Bezpretensjonalny pomidor „Marusya” o doskonałym smaku: sami go uprawiamy i cieszymy się zbiorami

Przedstawiamy Państwu odmianę pomidorów o oryginalnej rosyjskiej nazwie Marusya. Kultura jest bezpretensjonalna w opiece - nawet leniwa osoba dostanie przyzwoite zbiory. Jednak najważniejszą zaletą są niezwykłe owoce w postaci kremu. Są nie tylko uniwersalne w gotowaniu, ale także zdobyły prymat na rynkach sprzedaży. Dojrzałe pomidory są również bogate w błonnik, witaminę C oraz wiele mikro- i makroelementów, które pomagają poprawić motorykę jelit.

Charakterystyka i opis odmiany

Odmiana pomidora Marusya została wyhodowana przez hodowców rosyjskich i wpisana do rejestru państwowego w 2007 roku. Polecana do uprawy w gruncie i w konstrukcjach zamkniętych. Łatwo toleruje brak wilgoci i ciepła.

Cechy charakterystyczne

Typ wyznacznik, standardowy, kompaktowy, wysokość 50-75 cm Liście są gęste, liście są jasnozielone. Odmiana wyróżnia się zdolnością do zawiązywania owoców nawet w najbardziej niesprzyjających warunkach, takich jak gwałtowny spadek temperatury czy susza.

Odniesienie! U określonych roślin wzrost zatrzymuje się po utworzeniu głównej łodygi.

Wydajność jest wysoka, od 1 mkw. m zbiorów 6-7,5 kg, pod warunkiem posadzenia 4-5 sadzonek na 1 m2. M.

Odmiana średnio wczesna, od momentu wysiewu nasion do pełnego dojrzewania mija 105 - 110 dni.

Jest wysoce odporna na groźne choroby, takie jak werticilioza i fusarium. Odporność na zarazę jest średnia.

Uprawa wymaga obowiązkowego uszczypnięcia, ponieważ ta procedura wpływa na ilościowy wskaźnik owocowania. Przy umiarkowanym i systematycznym usuwaniu pasierbów możliwe jest zwiększenie plonów do maksymalnego poziomu.

Charakterystyka owoców

Średnia waga 80-100 g, kształt wydłużony, przypominający krem, kolor jaskrawoczerwony. Pęczek dojrzałych pomidorów przypomina dużą kiść winogron. Smak jest doskonały, słodki z ledwo wyczuwalną kwaskowatością, charakterystyczną dla pomidorów. Są 2-3 komory nasienne, dużo nasion. Skórka jest gęsta, ale nie gruba, ale mimo to doskonale chroni dojrzałe warzywa przed pękaniem.

Przeznaczenie jest uniwersalne: spożywane na świeżo do przygotowania różnorodnych potraw oraz do przetworów zimowych. Warzywa są przetwarzane na produkty pomidorowe do przygotowania soków, past, keczupów i adjiki.

Dojrzałe warzywa zachowują swój wygląd podczas długotrwałego przechowywania i wytrzymują transport na różne odległości. Odmianę tę często można spotkać w sprzedaży nie tylko na rynku, ale także w dużych sieciach handlowych.

Na zdjęciu pomidory Marusya.

Jak uprawiać sadzonki

Wysiew nasion do sadzonek rozpoczyna się 60-65 dni przed sadzeniem w ziemi. Termin siewu zależy od późniejszych warunków uprawy. Pomidory sadzi się w szklarni 2 tygodnie wcześniej niż w otwartych łóżkach.

Przygotowanie nasion

Przed wysiewem ziarna należy przygotować je do dalszego wzrostu. Żywe okazy są najpierw wybierane poprzez dokładną kontrolę pod kątem uszkodzeń. Następnie zanurza się je w roztworze soli na 10 minut, sprawdzając w ten sposób, czy są puste w środku, czy nie.

Te, które wypływają na powierzchnię, nie nadają się do lądowania. Po wybraniu żywotnych nasion dezynfekuje się je fioletowym roztworem nadmanganianu potasu.

W tym celu ziarna umieszcza się w torebce z gazy i zanurza w szklance z nadmanganianem potasu na 20 minut. Po dezynfekcji nasiona przemywa się bieżącą wodą i suszy.

Aby poprawić kiełkowanie, ziarna moczy się w stymulatorze wzrostu przez 10-12 godzin. Spęczniałe nasiona można wysiać w ziemię.

