Odmiana średnio wczesna agrestu Miodowa

Agrest to jedna z ulubionych jagód ogrodników. Istnieje wiele odmian tej rośliny, jedną z nich jest miód średniowczesny. Wyróżnia się bursztynową barwą, zwiększoną zawartością cukru w ​​owocach i wysoką zawartością cukru wydajność. Szczegółowo rozważymy cechy odmiany i technologię uprawy.

Opis odmiany

Agrest miodowy to krzew o jasnożółtych, prawie pomarańczowych jagodach. Ich skórka jest cienka, a miąższ soczysty i bardzo słodki.

Historia pochodzenia i dystrybucji

Ten agrest został wyhodowany przez hodowców z VNIIS imienia. Michurina z amerykańskiej odmiany Purmen przez zapylenie europejskimi krewnymi (Phoenix, Industry, Green Bottle, Careless). Roślina nigdy nie została wpisana do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych.

Ważny! Agrest miodowy czasami określa się jako bezkolcowy. To nieprawda - na gałęziach krzaka jest wiele kłujących i ostrych cierni.

Ze względu na wysokie walory odmianowe owoców i odporność na różne warunki klimatyczne uprawa stała się powszechna w Rosji.

Charakterystyka i opis krzewów

Miód to mocny, lekko rozłożysty krzew o wysokości do 1,2–1,5 m. Kora jest szarobrązowa, obficie pokryta mocnymi cierniami. Jest dużo zieleni, blaszka liściowa jest trójklapowa z pokwitaniem od spodu.

Jagody są okrągłe lub w kształcie kropli, jasnożółte, o masie 4,5–6,0 g. Nasion jest niewiele.

Odporność na temperaturę

Miód stał się powszechny ze względu na swoją mrozoodporność – bez osłony z łatwością toleruje mrozy do -30°C.W jeszcze niższych temperaturach należy go owinąć pianką gumową lub płótnem. W regionach północnych po jesiennym przycinaniu gałęzie są przyginane do ziemi i zabezpieczane grubym drutem. Spadający śnieg niezawodnie ochroni krzak przed mrozem.

W klimacie gorącym Miód toleruje wysokie temperatury do +30°C, wymaga jednak dodatkowego podlewania.

Odporność na wilgoć i suszę

Agrest odmiany Honey dobrze rośnie na glebach średnio wilgotnych, nie lubi jednak gleb zbyt ciężkich i słabo przepuszczalnych. Źle znosi suszę.

Odniesienie. Pszczelarze cenią agrest jako wczesną roślinę miododajną (krzew kwitnie wiosną).

Jeśli brakuje wilgoci, roślina upuszcza powstałe owoce. Z tego powodu nie jest uprawiany przez przedsiębiorstwa rolnicze w południowej Rosji. W gospodarstwach prywatnych przy regularnym podlewaniu Miód produkuje do 4,5–6 kg jagód z krzaka.

Charakterystyka i opis owoców

Jagody agrestu miodowego są duże, okrągłe lub w kształcie kropli, o masie około 4,2–6 g. Kolor waha się od jasnożółtego do pomarańczowego, nie ma pokwitania. Po stronie zwróconej w stronę słońca tworzy się jasna opalenizna. Skóra jest cienka. Miąższ jest soczysty, słodki, o lekkim miodowym aromacie i smaku. Jest niewiele nasion.

Obszary zastosowań

Agrest jest szeroko stosowany w kuchni. Wykorzystuje się je do przygotowania konfitur, dżemów, konfitur, marmolad, konfitur. Owoce przechowują się dobrze zamrożone.

Odniesienie. W medycynie ludowej jagody stosowane są jako środek moczopędny i przeczyszczający.

Owoce miodowe nadają się do transportu. W temperaturze +12...+15°C można je przechowywać 1,5–2 tygodnie bez utraty jakości handlowej.

Zalety i wady odmiany

Miód ma wiele zalet:

• wysoka wydajność;
• doskonała jakość handlowa owoców;
• mrozoodporność;
• zwiększona zawartość cukrów (20% wag.) i witaminy C (3 g na 100 g jagód).

Wady obejmują:

• wymagania dotyczące gleby, wilgoci, nawozów;
• podatność na szkodniki;
• potrzeba regularnego przycinania;
• duża liczba cierni utrudniających zbiór.

Zawartość kalorii w agrescie wynosi tylko 44 kcal. Dlatego zaleca się spożywanie go osobom z nadwagą.

Technologia uprawy

Jeśli przestrzegane są praktyki rolnicze, miód zapewnia obfite zbiory i długowieczność. W jednym miejscu krzew rośnie i owocuje nawet do 30 lat, nie tracąc przy tym walorów handlowych jagód.

