Legendarna hybryda - pomidor „Inkas”: dlaczego jest tak kochany w różnych krajach i dlaczego ci się spodoba

Pomidor Inków, dzięki selekcji holenderskiej, pewnie zapuścił korzenie nie tylko w rosyjskich rabatach ogrodowych, ale także w krajach sąsiednich. Swoją popularność zawdzięcza zdolności szybkiego przystosowania się do warunków atmosferycznych oraz doskonałemu smakowi owoców.

Niewiele odmian może pochwalić się wysokim współczynnikiem owocowania we wczesnych okresach dojrzewania. Pomidor ten łączy w sobie wszystkie cechy niezbędne do udanej hodowli i z pewnością nadal zdobywa nowych fanów dzięki swoim unikalnym cechom.

Opis odmiany

Ponad 20 lat temu holenderscy hodowcy opracowali kolejną hybrydę - pomidor Incas F1. Od wielu lat uprawiają go nie tylko amatorzy letnich mieszkańców, ale także przedsiębiorstwa rolne i techniczne w Rosji, Mołdawii i Ukrainie.

Cechy charakterystyczne

Krzak wyznacznik, wysokość sięga 1 m, można wykonać samodzielnie. Łodyga jest mocna, liście są średniej wielkości, ciemnozielone.

Odmiana wcześnie dojrzewa, od momentu siewu do pełnego dojrzewania mija 95-100 dni. Toleruje krótkotrwałe gwałtowne spadki temperatur, długotrwałe deszcze i suszę.

Plon jest wysoki, z jednej sadzonki zbiera się 3 kg, pod warunkiem posadzenia 6-7 roślin na 1 metr kwadratowy. M.

Kultura wymaga obowiązkowego szczypania i wiązania. Aby zwiększyć owocowanie, rośliny formuje się w kilka łodyg.

Ma dobrą odporność na choroby grzybowe i mozaikę tytoniową.Polecana do uprawy w gruncie i w warunkach szklarniowych.

Charakterystyka owoców

Średnia masa owoców sięga 90-100 g, mają wydłużony kształt w kształcie pieprzu i jaskrawoczerwony kolor. Pomidory mają słodki smak z lekką kwaskowatością, miąższ jest soczysty i delikatny. Skórka jest elastyczna, gęsta i nie pęka.

Owoce tolerują długotrwałe nasłonecznienie i nie są podatne na oparzenia.

Cel jest uniwersalny: są spożywane na świeżo, używane marynowanie, marynaty, konserwowanie całych owoców i przetwarzanie na przetwory pomidorowe (sok, lecho, pasta, ketchup, adjika). Doskonała do zbioru zimowego bez skórki.

Dojrzałe warzywa podlegają długotrwałemu przechowywaniu i długotrwałemu transportowi bez utraty walorów zewnętrznych i smakowych.

Zdjęcie poniżej przedstawia pomidory Inkas f1.

Jak uprawiać sadzonki

Wysiew nasion do sadzonek rozpoczyna się na dwa miesiące przed sadzeniem w ziemi, zwykle w ostatnich dziesięciu dniach marca.

Przygotowanie nasion

Przed siewem nasiona są dokładnie sprawdzane pod kątem widocznych wad: Odpowiednie ziarna muszą mieć jasną barwę, bez zagięć i widocznych uszkodzeń.

Kiełkowanie ziaren sprawdza się zanurzając je w roztworze soli fizjologicznej, rozpuszczając jedną łyżeczkę soli w szklance wody. Nasiona, które po 10 minutach wypłyną na powierzchnię, są puste i nie nadają się do siewu.

Nie ma potrzeby dezynfekcji materiału do sadzenia, producent traktuje je tiramem.

Odniesienie. Tiram jest środkiem grzybobójczym kontaktowym, skutecznym przeciwko fusarium, antraknozie i gniciu korzeni i łodyg. Ma działanie ochronne od 4 do 6 tygodni.

Aby poprawić kiełkowanie, nasiona kiełkują przez kilka dni w temperaturze 24 stopni.Zawija się je w gazę, lekko zwilża i pozostawia w ciepłym miejscu, aż pojawią się pierwsze pędy.