Odniesienie! Sok z aloesu stosowany jest jako stymulator wzrostu. Nie tylko poprawia kiełkowanie, ale także chroni nasiona przed infekcjami grzybiczymi.

Pojemnik i ziemia

Glebę przygotowuje się z gleby ogrodowej, kompostu i piasku rzecznego w stosunku 2:2:1, dokładnie mieszając wszystkie składniki. Przygotowaną mieszaninę do dezynfekcji wylewa się gorącym roztworem nadmanganianu potasu lub gotuje na parze w piekarniku przez 15 minut w temperaturze 60 stopni.

Schłodzoną glebę układa się w pojemnikach do sadzenia, wypełniając je do połowy. Następnie, w miarę wzrostu sadzonek, do pojemnika dodaje się pozostałą glebę, zapewniając w ten sposób dodatkowe składniki odżywcze.

Odniesienie! Zamiast piasku rzecznego do gleby dodaje się włókna kokosowe, które podobnie jak piasek działają jako środek spulchniający.

Wysiewaj nasiona we wspólnym drewnianym pudełku lub w pojedynczych pojemnikach, na przykład plastikowych i torfowych kubkach. O wiele wygodniej jest sadzić w osobnym pojemniku, ponieważ w przyszłości można uniknąć wielu trudności pielęgnacyjnych.

Siew

Materiał do sadzenia umieszcza się w rowkach o głębokości 2 cm i w odległości 3 cm od siebie. Posyp ziemię, wyrównaj i lekko zwilż ciepłą, osiadłą wodą za pomocą butelki ze spryskiwaczem.

Ważny! Jeśli ziarna zostaną wysiane płytko, wykiełkują wraz z łupinką, co w konsekwencji spowoduje wolniejszy wzrost.

Zasiane pojemniki przykrywa się folią, aby uzyskać efekt cieplarniany i pozostawia w jasnym i ciepłym pomieszczeniu w temperaturze 24-26 stopni. Jeśli temperatura w pomieszczeniu jest niższa niż +16, nie będzie sadzonek: nasiona znikną w ziemi.

Dalsza pielęgnacja sadzonek

Kiedy pojawiają się pędy, folię usuwa się, a pojemniki przenosi się w bardziej oświetlone miejsce, na parapet. Długość dnia powinna wynosić co najmniej 13 godzin. Jeśli brakuje naturalnego światła, dodaj świetlówki.

W tym momencie należy kontrolować stan gleby, zapobiegając jej wysychaniu. Młode korzenie są tak słabe, że brak wilgoci zniszczy sadzonki. Podlewaj umiarkowanie, bez zalewania pędów, ciepłą, osiadłą wodą wzdłuż krawędzi szkółki, używając płytkiej konewki. Po podlaniu glebę powierzchownie rozluźnia się drewnianym kijem lub zwykłym widelcem.

Kiedy pojawią się 2 prawdziwe liście, sadzonki są zbierane i umieszczane w oddzielnych pojemnikach. Procedura zbioru polega na usunięciu głównego korzenia o jedną trzecią. Zrywanie pomaga wzmocnić system korzeniowy i odbudować korzenie boczne. Podczas tej procedury pozostawiam silniejsze rośliny, a słabsze są usuwane.

Odniesienie! Uprawa sadzonek w pojedynczych pojemnikach eliminuje zrywanie.

2 tygodnie przed sadzeniem sadzonki zaczynają twardnieć. Ta procedura jest obowiązkowa w przypadku pomidorów. W przeciwnym razie wzrost na otwartym terenie nie zajmie dużo czasu. W celu utwardzenia sadzonki wyjmuje się na zewnątrz na 1 godzinę w ciągu dnia w temperaturze co najmniej 16-17 stopni, stopniowo zwiększając czas przebywania na zewnątrz do 12 godzin. Jednocześnie temperatura w nocy w pomieszczeniu spada do 13-12 stopni.

Na tydzień przed przesadzeniem sadzonki karmi się kompletnym złożonym nawozem, który zawiera potas i fosfor dla lepszego rozwoju, ponieważ w okresie sadzonek krzewy nie wykazują aktywnego wzrostu.

Jak uprawiać pomidory

Po 2 miesiącach w domu sadzonki są gotowe do sadzenia w ziemi. W momencie przesadzania krzewy mają co najmniej 6-7 prawdziwych liści, mocną łodygę i rozwinięty system korzeniowy.

Lądowanie

Glebę przygotowuje się 10 dni przed przesadzeniem. Wykopują, rozluźniają i dodają wiadro kompostu i 1 szklankę popiołu drzewnego na 1 metr kwadratowy. M.

