Instrukcje dotyczące pielęgnacji cytryny Pawłowskiej w domu

Uprawa cytryn w domu to świetna zabawa, dzięki której poczujesz się jak prawdziwy ogrodnik. Przy odpowiednim doborze odmiany i pielęgnacji roślina zakwitnie i przyniesie owoce nawet w doniczce. W takim przypadku nie jest konieczne posiadanie oddzielnego pomieszczenia wyposażonego w instrumenty, aby stworzyć niezbędne warunki. Możesz wyhodować drzewo cytrynowe na parapecie w domu.

Cytryna Pawłowska jest najpopularniejsza wśród plantatorów cytrusów. To jedna z najstarszych odmian uprawianych na parapetach w naszym kraju. Wyróżnia się zwartością, stabilnym i długotrwałym owocowaniem oraz łatwością formowania korony. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak uprawiać i pielęgnować cytrynę Pawłowską w domu.

Ogólny opis odmiany

Cytryna Pawłowska to jedna z najstarszych odmian sprowadzonych do Rosji. Takie rośliny mogą nieznacznie różnić się niektórymi cechami. Przecież przez wiele lat uprawy ich w domu wielokrotnie poddawano je selekcji.

Gałązki tego cytrynowy Iwan Semenowicz Karaczistow jako pierwszy przywiózł Pawłowa do swojego krewnego Elagina z Turcji do miasta. Miało to miejsce w latach 60. XIX wiek.

Elagin ukorzenił sadzonki, wyhodował z nich drzewka cytrynowe i zaczął rozdawać gałęzie przyjaciołom i znajomym. Wkrótce egzotyczna roślina rozprzestrzeniła się nie tylko w całym Pawłowie, ale w całej Rosji. Nazwę cytryna Pawłowska nadano na cześć miasta, do którego została sprowadzona.

W 1937 roku na obrzeżach Pawłowa założono szkółkę cytryn.Dzięki staraniom hodowców radzieckich udało się osiągnąć długotrwałe owocowanie odmiany w warunkach braku światła i uzyskać przyjemny smak owoców.

Główna charakterystyka

Cytryna Pawłowska to jedna z najpopularniejszych odmian uprawianych w domu. Jest niskiego wzrostu i dobrze radzi sobie w mieszkaniu.

Opis cytryny Pawłowskiej:

1. Korona. Cytryna Pawłowska to bardziej krzew niż drzewo. Jego wysokość sięga 0,8-1,5 m. Zwykle ma od 2 do 4 pni. Gałęzie są mocne, niezbyt grube, opadające. Młode pędy są gładkie i zielone, stare gałęzie mają szarawy odcień i są pokryte pęknięciami. Roślina ma długie kolce. Korona ma okrągły kształt. Jego maksymalna średnica sięga 1 m.
2. Liście. Duży, jasnozielony z błyszczącym połyskiem. Liście cytryny Pawłowskiej mają kształty owalne, okrągłe, jajowate i wydłużone. Maksymalna szerokość blaszki dorosłego liścia sięga 8 cm, a długość 15 cm, ogonki są skrócone. Cykl życia jednego liścia wynosi 3 lata.
3. Kwiat. Większość przypadków obserwuje się we wrześniu i marcu. Kwiatostany składają się z 2-6 kwiatów o białym lub jasnoliliowym odcieniu. Średnica jednego kwiatu sięga 2-3 cm, ze wszystkich kwitnących pąków na roślinie pozostaje nie więcej niż 17% jajników. Pierwsze kwitnienie obserwuje się 3-4 lata po posadzeniu. Jeśli cytryna zakwitnie wcześniej, pąki zostaną odcięte.
4. Owocowanie. Występuje 3-4 lata po posadzeniu. Od powstania jajników do dojrzewania owoców zajmuje od 9 do 12 miesięcy. Jedna młoda roślina rzadko produkuje więcej niż 12 cytryn w sezonie. Im starszy krzew, tym obficie owocuje. 15-letnia cytryna może wydać do 50 owoców rocznie.
5. Owoc. Duże, o masie od 180 do 500 g i długości około 10 cm, owalne, z ostrym nosem. Skórka jest gładka, bladożółta. Jeśli zostawisz owoc na krzaku, rozjaśni się i stanie się bardziej szorstki. Grubość skorupy wynosi 5 mm. Miąższ jest soczysty o kwaśnym, lekko słodkim smaku. Jeden owoc zawiera średnio 7 nasion.
6. Możliwość transportu. Wysoki. Gęsta skórka chroni owoce przed uszkodzeniem.

