób i szkodników

Nasadzenia wiciokrzewu alpejskiego są systematycznie kontrolowane. W niesprzyjających warunkach ta silna, żywotna roślina może utracić swoje właściwości dekoracyjne z powodu pojawienia się na krzakach szkodliwych owadów lub rozwoju chorób. Walka będzie skuteczna, jeśli rozpoczniesz ją przy pierwszych oznakach kłopotów.

Poważnym zagrożeniem dla wiciokrzewu są łuski, roztocze wiciokrzewu, mszyca. W przypadku pojawienia się tych i innych szkodników zaleca się opryskiwanie nasadzeń naparem tytoniowym lub czosnkowym. W przypadku wykrycia dużej populacji szkodliwych owadów stosuje się Alatar, Actellik i Confidor. Aktara wykazuje dobre wyniki.

W ciepłą, nadmiernie wilgotną pogodę na krzaki wpływa mączniak prawdziwy.Konieczne jest natychmiastowe przycięcie i spalenie gałęzi z oznakami obecności grzyba, które obejmują białawy nalot i brązowawe ślady. Następnie krzaki opryskuje się „Topazem” lub „Ordanem”.

Pojawienie się szarych plam na blaszkach liściowych z charakterystycznym bordowym brzegiem wskazuje na rozwój zarazy cercospora, niebezpiecznej infekcji grzybiczej. Do leczenia użyj „Fundazolu”, mieszaniny Bordeaux lub siarczanu miedzi.

Przygotowania do zimy

Dojrzałe krzewy wiciokrzewu alpejskiego dobrze znoszą mróz. Zaleca się przykrywanie ich dopiero w przeddzień zimy z niewielką ilością śniegu. Łodygi są wiązane i starannie wyginane, mocując je do podłoża. Już przed mocnym chłodem narzuca się włókninę. Zimą, jeśli to możliwe, na wierzchu układany jest śnieg.

Na zimę młode sadzonki są owinięte w płótno i pokryte świerkowymi gałęziami. Wiosną schronienie należy zdjąć natychmiast po stopieniu pokrywy śnieżnej. Zapobiegnie to zamieraniu pędów.

Reprodukcja

Uprawa wiciokrzewu alpejskiego nie stanowi problemu. Roślinę tę można rozmnażać na różne sposoby.

Posiew

Ogrodnicy rzadko praktykują metodę nasion, ponieważ powstałe sadzonki tracą swoje cechy odmianowe. W razie potrzeby nasiona zbiera się jesienią niezależnie od krzewów. Oddzielić od miąższu i osuszyć. Siew rozpoczyna się wiosną, biorąc pod uwagę, że kiełkowanie zostaje utracone w drugim roku przechowywania.

Nasiona wymagają stratyfikacji. Przechowywane są przez 30 dni w temperaturze 0°C. W przypadku sadzonek nasiona sadzi się w oddzielnych pojemnikach z luźną, żyzną glebą. W regionach południowych można wysiewać bezpośrednio do gruntu nie tylko wiosną, ale także jesienią (połowa października).

Przez nakładanie warstw

Rozmnażanie przez nakładanie warstw rozpoczyna się w drugiej lub trzeciej dekadzie kwietnia. Zdrowe pędy wybiera się na niższym poziomie krzewu.Wierzchołki są odcinane i spryskane lekami stymulującymi wzrost. Pędy są pochylone, opuszczając zakole do płytkiego otworu i obsypane ziemią, dodatkowo zabezpieczone zszywkami. Warstwy należy systematycznie podlewać. Po 1,5-2 miesiącach w miejscu zagięcia rozwijają się korzenie. Sadzonkę można oddzielić od rośliny matecznej i przesadzić w wyznaczone miejsce.

Sadzonki

Wiciokrzew alpejski dobrze się rozmnaża sadzonki - zielone lub półzdrewniałe. Wskaźnik przeżycia przy tej metodzie jest wysoki. Zielone sadzonki z 3-4 pąkami zbiera się po zakończeniu okresu kwitnienia. Są traktowane stymulatorem wzrostu i sadzone w luźnej, żyznej glebie pod folią. Sadzonki będą gotowe do przesadzenia w przyszłym roku.

