Przegląd sadzarek do ziemniaków do ciągnika prowadzonego i jak to zrobić samodzielnie

Sadzarka do ziemniaków to jednostka rolnicza, która może znacznie zwiększyć wydajność pracy podczas sadzenia ziemniaków. Proces ten wymaga mniej wysiłku i czasu, w przeciwieństwie do sadzenia ręcznego. Jako środek mechanizacji pracy na małą skalę, sadzarka do ziemniaków do ciągnika prowadzonego jest skierowana wyłącznie do letnich mieszkańców i innych drobnych producentów rolnych. Dla takich użytkowników koszt urządzenia ma ogromne znaczenie. Powiemy Ci szczegółowo, jak zaoszczędzić pieniądze, samodzielnie montując urządzenie.

Co to jest sadzarka do ziemniaków

Sadzarka do ziemniaków automatycznie sadzi bulwy w regularnych odstępach czasu i przykrywa je ziemią.

Ważny! Jednostka posiada zespół napędowy, który zapewnia jej ruch po grządce i zapewnia wystarczającą przyczepność, aby w sposób ciągły przykrywać bulwy ziemią. Oznacza to, że całkiem możliwe jest przekształcenie zwykłego ciągnika prowadzonego w sadzarkę do ziemniaków.

Technologicznie sadzarkę do ziemniaków można podzielić na trzy części:

1. Blok mocy.
2. Bunkier do przechowywania i dostarczania ziemniaków do sadzenia.
3. Otwieracze do grabienia gleby (do przykrywania bulw umieszczonych w grządkach).

W zależności od mocy silnika ciągnika jednoosiowego Sadzarki do ziemniaków różnią się następującymi cechami funkcjonalnymi:

1. W zależności od prędkości przejścia i sadzenia bulw.
2. W zależności od objętości bunkra, w którym umieszczony jest materiał siewny (im mocniejszy, tym więcej ziemniaków).
3. Zgodnie z podaną głębokością sadzenia.Wydajność redlic uzależniona jest od mocy jednostki napędowej, a raczej od tego, na jakim terenie mogą pracować. Im mocniejszy silnik, tym więcej ziemi blok może pokryć posadzone bulwy.

Głębokość sadzenia nie jest czynnikiem decydującym, ponieważ podczas przetwarzania ziemniaków trzeba będzie je jeszcze ubić.

Ważny! Zbyt głębokie sadzenie spowoduje wydłużenie czasu kiełkowania sadzonek, co skróci ogólną długość sezonu wegetacyjnego.

Każda sadzarka do ziemniaków wymaga kompetentnego operatora. To nie jest tylko osoba, która kieruje blok we właściwym kierunku. Musi zrozumieć cały proces sadzenia ziemniaków i ostrożnie postępuj zgodnie z kolejnością działań:

1. W pierwszej kolejności teren należy spulchnić (zaorać), jeżeli jest to gleba dziewicza, lub wystarczy po prostu przepłynąć, jeśli ziemia jest uprawiana co roku.
2. Następnie należy wyciąć bruzdy o wysokości co najmniej 40 cm.
3. Następnie do zagłębień bruzd należy rozsiać nawozy - gnijący obornik lub mieszankę nawozów azotowo-potasowo-fosforowych.

I dopiero wtedy zaczynają lądować. Jeśli wykonasz tę pracę ręcznie, zajmie to co najmniej pięć razy dłużej niż w przypadku zmechanizowania procesu. I oczywiście dziesięć razy więcej wysiłku. Dlatego Do głównych zalet stosowania sadzarki do ziemniaków zalicza się::

• wielokrotny wzrost produktywności;
• minimalizacja etapów uprawy gleby;
• ta sama głębokość sadzenia;
• zapewnienie standardowej odległości między bulwami;
• względna łatwość obsługi.

Rodzaje sadzarek do ziemniaków

Sadzarki do ziemniaków do ciągnika prowadzonego różnią się następującymi cechami.

Według liczby przetworzonych wierszy

Urządzenia dostępne są w jednym i dwóch rzędach. Naturalnie, sadzarka dwurzędowa musi mieć mocniejszy silnik: jeśli do sadzarki jednorzędowej wystarczy silnik o pojemności 6 litrów. Z. (jak na przykład ciągnik jednoosiowy Neva - 6,5 KM), wówczas jednostka dwurzędowa musi mieć moc co najmniej 9 KM. Z. (jak na przykład ciągnik prowadzący Białoruś-09N). Blok dwurzędowy jest oczywiście potencjalnie bardziej produktywny, ale jego prędkość przetwarzania jest około 1,5 razy niższa niż w przypadku bloku jednorzędowego. Ponadto wymaga wyższych kwalifikacji operatora.

