Właściwe wykorzystanie berberysu w projektowaniu krajobrazu dla maksymalnej estetyki

Kolektor uprawy ogrodowe, duża liczba odmian roślin ozdobnych otwiera ogromne możliwości przy opracowywaniu projektowania krajobrazu. Jednak przy takiej różnorodności możesz się pomylić, nie wiedząc, gdzie wybrać.

Istnieje jednak kilka podstawowych rodzajów roślin, które mają szerokie zastosowanie w architekturze krajobrazu – ich obecność nadaje przestrzeni ogrodowej szczególnego uroku. Na przykład, kwaśnica - właśnie o tym porozmawiamy w tym artykule. Porozmawiamy o tym, jak zaczęto go wykorzystywać jako roślinę ozdobną i dlaczego z biegiem czasu jest on wielokrotnie wykorzystywany w projektowaniu krajobrazu.

Kilka faktów na temat berberysu

Berberys pospolity (Berberys zwyczajny) należy do rodziny Berberidowate (Berberys), podrodzina Berberydy, plemię roślin kwiatowych Berberydy, należy do rodzaju Berberys (Berberys) i należy do rzędu roślin dwuliściennych Ranunculales (Jaskierowate).

W opisach po raz pierwszy pojawia się na ilustracji botanicznej książki „Flora Niemiec, Austrii i Szwajcarii” (Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz), którego autorem jest prof. dr. Thomé, wydanie z 1885 r.

Berberys jest stosowany w projektowaniu krajobrazu od bardzo dawna - stosuje się go od powstania ogrodów babilońskich.

Taka stałość i popyt wynikają z dekoracyjnych właściwości rośliny i jej bezpretensjonalność. Dzięki tym walorom nieprzerwanie cieszy się popularnością na przestrzeni wieków i do dziś jest stałym atrybutem architektury krajobrazu.

Berberys zyskał sławę na długo zanim został naukowo sklasyfikowany. Uważa się, że jego nazwa pochodzi z języka arabskiego berberys — „Muszla berberyjska”, ze względu na podobieństwo małych, podłużnych owoców rośliny. Ponadto berberys był aktywnie stosowany w medycynie ludowej, a jego kwiatom i liściom przypisywano właściwości lecznicze. Używano go w starożytnych Indiach i innych krajach, gdzie był szeroko rozpowszechniony, wytwarzano z niego miód.

Zanim berberys pospolity rozpowszechnił się, jego siedliska skupiały się w Azji Wschodniej, roślinę spotykano także na niektórych terenach leśno-stepowych południowej Europy i Zakaukazia. Berberys uwielbia światło, dlatego jest powszechny na otwartych przestrzeniach. Jego typowymi siedliskami są trawniki, skraje lasów i zbocza górskie na wysokości do dwóch tysięcy metrów.

Popularne odmiany ozdobne

Poniżej znajdują się najpopularniejsze odmiany.

Zalecamy również zapoznanie się z artykułem Berberys Thunberg Aurea – opis i zastosowanie w projektowaniu krajobrazu.

Berberys Thunberg „Zielony dywan”

Dojrzałe rośliny dorastają do 1 metra wysokości, liście są jasnozielone, równomiernie wybarwione. Roślina kwitnie w maju, jej kwiaty są jaskrawoczerwone z żółtym środkiem.

Jesienią liście nabierają fioletowo-pomarańczowego odcienia, we wrześniu jaskrawoczerwone owoce pojawiają się w postaci podłużnych jagód o błyszczącym połysku, które mogą pozostać na krzaku przez całą zimę.

Berberys Thunberg „Złoty Pierścień”

Pole to może dorastać do 2,5 metra wysokości i ma zaokrąglony kształt. Kolor liści jest szkarłatny, ze złotą obwódką na obwodzie, dzięki czemu odmiana otrzymała nazwę „Złoty Pierścień”.

Kwiaty żółte z czerwonym środkiem pojawiają się w maju. Początek jesieni to okres dojrzewania czerwonych jagód. To chyba jedna z najbardziej spektakularnych odmian berberysu.

