Zalety i wady pomidora Torbay: dlaczego warto spróbować go uprawiać

Holenderski pomidor Torbay nie tylko z powodzeniem zapuścił korzenie w rosyjskich łóżkach, ale także zachował wszystkie swoje cenne cechy. Różowe pomidory nie mają wysokiego poziomu owocowania, ale ta hybryda jest wyjątkiem. Ma wyższą wydajność niż wiele tradycyjnych czerwonych odmian.

Doskonały smak dojrzałych warzyw uzupełnia doskonała prezentacja, która pozwala przedsiębiorcom rozważyć uprawę w celach komercyjnych.

Charakterystyka i opis odmiany

Hybryda f1 została wprowadzona na rynek w Holandii w 2010 roku. Zarejestrowany w Rosji w 2012 roku. Cieszy się dużą popularnością wśród miłośników różowych pomidorów. Polecana do uprawy w gruncie i w warunkach szklarniowych.

Cechy charakterystyczne

Krzak wyznacznik, standard, wysokość zależy od warunków uprawy: na otwartym terenie nie przekracza 80 cm, w konstrukcjach chronionych krzew osiąga 1,5 m. Łodyga jest mocna, gałęzie rozprzestrzeniają się, liście są gęste.

Odniesienie! Termin „wyznacznik” pochodzi od słowa „determinacja”, które po łacinie oznacza ograniczenie. Oznacza to, że taka roślina ma ograniczony punkt wzrostu.

W połowie sezonu od momentu wysiewu nasion do pełnego dojrzewania mija 110-115 dni. W regionach o ciepłym klimacie owocowanie jest przedłużone i trwa do października.

Geny hybrydy charakteryzują się dużą odpornością na groźne choroby z rodziny psiankowatych, takie jak: werticillium, fusarium. Hybryda jest praktycznie odporna na końcówki kwiatów i zgniliznę korzeni.

Wydajność jest wysoka, z 1 sadzonki zbiera się do 6 kg owoców, pod warunkiem posadzenia czterech roślin na 1 metr kwadratowy. M.

Uprawa wymaga obowiązkowego podwiązki nawet na otwartym terenie, pomimo niskiego wzrostu i mocnej łodygi. Dojrzałe pomidory są dość ciężkie i swoim ciężarem mogą łamać gałęzie. Oprócz obowiązkowej podwiązki pomidor potrzebuje regularności pasierb.

Charakterystyka owoców

Średnia waga 175-210 g, kształt okrągły, lekko spłaszczony u góry, kolor różowy. Smak wyśmienity, słodki z lekką kwaskowatością, miąższ soczysty, skórka mocna, odporna na obróbkę cieplną. Jest 4-5 komór nasiennych, kilka nasion.

Przeznaczenie w gotowaniu jest uniwersalne: nadaje się do spożycia na świeżo, do konserw z całych owoców i do przetwarzania. Dzięki trwałej skórce dojrzałe warzywa wytrzymują długotrwałe przechowywanie i transport, doskonale zachowując swój wygląd.

Na zdjęciu pomidory Torbay f1:

Jak uprawiać sadzonki

Wysiew nasion do sadzonek rozpoczyna się 2 miesiące przed przesadzeniem do ziemi. Termin to koniec lutego lub początek marca. Ostateczny termin zostanie określony na podstawie cech klimatycznych regionu.

Przygotowanie nasion

Materiał do sadzenia układa się na stole i dokładnie sprawdza pod kątem widocznych wad. Ziarno nadające się do siewu musi być jasne, bez widocznych uszkodzeń i zniekształceń. Następnie posiew zanurzony w roztworze soli fizjologicznej w celu sprawdzenia, czy jest pusty. Te, które wypłyną na powierzchnię, są wyrzucane.

Odniesienie! Roztwór soli przygotowuje się przez rozpuszczenie 1 łyżeczki. sól w szklance wody.

Następnie pozostałe ziarna dezynfekuje się w słabym roztworze nadmanganianu potasu przez 20 minut i przemywa bieżącą wodą.

Aby poprawić kiełkowanie, nasiona kiełkuje się na wilgotnej gazie przez 2-3 dni w temperaturze 24° C. Po wyschnięciu gazy zwilża się ją ciepłą wodą. Gdy tylko pojawią się pierwsze kiełki, nasiona są gotowe do siewu.