Osobliwości

Cytryna Pawłowska nie charakteryzuje się silną odpornością, odpornością na suszę i zimno. Rzadko uprawia się ją w szklarni lub na otwartym terenie. Odmiana ta jest zwykle używana jako roślina doniczkowa.

Główną cechą tej odmiany jest jej zwartość. Cytryna jest łatwa w formowaniu, ma piękny okrągły kształt i rozwija się raczej jak krzew niż drzewo.

Roślina dobrze znosi warunki wewnętrzne. Nie choruje przy braku światła i owocuje przez cały rok. Jednocześnie potrzebuje pełnej zimy.

Jest to jedna z niewielu cytryn, które faktycznie można wyhodować z nasion, jednak w tym przypadku owocowanie następuje znacznie później.

Notatka! Na przestrzeni lat cytryna Pawłowska była wielokrotnie poddawana selekcji naturalnej i sztucznej. Dlatego rośliny tej odmiany często różnią się nie tylko kształtem liści, ale także wskaźnikami odporności.

Uprawa w środowisku naturalnym i w domu

Cytryna Pawłowska w naszym kraju jest uprawiana głównie jako roślina doniczkowa. Na Kaukazie i w krajach o klimacie tropikalnym odmiana ta nie jest uprawiana na skalę przemysłową ze względu na niski plon.

W szklarniach i szklarniach wysokość rośliny nie przekracza 1,5 m. W doniczce na parapecie średnia wysokość krzewu osiąga 0,8 m, często cytryna okazuje się bardziej zwarta.

Roślina wymaga regularna pielęgnacja. Błędy w jej uprawie prowadzą do opadania liści i braku owocowania.

Zalety i wady odmiany

Cytryna Pavlova ma wiele zalet. Pomiędzy nimi:

• zdolność do wzrostu w warunkach słabego oświetlenia;
• duże owoce;
• samozapylający;
• wysokie właściwości smakowe owoców;
• zwartość tulei;
• łatwość formowania;
• owocowanie całoroczne;
• wczesne owocowanie;
• możliwość reprodukcja w sposób generatywny.

Odmiana ma również wady:

• brak odporności na infekcje grzybicze i wirusowe;
• brak odporności na zimno;
• niski plon.

Sadzenie i rozmnażanie

Cytrynę Pawłowską rozmnaża się metodami generatywnymi i wegetatywnymi.

W pierwszym przypadku rozmnażanie następuje przez nasiona. Z takiego materiału do sadzenia uzyskuje się bardziej odporne rośliny, które szybko rozwijają się i prawidłowo formują. Często mają piękny kształt nawet bez regularnego cięcia i modelowania.

Wadą tej metody jest to, że cytryny wyhodowane z nasion zaczynają owocować później (po 5-7 latach). W tym przypadku krzew niekoniecznie dziedziczy cechy rośliny, której owoce wykorzystano. W tym przypadku najprawdopodobniej otrzymasz cytrynę Pawłowską, a nie dziką cytrynę, ale jej owoce będą bardziej kwaśne i mniejsze.

Metodą wegetatywną cytryny rozmnaża się przez sadzonki. Ta opcja pozwala uzyskać zbiory w możliwie najkrótszym czasie (w ciągu 3-4 lat). Sadzonki zakwitną już 2 lata po ukorzenieniu.

Cytryny wyhodowane z sadzonek dadzą duże owoce o dobrym smaku. Jednocześnie krzew jest mniej odporny na negatywne czynniki środowiskowe niż okazy uzyskane z materiału siewnego.

W przypadku cytryny Pawłowskiej szczepienie nie jest konieczne. Odbywa się to tylko wtedy, gdy drzewo wyhodowane z nasion, nie owocuje nawet 7 lat po posadzeniu.

Notatka! Reprodukcja cytryny Pawłowskiej jest również możliwa poprzez nakładanie warstw powietrza. Jednak ta metoda jest rzadko stosowana ze względu na trudność w uzyskaniu materiału do sadzenia.

