Najskuteczniejsze środki ludowe na mączniaka prawdziwego na porzeczkach
Porzeczka to jeden z najbardziej bezpretensjonalnych krzewów owocowych i jagodowych. Infekcja roślin jest uważana za jedną z nielicznych przyczyn śmierci roślin i strat w plonach. Najczęstszą chorobą porzeczek jest mączniak prawdziwy.
Istnieje wiele specjalnych preparatów na mączniaka prawdziwego. Są bardzo skuteczne, ale prawie zawsze zawierają substancje chemiczne szkodliwe dla zdrowia ludzi i roślin. Dlatego wielu ogrodników woli rozwiązać problem za pomocą środków ludowych. Które z nich są najskuteczniejsze – czytaj dalej.
Co to jest mączniak prawdziwy
Mączniak prawdziwy jest chorobą wywoływaną przez pasożytniczą formę grzyba. Patogen zimuje w glebie, w pobliżu korzeni roślin. Latem grzyb staje się aktywny i w odpowiednich warunkach zaczyna się rozmnażać, wpływając na nadziemną część porzeczki.
Rozprzestrzenianie się choroby rozpoczyna się w czerwcu. Epidemie rozwijają się w lipcu lub sierpniu. W tym okresie należy zwrócić szczególną uwagę na ochronę ogrodu przed infekcjami grzybiczymi.
Mączniak prawdziwy negatywnie wpływa nie tylko na wygląd rośliny i smak jej owoców. Choroba prowadzi do strat w plonach, ponieważ dotknięte jagody spadają z krzaka, zanim zdążą dojrzeć.
Liście pokryte są gęstą warstwą płytki nazębnej, która uniemożliwia pełną fotosyntezę. Bez odpowiedniego odżywiania porzeczki przestają się rozwijać i zaczynają wysychać.
Grzyb pasożytniczy zmniejsza odporność i mrozoodporność krzewu, chore porzeczki mogą po prostu nie przetrwać zimy.
Notatka! Najczęściej atakuje mączniak prawdziwy czarne porzeczki. Odmiana czerwona jest mniej podatna na tę chorobę. Największą odporność na grzyby mają porzeczki białe.
Objawy choroby
Aby poradzić sobie z chorobą, ważne jest, aby ją zidentyfikować w odpowiednim czasie, ponieważ większość przepisów ludowych jest skuteczna tylko na wczesnym etapie rozwoju problemu.
Następujące objawy wskazują, że porzeczki zostały dotknięte mączniakiem prawdziwym:
- Na liściach porażonych roślin pojawiają się małe obszary z białą, półprzezroczystą powłoką. Nie da się go zetrzeć palcami z zieleniny. Pierwsze oznaki uszkodzeń pojawiają się w dolnej części krzewu, stopniowo wznosząc się do góry.
- Plamy na liściach stają się gęstsze. Grzyb wytwarza maleńkie kropelki wody, przez co liście wydają się wilgotne.
- Porzeczki przestają rosnąć. Punkty wzrostu są stopniowo niszczone. Zmniejsza się odporność krzewu na zimno.
- Z czasem liście więdną, więdną, zwijają się i suszą. Potem zaczynają spadać.
- Jagody pokryte są białawym nalotem. Następnie jasne plamy stają się brązowe. Owoce nie dojrzewają i nie opadają.
Mączniaka prawdziwego można zauważyć już na wczesnym etapie. Chorobę można łatwo rozpoznać po lekkim nalocie na liście, co jest uważane za pierwszy znak.
Powoduje
Główną przyczyną rozwoju mączniaka prawdziwego na porzeczkach jest infekcja grzybicza roślin. Jednakże zarodniki patogenu są aktywowane tylko w określonych warunkach. To one wywołują infekcję krzewów:
- Zainfekowany materiał do sadzenia.Zarodniki grzybów pozostają na nasionach i sadzonkach zakażonych roślin.