Odniesienie! Ponieważ Torbay jest hybrydą, materiał siewny będzie musiał być kupowany co roku.

Pojemnik i ziemia

Glebę przygotowuje się z gleby darniowej, torfu i próchnicy, dokładnie mieszając wszystkie składniki. Do powstałej mieszaniny dodaje się trochę popiołu lub umytego piasku rzecznego, aby uzyskać lekkość. Gleba, podobnie jak materiał siewny, podlega obowiązkowej dezynfekcji w celu zniszczenia flory chorobotwórczej. Aby to zrobić, zalej go gorącym roztworem nadmanganianu potasu lub gotuj na parze w piekarniku przez 10 minut.

Odniesienie! Dezynfekcja gleby jest niezbędnym środkiem zapobiegania chorobom.

Następnie ziemię wlewa się do przygotowanych pojemników do sadzenia. Można sadzić w zwykłej drewnianej skrzynce lub w osobnych pojemnikach, na przykład w papierowych plastrach miodu, plastikowych kubkach, doniczkach torfowych. Na dnie pojemników do sadzenia wykonuje się małe otwory, aby nadmiar wilgoci nie ulegał stagnacji.

Siew

Nasiona wysiewamy na głębokość 1,5-2 cm, posypujemy ziemią, wyrównujemy i lekko zwilżamy butelką ze spryskiwaczem ciepłą, osiadłą wodą. Zasiane pojemniki przykrywa się folią w celu uzyskania efektu cieplarnianego i pozostawia w ciepłym pomieszczeniu o temperaturze co najmniej 25° C.

Przed wschodem film jest okresowo usuwany i wentylowany przez 15 minut.

Uprawa i pielęgnacja

Przy pierwszych pędach folię usuwa się, a pojemniki przenosi się do dobrze oświetlonego miejsca na parapecie. W tym momencie ważne jest, aby sadzonki nie były narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, w przeciwnym razie kiełki ulegną poważnym poparzeniom.Kiedy dzień jest krótszy niż 14 godzin, nasadzenia są oświetlane świetlówkami.

Gdy wyschnie, zwilż górną warstwę gleby. Podlewaj ciepłą, osiadłą wodą z płytkiej konewki. Po podlaniu gleba jest powierzchownie poluzowana, nie dotykając młodych korzeni. Nie podlewaj sadzonek, w przeciwnym razie system korzeniowy może gnić.

Po pojawieniu się dwóch prawdziwych liści sadzonki sadzi się, sadzi w osobnych pojemnikach. Jeśli sadzonki pozostawione we wspólnym pudełku, następnie odległość między krzakami zwiększa się do 10 cm.

W okresie sadzonek przeprowadza się co najmniej trzy nawozy płynnymi nawozami specjalnie dla sadzonek. Nawozy stosuje się wraz z podlewaniem, po czym gleba jest spulchniana w celu lepszego wchłaniania nawozów.

Na 2 tygodnie przed sadzeniem do gruntu sadzonki zaczynają twardnieć, aby zwiększyć odporność roślin i szybko przystosować je do warunków zewnętrznych. Zabieg polega na przebywaniu na zewnątrz przez 1 godzinę. Stopniowo czas ten wydłuża się do 14 godzin, jednocześnie obniżając nocną temperaturę w pomieszczeniu, w którym sadzonki są doprowadzane do 13°C.

Odniesienie! Zrywanie sprzyja lepszemu rozwojowi systemu korzeniowego. Procedura polega na odcięciu głównego korzenia o jedną trzecią.

Jak uprawiać pomidory

Po 2 miesiącach sadzonki są gotowe do przesadzenia do gruntu. Do tego czasu krzewy mają co najmniej pięć prawdziwych liści i w pełni ukształtowany system korzeniowy.

Lądowanie

Glebę pod pomidory przygotowuje się jesienią, wykopuje i miesza z humusem. Wiosną gleba jest ponownie wykopywana, usuwając wszystkie chwasty z korzeniami. Lepiej wybrać łóżka dla pomidorów po słonecznej stronie, chronione przed przeciągami.