Sadzonki sadzi się w płytkich dołach rano lub wieczorem. Schemat sadzenia: 40 cm – odległość między sadzonkami, 60 cm – między rzędami. Za 1 mkw. m miejsce 5 – 6 roślin. Jeśli grządka znajduje się w bardzo nasłonecznionym miejscu, sadzonki przez kilka pierwszych dni będą zacienione. Dzięki temu będą rosły szybciej i nie spalą się.

Dalsza pielęgnacja pomidora Marusya

Regularne podlewanie ustala się, gdy sadzonki dostosowują się do nowych warunków. Podlewaj raz w tygodniu pod korzeń ciepłą, osiadłą wodą. Ponieważ kultura jest podatna zaraza późna, dodaj do nawadniania środek grzybobójczy „Fitosporin” (1 łyżka stołowa na 10 litrów wody). Lek dodatkowo chroni młode rośliny przed zarodnikami grzybów.

Po podlaniu gleba jest poluzowana, usuwając chwasty z korzeniami. Aby zatrzymać wilgoć w łóżkach, ściółkuje się je torfem lub słomą. Dopóki rośliny nie staną się silniejsze, ważne jest, aby nie zalewać gleby, ponieważ podlewanie negatywnie wpłynie na system korzeniowy i istnieje ryzyko rozwoju chorób. Nie zapominaj, że pomidory bardzo dobrze znoszą suszę, znacznie lepiej niż wysoka wilgotność.

2 tygodnie po przesadzeniu sadzonki karmi się nawozem zawierającym głównie potas i fosfor.To karmienie odbywa się raz na 2 tygodnie. Na 2 tygodnie przed rozpoczęciem owocowania rośliny karmi się materią organiczną, na przykład ptasimi odchodami w stosunku 1:15.

Cechy opieki i możliwe trudności

Pasierbowie uprawa jest obowiązkowa: rozwój niepotrzebnych pędów grozi zmniejszeniem plonów. Wszystkie pasierby są usuwane pod pierwszym pędzlem kwiatowym. Jeśli korona pomidora jest gruba i bujna, przerzedź ją. Procedurę szczypania przeprowadza się rano, traktując miejsca cięcia słabym roztworem nadmanganianu potasu, aby zapobiec infekcji.

Pomimo niewielkiego wzrostu krzewy wymagają terminowości podwiązka. Owoce dojrzewają w całych gronach, jak kiście winogron, a krzewy nie są w stanie utrzymać ciężaru dojrzałych owoców.

Obok każdej rośliny instaluje się drewnianą lub metalową podporę, do której przymocowana jest łodyga i gałęzie owocujące. Inną opcją mocowania jest podwiązka na kratce. Podpory instaluje się po różnych stronach łóżek, a pomiędzy nimi przeciąga się drut. Gałęzie pomidorów są przywiązane do poziomo rozciągniętego drutu za pomocą miękkich wstążek z tkaniny.

Choroby i szkodniki

Roślina uprawna charakteryzuje się zwiększoną odpornością na więdnięcie liści Verticillium i Fusarium, ale nie jest w stanie samodzielnie przeciwstawić się zarazie późnej. Dlatego początkowo konieczne jest podjęcie działań zapobiegawczych, aby zapobiec rozwojowi infekcji grzybiczej.

Zapobieganie obejmuje:

• monitorowanie poziomu wilgoci w glebie: nie zapominaj, że pomidory nie tolerują podlewania;
• regularne rozluźnienie;
• systematyczna wentylacja obiektów zamkniętych;
• usuwanie dolnych liści;
• opryskiwanie „Fitosporyną” raz na 2 tygodnie;
• traktowanie ziemi siarczanem miedzi.

W przypadku porażenia przez grzyby rośliny traktuje się preparatem „Hom” zawierającym tlenochlorek miedzi. Roztwór przygotowuje się poprzez rozpuszczenie 40 g leku w 10 litrach wody.

Ważny! Zaraza późna może zniszczyć do 75% plonów.

Do zwalczania stonki ziemniaczanej stosuje się produkt „Prestige”. Po zastosowaniu środka owadobójczego rośliny należy dokładnie sprawdzić pod kątem obecności pozostałych szkodników. Chrząszcz i jego larwy zbierane są ręcznie.

Aby zapobiec ślimakom, łodygi krzaków traktuje się roztworem mydła. Roztwór przygotowuje się z 1 sztuki mydła do prania rozpuszczonego w 1 wiadrze wody.

