dom › Sadzenie i uprawa › Ogród › Krzewy › Agrest

Słodka, mrozoodporna odmiana agrestu „Angielski Żółty”

Angielska żółta to bezpretensjonalna odmiana agrestu. Ze względu na swoją mrozoodporność i zdolność przystosowania się do różnych warunków klimatycznych, uprawa ta jest uprawiana niemal wszędzie. W artykule znajdziesz szczegółowy opis odmiany agrestu angielskiego żółtego, informacje o jego zaletach i wadach oraz cechach uprawowych.

Co to za rodzaj agrestu?

Jest to średnioroczna odmiana agrestu – dojrzałość techniczną jagody osiągają w połowie lub pod koniec lipca. Krzewy owocują corocznie przez 10-12 lat, począwszy od 3-4 lat po posadzeniu. Wydajność – 8-12 kg na krzak lub 15 t/ha. Słodka, mrozoodporna odmiana agrestu angielskiego żółta

Zbiór odbywa się w 2 etapach. Jagody w pełni dojrzałe przechowuje się w temperaturze +2°C przez 5 dni, a owoce zebrane na tydzień przed pełnym dojrzewaniem przechowuje się przez miesiąc w temperaturze 0°C i 3 miesiące w temperaturze -2°C.

Krótka historia pochodzenia i dystrybucji

Historia pochodzenia i hodowli agrestu żółtego angielskiego nie jest znana. Jednocześnie istnieją informacje, że w połowie XX wieku odmiana ta była jedną z najpopularniejszych na terenie byłego ZSRR.

Charakterystyka i opis krzewów

Krzewy są średniej wielkości (do 1,5 m wys.), lekko rozłożyste, o cienkich, wzniesionych pędach, na całej długości posiadają miękkie, długie, pojedyncze kolce. Kora na młodych pędach jest szara z fioletowym odcieniem, na gałęziach starszych niż 2 lata jest brązowa.

Liście są średniej wielkości (do 3 cm długości i szerokości), skórzaste, ciemnozielone, pod koniec lata przebarwiają się na fioletowo.Blaszki liściowe są 3- lub 5-klapowe z tępymi zębami na krawędziach.

Okres kwitnienia przypada na koniec maja i trwa 5-7 dni. W tym czasie na krzakach pojawiają się małe, wąskie, żółtawobiałe kwiaty biseksualne.

Odporność na temperaturę

Krzewy tolerują temperatury powietrza do -20°C. Uprawiane w regionach o ostrzejszych i mniej śnieżnych zimach potrzebują schronienia.

Odporność na wilgoć i suszę

Odmiana dobrze znosi suszę, ale nie toleruje podlewania gleby - może to powodować gnicie systemu korzeniowego i pękanie jagód.

Odporność na choroby i szkodniki

Odmiana charakteryzuje się trwałą odpornością na choroby i szkodniki. Ale jeśli zasady pielęgnacji roślin zostaną naruszone, na krzaki wpływają następujące choroby:

antraknoza;
amerykański mączniak (biblioteka sferyczna);
rdza kolumnowa;
larwy piłarek;
przędziorki;
strzelać do mszyc;
ćmy.

Charakterystyka i opis owoców

Jagody są średniej wielkości, ważą 3-5 g, ale niektóre okazy osiągają wagę 8 g, są owalne, pokryte gęstą, błyszczącą, lekko owłosioną skórką o jasnożółtym kolorze, która po pełnym dojrzewaniu staje się bursztynowa .

Miąższ jest żółty, soczysty i słodki, o lekkiej kwaskowatości i subtelnym, ledwo wyczuwalnym aromacie.

Obszary ich zastosowania

Owoce żółtej angielskiej spożywane są na świeżo, wykorzystywane do produkcji sosów, sałatek owocowych, dżemów, kompotów, marmolady, soków oraz do produkcji likierów i bursztynowych win deserowych.

W medycynie ludowej wywar z liści agrestu stosowany jest w leczeniu zapalenia płuc, a jagody jako środek żółciopędny.