Berberys Thunberg "Atropurpurea" (Atropurpurea)

Krzew gęsty, rozłożysty, dorastający do 1,5 m wysokości. Liście są gęste, zaokrąglone, o bogatym fioletowym kolorze. Kwiaty są jasnożółte i kwitną w maju. Dobrze nadaje się do formowania żywopłotów, ale wymaga regularnego przycinania.

Berberys Thunberg "Atropurpurea Nana" (Atropurpurea Nana)

Odmiana berberysu o gęstej, gęstej koronie, osiągająca wysokość 1 m. Ma fioletowe liście o delikatnym odcieniu, które jesienią stają się bardziej nasycone.

W maju krzew kwitnie obficie, a kwitnące kwiaty mają małe czerwone płatki i żółty środek. Jesienią pojawiają się ciemnofioletowe jagody.

Berberys Thunberg „Darts Red Lady” (Darts Red Lady)

Jest to niski, gęsty krzew, nie większy niż 0,8 metra wysokości. Błyszczące liście mogą zmieniać odcień w zależności od kąta patrzenia, w świetle słonecznym mogą wyglądać na ciemnofioletowe lub brązowe, a jesienią przybierają efektowny pomarańczowy kolor.

Ta odmiana berberysu kwitnie przez cały maj, krzew wyróżnia się żółtymi kwiatami z karminowym przejściem, wyróżniającymi się na tle ciemnych liści oraz wdzięcznymi jagodami.

Berberys Thunberg „Czerwona rakieta”

Krzew ma wydłużoną koronę, osiągającą wysokość 2 metrów, a jego liście mają fioletową barwę, dzięki czemu ten rodzaj berberysu nazwano „czerwoną rakietą”.

Co ciekawe, jesienią, kiedy kolor liści większości roślin zmienia się na żółty lub czerwony, liście Czerwonej Rakiety, wręcz przeciwnie, stają się zielone. Z wiekiem obwód krzewu może osiągnąć sześć metrów, co należy wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca do sadzenia. Gatunek ten kwitnie w maju, jesienią na krzaku tworzą się charakterystyczne czerwone jagody.

Berberys Thunberg „Złoty Horyzont”

Niski krzew dorastający do 0,7 m wysokości. Sadzi się ją zazwyczaj na pierwszym planie, ma matowe liście o chwytliwym złotozielonym kolorze. Jesienią przybiera jasnopomarańczowy odcień.

Kwiaty kremowożółte kwitną w maju. Jagody są czerwone i małe. Latem bogaty żółty krzew wygląda bardzo interesująco.

Berberys Thunberg „Maria” (Maria)

Ta niezwykła odmiana ma koronę w kształcie kolca, osiągającą półtora metra wysokości. Osobliwością tej odmiany jest to, że w ciągu sezonu liście krzewu stopniowo zmieniają kolor i stają się na przemian zielone, złote, różowawe, fioletowe i brązowe. Dzięki temu ogród za każdym razem wygląda na nowy.

Kwiaty o żółtych płatkach kwitną w maju, a jesienią tworzą się czerwone jagody.

Blask róży berberysowej Thunberg

Rozłożysty krzew charakteryzujący się niezwykłym fioletowo-różowym wybarwieniem liści. Na starych pędach mają fioletowawy kolor, a nowe przyrosty wyróżniają się srebrno-różowawymi żyłkami na liściach. Pęd ma bogaty czerwony kolor.

Kwitnie przez kilka tygodni, począwszy od końca maja.

Berberys Ottawa

Odmiana ta została sztucznie wyhodowana poprzez skrzyżowanie fioletowej formy berberysu pospolitego z berberysem Thunberg. Po raz pierwszy zademonstrowano to w Ottawie, stolicy Kanady. Wysoki krzew dorastający do 2-3 metrów wysokości. Kształt i wysokość korony różnią się w zależności od odmiany.

Doskonale nadaje się do formowania żywopłotów, dlatego zyskała popularność. Do jej innych zalet należy dobra mrozoodporność i szybki wzrost, rocznie może dorastać do 35 cm wysokości.