Pomidory chronią przed latającymi szkodnikami dzięki posadzeniu w pobliżu silnie pachnących roślin.

Niuanse hodowli na otwartym terenie i w szklarni

W szklarni wzrost roślin przewyższa te posadzone na zewnątrz i osiąga do 1 m. Krzew rośnie sam, nie ma potrzeby uszczypywania wierzchołka.

Odniesienie! Dobiega końca - to znaczy kończy się w pędzlu kwiatowym i przestaje rosnąć.

Nie ma potrzeby podbijania pomidora, łodyga stanie się mocniejsza, ale okres owocowania będzie opóźniony.

Ta odmiana pomidora jest tak zdolna przystosować się do niesprzyjających warunków, że jest w stanie przetrwać nawet bez podlewania, nawożenia i uszczypywania. Jednak ilościowy wskaźnik owocowania zostanie znacznie zmniejszony w porównaniu z korzystnymi warunkami.

Z obfitością podlewanie Owoce pomidora po dojrzeniu pękają i nabierają wodnistego smaku. Ponadto nadmiar wilgoci wywołuje wiele chorób.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór rozpoczyna się w lipcu. Warzywa dojrzewają razem, w całych gronach, dzięki czemu są łatwe w zbiorze.

Zastosowanie pomidorów jest uniwersalne. Świetnie nadają się do przygotowywania świeżych dań, różnorodnych przekąsek, pizzy i kanapek.Marusya uważana jest za doskonałą odmianę do kiszenia. Małe pomidory wykorzystuje się także do konserw i marynat z całych owoców.

Dojrzałe pomidory są przetwarzane w celu dalszego przygotowania ketchupu, soków, adjiki i makaronu.

Gatunek wyróżnia się długotrwałym przechowywaniem bez utraty prezentacji i wytrzymuje transport na dowolną odległość. Przedsiębiorcy chętnie hodują tę odmianę na sprzedaż, ponieważ na rynkach zbytu obserwuje się zwiększone zapotrzebowanie na pomidory.

Zalety i wady

Pozytywne cechy pomidora obejmują:

• łatwość opieki;
• zdolność do zawiązywania owoców w niesprzyjających warunkach;
• przystosowanie się do każdego klimatu;
• wysoka wydajność;
• odporność na niektóre choroby;
• doskonały smak owoców;
• uniwersalny cel;
• możliwość hodowli na sprzedaż;
• wysoki popyt na dojrzałe warzywa;
• długotrwałe przechowywanie;
• długie transporty.

Wadami tego gatunku są konieczność podwiązki i umiarkowane szczypanie. Ale te procedury są dość proste i nie zajmują dużo czasu.

Recenzje rolników

Informacje zwrotne na temat kultury są wymowne i przekonujące. Pomidor jest lubiany ze względu na łatwość pielęgnacji i bardzo przyzwoite plony. Ponadto wielu ogrodników jest zadowolonych z możliwości samodzielnego zbierania nasion. Oto opinie ogrodników:

Natalia, Syzran: „Sadzę odmianę Marusya w otwartych łóżkach. Nie podlewam go często, ale zawsze jest dużo owoców. Bardzo mi smakuje, słodko-kwaśny. Lubię je piec z jajecznicą i wykorzystywać do zimowych przetworów. Pikle są po prostu doskonałe.”

Michaił, Niżny Nowogród: „Doskonała odmiana do uprawy na otwartym terenie. Pomidory są pyszne, piękne i kremowe. Zawsze jest dużo jajników. Krzewy nie są wysokie i zwykle na nic nie choruję.Ale regularnie prowadzę profilaktykę przeciwko zarazie. Owocowanie jest obfite, nawet pomimo gorącego lata.

Wniosek

Pomidor Marusya to doskonała opcja dla ogrodników, którzy nie chcą poświęcać dużo czasu swoim domkom letniskowym. Pomimo krótkiego istnienia w świecie roślinnym udało mu się zdobyć wiodącą pozycję jako gatunek amatorski i przemysłowy.

W gotowaniu jest stosowany tak szeroko, jak pozwala na to wyobraźnia. Ponadto kultura charakteryzuje się odpornością na choroby, wysokim współczynnikiem owocowania i zdolnością do przystosowania się do każdych, nawet najbardziej niesprzyjających warunków. A pyszne zdjęcia pomidorów śliwkowych sprawiają, że chcesz je zobaczyć na swoim stole.