Wczesna odmiana agrestu o wysokiej zimotrwałości „Hinnonmaki Green”

Agrest był i pozostaje jedną z najpopularniejszych jagód wśród właścicieli działek. Stopniowo stare, nieproduktywne odmiany są zastępowane nowoczesnymi, o ulepszonych właściwościach agrotechnicznych i wyraźniejszym smaku. Hinnonmaki Green to jeden z przedstawicieli kultury, na którą warto zwrócić uwagę zarówno początkującym, jak i doświadczonym ogrodnikom.

Cechy odmiany

Hinnonmaki Green pochodzi z Finlandii i przeznaczone specjalnie dla zimnego klimatu europejskiego.

Historia pochodzenia i dystrybucji

W połowie ubiegłego wieku, przed fińskimi naukowcami postawiono zadanie opracowania nowej wersji uprawy, zasadniczo różniącej się od innych bezpretensjonalnością i produktywnością. Praca została uwieńczona sukcesem – pojawiła się odmiana Hinnonmaki.

Ciekawy! Naukowcy poszli jednak dalej i kontynuowali krzyżowanie, aby uzyskać krzewy o różnych kolorach jagód i innych cechach odmianowych. Seria obejmuje popularne Hinnonmaki Red (Roth), Yellow, Gelb i Green. Ten ostatni wyróżnia się zielonymi owocami.

Charakterystyka i opis krzewów

Jest to wysoka roślina o średnio wczesnym okresie dojrzewania.. Zwykle wysokość wynosi 1-1,2 m, ale w idealnym miejscu i przy dobrej pielęgnacji może dorosnąć do 2 m. Korona jest kulista i zwarta, gałęzie są cierniste, lekko rozłożyste, ale rosną gęsto. Kora jest ciemnobrązowa, złuszcza się w postaci łusek.

Ciemnozielone liście z trzema do pięciu płatkami i lekkim pokwitaniem. Jasnożółte kwiaty pojawiają się w maju w kątach liści, pojedynczo lub w grupach po 2-3.

Odporność na temperaturę

Hinnonmaki Green charakteryzuje się wyjątkowo wysoką mrozoodpornością. Ponieważ podczas hodowli uwzględniono surowy klimat Europy Północnej, łatwo toleruje niskie temperatury do -30°C. W bardziej ekstremalnych warunkach krzewy wymagają całkowitego schronienia na zimę.

Odporność na wilgoć i suszę

Agrest dobrze znosi okresy suszy i nie umiera bez napływu wilgoci.. Woda jest potrzebna podczas formowania i wypełniania owoców. Jeśli to nie wystarczy, krzak zrzuci część jajników. Pozostałe jagody będą małe i kwaśne.

Odporność na choroby i szkodniki

Odmiana charakteryzuje się dużą odpornością na choroby i szkodniki. Bardziej rozwinięta jest odporność na mączniaka prawdziwego i mączniaka prawdziwego. Szkodniki atakują go, gdy rozprzestrzeniają się po całym obszarze.

Charakterystyka i opis owoców

Jagody są duże, w kształcie kropli, o wadze 4 g. Kolor zielony z oliwkowym odcieniem, z ciemnymi żyłkami w środku. Owoce są soczyste, mają delikatny aromat i słodko-kwaśny smak. Degustatorzy przyznają tej odmianie ocenę 4,7 punktu. Jagody są podatne na zrzucanie, ale skórka nie pęka.

Agrest Hinnonmaki Green owocuje w trzecim roku po posadzeniu. Plon jest stabilny i wynosi 4-7 kg z krzaka w sezonie. Zbiór rozpoczyna się w pierwszej połowie lipca i trwa do połowy sierpnia.

Obszar zastosowań

Jagody zbiera się z szypułkami, aby przedłużyć okres przydatności do spożycia. Aby zachować swoją prezentację, układa się je cienką warstwą na tacy i przechowuje w lodówce lub piwnicy. Ta ostatnia opcja wymaga temperatury nie wyższej niż +3°C. W takich warunkach plony nie psują się nawet przez 60 dni. W przypadku stosowania zamkniętych pojemników okres przydatności do spożycia wydłuża się do 3 miesięcy.

Agrest spożywa się na świeżo i wykorzystuje do celów spożywczych nadzienia do ciast i deserów owocowych. Owoce wykorzystuje się także do produkcji soków i wina.

Inne odmiany agrestu:

Średnio wczesna odmiana agrestu zielonego „Malachite”

Smaczna, duża i bogata w zbiory odmiana „Winogrona Uralu”

Wcześnie dojrzewająca odmiana agrestu „Dzintars Kursu”

Zalety i wady w porównaniu do innych odmian i mieszańców

Odmiana została doceniona przez profesjonalistów i amatorów ze względu na szereg zalet.:

• charakterystyczna mrozoodporność;
• nie wymaga stałej uwagi w zakresie podlewania i nawożenia;
• produktywność jest powyżej średniej;
• jagody o wysokich właściwościach smakowych;
• akceptowane w standardzie;
• odporność na wiele chorób charakterystycznych dla tej kultury.