- Wysoka wilgotność. Problem występuje przy nadmiernym podlewaniu, częstych opadach i stagnacji cieczy.
- Nagłe zmiany temperatury. Czynnik ten staje się szczególnie niebezpieczny przy wysokiej wilgotności.
- Źle wykonane odmładzanie przycinanie. Porzeczki często ulegają zakażeniu podczas przycinania wykonanego w niewłaściwym czasie.
- Nadmierne stosowanie azotu nawozy. Nawozy azotowe przyczyniają się do rozwoju nie tylko roślin, ale także infekcji grzybiczych.
- Brak światła słonecznego. Czynnik wywołujący mączniaka prawdziwego najlepiej rozwija się w cieniu. Ułatwia to zarówno niedostatecznie oświetlone miejsce na stronie, jak i zagęszczenie lądowania. Innym powodem zbyt gęstych nasadzeń jest odmowa przycinania sanitarnego i kształtującego.
- Rzadkie podlewanie. Susza prowadzi do zmniejszenia odporności porzeczek.
- Naruszenie wymiany powietrza w korzeniach i stagnacja płynów. Sprzyja temu zbyt ciężka gleba lub brak spulchnienia po podlaniu.
- Chwasty. Uważa się je za główną pożywkę dla infekcji.
- Owady. Rozsiewa zarodniki grzybów.
Czynnikiem sprawczym mączniaka prawdziwego jest grzyb Sphaerotheca morus-uvae Berk. Czynniki opisane na liście osłabiają odporność rośliny i zwiększają aktywność grzyba, zwiększając ryzyko infekcji.
Środki ludowe na mączniaka prawdziwego na porzeczkach
Środki ludowe na mączniaka prawdziwego na porzeczkach są uważane za najbezpieczniejsze. Po ich użyciu w jagodach nie gromadzą się szkodliwe substancje.
Wiele preparatów do zwalczania mączniaka prawdziwego przygotowuje się z improwizowanych środków, które większość ludzi ma w swojej kuchni lub spiżarni. Lista zawiera najskuteczniejsze leki:
- Skórka cebuli. Przygotowuje się z niego napar.Aby to zrobić, napełnij wiadro jedną trzecią skórkami cebuli, a do reszty dodaj wrzącą wodę. Produkt podaje się w infuzji przez 24 godziny. Roztwór opryskuje się porzeczkami w celu zapobiegania lub pozbycia się choroby w początkowej fazie rozwoju.
- Popiół z mydłem. Wetrzyj kawałek mydła do prania do wiadra z wrzącą wodą i dodaj kilogram popiołu. Mieszankę podaje się w infuzji przez dwa dni. Obróbkę roztworem popiołu przeprowadza się co 2 tygodnie. Przed użyciem lek należy wstrząsnąć. Kompozycję opryskuje się rośliny.
- Wrotycz pospolity. 300 g suchego wrotyczu wsypuje się do wiadra z wrzącą wodą. Bulion zaparza się przez 24 godziny, a następnie gotuje przez 2 godziny na małym ogniu. Mieszankę filtruje się i stosuje do podlewania krzewów porzeczek.
- Roztwór mydła sodowego. Aby go przygotować, do wiadra z wodą wsyp szklankę sody i 1 kostkę startego mydła. Roztworem natryskuje się porzeczki natychmiast po schłodzeniu. Procedurę powtarza się co 7 dni.
- Mieszanka mleka fermentowanego. Na 10-litrowe wiadro weź 1 litr serwatki lub kefiru i 9 litrów wody. Powstały produkt opryskuje się rośliny co 3 dni. Lek tworzy na roślinie film, który ogranicza dostęp tlenu do grzyba, powodując jego śmierć. Aby mieszanka mleka sfermentowanego była skuteczna, przetwarzanie odbywa się przy suchej pogodzie.
- Jod z mlekiem. Do wiadra wlewa się 2 litry mleka i 20 kropli jodu. Resztę objętości dodaje się wodą o temperaturze pokojowej. Lek stosuje się w leczeniu choroby w początkowej fazie. Porzeczki opryskuje się nim raz na 7 dni.