W zależności od producenta

Urządzenia te są produkowane przez wiele rosyjskich i białoruskich przedsiębiorstw zajmujących się budową maszyn, nawet niekoniecznie profilowe (na przykład w ramach konwersji). Na uwagę zasługują modele krajowe KS-1, KS-1A, KSM-1, KTS-2 i KTS-4 odpowiednio dla jednego, dwóch lub czterech rzędów.

Odniesienie. Schemat jest prosty: sprzęt krajowy i białoruski kosztuje kilka razy mniej niż sprzęt importowany.

Według rodzaju procesu technologicznego

W przypadku sadzarek o małej mocy sadzenie ziemniaków dzieli się na dwa etapy:

• Najpierw bulwy układa się w bruzdach;
• Podczas drugiego przejazdu agregat przykrywa bruzdę ziemią.

W przypadku sadzarek do ziemniaków z mocniejszymi silnikami proces ten można połączyć: jednostka natychmiastowo rozkłada bulwy i przykrywa je ziemią w jednym przejeździe.

Ciekawe rzeczy na stronie:

Recenzja modelu zawieszanej sadzarki do ziemniaków SN 4B

Recenzja sadzarki do ziemniaków KSM 4

Jak samodzielnie wykonać dwurzędową sadzarkę do ziemniaków

Przegląd i porównanie najlepszych sadzarek do ziemniaków do ciągników jednoosiowych

Dane dotyczące najpopularniejszych modeli sadzarek do ziemniaków przedstawiono w tabeli:

Jak zrobić sadzarkę do ziemniaków do ciągnika prowadzonego własnymi rękami

Możesz samodzielnie zbudować urządzenie do ciągnika prowadzonego. Przyjrzyjmy się bliżej, co jest do tego potrzebne, a także sporządź mapę technologiczną.

Wymagane materiały i narzędzia

Do instalacji będziesz potrzebować:

• kanał lub kąt dla spawanej ramy;
• metalowe haki do kół (lepiej kupić gotowe);
• oś do mocowania do niej haków;
• zestaw łożysk;
• blachy stalowe na spawany bunkier (grubość stali - od 1,5 do 2 mm);
• koła zębate (19-21 zębów);
• łańcuch z mechanizmu dystrybucji gazu silnika spalinowego;
• drut stalowy (3-4 mm).

Wymagane narzędzia:

• Bułgarski;
• spawarka (wystarczy półautomat);
• wiertarka (mocniejsza);
• kompresor i pistolet natryskowy.

Mówiąc dokładniej, niech Model proponowanej sadzarki do ziemniaków będzie miał następujące wymiary:

• rama – 600×300 mm;
• średnica haka – 300-310 mm;
• tor (odległość środków haków) – 600 mm;
• długość łańcucha przewodu nasiennego – 750 mm;
• odległość osi kół zębatych utrzymujących łańcuch przewodu nasiennego wynosi 550 mm;
• bunkier – 350×400×400 mm;
• cztery standardowe łożyska w rozmiarze 205.

Rysunki i wymiary

Zobacz zdjęcie, aby zobaczyć ogólną schematyczną strukturę sadzarek do ziemniaków.

Proces montażu sadzarki do ziemniaków: instrukcja krok po kroku

Mocowania z zębatkami przyspawane są pośrodku stojaka osi pomiędzy kołami napędowymi w określonej odległości od siebie.. Następnie łożyska i zębatka są dociskane do osi kół podporowych. Rama jest spawana od narożnika i przyspawana do stojaka centralnego ciągnika prowadzonego z oczekiwaniem, że do ramy zostanie przymocowana oś z hakami (w tym przypadku ciągnik prowadzący, wsparty na kołach napędowych i haczyki, muszą stać poziomo).Następnie oś z hakami mocowana jest do ramy w łożyskach.

Ważny! Łapy obrócą się pod wpływem ruchu ciągnika prowadzącego i pociągną za łańcuch sadzarki do ziemniaków.

Drut nawinięty jest na rurę o średnicy 50 mm. Następnie powstałą spiralę tnie się na całe zwoje i ostrożnie przyspawa do łańcucha w odległości około 10 cm od siebie. Będą to uchwyty do bulw. Aby zapobiec wypadaniu małych bulw przez pierścienie, dna poprzeczne są wykonane z kawałków drutu.

