Egzotyczna odmiana pomidorów dla prawdziwych smakoszy – Pomidory pieprzowe do sałatek i konserw

W ostatnich latach utarty wizerunek pomidorów ulega zmianie, przybierając dziwaczne formy. Różnorodność odmian osiąga fantastyczny poziom, choć dwie dekady temu wydawało się to zupełnie niemożliwe. Kolorystyka i niepowtarzalny wygląd sprawiają, że zwykły pomidor staje się egzotycznym warzywem. Wyobraź sobie, że duża, wydłużona czerwona papryka w rzeczywistości okazuje się pomidorem! Albo wygląda jak mała czarna kiść winogron, ale smakuje jak pomidor wiśniowy!

Zapraszamy zatem miłośników egzotyki do zapoznania się z wyjątkową odmianą - pomidorem pieprzowym.

Charakterystyka i opis odmiany

W 2001 roku pomidor został wpisany do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych. Istnieje kilka odmian pomidorów pieprzowych, które różnią się nie tylko kolorem i wyglądem, ale także warunkami uprawy.

Pomidory pieprzowe - odmiana odmianowa

Różnorodność kolorów odmian papryki pozwala uprawiać w rabatach nie tylko czerwone, ale także żółte, różowe i pomarańczowe pomidory.

Różowy

Należy do dzieła hodowców z Nowosybirska. Odmiana stosunkowo nowa, ma zaledwie 4 lata. Różni się zwartością krzaków, należy do typu wyznacznikowego.

Pomimo niewielkiego wzrostu, ilościowy wskaźnik owocowania sięga 10-13 kg na 1 m2. M. Owoce są duże, średnia waga jednego 150-250 g. Kolor jest głęboko szkarłatny, przyjemny, a doskonały cukrowy smak z powodzeniem może konkurować z każdym słodkim owocem.Gatunek wcześnie dojrzewający, zbiór owoców rozpoczyna się 100 dni po posadzeniu.

Pomarańczowy

Odmiana pojawiła się dzięki staraniom hodowców firmy rolniczej Agros. Typ jest nieokreślony i wymaga obowiązkowego podwiązywania i regularnego uszczypywania. Główną różnicą jest zdolność sadzonek do nieprzerwania wzrostu i rozwoju w warunkach słabego oświetlenia.

Średnia masa warzyw wynosi 130-170 g, smak jest doskonały, słodki. Gatunek jest w połowie sezonu, ale z wysokim współczynnikiem owocowania, od 1 m2. m zbiorów 8-9 kg. Rośliny dobrze przystosowują się do niesprzyjających warunków, dlatego uprawia się je na świeżym powietrzu w regionach o klimacie umiarkowanym.

Żółty

Autorką i pomysłodawcą odmiany jest Lyubov Anatolyevna Myazina, która ma na swoim koncie znaczną liczbę upraw pomidorów.

Typ jest nieokreślony, w połowie sezonu. Charakteryzuje się silną odpornością na poważne choroby i zwiększoną odpornością na ciepło. Owoce są małe, do 80 g, o jasnożółtej barwie przypominającej odbicie promienia słońca. Smak jest doskonały, słodki, ale nie będziesz w stanie zebrać dużo warzyw: na 1 m2. m powstaje nie więcej niż 3-4 kg.

Oprócz wymienionych istnieje kilka innych podobnych odmian - Mocny w kształcie pieprzu, gigantyczny, szkarłatny i czerwony.

Cechy charakterystyczne

Rodzaj głównej odmiany W kształcie pieprzu nieokreślone pomidory, wysokość krzewu - 1,5-2 m. Liście są mocne, liście są duże. Pierwszy pędzel umieszcza się nad 6-tym liściem, kolejne co 3 liście. Każde grono rodzi do 6 owoców.

Czas dojrzewania jest średni, od momentu siewu do pełnego dojrzewania trwa 110-120 dni. Owocowanie wydłużone, trwające do końca października. Polecana do uprawy w gruncie i w warunkach szklarniowych.