- Olej rzepakowy. Do 10-litrowego wiadra wody dodaj 10 ml oleju rzepakowego. W celu leczenia krzewy opryskuje się kompozycją raz na 3 dni.
- Skrzyp polny. Namocz 0,5 kg posiekanego skrzypu w 5 litrach wody na dzień.Następnie napar gotuje się przez 2 godziny, filtruje, chłodzi i wkłada do lodówki. Spryskaj roślinę raz w tygodniu. Przed obróbką porzeczek wywar rozcieńcza się wodą w stosunku 1:5.
- Napar czosnkowy. Strzały czosnkowe są myte i krojone na duże kawałki. Wypełniają wiadro w jednej trzeciej. Pozostałą część objętości wypełnia się ciepłą wodą. Mieszaninę podaje się w infuzji przez 24 godziny. Służy do opryskiwania chorych krzewów co tydzień.
- Dziewanna. Dziewanny miesza się z wodą w stosunku 1:2. Mieszankę podaje się w infuzji przez 4 dni. Powstały koncentrat rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10. Spryskaj krzaki produktem i podlej ziemię wokół nich.
- Roztwór nadmanganianu potasu. Aby zwalczyć mączniaka prawdziwego na wczesnym etapie jego rozwoju, użyj słabego roztworu nadmanganianu potasu. Aby to zrobić, weź 0,5 łyżeczki leku na 5 litrów wody.
- Sucha musztarda. Proszek musztardowy rozcieńcza się ciepłą wodą w stosunku 1:5. Produkt podaje się w infuzji przez 24 godziny. Służy do opryskiwania krzewów porzeczek.
Rada! Środki ludowe są szczególnie skuteczne we wczesnych stadiach choroby. Każdy z opisanych przepisów nadaje się również do zapobiegania chorobie.
Zasady walki metodami tradycyjnymi
Aby tradycyjne metody leczenia były skuteczne, ważna jest znajomość podstawowych zasad zwalczania mączniaka prawdziwego. W przeciwnym razie, nawet przy pomyślnym rozwiązaniu problemu, porzeczka ponownie zachoruje:
- Przed zabiegiem rośliny są sprawdzane pod kątem dotkniętych obszarów. Usuwa się wszystkie liście, pędy i owoce z objawami mączniaka prawdziwego. Wycięte obszary są traktowane popiołem.
- Przycięty krzak podlewa się wężem, próbując zmyć pozostałe zarodniki grzybów. Nacisk powinien być wystarczająco silny.
- Obok chorej rośliny, a także w pobliżu znajdujących się obok niej krzaków, usuń wierzchnią warstwę gleby. Zamiast tego wylewa się glebę traktowaną siarczanem miedzi.
- Rośliny są leczone przeciwgrzybiczym środkiem ludowym zgodnie z instrukcją.
- Wskazane jest leczenie nie tylko zakażonych porzeczek, ale także roślin znajdujących się obok nich.
Środki ostrożności
Pomimo tego, że ludowe przepisy na zwalczanie mączniaka prawdziwego są uważane za najbezpieczniejsze, jeśli zostaną użyte nieprawidłowo, zaszkodzą roślinie.
Lista zawiera podstawowe środki ostrożności:
- Podczas zabiegu należy założyć rękawiczki i maseczkę ochronną na twarz. Niektóre środki ludowe powodują podrażnienie skóry i błon śluzowych.
- Zanim zaczniesz traktować porzeczki nowym produktem, nałóż go na część krzewu. Jeśli po 24 godzinach stan zielonej pokrywy na opryskiwanym obszarze nie ulegnie pogorszeniu, należy opryskać cały krzew.
- Przetwarzanie porzeczek odbywa się wcześnie rano lub wieczorem, kiedy słońce nie jest aktywne. W przeciwnym razie na liściach pojawią się oparzenia.