Sadzonki półzdrewniałe wycina się we wrześniu. Po zastosowaniu stymulantów sadzonki umieszcza się ukośnie w doniczkach, wkopując je w luźne podłoże na głębokość 20-30 mm. Przechowywać w warunkach pokojowych, okresowo nawilżając glebę.

Sadzonki w regionach południowych można przesadzić na miejsce jesienią, ponieważ korzenie tworzą się po 2-3 tygodniach. Na obszarach o zmiennym klimacie sadzonki pozostawia się do wiosny.

Przeczytaj także:

Dekoracyjna odmiana wiciokrzewu Tatarskaya

Rodzaje i odmiany wiciokrzewu ozdobnego pnącego

Żniwny

Piękne soczyste owoce dojrzewające na krzakach różnych odmian wiciokrzewu alpejskiego nie są trujące, ale też nie nadają się do spożycia.

Jak i kiedy zbierać

Jeśli chcesz przygotować nasiona, zacznij zbierać jagody w sierpniu. W tym momencie nadszedł moment pełnej dojrzałości, dlatego kiełkowanie będzie maksymalne. Usuń wymaganą liczbę owoców z krzaka, aby nie zakłócać zewnętrznego wystroju korony.

Jakie trudności mogą wystąpić podczas uprawy

Zazwyczaj wiciokrzew alpejski nie stwarza problemów w uprawie. Wybór miejsca dla sadzonek nie jest trudny, chociaż zaleca się zapewnienie wystarczającego oświetlenia. Unikaj zagłębień, w których woda deszczowa lub powodziowa długo zatrzymuje się.

Utrudnienia mogą spowodować konieczność posadzenia w sąsiedztwie innych odmian wiciokrzewu, aby zapewnić bujne kwitnienie. W takim przypadku należy zadbać o to, aby pąki na nich rozwijały się w tym samym czasie.

Wskazówki i recenzje doświadczonych ogrodników na temat tej odmiany

Interesujące są rekomendacje osób uprawiających rośliny ozdobne na własnych działkach.

Swietłana A. obwód astrachański.: „Kupiłem sadzonki wiciokrzewu alpejskiego odmiany Korochanka. Posadziłam ją niedaleko mojej ulubionej ławki. Teraz moja piękność ma cztery lata. Krzew osiągnął wysokość 1,1 m. Korona jest półkulista. Wiosną obsypana jest czerwonymi pąkami, które doskonale komponują się z ciemnozielonymi liśćmi. Już od połowy lipca dojrzewają jasnoczerwone, błyszczące, niezwykle atrakcyjne jagody, które nie opadają przez trzy miesiące. Dla odmiany chcę wybrać inne odmiany tego samego bezpretensjonalnego wiciokrzewu..

Olga P. Region Tuła.: „O wiciokrzewie alpejskim dowiedziałam się od znajomego. Trzy lata temu dała kilka zielonych sadzonek odpornej na zimę odmiany „Aidar”. Mogę powiedzieć, że kultura ta nie traci swojej atrakcyjności od wiosny do jesieni. Ma wspaniałe czerwone pąki, jajowato-okrągłe zielone liście i owalne, ciemnoczerwone owoce, które utrzymują się prawie do końca jesieni. Wspaniała roślina ozdobna bardzo dobrze zdobi to miejsce.”.

Wniosek

Wiciokrzew alpejski, rosnący w trudnych warunkach górskich, posłużył hodowcom za podstawę do stworzenia ozdobnych, bezpretensjonalnych odmian. Uprawia się je nie tylko w celu dekoracji publicznych ogrodów i parków. Wielu ogrodników docenia zalety zwartego krzewu, który przez cały sezon wegetacyjny zachwyca wyjątkowym wystrojem.