Wady obejmują duża liczba cierni i zrzucanie dojrzałych jagód.

Technologia uprawy

Właściwy wybór sadzonek i przestrzeganie technologii rolniczej podczas sadzenia dają dobry początek pomyślnego rozwoju krzewu.

Optymalne warunki

Przygotowana jest działka pod agrest spełniająca następujące warunki::

1. Stałe oświetlenie przez cały dzień. W ciemnym miejscu krzak zaczyna boleć, zmniejsza się wydajność i jakość owoców.
2. Jest ochrona przed północnymi wiatrami.
3. Miejsce to to równina lub wzgórze z niskim progiem wód gruntowych. Podmokłe gleby i wiosenne powodzie doprowadzą do śmierci buszu.

Agrestu nie należy sadzić obok lub po malinach i porzeczkach.. Ziemia w tym miejscu jest już wyczerpana, a choroby i szkodniki upraw są takie same.

Daty i zasady lądowania

W regionach o ostrych, długich zimach agrest sadzi się dopiero wiosną. Zwykle czas ten przypada na połowę - koniec kwietnia, kiedy śnieg stopniał, a powierzchniowa warstwa ziemi nagrzała się i nasyciła wilgocią.

W umiarkowanych i ciepłych strefach klimatycznych posadzone jesienią i wiosna. W każdym przypadku bierze się pod uwagę, że minimalna temperatura odpowiednia do przeżycia wynosi +4...+6°C. Do pracy wybierz pochmurny, bezwietrzny dzień.

Wybór sadzonek

Przy zakupie należy zwrócić uwagę na stan systemu korzeniowego i pędów. Wybierz wysokiej jakości sadzonkę w wieku 2-3 lat z elastycznymi gałęziami bez uszkodzeń. Pąki i kora są żywe, bez plam, z co najmniej trzema pędami podstawowymi.

Tuleja w pojemniku jest usuwana i sprawdzana. Zdrowe korzenie są białe, bez oznak wysuszenia, ściśle splecione w glinianą kulę.

Przygotowanie witryny

Na 2-3 tygodnie przed lądowaniem przygotuj miejsce zgodnie z instrukcją:

• wyciągnąć chwasty z korzeniami;
• za 1 mkw. m rozrzucić wiadro próchnicy i 30 g nawozu fosforowo-potasowego;
• kopać na głębokość 30-35 cm;
• wykonać otwory o głębokości 60 cm i średnicy 40-50 cm;
• drenaż wykonany z kruszonego kamienia lub keramzytu umieszczony jest na dnie;
• Dziura jest w połowie wypełniona ziemią i podlana.

Odmiana preferuje glebę o średniej kwasowości (pH 5,5-5,6). Glebę gliniastą rozluźnia się piaskiem, a do gleby piaszczystej dodaje się czarną ziemię.

Technologia lądowania

Przed sadzeniem sadzonkę trzyma się przez 30-40 minut w wodzie lub roztworze Kornevina. Dalej:

• na środku otworu tworzy się kopiec, umieszcza się krzak z lekkim nachyleniem i prostuje korzenie;
• przykryj ziemią, aby szyja znalazła się 5-7 cm poniżej poziomu powierzchni;
• zagęszczony, aby uniknąć tworzenia się pustek;
• zrobić wałek wokół krzaka z resztek gleby;
• podlewać.

Dalsza opieka

Agrest nie wymaga ciągłej uwagi. Wszystko główne środki sprowadzają się do rzadkiego nawożenia i podlewania, przycinania i zabiegów zapobiegawczych infekcje i szkodniki.

Na początku podlewaj raz w tygodniu, jeśli nie ma deszczu. W sumie wilgoć jest ładowana trzy razy w sezonie.:

• w fazie kwitnienia i tworzenia jajników;
• na początku dojrzewania owoców;
• w ramach przygotowań do zimy.

Pod krzak wlewa się wodę do strefy korzeniowej.

Ważny! Unikaj kontaktu z liśćmi, w przeciwnym razie krople i słońce spowodują oparzenia.

Gdy gleba wyschnie, poluzuj ją, ściółkę, jeśli to konieczne.

Jeśli obszar był początkowo dobrze zaopatrzony w składniki odżywcze, karmienie pomocnicze jest wymagane tylko przez 2-3 lata. Wiosną podlewaj roztworem nawozu zawierającego azot, ściółkę mieszanką pół wiadra próchnicy i 0,5 litra popiołu.

Podczas jesiennego przetwarzania rozrzucone pod krzakiem 2 łyżki stołowe. l. superfosfat i wykop z odwróconą formacją.