Ważny! Agrest tej odmiany nie jest mrożony, gdyż po rozmrożeniu traci smak.

Zalety i wady odmiany w porównaniu do innych odmian i mieszańców

Główne zalety angielskiego żółtego:

wysoka wydajność;
doskonały smak i piękny kolor jagód;
odporność na suszę i mróz;
dobra jakość utrzymania i możliwość transportu;
dobra odporność;
zwartość krzewów, ułatwiająca zbiór;
brak tendencji do linienia.

Wady odmiany:

pękanie jagód w przypadku wysokiej wilgotności;
obecność cierni;
nienadający się do zamrażania;
prawie całkowity brak aromatu;
niska odporność na mączniaka prawdziwego amerykańskiego.

Technologia uprawy

Uprawa tego agrestu nie jest trudna. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednie sadzonki, a także czas i miejsce ich sadzenia.

Optymalne warunki

Aby zasadzić angielską żółć, wybierz dobrze oświetlone miejsce, chronione przed porywistymi wiatrami i przeciągami, z głębokością gleby co najmniej 1 m.

Odmiana preferuje żyzną, lekką glebę o obojętnym poziomie kwasowości, dobrej wilgotności i przepuszczalności powietrza. Najlepszą opcją jest czarna gleba i glina.

Na miesiąc przed sadzeniem teren jest oczyszczany z chwastów i resztek roślinnych, wykopywany łopatą i na każde 100 metrów kwadratowych. m dodać 20 kg kompostu lub gnijącego obornika, 5 kg soli potasowej i 20 kg fosforytu.

Odniesienie. Mąkę wapienną, popiołową lub dolomitową dodaje się do kwaśnej gleby w ilości 15 kg na 1 m2.

Kupując sadzonki, należy wybierać okazy 1- lub 2-letnie, posiadające 1-2 pędy o długości 30-50 cm, korę jednolitą bez pęknięć, korzenie mocne, rozwinięte i rozgałęzione o długości 12-17 cm bez zgnilizny i przesuszenia.

Bezpośrednio przed sadzeniem korzenie sadzonek moczy się przez jeden dzień w roztworze stymulatorów wzrostu (Kornevin, Heteroauxin, Vympel, Zircon) w celu lepszego ukorzenienia i ochrony przed chorobami i szkodnikami.

Daty i zasady lądowania

Żółtą angielską sadzi się wiosną (koniec marca) lub jesienią (koniec września).

Zasady lądowania:

Na 2 tygodnie przed posadzeniem sadzonek na przygotowanym terenie wykopać dołki do sadzenia o wymiarach 50x50 cm co 1-1,5 m.
Wypełnij je w jednej trzeciej pożywną mieszanką gleby - 3 części żyznej gleby, 2 części złożonych nawozów mineralnych i 1 część piasku.
Z mieszaniny składników odżywczych na środku dołka uformuj wzgórze, umieść na nim sadzonkę, ostrożnie prostując jej korzenie.
Sadzonkę przykryj ziemią tak, aby nie było pustych przestrzeni, a szyja korzeniowa znajdowała się na równi z ziemią lub 1-3 cm wyżej.
Podlewaj sadzonki obficie w ilości 10 litrów wody na każdą.
Ściółkuj ziemię kompostem lub gnijącym obornikiem.
Przytnij pędy tak, aby na każdym pozostało 5-6 pąków.

Dalsza opieka

Krzewy podlewa się w specjalnym rowie o głębokości 10-15 cm, wykopuje wokół krzewu 60-70 cm od korzeni 3 razy w sezonie: pod koniec maja - początek czerwca, w połowie lipca i pod koniec września (przed mrozem).

Odniesienie. Zużycie wody dla krzewu poniżej 3 lat wynosi 20 litrów, dla dorosłej rośliny – 30-40 litrów.