Optymalne warunki

Miód dobrze rośnie w klimacie umiarkowanym i kontynentalnym, na dobrze przepuszczalnych glebach obojętnych lub lekko kwaśnych. W przypadku nadmiernego podlewania cierpi na infekcje grzybicze. choroby, przy braku wilgoci, zrzuca jajniki. Nie toleruje cienia ani półcienia.

Zdrowy! Jagody zawierają dużo pektyn, które oczyszczają przewód pokarmowy.

Daty i zasady lądowania

Miód sadzi się wczesną wiosną lub jesienią. Miejsce na krzak wybiera się na wzgórzu, dobrze oświetlonym przez słońce. Brak zacienienia jest ważnym warunkiem.

Gleba jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Ziemię wykopuje się na głębokość bagnetu, wybierając chwasty i korzenie. Jednocześnie dodaje się nawozy organiczne - humus, obornik.

Wybieramy sadzonki mocne, zdrowe, posiadające co najmniej 3 korzenie palowe o długości 25–30 cm, włóknisty system korzeniowy musi być dobrze rozwinięty. Część nadziemna składa się z 2-3 pędów, kora jest bez uszkodzeń i śladów uszkodzeń.

Przed sadzeniem korzenie dezynfekuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu przez 24 godziny, aby chronić roślinę przed chorobami.

Przygotowujemy dołek pod sadzonkę o głębokości 40–50 cm i szerokości 55–60 cm, między roślinami zachowujemy odstęp 1,2–1,5 m i między rzędami 1,5–2 m.

Dalsza opieka

Aby uformować zdrowy, rozwinięty krzew, agrest wymaga podlewania, nawożenia i przycinania.

Podlewaj roślinę raz na 2 tygodnie, używając co najmniej 3 wiader na 1 m². Cała woda jest dostarczana do korzeni, zraszanie jest wykluczone. Podczas tworzenia jajników i owocowania częstotliwość nawadniania zwiększa się do 1 raz w tygodniu. Jednocześnie podlewanie jest niedozwolone.

Zalecane dawki nawozu:

• Co roku na wiosnę podczas kopania dodaj mocznik (1 łyżka stołowa na 1 m²);
• Raz na 2 lata, w przeddzień otwarcia pąków, użyj materii organicznej;
• kiedy tworzą się jajniki, wymagana jest „Nitrofoska”;
• po zbiorach – materia organiczna lub superfosfat.

Dwa razy w roku miód jest rozcieńczany - wczesną wiosną i jesienią zagęszcza się i usuwa suche gałęzie i nadmiar pędów.

Po każdym podlewaniu gleba pod krzakami jest poluzowana i wykopana, jednocześnie pozbywając się chwastów.

Zwalczanie chorób i szkodników

Najczęstszą przyczyną śmierci krzewów jest mączniak. Ale Honey jest na to dość odporny. Niebezpieczeństwo czeka na ogrodników, gdy gleba zostanie podmokła, co naraża krzew na gnicie korzeni. Dlatego roślina ma zapewniony dobry drenaż i napowietrzenie.

Pozbądź się chwastów w odpowiednim czasie, spulchnij glebę i nie sadź agrestu w cieniu lub w miejscach słabo oświetlonych przez słońce.

Szkodniki niebezpieczne dla upraw:

• piła infekuje zieleń, całkowicie niszcząc liście;
• ćma składa jaja podczas tworzenia pąków, co prowadzi do gnicia owoców;
• przędziorki prowadzą do śmierci liści i pędów;
• owady łuskowe atakują gałęzie i pędy;
• mszyce (pędy lub galasy liściowe) osiadają na nadziemnych częściach rośliny, powodując deformację liści i gałęzi.

Aby chronić rośliny, środki zapobiegawcze są przeprowadzane w odpowiednim czasie. Większość szkodniki i choroby agrestu, ogrodnicy nabywają je wraz z sadzonkami. Dlatego główną zasadą jest kupowanie roślin wyłącznie z certyfikowanych i zaufanych szkółek. Agrest można rozmnażać niezależnie tylko z całkowicie zdrowych krzewów.

Jeśli istnieje niebezpieczeństwo infekcji, należy hodować przed pączkowaniem proces Roztwór Nitrafenu. Przygotowuje się go w ilości 300 g na 10 litrów wody. Bardzo pomaga 5% roztwór siarczanu żelaza.

Latem, ale nie później niż na miesiąc przed zbiorami (średnio do połowy czerwca), w przypadku zaatakowania przez mszyce, Miód traktuje się karbofosem (1 łyżka stołowa na 10 litrów wody).

Aby chronić rośliny przed roztoczami, należy usunąć dotknięte pędy i wyrwać spuchnięte pąki.