Berberys kulisty

Wysoki krzew występujący w naturalnym środowisku, osiągający wysokość 2,5 metra. Odmiana ta została sprowadzona z Azji do Europy. Różni się od innych odmian ciemnoniebieskim kolorem jagód z niebieskawym nalotem i mniej uderzającym kolorem liści, który ma szarawo-zielony odcień. Owoce tej odmiany berberysu mają dobry smak i nadają się do wykorzystania w kuchni.

Wadą jest niższa mrozoodporność w porównaniu do innych odmian z rodziny.

Zastosowanie berberysu w projektowaniu krajobrazu

To nie przypadek, że berberys zyskał miłość i uznanie ogrodników. Ogromna różnorodność kształtów i rozmiarów krzewu pozwala na wykorzystanie go w najróżniejszych kompozycjach, a jego piękna kolorystyka przyciąga uwagę. Różnorodność i bogactwo palety kolorów liści, piękne kwitnienie i jasne jagody sprawiają, że krzew ten jest niezbędnym elementem dekoracyjnym projektowanie krajobrazu.

Roślina ta niezmiennie budzi i podtrzymuje zainteresowanie nie tylko wśród niedoświadczonych ogrodników, ale także wśród doświadczonych projektantów krajobrazu. Bezpretensjonalność berberysu i jego piękno, które utrzymuje się przez cały sezon, zapewniają niesłabnącą popularność tej rośliny w architekturze krajobrazu.

Berberys dobrze dogaduje się z innymi roślinami, jednak przy wyborze miejsca do sadzenia należy przestrzegać szeregu warunków. Na przykład wiśnia, topola, czarny bez i orzech włoski mogą uwalniać substancje chemiczne, które negatywnie wpływają na wzrost berberysu, co może prowadzić do stopniowej śmierci rośliny.

Tworzenie żywopłotu

Krzewy wieloletnie posiadają na gałęziach mocne ciernie, co umożliwia wykorzystanie berberysu do formowania żywopłotów. Ze względu na gęstość rośliny ogrodzenie staje się prawie nieprzeniknione.

Zalety stosowania berberysu jako żywopłotu:

• Gęste liście starannie maskują ciernie, płot nie wygląda agresywnie.
• Takie ogrodzenie ma maksymalną nieprzejezdność spośród wszystkich rodzajów roślin, nie tylko ludzie, ale także zwierzęta nie są w stanie go pokonać.
• Żywopłot wygląda pięknie przez cały rok dzięki pięknemu kwitnieniu, bujnym, jasnym liściom i bogatemu kolorowi jagód.

Dzięki odmianom berberysu różniącym się wysokością, można go stosować na jednym terenie do różnych celów.Na przykład wysokie krzewy można sadzić, aby ukryć część terytorium przed wścibskimi oczami, odmiany średniej wysokości pozwalają na strefowanie terytorium, a odmiany nisko rosnące dobrze nadają się do tworzenia ścieżek, obramowania granic i klombów.

Sadzenie pasjansa

Sadzenie pasjansa, pasjans (od łac. samotnik — samotny) to metoda sadzenia roślin mająca na celu skupienie uwagi na określonym fragmencie kompozycji ogrodowej.

Dzięki tej metodzie na działce sadzi się pojedynczą roślinę lub izolowaną zwartą grupę nasadzeń. Ta sama metoda umożliwia wizualną ekspansję małych obszarów.

Dekorując tasiemca należy zachować proporcje 1:3 – wysokość rośliny powinna stanowić jedną trzecią szerokości i długości powierzchni.

Berberys doskonale maskuje nieestetyczne ściany, budynki gospodarcze i wszystko, co należy ukryć przed wzrokiem ciekawskich. Stosując się do opisanych powyżej zasad, z powodzeniem można skorygować symetrię działki z dysproporcjami geometrycznymi i pięknie ozdobić wejście na osiedle.