W obu przypadkach wymagane jest przygotowanie pojemników i gleby pod cytryny. Nasiona wysiewa się najpierw we wspólnym pojemniku, a po utworzeniu 2 liści sadzi się je w oddzielnych pojemnikach o średnicy 5-8 cm, sadzonki natychmiast ukorzeniają się w osobnym pojemniku o średnicy 5-8 cm .

W przypadku cytryny kup specjalną glebę do owoców cytrusowych lub samodzielnie przygotuj mieszankę gleby. W drugim przypadku wymieszaj 2 części gleby ogrodowej, zgniłego (najlepiej końskiego) obornika i próchnicy z 1 częścią piasku. Dodaj 1 łyżkę do wiadra powstałej mieszanki. popiół, 30 g superfosfatu i 20 g nawozu potasowego. Mieszankę tę wykorzystuje się do dalszej uprawy cytryn.

Niezbędny jest również drenaż. Zwykle używa się łamanej ceramiki lub cegieł, ekspandowanej gliny i drobnego tłucznia kamiennego.

Dezynfekuje się glebę, pojemniki i drenaż. Odbywa się to za pomocą wysokich temperatur (zalewanych wrzącą wodą, kalcynowanych w piekarniku) lub roztworów dezynfekujących (nadmanganian potasu, 1% siarczan miedzi).

Posiew

Materiał nasienny zbiera się z dojrzałych owoców cytryny pawłowskiej o regularnym kształcie, bez zgnilizny i śladów chorób. Same nasiona powinny mieć jednolity jasny odcień, gęste, bez plam i uszkodzeń.

Zebrany materiał do sadzenia przygotowuje się:

1. Test kiełkowania. Kości moczy się w osolonej wodzie. Nasiona wypływające na powierzchnię nie nadają się do sadzenia. Użyj próbek, które opadły na dno.
2. Dezynfekcja. Nasiona moczy się przez 30-60 minut.w „Fitosporin”, jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu lub nadtlenku wodoru.
3. Stymulacja wzrostu. Materiał do sadzenia moczy się przez jeden dzień w stymulatorze wzrostu. Korzystają z zakupionych produktów („Epin”) lub ludowych przepisów (sok z aloesu rozcieńczony na pół wodą).

Zaleca się wysiać więcej nasion niż potrzeba. Nie wszystkie wykiełkują i zakorzenią się po zerwaniu.

To jest interesujące! Niektórzy hodowcy cytrusów usuwają nasiona z twardej skorupy przed sadzeniem. Odbywa się to ostrożnie, aby nie uszkodzić liścieni. Ta procedura przyspiesza kiełkowanie nasion.

Po przygotowaniu rozpocznij siew:

1. Na dno pojemnika wlewa się warstwę drenażu o grubości 1 cm, resztę objętości wypełnia się ziemią. Glebę podlewa się ciepłą wodą.
2. Nasiona wysiewa się na głębokość 1 cm w odległości 3-5 cm od siebie i posypuje ziemią.
3. Pojemnik z uprawami przykrywa się folią lub przezroczystym tworzywem sztucznym i umieszcza w miejscu o temperaturze +24...+25°C.
4. Zanim pojawią się pierwsze pędy, gleba jest regularnie nawilżana, a rośliny wentylowane, codziennie otwierając szklarnię na 15-30 minut.
5. Kiedy nasiona kiełkują, nawilżają nie tylko glebę, ale także sadzonki. Stopniowo zwiększa się czas trwania wentylacji.
6. Kiedy pojawią się 2 prawdziwe liście, cytryny sadzi się w osobnych pojemnikach wypełnionych ziemią i drenażem. Sadzonki nie są pokryte folią.

Sadzonki

Aby uzyskać sadzonki, wybierz zdrowe drzewo, które już zaowocowało. Gałąź, z której będzie wycinany materiał nasadzeniowy, nie może być starsza niż rok i posiadać półzdrewniałą, zieloną i elastyczną korę.

Odsuń się 8-10 cm od krawędzi wybranej gałęzi i wykonaj cięcie pod kątem. Po przycięciu powinny pozostać co najmniej 2-3 żywe pąki. Liście na dole sadzonek są odrywane. Górne liście są przecięte na pół.

Kawałek najpierw zanurza się na 30 minut.w jasnoróżowy roztwór nadmanganianu potasu, a następnie na 1 dzień w stymulator tworzenia korzeni („Kornevin”).