Zimowanie

W ramach przygotowań do zimnego okresu pień drzewa jest oczyszczany z martwych liści (pozostają na nich jaja i larwy szkodników), wycinane są suche i stare gałęzie. Śmieci są spalane. Gleba jest poluzowana i posypana trocinami.

W klimacie umiarkowanym gałęzie zbiera się w pęczek i wiąże. To ochroni je przed wyrwaniem się podczas dużych opadów śniegu i wiatru. Aby chronić przed gryzoniami, dolna część krzaka jest owinięta workiem.

Reprodukcja

Aby utworzyć nowe krzaki, stosuje się trzy główne metody:

1. Agrest dobrze znosi podział jesienią. Tę metodę stosuje się, gdy chcemy przesadzić roślinę w inne miejsce lub w przypadku bardzo zarośniętych okazów. W celu zwiększenia plonu krzewy dzieli się co 5 lat.
2. Sadzonki - najtrudniejsza i najdłuższa procedura reprodukcyjna. Na początku lata wycina się kilka młodych pędów z 5-6 liśćmi. Dolne cięcie jest ukośne, górne cięcie jest poziome. W odległości 7–10 cm sadzonki sadzi się w szklarni lub szklarni i przykrywa szklanymi lub plastikowymi słoikami. Podlewaj w miarę wysychania gleby.Na zimę słoiki są usuwane, a sadzonki pokrywane akrylem i trocinami. Wiosną przesadza się je na stałe miejsce, pozostawiając nad ziemią tylko 3 górne pąki.
3. Warstwy. Jednoroczne pędy dorosłego krzewu (5–7 sztuk) przygina się do ziemi, umieszcza w rowkach o głębokości 8–10 cm, posypuje ziemią i podlewa. Stopniowo na gałęziach tworzą się korzenie i pędy pionowe. W sezonie wegetacyjnym sadzonki podlewa się i posypuje humusem 1-2 razy w sezonie. Po opadnięciu liści powstałe pionowe gałęzie z korzeniami oddziela się od sadzonek i ukorzenia w stałym miejscu.

Najłatwiej jest podzielić krzak. W wyniku takich działań z jednej rośliny uzyskuje się dwie rośliny, natomiast przy rozmnażaniu przez sadzonki i nawarstwianie uzyskuje się kilkadziesiąt nowych krzewów, lecz są to metody czasochłonne i pracochłonne.

Cechy uprawy w zależności od regionu

Na południu kraju Miód potrzebuje dodatkowego podlewania i obowiązkowego schronienia na zimę. Zimą temperatury w południowych regionach spadają do -20°C, a śniegu jest zazwyczaj mało. W takich warunkach istnieje ryzyko zamarznięcia.

W regionach północnych wysokie zaspy niezawodnie chronią krzewy przed mrozem.

Odmiany zapylaczy

Agrest miodowy jest samopylny, dlatego nie wymaga sadzenia dodatkowych odmian. Pszczoły i trzmiele służą roślinom jako zapylacze.

Recenzje letnich mieszkańców

Ogrodnicy pozytywnie charakteryzują odmianę Honey. Jest bezpretensjonalny w pielęgnacji, płodny, daje zbiory wcześniej niż inni krewni, a jego dżem ma wyśmienity aromat i lekki miodowy smak.

Walentyna Nikołajewna, Saratów: „Zasadziłem miód dopiero 3 lata temu, ale już zebrałem dobre żniwa. Krzew nie jest wybredny, jagody są piękne i smaczne.W tym roku zrobiłam dżem – wyszedł złocisto-bursztynowy, bardzo smaczny i aromatyczny.”

Aleksander Wiktorowicz, obwód moskiewski: „Według niektórych opinii agrest Honey Yellow nie ma kolców, ale w rzeczywistości jest ich całkiem sporo, co utrudnia zbiór. Jednak odmiana dojrzewa wcześniej niż inne na stronie i wygląda bardzo pięknie: gałęzie są dosłownie usiane żółtymi jagodami. Smak odpowiada nazwie rośliny. Mam 5 wnucząt, więc jagody na konfiturę nie zostały, bo jedzą wszystko prosto z krzaka, mimo cierni.”

Wniosek

Średnio wczesna odmiana agrestu Miód nadaje się do różnych regionów, ale najlepiej rośnie w klimacie umiarkowanym. Krzew jest odporny na zimno, ale nie toleruje podlewania i suszy.

Jagody są niezwykłe - jasne, słoneczne. Smak i aromat z lekką miodową nutą. Zwiększona zawartość cukru i wysoka zawartość kwasu askorbinowego sprawiają, że owoce są bardzo cenne. Uprawa miodu nie jest trudna, a daje doskonałe plony.