Dekoracja kwietników

Różnorodność kolorów, kształtów i rozmiarów krzewów berberysu otwiera szerokie pole do kreatywności i realizacji różnych pomysłów na projektowanie kwietników. Na przykład:

• berberys jest równie dobry, gdy przestrzeń jest ograniczona (jako pojedynczy akcent), jak i do zagospodarowania przestrzennego dużego obszaru (przy tworzeniu granic);
• w dwustronnych kwietnikach krzew doskonale tworzy wymaganą objętość i tworzy poziomy;
• odmiany nisko rosnące nadają się do tworzenia obwódek w dużych rabatach kwiatowych, a odmiany średnio rosnące doskonale nadają się do sadzenia pojedynczo;
• jeśli chcesz stworzyć przestrzeń, która przez długi czas pozostanie dekoracyjna, berberys doskonale spełni tę rolę, ponieważ jej liście zachowują nasycenie kolorów przez cały sezon;
• dobrze nadaje się na rabaty kwiatowe z przewagą wysokich gatunków roślin, można natomiast łączyć wysokie i niskie odmiany berberysu;
• Dzięki różnorodności odmian ilość możliwych kombinacji jest praktycznie nieograniczona, a berberys można łączyć z wieloma innymi roślinami.

Jak uprawiać berberys

Berberys można uprawiać przez cały rok. Istnieje kilka sposobów rozmnażania rośliny:

• Jesień jest dobra na dzielenie krzewów i zbieranie pędów do sadzenia na wiosnę. otwarta przestrzeń. Bardziej korzystne jest sadzenie ukorzenionych sadzonek jesienią, ponieważ zimą roślina ma czas na przygotowanie się do wzrostu i rozwoju na wiosnę.
• Wiosną, w kwietniu i maju, oprócz sadzenia sadzonek ukorzenionych przez zimę, można rozmnażać berberys poprzez podział krzewu.
• Lato jest dobre dla ozdoby z krzewów berberysu i sadzonki.

W tym przypadku najbardziej rozpowszechnione są wegetatywne metody rozmnażania, ponieważ są najprostsze i najskuteczniejsze. Ale dzielenie krzewu i sadzonki to nie jedyne metody rozmnażania. Możliwa jest także hodowla berberysu przy użyciu posiew. Procesu zapylania nie można kontrolować, więc wynik może być nietypowy. Z reguły rośliny uzyskane z nasion różnią się znacznie od roślin rodzicielskich kształtem krzewu, a także kolorem liści i kwiatów.

W porównaniu do innych roślin berberys dość łatwo rozmnaża się przez nasiona. Wystarczy wziąć pod uwagę kilka zasad:

1. Nasiona należy zbierać późną jesienią bezpośrednio z krzewu.
2. Po zbiorach należy je oczyścić z resztek miąższu jagód, wysuszyć i przechowywać do końca zimy.
3. W połowie lutego nasiona namoczyć w wodzie na dwa dni, przetrzymać przez 3 dni w zamkniętym pojemniku na zewnątrz, a jeśli zima jest ciepła, włożyć je do zamrażarki.
4. Następnie przechowuj nasiona w temperaturze pokojowej.
5. Posadź je w szklarni po tym, jak spęcznieją.

Uprawa i pielęgnacja

Jedną z zalet berberysu jest jego wyjątkowa bezpretensjonalność. Krzew ten ma bardzo niskie wymagania co do kwasowości gleby i jej struktury. Przed posadzeniem wystarczy dodać nawóz lub mieszankę składników odżywczych - a krzew będzie się świetnie czuł przez długi czas. Jedynym warunkiem, który należy przestrzegać, jest dobry drenaż gleby, ponieważ roślina nie toleruje nadmiaru wilgoci i szybko umiera, gdy woda się zatrzymuje.

Od drugiego roku po posadzeniu można zacząć dokarmiać krzaki, co sprzyja intensywniejszemu kwitnieniu i poprawia stan liści. Odchwaszczanie jest również korzystne dla berberysu.

Wniosek

Różnorodność odmian i spektakularny wygląd berberysu są tak dobre, że jego popularność nie maleje od wieków. Różnorodność możliwości jego zastosowania i możliwość tworzenia wielu kompozycji od dawna inspiruje hodowców do opracowywania nowych odmian, a projektantów do stosowania ich w architekturze krajobrazu. Dzięki temu berberys staje się coraz bardziej powszechny i ​​w dalszym ciągu zachwyca wszystkich ogrodników, którym nie jest on obojętny.