Produktywność jest wysoka, od 1 mkw.m zbiorów 6-8 kg, pod warunkiem sadzenia 3-4 sadzonek na 1 m2. M.

Kultura jest odporna na niebezpieczne choroby rodziny psiankowatych.

Typ nieokreślony oznacza nieograniczony wzrost pędu głównego, co powoduje, że rośliny wymagają palikowania i regularnego uszczypywania. Aby oznaczyć punkt wzrostu, uszczypnij czubek głowy.

To będzie interesujące:

Łatwy w pielęgnacji i bogaty w plony pomidor „Pretty”.

Idealny do konserw pomidorowych „japońska trufla”

Pomidor „Valentina” – odmiana dla rosyjskiego klimatu

Charakterystyka owoców

Średnia waga jednego owocu wynosi 110-120 g. Kształt jest wydłużony, w kształcie pieprzu, kolor jest jasnoczerwony. Smak jest doskonały, słodki, przypomina smak słodkiej papryki. Miąższ jest soczysty, mięsisty, nasion jest niewiele. Skórka jest gęsta i mało podatna na pękanie.

Uniwersalny cel, pomidory są wykorzystywane do spożycia na świeżo, marynowania, konserwowania. Dojrzałe warzywa są zamrażane i suszone dzięki ich twardej skórce. Wykorzystuje się je także do przerobu na przetwory pomidorowe, z których powstają doskonałe pasty i soki.

Pomidory mają wysoką trwałość oraz zdolność do wytrzymania transportu na duże odległości bez utraty prezentacji.

Jak uprawiać sadzonki

Wysiew nasion do sadzonek rozpoczyna się 2 miesiące przed sadzeniem w ziemi. Przed siewem nasiona poddawane są specjalnemu przygotowaniu.

Przygotowanie nasion

Materiał siewny układa się pojedynczo na stole i dokładnie sprawdza pod kątem widocznych wad. Następnie sprawdza się, czy jest pusta, zanurzając ją w roztworze soli na 10 minut.

Nasiona, które wypłyną na powierzchnię, nie nadają się do sadzenia. Pozostałe ziarna umieszcza się w słabym roztworze manganu na 30 minut.W ten sposób ziarna ulegają dezynfekcji, co pozytywnie wpływa na dalszy rozwój materiału siewnego.

Aby poprawić kiełkowanie, nasiona są moczone przez 10 godzin w stymulatorze wzrostu. Spuchnięte można wysiać w ziemię.

Uwaga! Wysokiej jakości przygotowanie nasion zapewnia zdrowy wzrost sadzonek.

Pojemnik i ziemia

Glebę przygotowuje się z gleby darniowej i próchnicy w równych ilościach. Do powstałej mieszaniny dodaje się trochę umytego piasku rzecznego, 1 łyżeczkę superfosfatu i 3 łyżeczki popiołu drzewnego. Po dokładnym wymieszaniu wszystkich składników mieszaninę gleby wylewa się gorącym roztworem fioletowego nadmanganianu potasu lub gotuje na parze w piekarniku w temperaturze 50°C przez 15 minut.

Odniesienie. Dezynfekcja przygotowanej gleby niszczy mikroorganizmy chorobotwórcze, które działają destrukcyjnie na sadzonki.

Schłodzoną glebę układa się w pojemnikach do sadzenia, wypełniając je w dwóch trzecich. Z góry wykonuje się małe otwory drenażowe na dnie pojemników, aby zapewnić odpływ nadmiaru wilgoci.

Można sadzić w zwykłym drewnianym pudełku oraz w osobnych pojemnikach, na przykład plastikowych kubkach, doniczkach torfowych lub papierowych plastrach miodu.

Siew

Nasiona wysiewa się na głębokość 1,5 cm w odległości 2-3 cm od siebie. Posyp ziemię, zagęść i lekko podlej ciepłą, osiadłą wodą za pomocą butelki ze spryskiwaczem. Pojemniki do sadzenia przykrywa się folią i pozostawia w ciepłym pomieszczeniu o temperaturze 25°C. Film jest usuwany codziennie, aby przewietrzyć i zwilżyć glebę podczas wysychania.