- Przygotowując lek, ważne jest, aby nie naruszać stężenia określonego w instrukcji. Podwyższone stężenia są niebezpieczne dla rośliny.
- Porzeczki dotknięte mączniakiem prawdziwym wymagają szczególnie starannej pielęgnacji. W pierwszym roku po odrodzeniu ma obniżoną mrozoodporność. Dlatego na zimę zaleca się ściółkowanie krzewu i zabezpieczenie go materiałem pokrywającym.
Zapobieganie
Zwalczanie mączniaka prawdziwego nie jest łatwe. I nawet jeśli zauważysz to na wczesnym etapie i sobie z tym poradzisz, w ciągu pierwszych kilku lat po zabiegu porzeczka będzie miała obniżoną odporność i niską mrozoodporność.
Aby uniknąć zakażenia mączniakiem prawdziwym, ważne jest przestrzeganie zasad zapobiegania:
- Dezynfekcja. Roztwór nadmanganianu potasu lub siarczanu miedzi stosuje się do obróbki materiału do sadzenia, gleby przed sadzeniem porzeczek i narzędzi ogrodniczych.
- Rozwolnienie. Spulchnienie gleby po każdym podlewaniu i opadzie niszczy skorupę ziemską, co uniemożliwia pełną wymianę powietrza i przyczynia się do zastoju wilgoci.
- Usuwanie chwastów. Zacieniają nasadzenia i rozprzestrzeniają infekcję.
- Ściółkowanie. Jeśli pokryjesz ziemię wokół krzewów porzeczek zgniłą słomą, sianem lub trocinami, wzrost chwastów spowolni, spulchnianie gleby po podlaniu nie będzie konieczne, a korzenie rośliny będą chronione przed zastojem wilgoci.
- Drenaż. Wlewa się go na dno otworu do sadzenia porzeczek. Warstwa ta zapobiegnie stagnacji wilgoci.
- Przycinanie sanitarne. Wykonywane każdej wiosny. Wszystkie suche i uszkodzone gałęzie są usuwane. Jeśli krzew jest zbyt zarośnięty, należy odciąć część pędów, aby zapewnić dostęp do słońca.
- Wybór odpowiedniego miejsca. Obszar, na którym rosną porzeczki, powinien być dobrze oświetlony. Ważne jest, aby wody gruntowe nie znajdowały się zbyt blisko powierzchni.
- Leczenie zapobiegawcze. Rośliny opryskuje się wiosną, lipcem i jesienią roztworem siarczanu miedzi. Jest przygotowany z 1 łyżki. l siarczan miedzi i wiadro wody.
- Ochrona przed owadami. W tym celu stosuje się leki ludowe lub komercyjne.
- Aplikacja nawozu zgodnie z harmonogramem. Nawozy azotowe stosuje się raz w sezonie – wiosną. Jesienią i latem preferowane są nawozy mineralne.
- Przestrzeganie harmonogramu podlewania. Porzeczki podlewa się raz w tygodniu. Jeśli lato jest gorące i suche, to dwa razy. Do nawadniania używaj osiadłej wody o temperaturze pokojowej.
- Wybór odmian odpornych na infekcje grzybicze. Hybrydy mają szczególnie silną odporność na choroby grzybowe.
Wniosek
Mączniak prawdziwy jest chorobą grzybową atakującą wszystkie części rośliny. Pojawia się w postaci białych plam na liściach, owocach i pędach. Niebezpieczeństwo infekcji polega na tym, że u dotkniętych nią roślin zmniejsza się odporność, pogarsza się fotosynteza i mrozoodporność. Wszystkie te czynniki prowadzą do śmierci rośliny.
W walce z mączniakiem prawdziwym środki ludowe pokazują swoją najlepszą stronę. Nie zawierają substancji szkodliwych dla zdrowia i środowiska, pozostają skuteczne w walce z infekcjami grzybiczymi. Najważniejsze jest, aby używać ich prawidłowo.