Wzór sadzenia: Odległość między sadzonkami wynosi 40 cm, między rzędami pozostaje 65. Za 1 mkw. m miejsce nie więcej niż 4 sadzonki.W płytkich studniach dodaj na dno nie więcej niż 10 g superfosfatu i zalej wodą. Lepiej sadzić w pochmurny dzień lub po zachodzie słońca.

Dalsza pielęgnacja pomidora Torbay F1

Regularne podlewanie jest ustalane, gdy młode krzewy dostosowują się do warunków ulicznych. Podlewaj nie więcej niż 2 razy w tygodniu ciepłą, osiadłą wodą u nasady rośliny. Kultura dobrze reaguje na nawadnianie kroplowe. Po każdym podlewaniu gleba jest spulchniana i pagórkowata, usuwając chwasty z korzeniami.

Odniesienie! Spulchnienie gleby sprzyja lepszemu wnikaniu tlenu potrzebnego młodym korzeniom.

Aby łóżka były dłużej wilgotne, ściółkuje się je słomą lub torfem. Ściółka z chwastów, które później gniją, dostarcza niezbędnych składników odżywczych.

Pomidor uwielbia niezbędne nawożenie w postaci nawozów potasowych i fosforowych tylko w początkowej fazie, przed utworzeniem jajników. W przyszłości dorosłe rośliny będą regularnie karmione materią organiczną, raz na 2 tygodnie. Jako materię organiczną odpowiedni jest napar dziewanny lub ptasie odchody w stosunku 1:15.

Uwaga! Pomidorów nie nawozi się świeżym obornikiem, ponieważ po takim nawożeniu na krzakach wyrasta zielona masa, a nie jajniki.

Cechy opieki i możliwe trudności

Podczas przesadzania obok każdego krzaka instaluje się drewnianą lub metalową podporę w celu podwiązania roślin. Gałęzie nie są w stanie utrzymać ciężaru dojrzałych, ciężkich owoców, są również przymocowane do podpory. Najlepszą opcją mocowania jest przywiązanie go do kraty za pomocą taśm z miękkiej tkaniny. Aby to zrobić, wbij dwa kołki z różnych stron łóżka i rozciągnij i zabezpiecz drut między nimi.

Aby uzyskać największy zwrot ilościowy, ważne jest tworzenie krzewów. Roślina rośnie w 1 lub 2 łodygach.Owoce uformowane w 1 łodygę są większe i szybciej dojrzewają, ale takie krzewy są znacznie wyższe niż w przypadku uformowania w krzak z 2 łodygami. Wszystkie inne nadmiarowe pędy są usuwane (pasierbowie), aby korzystne substancje były wydawane na rozwój owoców, a nie na wzrost niepotrzebnych gałęzi.

Odniesienie! Procedurę szczypania przeprowadza się rano, aby rany miały czas się zagoić do wieczora. Ta metoda zmniejsza ryzyko infekcji.

Choroby i szkodniki

Geny hybrydy zawierają wysoką odporność na główne choroby rodziny psiankowatych. Kultura jest odporna na choroby takie jak verticillium, fusarium, zgnilizna korony i korzeni. Istnieje jednak ryzyko wystąpienia czarnej nóżki. Jest to choroba grzybicza, którą trudno wyleczyć. Środki zapobiegawcze odgrywają tutaj ogromną rolę. Zarodniki grzybów rozprzestrzeniają się w wysokiej wilgotności i wysokich temperaturach. Monitoruj stan łóżek.

Jeśli pomidor zostanie posadzony w szklarni, nie zapomnij regularnie wietrzyć pomieszczeń, aby zniszczyć patogenne środowisko. Napływ świeżego powietrza jest szkodliwy dla wielu patogenów. Jeśli grzyb zaatakuje, dotknięte krzewy zostaną zniszczone, a gleba traktowana środkami grzybobójczymi.

Najbardziej niebezpiecznymi szkodnikami pomidorów są mączlik, mszyca i stonka ziemniaczana. Roztwór mydła stosowany do leczenia łodyg i liści roślin pomaga pozbyć się mączlików i mszyc. Stonka ziemniaczana zbierana jest ręcznie, dokładnie sprawdzając krzaki. Jeśli chrząszczy jest za dużo, leczy się je lekiem „Prestige”.