Pielęgnacja sadzonek

Kiedy pojawiają się pędy, folię usuwa się, a pojemniki przenosi się na parapet. Godziny dzienne dla sadzonek wynoszą co najmniej 12 godzin, dlatego w razie potrzeby instaluje się dodatkowe oświetlenie.

Podlewaj umiarkowanie ciepłą, osiadłą wodą wzdłuż krawędzi pojemników. za pomocą małej konewki. Po podlaniu gleba jest ostrożnie poluzowana, nie dotykając młodych korzeni.

Kiedy pojawią się 2 prawdziwe liście, sadzonki nurkują, siedzenie w oddzielnych pojemnikach. Procedura zrywania polega na skróceniu głównego kręgosłupa o jedną trzecią. Po zerwaniu sadzonki rosną intensywniej.

Rada! W przypadku słabego wzrostu sadzonki należy karmić płynnym nawozem do sadzonek pomidorów.

Na 2-3 tygodnie przed sadzeniem w ziemi kiełki utwardzają się, wynosząc je na świeże powietrze na 1 godzinę. Stopniowo czas spędzony na ulicy wydłuża się do 12 godzin. Jednocześnie nocna temperatura w pomieszczeniu, w którym wnoszone są sadzonki, obniża się do 13°C.

Jak uprawiać pomidory

Po 2 miesiącach sadzonki są gotowe do przesadzenia. Glebę pod łóżka przygotowuje się wcześniej: wykopuje się ją i dodaje kompost.

Lądowanie

Schemat sadzenia: 60 cm – odległość między sadzonkami, 60 cm – rozstawa rzędów. Za 1 mkw. m miejsce nie więcej niż 4 rośliny.

Po przeszczepieniu otwory są zagęszczane i podlewane ciepłą, osiadłą wodą. i pozostaw sadzonki na 2 tygodnie, aby przyzwyczaiły się do nowych warunków. Łóżka dla pomidorów wybiera się w słonecznym miejscu, chronionym przed przeciągami.

Odniesienie. Podczas adaptacji rośliny nie są podlewane ani karmione.

Dalsza opieka

Regularne podlewanie ustala się nie więcej niż 2 razy w tygodniu. W upalne i suche dni ilość podlewania zwiększa się w miarę wysychania gleby. Podlewaj osiadłą wodą, ściśle u nasady rano lub wieczorem. Po podlaniu gleba jest poluzowana, usuwając chwasty z korzeniami. Pielenie łóżek jest obowiązkowe, ponieważ chwasty są domem dla dużej liczby szkodników i zarodników chorobotwórczych.

Aby zatrzymać wilgoć w łóżkach, ściółkuje się je torfem lub słomą.. Trociny można również wykorzystać jako ściółkę. Ściółkowanie grządek nie tylko pomaga dłużej zachować wilgotność gleby, ale także służy jako środek zapobiegawczy w walce ze szkodnikami.

Pierwsze karmienie odbywa się 2 tygodnie po przesadzeniu sadzonek. Nawozić niewielką ilością superfosfatu. Przy powolnym wzroście sadzonki zasilane są pełną gamą nawozów mineralnych zawierających głównie azot.

Drugie karmienie podaje się 3 tygodnie po pierwszym. Jako nawóz stosuje się materię organiczną, na przykład napar dziewanny w stosunku 1:10. W przypadku wzmożonego przyrostu masy zielonej nawożenie powinno opierać się na substancjach fosforowych.

Trzecie nawożenie stosuje się w momencie tworzenia owoców. Rośliny zasilane są pełną gamą nawozów mineralnych.

Odniesienie. Podczas kwitnienia popiół drzewny stosuje się jako dodatkowy nawóz.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Aby uzyskać maksymalne owocowanie, krzewy formuje się w 2 lub 3 łodygi. Wszystkie pozostałe pasierby są regularnie usuwane, nie pozwalając im urosnąć więcej niż 5 cm, w przeciwnym razie zagojenie się sekcji zajmie znacznie więcej czasu. Robią to rano, aby rany miały czas się zagoić do wieczora. Aby uniknąć rozwoju infekcji, miejsca cięcia traktuje się słabym roztworem manganu.