Pojemnik i ziemia

Glebę przygotowuje się z gleby ogrodowej, torfu i popiołu drzewnego z dodatkiem próchnicy. Dla lekkości dodaj trochę umytego piasku rzecznego. Po dokładnym wymieszaniu wszystkich składników mieszaninę wlewa się gorącym roztworem różowego nadmanganianu potasu.

Pojemniki do sadzenia to jednorazowe plastikowe kubki, które w dwóch trzecich wypełnione są przygotowaną ziemią. Niecałkowite wypełnienie misek umożliwia późniejsze dosypywanie gleby w miarę wzrostu sadzonek, dostarczając im w ten sposób dodatkowych składników odżywczych.

Siew sadzonek

Nasiona wysiewa się w jednorazowych plastikowych pojemnikach na głębokość 2 cm, a wysiane pojemniki natychmiast umieszcza się na jasnym parapecie. Optymalna temperatura kiełkowania ziarna wynosi 23-24 stopnie. Po wysianiu lekko zwilżyć glebę butelką ze spryskiwaczem.

Uprawa i pielęgnacja

Gdy pojawią się pierwsze pędy, podlewamy delikatnie brzegi pojemników zwykłą łyżką ciepłej, osiadłej wody. Po podlaniu gleba zostaje spulchniona, co zapewnia lepszą penetrację tlenu do młodych korzeni. Godziny dzienne są wymagane przez 12-13 godzin. Jeśli naturalne światło jest niewystarczające, dodaj fitolampy.

Kiedy pojawią się dwa prawdziwe liście, sadzonki są zbierane i sadzone w większych pojemnikach niż poprzednie. Pomimo zbioru ta odmiana pomidorów jest podatna na rozciąganie, ale zbieranie jest konieczne w celu wzmocnienia systemu korzeniowego.

Dwa tygodnie przed sadzeniem w ziemi sadzonki zacząć twardnieć, wynosząc je na zewnątrz na godzinę. Stopniowo czas spędzony na ulicy wydłuża się do 12 godzin.W nocy sadzonki należy przenieść do pomieszczenia, w którym temperatura powietrza wynosi co najmniej 13 stopni.

Jak uprawiać pomidory

Sadzonki są gotowe do przesadzenia w połowie maja w warunkach szklarniowych, a na otwartym terenie pod koniec maja. Do tego czasu na krzakach pojawia się co najmniej 5-7 prawdziwych liści i już w pełni uformowane mocne korzenie.

Lądowanie

Glebę pod pomidory przygotowuje się jesienią. Dodaje się do niego materię organiczną, na przykład torf, gnijący obornik lub kompost w proporcji 5 kg na 1 m2. m. Substancje organiczne można zastąpić nawozami mineralnymi. Następnie glebę wykopuje się i pozostawia do wiosny.

Wiosną ponownie dodaje się mieszaninę składników odżywczych składającą się z 1 kg obornika kurzego i 1,5 kg popiołu drzewnego. Kopać ostrożnie, usuwając chwasty z korzeniami.

Kompost to naturalny nawóz zawierający przydatne substancje niezbędne do pełnego wzrostu pomidorów. Nawóz przyciąga dżdżownice, co poprawia strukturę gleby.

Łóżka dla pomidorów wybierane są po słonecznej stronie, chronionej przed przeciągami. Sadzonki przesadza się wieczorem lub przy pochmurnej pogodzie do płytkich dołków, które najpierw napełnia się wodą.

Jeśli sadzonki są bardzo wydłużone w domu, układa się je poziomo. Jeśli wysokość krzewów pozwala im pozostać w pozycji pionowej, sadzi się je jak inne sadzonki.

Aby wzmocnić korzenie, podczas przesadzania usuń wszystkie dolne liście, pozostawiając 3-4 liście.

Schemat sadzenia: 30-40 cm – odległość między sadzonkami, 50-60 cm – rozstawa rzędów. Za 1 mkw. m miejsce 7-8 roślin.