Łańcuch zgarnie bulwy ze zbiornika, podniesie je i skieruje do rury nasiennej – pionowa rura mocowana na sztywno do ramy sadzarki do ziemniaków. Średnica przewodu nasiennego powinna być o 10-15 mm większa od średnicy pierścieni chwytających łańcuch. Aby bulwy ziemniaka przechodząc przez górną zębatkę wpadały bezpośrednio do rury siewnej, a nie poza nią, po obu stronach przyspawane są policzki ograniczające z cienkiej blachy stalowej. Obwód jest otwierany, przepuszczany przez rurę nasienną, zakładany na koła łańcuchowe i ponownie zamykany.

Obok dolnej zębatki do ramy przyspawany jest kawałek tej samej rury, z której wykonana jest rura nasienna. Dzięki niemu łańcuch z uchwytami powróci do bunkra. Jej górna część jest przyspawana do dna bunkra. Długość odcinka rury nie powinna być mniejsza niż półtorej odległości między uchwytami na łańcuchu (aby bulwy nie wypadły z otworu w dnie, ale były trzymane przez kolejny uchwyt od dołu).

Łańcuch jest napinany, usuwając nadmiar ogniw. Po wzmocnieniu wszystkich części montaż można pomalować za pomocą pistoletu natryskowego.

Następnie do ramy przyspawane są redlice, których zadaniem jest przykrycie bulw ziemią. Oś centralną pary otwieraczy należy zamocować bezpośrednio pod środkiem rury, z której wychodzi łańcuch z miseczkami (rurka nasienna). Sadzarka do ziemniaków jest gotowa.

Przeczytaj także:

Jak zrobić sadzarkę do ziemniaków do mini traktora

Jak prawidłowo sadzić ziemniaki: opis najlepszych metod

Porady i wskazówki

Pomimo prostoty konstrukcji, Aby zmontowana jednostka mogła działać, poszczególne elementy i części wymagają szczególnej ostrożności.

Gruby drut należy nawijać z taką nadzieją Wycięte z niego pierścienie na uchwyty będą nieznacznie zwiększać swoją średnicę po przymocowaniu do ogniw łańcucha. Dlatego rura, na którą nawinięty zostanie drut, musi mieć mniejszą średnicę.

Łańcuch napędowy nie może i nie powinien być rozciągany jak sznurek. Może się wahać, a wraz z nim uchwyty będą poddawane wibracjom. W związku z tym nie mogą one przedostać się do przewodu nasiennego. Spowoduje to, że uchwyt oprze się o krawędź rury i albo zerwie łańcuch, albo sam się zerwie. Jeśli wykonasz tę rurę o znacznie większej średnicy, małe bulwy zaczną przez nią spadać, omijając przeszkody w postaci uchwytów.

Aby rozwiązać problem wibracji i nie zwiększać średnicy rury nasiennej, potrzebujesz wystarczy wyposażyć jego końcówki wejściowe w dzwonki. Należy wziąć pod uwagę, że dzwon jest częścią rury nasiennej, która nie blokuje opadania bulw, co oznacza, że ​​bunkier w konstrukcji powinien być podniesiony nieco wyżej o długość dzwonu.

Ważny! Zapewnij wysokiej jakości smarowanie łożysk utrzymujących oś napędową łańcucha, a także kół łańcuchowych. W przeciwnym razie mechanizm będzie się stale zacinał. I jeszcze jedno: po wyregulowaniu mechanizmu wysiewającego należy od ciągnika jednoosiowego odciąć ramę i rurę wysiewającą i zamontować ją za pomocą śrub - zachowasz w ten sposób wszechstronność ciągnika jednoosiowego.

Wniosek

Sadzarka do ziemniaków powinna być rozłącznym blokiem, który można przykręcić do nadwozia ciągnika za pomocą kilku śrub. Osobliwością opisywanej konstrukcji jest to, że teoretycznie może sadzić bulwy przy dowolnej prędkości, ponieważ ruch ciągnika prowadzonego jest zsynchronizowany z obrotem kół zębatych przekładni (za pomocą występów). Jednak w praktyce, aby uniknąć chaotycznego sadzenia ziemniaków, nie zaleca się jazdy ciągnikiem jednoosiowym z prędkością większą niż 1 km/h.