Lamówka

Przycinanie ma na celu odmłodzenie i zwiększenie produktywności. Zapobiega również infekcjom i poprawia wentylację gałęzi. Prace wykonuje się wiosną przed otwarciem pąków lub jesienią na dwa miesiące przed przymrozkami. Usunąć:

• długie pędy wystające poza koronę, pozostawiając 5-7 pąków;
• złamane, chore i uszkodzone są wycinane u nasady;
• stare gałęzie.

Rany należy nasmarować lakierem ogrodowym.. Pozostaw 5-6 młodych pędów, aby rosły równomiernie w całym krzaku we wszystkich kierunkach.

Możliwe problemy, choroby, szkodniki

Niewłaściwa pielęgnacja sprzyja epidemiom chorób i szkodnikom lub jego całkowity brak. Takie problemy obejmują zbyt zacienione miejsce, nadmiar wilgoci, nieodkażone cięcia podczas przycinania.

Możliwe patogeny grzybowe obejmują: antraknoza, szara zgnilizna, rdza kielich, biała plama. Jeśli zostaną wykryte oznaki, chore pędy są pilnie wycinane i spalane. Przed lub po kwitnieniu i owocowaniu opryskuje się je Topazem, HOM, Ridomilem i Skorem.

Szkodniki pojawiają się częściej mszyce, przędziorki, piłeczki, ćmy.Na wczesnym etapie pomaga leczenie roztworem mydła lub wywarem z cebuli. W przypadku poważnych uszkodzeń stosuje się środki owadobójcze „Karbofos”, „Aktara”, „Inta-Vir”.

Zimowanie

Aby zapewnić bezpieczną zimę, agrest jest obficie podlewany, a strefa korzeniowa ściółkowana. dowolny materiał organiczny. Dla bezpieczeństwa przy lekkiej pogodzie śnieżnej są dodatkowo przykryte słomą.

W środkowej strefie schronienie nie jest wymagane, jeśli Nie należy spodziewać się przymrozków poniżej -30°C. W trudniejszych warunkach śnieg jest wyrzucany na krzak, a strefa korzeniowa jest deptana.

Reprodukcja

Do rozmnażania stosuje się metody wegetatywne. W ten sposób zachowane zostaną cechy odmianowe bez utraty jakości. Metody:

1. Przez nakładanie warstw - ukorzenienie pędu. Wiosną wybiera się zdrową dolną gałąź, przypinaną do ziemi zszywką i przysypywaną ziemią, pozostawiając na powierzchni 3-4 pąki. Podlewa się ją przez całe lato, nie należy dopuszczać do długiego wysychania. Jesienią są odcinane od krzewu matecznego i sadzone w stałym miejscu.
2. Dział - metoda jest prosta i szybka. Dorosły krzew dzieli się na części, tak aby każda miała 2-3 pędy i sadzi jak zwykle.
3. Sadzonki. Dorosła gałąź jest cięta na kawałki o długości 15-20 cm, z 3-4 pąkami na każdym. Sadzonki zakopuje się w dwóch trzecich w pudełku z ziemią, podlewa i przykrywa folią, aby utworzyć szklarnię. Okresowo wietrzyć i nawilżać. Kiedy pojawiają się pędy z kilkoma liśćmi, przesadza się je do dziur.

Cechy uprawy w zależności od regionu

Odmiana łatwo przystosowuje się do zimnego klimatu, dlatego nadaje się do strefy środkowej, regionu innej niż czarna ziemia i Syberii. W przypadku obszarów o stałych mrozach różnica polega na przygotowaniu zimowym. Korona jest owinięta materiałem pokrywającym, płótnem, a korzenie są izolowane grubą warstwą świerkowych gałęzi.

Na południu odmiana jest łatwa w uprawie, ponieważ łatwo toleruje upały i suszę.

Odmiany zapylaczy

Odmiana Hinnonmaki Green należy do typu samopłodnego. Zapylają go pszczoły i trzmiele.

Recenzje letnich mieszkańców

Ogrodnicy od dawna wypróbowują tę odmianę i mówią o niej neutralnie lub pozytywnie.

Galina, obwód moskiewski.: „W tym sezonie po raz pierwszy zebrałem krzew Hinnonmaki Green. Jagody są całkowicie zielone, nie największe, ale podoba mi się ich smak. Jeśli tak się stanie, kupię inne odmiany do kolekcji.”.

Wiktor, Ryazan: „Fińska Hinnonmaki Green okazała się nie mieć najwyższej wydajności, a cierni jest dużo. Smak ma miodowy odcień, jagody dojrzewają jako pierwsze i są szybko spożywane. Krzew jest nieco wyższy niż metr, rośnie już 6 lat, od razu po posadzeniu zrobiłem podporę.”.

Wniosek

Agrest Hinnonmaki Green spełnia współczesne wymagania. Ze względu na bezpretensjonalność i wytrzymałość uprawiany jest w większości stref klimatycznych. Pielęgnacja sprowadza się do okresowego podlewania, nawożenia i formowania korony. Konieczne jest zapobieganie chorobom i szkodnikom, rozmnażanie wegetatywne.