Drenaż wlewa się na dno pojemnika, a resztę objętości wypełnia się ziemią. Sadzonkę wbija się w ziemię na głębokość 2-3 cm, aby mogła stać nawet bez podpórki. Cytrynę przykrywa się torbą lub wyciętą butelką.

Glebę podlewa się codziennie, a cytrynę spryskuje ciepłą wodą. Ważne jest, aby codziennie lekko otwierać szklarnię w celu wentylacji przez 15-30 minut.

O ukorzenieniu sadzonki będą świadczyć przebudzone pąki z rozwijającymi się pędami. Następnie stopniowo zwiększa się czas wentylacji, a następnie szklarnię całkowicie usuwa się. Cytrynę przesadza się do nowej, większej doniczki, gdy jej korzenie zapełnią poprzedni pojemnik.

Technologia uprawy

Cytryna Pavlova wymaga opieki. Podczas jej uprawy ważne jest utrzymanie optymalnej temperatury w pomieszczeniu, zapewnienie prawidłowego podlewania i terminowej aplikacji. karmienie. W przeciwnym razie roślina nie zakwitnie i nie przyniesie owoców, a w najgorszym przypadku po prostu umrze.

Optymalne warunki

Aby cytryna czuła się dobrze w domu, ważne jest, aby pomieszczenie spełniało podstawowe wymagania:

1. Temperatura. Latem, wiosną i jesienią optymalna temperatura w ciągu dnia waha się w granicach +19…+26°C. Zimą temperatury nie powinny przekraczać +21°C. Aby wprowadzić cytrynę w stan spoczynku, temperaturę zimą obniża się do +10...+15°C. Roślina nie toleruje nagłych zmian temperatury, dlatego przed wprowadzeniem jej do chłodniejszego lub cieplejszego pomieszczenia, doniczkę codziennie przenosimy do nowych warunków, stopniowo zwiększając czas jej przebywania w tym miejscu. Pociąg szkodzi także kulturze.
2. Wilgotność utrzymuje się w granicach 70-75%. W porze gorącej krzew opryskuje się butelką z rozpylaczem rano i wieczorem, w ciepłym sezonie wystarczy jeden spray dziennie. Zimą, jeśli cytryna znajduje się w ogrzewanym pomieszczeniu, umieść w jej pobliżu nawilżacz lub pojemniki z wodą.
3. Oświetlenie. Do normalnego owocowania i kwitnienia drzewa cytrusowe muszą otrzymać wystarczającą ilość światła, ale bezpośrednie światło słoneczne jest dla nich również szkodliwe. Wiosną, latem i jesienią roślinę umieszcza się na parapecie wschodnim, południowym lub zachodnim, zasłaniając okno półprzezroczystą zasłoną w okresie maksymalnej aktywności słonecznej. Jeśli krzew cytrynowy jest w stanie uśpienia zimą, nie wymaga dodatkowego oświetlenia. Jeśli roślina zimuje w ciepłym pomieszczeniu, fitolampy instaluje się w odległości 20 cm od niej.

Podstawowe zasady opieki

Cytrynę Pawłowską należy regularnie i odpowiednio pielęgnować:

1. Podlewanie. W ciepłym sezonie cytrynę podlewa się codziennie, a zimą - 1-2 razy w tygodniu. Do nawadniania używaj ciepłej, osiadłej wody (chlor jest szkodliwy dla rośliny). Po każdym podlewaniu gleba jest poluzowana. Podlewaj cytrynę rano lub wieczorem, gdy słońce nie świeci.
2. Czyszczenie. Co tydzień wytrzyj liście cytryny wilgotną szmatką. Raz w miesiącu umyj roślinę pod prysznicem, przykrywając glebę folią.
3. Przeszczepy. Przez pierwsze 3 lata cytrynę co roku przenosimy (przestawiamy do nowej doniczki wraz z kawałkiem ziemi, dodając brakującą ziemię) do większego pojemnika. Po pierwszym owocowaniu roślinę przesadza się raz na 2-3 lata, usuwając większość gleby i odcinając martwe korzenie. Kiedy krzak osiągnie pożądany rozmiar, przesadzanie zostaje zatrzymane, corocznie zastępując wierzchnią warstwę gleby nową glebą.
4. Karmienie. Stosuje się je co tydzień od wczesnej wiosny do późnej jesieni.Alternatywne nawozy mineralne i organiczne.
5. Tworzenie. Punkt wzrostu zostaje odcięty, gdy główny pień osiągnie 15-25 cm, gałęzie pierwszego, drugiego, trzeciego, czwartego i piątego rzędu skracają się do 10-20 cm, na drzewie pozostają 3-4 gałęzie każdego rzędu .
6. Kwiat. Cytryna Pawłowska może kwitnąć 1-2 lata po posadzeniu. Takie kwitnienie nazywa się fałszywym - nie wydaje owoców, ale odbiera siłę roślinie. Dlatego wszystkie kwiatostany są usuwane. W trzecim roku usuwa się połowę kwiatostanów. Ponadto nie zakłócaj kwitnienia cytryny. Aby zwiększyć plon, zaleca się sztuczne zapylanie miękką szczoteczką.
7. Owocowanie. Podczas pierwszego owocowania na roślinie pozostają nie więcej niż 3 jajniki. Ponadto owoce nie są zbierane. Aby przyspieszyć dojrzewanie cytryn, podlewaj je ciepłą wodą w pobliżu łodygi.
8. Przycinanie sanitarne. Przeprowadza się go jesienią lub wiosną. W tym procesie wszystkie chore, słabe i suche pędy są odcinane.