Wysokie krzewy należy podwiązaćw przeciwnym razie łodyga nie utrzyma ciężaru owocujących gałęzi. Podczas przesadzania obok każdej sadzonki instaluje się drewnianą lub metalową podporę, do której przymocowana jest łodyga. W miarę wzrostu owocne gałęzie są również przywiązane do podpory.

Przeczytaj także:

Ciekawy wygląd i przyjemny smak - Pomidor Black Pear

Wcześnie dojrzewający pomidor „Buyan”, idealny do chłodnego klimatu

Choroby i szkodniki

Kultura jest odporna na poważne choroby, ale jeśli zostaną podjęte środki zapobiegawcze, układ odpornościowy wzmocni się jeszcze bardziej. Profilaktyka obejmuje systematyczne spulchnianie, usuwanie chwastów, ściółkowanie grządek oraz wietrzenie zamkniętych obiektów. Przed sadzeniem pomidorów łóżka są traktowane siarczanem miedzi, który niezawodnie chroni przed rozprzestrzenianiem się zarodników grzybów. W początkowej fazie rozwoju rośliny opryskuje się lekiem „Fitosporyna”, który chroni rośliny przed wieloma infekcjami.

Aby zwalczać szkodniki, środki chemiczne stosuje się dopiero przed rozpoczęciem kwitnienia. i tylko wtedy, gdy występuje duże stężenie owadów. Jeśli jest niewiele szkodników, możesz sobie poradzić ze środkami ludowymi.

Metody te obejmują opryskiwanie roślin wywary z cebuli, czosnku i skórek babki lancetowatej. Leczenie chroni przed wieloma pasożytami naziemnymi i latającymi. Umieszczone pułapki feromonowe zabezpieczą krzaki przed inwazją mączlików. Dokładna codzienna inspekcja roślin uchroni Cię przed stonki ziemniaczanej. Chrząszcz jest zbierany ręcznie i spalany w szklanych słoikach.

Niuanse dla otwartego i chronionego terenu

Odmiana polecana do uprawy na otwartym terenie w rejonach południowych oraz w warunkach szklarniowych w rejonach północnych.. W strefie środkowej należy mieć pod ręką materiał przykrywający na wypadek gwałtownego spadku temperatury lub długotrwałych opadów deszczu.

Kiedy temperatura nagle spada, pomidor jest zasilany jonami wapnia. Jest to szczególnie konieczne podczas wiązania owoców, ponieważ w zimnym powietrzu są one dotknięte chorobami grzybiczymi, na przykład zgnilizną końcówek kwiatów. Karmienie wapniem chroni jajniki przed grzybami.

Przestań podlewać na 2 tygodnie przed dojrzewaniem warzyw., ponieważ zwiększona ilość wilgoci może spowodować pękanie owoców.

W sierpniu wierzchołki roślin są ściskane. To nie tylko zapobiega dalszemu wzrostowi, ale także zapobiega tworzeniu się nowych kwiatostanów.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór rozpoczyna się w połowie lipca a dzięki przedłużonemu owocowaniu utrzymuje się aż do pierwszych przymrozków.

Przeznaczenie dojrzałych pomidorów jest uniwersalne: Są używane świeże i świetnie nadają się do dekoracji różnych potraw. Trwała skórka wytrzymuje obróbkę cieplną, dlatego warzywa wykorzystuje się do konserw z całych owoców. Nie tracą też smaku w marynatach i marynatach. Dojrzałe warzywa suszy się, zamraża i nadziewa.

Pomidory dobrze znoszą długotrwałe przechowywanie i transportu długoterminowego.