Ważny! Gleby nie należy nadmiernie nawilżać, ponieważ powoduje to choroby grzybowe i bakteryjne. Ale wysychanie gleby jest również niedopuszczalne.

Niuanse uprawy na otwartym terenie i w szklarni

Uprawy uprawia się zarówno w warunkach szklarniowych, jak i na otwartych grządkach. Po posadzeniu w szklarni wysokość roślin może osiągnąć 2 m, dlatego roślinę należy uszczypnąć, aby ograniczyć wzrost.

Najwyższe wskaźniki owocowania obserwuje się na niezabezpieczonej glebie na południu. W regionach o klimacie umiarkowanym zaleca się przykrywanie folią w celu utrzymania wysokich plonów. W regionach północnych rośliny uprawia się w ogrzewanych szklarniach. Metody uprawy nie wpływają na smak owoców, warzywa zawsze mają doskonały smak.

Podczas formowania krzewu z 2 łodygami owoce są mniejsze i dojrzewają dłużej. Im więcej łodyg pozostało, tym dłuższe owocowanie.

Zbiór i zastosowanie

Dojrzewanie pomidorów jest jednolite, co jest wygodne do zbioru masowego. Zbieranie dojrzałych warzyw z przywiązanych gałęzi jest łatwe. Owocowanie jest długotrwałe, w regionach południowych trwa do października. Jeśli przymrozki wystąpią przed dojrzewaniem warzyw, nie jest to wielkim problemem, pomidory są w stanie same nabrać koloru w temperaturze pokojowej, nie tracąc przy tym smaku.

Cel gotowania jest uniwersalny: do świeżych sałatek, różnorodnych przystawek, dań gorących i warzywnych. Dzięki trwałej skórce można je stosować do konserw z całych owoców, marynat i marynat.

Ponadto pomidory nie tracą smaku w produktach pomidorowych. Aby uzyskać bardziej nasycony kolor, różowe pomidory miesza się z czerwonymi.

Dojrzałe warzywa podlegają długotrwałemu przechowywaniu i wytrzymują długotrwały transport, doskonale zachowując swój wygląd. Ze względu na te czynniki przedsiębiorcy rozważają hybrydę do celów komercyjnych.

Zalety i wady

Zacznijmy recenzję tej sekcji od pozytywnych cech:

• wysoki wskaźnik owocowania;
• odporność na niebezpieczne choroby;
• wskaźnik przeżycia we wszystkich regionach;
• prosta technologia rolnicza;
• doskonały smak owoców;
• polubowne dojrzewanie;
• wszechstronność w gotowaniu;
• długotrwałe przechowywanie;
• długi transport;
• Możliwość hodowli na sprzedaż.

Negatywne cechy obejmują:

• obowiązkowy podwiązka;
• regularne pasierbowanie;
• zależność plonu od formacji roślinnej;
• regularne karmienie;
• niemożność samodzielnego przygotowania nasion.

Recenzje rolników

Kultura holenderska jest kochana przez wielu rosyjskich ogrodników. Oto kilka opinii.

Anna, Omsk: „Sadzę hybrydę w szklarni. Po uformowaniu w 1 łodygę wysokość roślin wynosi 2 m. Wszystkie gałęzie są usiane pomidorami. Warzywa są bardzo smaczne i nadają się do dowolnego sposobu przetwarzania. Torbay to mój ulubiony rodzaj pomidora.

Siergiej, obwód rostowski: „Od dawna interesuję się kulturą holenderską. Ale ta hybryda przekroczyła wszelkie moje oczekiwania. Wyznaczył dla niego całą szklarnię. Sama uprawiam sadzonki z zakupionych nasion. W sezonie zbieram trzy fale żniw. Uważam, że wiadro pomidorów na sadzonkę to norma.”

Wniosek

Wszystkie regiony znają hybrydę pomidorów Torbay. Niewiele pomidorów o różowych owocach może pochwalić się wysokim wskaźnikiem owocowania. Wyjątkiem jest hybryda holenderska, dla której zyskała powszechny szacunek. Ponadto kultura charakteryzuje się odpornością na większość chorób i dobrą przeżywalnością we wszystkich warunkach klimatycznych.

Jeśli będziesz przestrzegać podstawowych zasad płodozmianu i praktyk agrotechnicznych, zachwyci Cię doskonałymi warzywami aż do mrozów.