Dalsza pielęgnacja pomidora Inków F1

Uprawa wymaga umiarkowanego podlewania ciepłą, osiadłą wodą nie częściej niż dwa razy w tygodniu. W upalne dni liczba podlewań wzrasta nawet trzykrotnie. Po podlaniu gleba jest poluzowana i uniesiona. Aby dłużej zatrzymać wilgoć w grządkach, ściółkuje się je torfem, słomą lub chwastami. Kiedy chwasty gniją, nasycają plony przydatnymi substancjami. Podlewaj ściśle u nasady, nie dostając się do liści.

Pierwsze nawożenie stosuje się dwa tygodnie po przeszczepieniu. Nawozić naparem dziewanny w proporcji 1:10. Do powstałego roztworu dodaj jedną łyżkę nitrofoski. Pod każdym krzakiem zastosuj 0,5 litra nawozu.

Drugie nawożenie stosuje się w okresie tworzenia owoców. Karmić nawozem mineralnym, rozpuszczając 60 g nitrofoski w 10 litrach wody. Na każdy krzak zastosować 1 litr nawozu.

Trzeci raz karmi się 20 dni przed dojrzewaniem owoców. Nawóz jest organiczny: rozcieńczyć 0,5 litra ptasich odchodów w 10 litrach wody z dodatkiem jednej łyżki mocznika. Na każdy krzak nakłada się 1,5 litra nawozu.

Odniesienie. Karmienie stosować wyłącznie u nasady, bez wnikania na liście.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Kultura wymaga obowiązku pasierbowiew przeciwnym razie przydatne substancje zostaną wydane na wzrost zielonej masy, a nie na tworzenie owoców.

Na roślinie pozostają nie więcej niż cztery silne pędy, wszystkie pozostałe są usuwane. Pędy boczne rosną stale i są usuwane przed osiągnięciem 3 cm.

Przede wszystkim usuwa się pasierbów pod pędzlem kwiatowym.

Procedurę szczypania przeprowadza się rano, aby wieczorem wszystkie rany miały czas się zagoić.

Na etapie formowania się roślin obok każdego krzaka instalowane są drewniane lub metalowe podpory podwiązki. Podpora musi odpowiadać wysokości roślin.

Stałe krzewy otrzymują wymaganą ilość światła, a owoce nie mają kontaktu z mokrymi grządkami.W ciągu całego sezonu podwiązkę wykonuje się co najmniej trzy razy.

Choroby i szkodniki

Geny hybrydowe zawierają odporność na więdnięcie fusarium i werticillium. Ale do rozwoju zaraza późna Może to powodować wysoka wilgotność w łóżkach. W celach profilaktycznych należy kontrolować poziom wilgotności, a także usuwać dolne liście i traktować rośliny Fitosporyną i siarczanem miedzi. Produkty „Fitolavin” i „Ordan” chronią nie tylko przed chorobami grzybiczymi, ale także przed chorobami wirusowymi.

Szkodniki, na które należy uważać przędziorek, mszyce, mączliki i stonki ziemniaczane. Siedliskiem przędziorków są szklarnie, dlatego w celu zapobiegania wystarczy regularnie wietrzyć zamknięte konstrukcje. Stały przepływ świeżego powietrza niszczy zwykłe siedlisko roztocza szklarniowego.

Traktowanie łodyg roztworem mydła pomaga zapobiegać mszycom, a silnie pachnące rośliny posadzone obok pomidorów pomagają zwalczać mączliki.

Stonka ziemniaczana zbierana jest ręcznie, dokładnie sprawdzając krzaki ze wszystkich stron.

Jeśli chodzi o środki owadobójcze, w walce z owadami pasożytniczymi stosuje się „Kleschevit”, „Quadris” lub „Confidor”. Ale nie zapominaj, że użycie chemikaliów jest możliwe przed rozpoczęciem kwitnienia.

Niuanse uprawy w otwartym terenie i szklarniach

Uprawiając rośliny na otwartym terenie, należy mieć pod ręką materiał okrywowy, zwłaszcza jeśli mówimy o regionach o klimacie umiarkowanym. Gdy wilgotność powietrza jest wysoka, a temperatura gwałtownie spada, proces zapylania zostaje zatrzymany, co powoduje opadanie kwiatów.

Ten niekorzystny czynnik niewątpliwie będzie miał wpływ na wskaźnik ilościowy. Ponadto podczas opadów istnieje duże ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji grzybiczych.