Zalety i wady

Oprócz niezwykłego wyglądu kultura ma wiele zalet:

• dobra adaptacja do warunków pogodowych;
• wysoki wskaźnik owocowania;
• łatwość opieki;
• Oporność na choroby;
• różnorodność podgatunków;
• możliwość hodowli we wszystkich regionach;
• doskonały smak;
• atrakcyjna prezentacja;
• uniwersalne zastosowanie;
• długie przechowywanie;
• długie transporty.

Negatywne cechy obejmują potrzeba podwiązki i regularnego szczypania.

Krótki opis pozostałych typów

Wiele odmian ma tylko jedną wspólną cechę – kształt owocu.

pieprzowy gigant

Typ nieokreślony, dorastający do 2 m wysokości. Równie dobrze zapuszcza korzenie zarówno na otwartych rabatach, jak i na chronionym podłożu. Gatunek jest w połowie sezonu, od pojawienia się sadzonek do pełnego dojrzewania mija 110-115 dni.Geny zawierają wysoką odporność na choroby z rodziny psiankowatych. Aby uzyskać maksymalną liczbę owoców, roślina jest uformowana w 2 lub 3 łodygi.

Średnia waga dojrzałych warzyw wynosi 150-210 g. Smak jest doskonały, słodki, miąższ soczysty, nasion jest niewiele. Kolor jest głęboko czerwony. Dzięki trwałej skórce owoc ma uniwersalne zastosowanie. Prezentacja jest przechowywana przez 3-5 tygodni. Wydajność jest wysoka, od 1 mkw. m zbiory do 6 kg.

Pieprzowe paski

Określony typ, wysokość – 0,7-1 m. Łodyga jest mocna, liście gęste. Gatunek średnio wczesny, od momentu siewu do pełnego dojrzewania mija 105-110 dni. Wydajność jest wysoka, od 1 mkw. m zbiory do 7 kg. Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na choroby. Polecana do uprawy w gruncie i w warunkach szklarniowych. Tworzenie się roślin zależy od miejsca wzrostu: w otwartym terenie prowadzą do 1 łodygi, w szklarni pozostawiają 2 pędy.

Średnia waga warzyw wynosi 100-120 g, kolor jest czerwono-pomarańczowy z wyraźnymi żółtymi paskami. Wielu porównuje go do koloru tygrysa. Smak jest doskonały, słodki, miąższ gęsty, nasion jest niewiele. Idealnie nadają się do konserw, gdyż elegancko prezentują się w szklanych słoiczkach. Dzięki wytrzymałej skórze są przechowywane przez długi czas i wytrzymują długotrwały transport.

Recenzje rolników

Ci letni mieszkańcy, którzy uprawiali rośliny w swoim ogrodzie, pozostawiają pozytywne recenzje. Tutaj jest kilka z nich:

Anna, Omsk: „Zazwyczaj sadzę pomidory selekcji syberyjskiej. Ale tego lata postanowiłam poeksperymentować. Pogoda nie dopisała, ale Peppersy odniosły ogromny sukces: słodki, bezkwasowy, mięsisty miąższ. Jest niewiele nasion. A same warzywa są takie piękne i niezwykłe.Można je stosować wszędzie – zarówno do zamrażania, jak i suszenia, a mniejsze można przechowywać w całości.”.

Natalya, Moskwa: „Posadziłem pomidora w szklarni. Krzewy osiągnęły dwa metry. Warzywa dojrzewały niezwykle, wydłużone, w postaci ogromnych sopli. A przy przełamywaniu miąższu wydobywa się cukier. Same w sobie soczyste i słodkie. Bardzo wygodnie jest pokroić je w kanapki.”.

Wniosek

Niezwykły pomidor nie pozostawia nikogo obojętnym, a z roku na rok rośnie liczba osób chcących zobaczyć go w swoim łóżku. Oprócz wyjątkowego wyglądu charakteryzuje się dużą odpornością na choroby, przystosowaniem do każdych warunków klimatycznych, bezpretensjonalną pielęgnacją i wysoką wydajnością.

Jednym słowem kultura wchłonęła dokładnie te cechy, na których skupia się każdy ogrodnik przy wyborze idealnej odmiany.