Możliwe problemy

W domu szkodniki Cytryny są rzadko dotknięte. Aby zapobiec uszkodzeniom przez mszyce, przędziorki i łuski, roślina jest regularnie sprawdzana i myta pod prysznicem. Jeśli to konieczne, potraktuj roztworem mydła, wywaru z gorzkich ziół lub środków owadobójczych.

Ryzyko zarażenia krzewu cytrynowego w domu jest również niskie. Najczęściej atakuje go grzyb sadzy, zgnilizna korzeni i gommoza. W celu zapobiegania ważne jest przestrzeganie zasad opieki. Zainfekowane rośliny leczy się środkami grzybobójczymi, preparatami zawierającymi miedź lub środkami ludowymi o działaniu przeciwgrzybiczym, na przykład jodem z mlekiem.

Notatka! W przypadku naruszenia zasad opieki cytryna Pawłowska zrzuca liście.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór odbywa się, gdy cytryny stają się duże i żółkną (patrz zdjęcie).zdjęcie). Owoce są cięte razem z łodygą.

Ważne jest, aby zbierać plony w odpowiednim czasie. Jeśli trzymasz owoce na krzaku, ich smak stanie się mniej intensywny, a miąższ stanie się szorstki.

Opinie

Recenzje hodowców cytrusów na temat cytryny Pawłowskiej są w większości pozytywne. Chociaż profesjonaliści twierdzą, że istnieją bardziej smaczne i odporne odmiany, które są odpowiednie do uprawy w domu.

Wiktor, Moskwa: „Od około 7 lat uprawiam cytrynę Pawłowską na parapecie, owoce zacząłem produkować już w trzecim roku, ale jak dotąd powstało nie więcej niż 5 sztuk. na 1 raz. Roślina jest kapryśna w pielęgnacji. Bez formacji zaczyna rosnąć równolegle do parapetu i nie wytwarza pędów czwartego i szóstego rzędu, które wydają owoce. Aby osiągnąć owocowanie, co 2 lata przesadzam do wąskiego, wysokiego pojemnika i bezlitośnie odcinam wszystko, co rośnie nieprawidłowo. Smak owoców jest zadowalający.”

Irina, Soczi: „Cytryna Pavlova to mój pierwszy cytrus. Ma już 15 lat. Teraz mam kilka innych odmian. I pomimo tego, że Pawłowski jest najbrzydszy ze wszystkich, kocham go bardziej niż innych. Rocznie wydaje około 10 dużych i smacznych owoców. Jest wymagająca w pielęgnacji, ale jeśli nie jesteś leniwy, wydaje trwałe owoce.

Wniosek

Cytryna Pawłowska to jeden z pierwszych owoców cytrusowych sprowadzonych do Rosji. W ciągu ponad 100 lat istnienia w naszym kraju przeszła wiele zmian, stała się smaczniejsza i bardziej odporna.

Ogrodnicy zgadzają się, że istnieje wiele odmian, które owocują z nie mniejszą regularnością, ale jednocześnie są mniej wymagające w pielęgnacji. Mimo to cytrusy Pawłowski pozostają popularne ze względu na duże i smaczne owoce.