Przynajmniej raz w tygodniu konieczne jest usunięcie kilku liści spod kępek kwiatów. Technika ta eliminuje stłoczenie roślin, są one lepiej wentylowane i otrzymują niezbędną ilość światła. Aby zwiększyć produktywność, uszczypnij wierzchołki roślin.

Zbiór i zastosowanie

Owoce dojrzewają w ciągu dwóch miesięcy, tworząc owocne gałęzie. Dojrzewanie warzyw jest równomierne, rozpoczyna się w połowie lipca i trwa do końca sierpnia ze względu na wydłużone owocowanie. Pomidorów nie trzeba zbierać dojrzałych, niedojrzałe warzywa mogą nabrać koloru w temperaturze pokojowej, doskonale zachowując swoje właściwości smakowe.

Przeznaczenie dojrzałych warzyw jest uniwersalne. Świetnie nadają się do świeżego użytku: służą do przygotowania sałatek i plasterków, a także wykorzystywane są do różnorodnych przekąsek, kanapek i kanapek. Mała średnica owocu pozwala ozdobić każde danie, a oryginalny kształt dobrze prezentuje się na świątecznym stole.

Pomidory nadają się do przygotowania na zimę, są doskonałymi marynatami i piklami, małe pomidory wykorzystuje się do konserw pełnoowocowych. Są przygotowywane z innymi warzywami jako asortyment. Słodki smak pomidorów i ich gruba skórka pozwalają na suszenie dojrzałych warzyw.

Nie tracą smaku w produktach pomidorowych, takich jak soki, pasty, lecho, ketchupy, adjika.

Dojrzałe pomidory można przechowywać przez długi czas i wytrzymują długotrwały transport, nie tracąc przy tym wyglądu, smaku i aromatu.

Zalety i wady

Główne zalety tej odmiany, dzięki którym zajmuje wiodącą pozycję:

• wczesne dojrzewanie;
• wysoki wskaźnik owocowania;
• doskonała odporność na choroby;
• łatwość opieki;
• odporność na oparzenia słoneczne;
• dobra adaptacja do warunków pogodowych;
• pyszne owoce;
• przedłużone owocowanie;
• polubowne dojrzewanie;
• uniwersalny cel;
• długotrwałe przechowywanie;
• możliwość transportu długoterminowego.

Wady tego gatunku obejmują fakt, że pomidory te:

• wymagają podwiązki;
• wymagają pasierba.

Recenzje rolników

Opinie ogrodników na temat hybrydy są tylko pozytywne. Każdy, kto wyhodował ją na swojej działce, jest zadowolony z efektu i poleca kulturę holenderską każdemu ogrodnikowi.

Nadieżda, Krasnodar: „Krzewy hybrydowe osiągnęły wysokość 80 cm, nawet liście nie były widoczne ze względu na obfitość kremowych owoców. Miąższ jest soczysty i mięsisty. Pomidory są pyszne zarówno świeże, jak i z puszki. Ich uprawa nie jest trudna, najważniejsze jest prawidłowe uformowanie krzaków i terminowe usunięcie pasierbów. Zbiory zbierano do połowy września.”

Inna, region Ryazan: „Posadziłem ją w zeszłym roku na próbę. Nie spodziewałam się tak niesamowitego efektu. Na gronach wykształciło się 8-9 wydłużonych owoców. Smakują słodko i nadają się do przechowywania na zimę. Pomidory nie były chore. Największe wrażenie wywarł na mnie przyjazny powrót żniw.”

Wniosek

Liczne recenzje letnich mieszkańców nie pozostawiają wątpliwości co do niezawodności holenderskiego pomidora. Dobra wydajność owocowania, wysoka odporność na choroby, doskonały smak owoców i prosta technologia rolnicza to podstawowe zasady, którymi kierują się ogrodnicy przy wyborze jakiejkolwiek uprawy. W końcu każdy chce uzyskać doskonałe rezultaty przy minimalnym nakładzie czasu i wysiłku.

Pomidor Inków, który jest całkowicie bezpretensjonalny w pielęgnacji, z pewnością nagrodzi nie tylko profesjonalistę, ale także początkującego bogatymi zbiorami.