Nawozy stosuje się trzy lata po posadzeniu krzewów według następującego schematu:

wczesną wiosną - 5 kg obornika lub kompostu, 15 g siarczanu potasu i mocznika oraz 25 g superfosfatu na 1 m2. M;
przed kwitnieniem - 20 g na nitrofoskę na 1 m2. M;
w okresie owocowania (czerwiec - początek lipca) - podlewanie gnojowicą;
po 7-15 dniach - 1 kg popiołu w kręgu pnia drzewa.

Krzewy zaczynają tworzyć się od pierwszego roku, podczas sadzenia, odcinając pędy do 5-6 pąków, a po opadnięciu liści, pozostawiając na krzakach do 3 gałęzi. Rok później pozostało 6 pędów, gałęzie bieżącego roku są skracane o jedną trzecią. W trzecim roku wybiera się 4 młode pędy podstawowe, młode skraca się. Krzewy w wieku 7 lat powinny składać się z 20 gałęzi w różnym wieku.

Podczas cięcia sanitarnego usuwa się wszystkie połamane, uszkodzone, zamarznięte gałęzie oraz te z oznakami choroby.

Aby zapobiec rozwojowi chorób i atakom szkodników, krzewy opryskuje się przed kwitnieniem:

popiół drzewny – rozpuścić 450 g w 10 litrach gorącej wody i pozostawić na 2 dni;
roztwór mydła popiołowego - rozpuścić 50 g mydła i 1,3 kg popiołu w 10 litrach wody, pozostawić na 48 godzin.

Możliwe problemy, choroby, szkodniki

Choroby i szkodniki atakujące żółć angielską przedstawiono w tabeli.

Choroba/szkodnik	Opis	Leczenie
Strzelaj do mszyc	Owad żeruje na pędach i liściach. Płytki liściowe zwijają się, wierzchołki są zdeformowane, nowe pędy praktycznie nie powstają, a na liściach pojawiają się bordowe foki.	Jeśli liczba owadów jest niewielka, krzaki traktuje się naparem z czosnku, wrotyczu pospolitego i wierzchołków pomidorów. W przypadku poważnych uszkodzeń stosuje się środki chemiczne: „Aktara”, „Fufanon”, „Fitoverm”, „Sumitsidin”, „Karbofos”, „Aktellik”.
Pająk	Na liściach pojawiają się jasne plamy, a w dolnej części płytek pojawiają się pajęczyny.	Krzewy proces akarycydy („Akartan”, „Cidial”, „Tedion”), spryskane roztworem siarki koloidalnej.
Ogniewka	Gąsienice ćm zjadają kwiaty, jajniki i miąższ jagód. Żółkną i przedwcześnie wysychają. Na owocach tworzy się cienka sieć.	Rośliny opryskuje się wodą popiołu, naparem z wierzchołków pomidorów lub roztworem musztardy.Jeśli tradycyjne metody nie pomagają, użyj narkotyków „Karate”, „Iskra”, „Kinmiks”.
Antraknoza	Na liściach u dołu krzaków pojawiają się małe brązowe plamki, liście opadają, nowe pędy nie wyrastają, a plony spadają.	Krzewy opryskuje się 4-krotnie mieszanką Bordeaux oraz preparatami Kuprozan i Phthalan (przed i po kwitnieniu, 2 tygodnie po zakończeniu owocowania i po zbiorach).
amerykański mączniak	Na liściach rosnących na wierzchołkach pędów tworzy się sypki nalot, który z czasem zamienia się w brązowe plamy z czarnymi kropkami, krzewy rozwijają się powoli, jagody pękają i opadają.	Na początku wiosny krzaki i ziemię pod nimi zrasza się wodą (+50°C), a przed i po kwitnieniu rośliny opryskuje się Topazem, Skorem lub Fundazolem.
Rdza kolumnowa	Na wewnętrznej stronie liści pojawiają się żółte plamy, liście więdną i opadają, jagody stają się zdeformowane i suche.	Krzewy traktuje się trzykrotnie mieszanką Bordeaux lub dwukrotnie opryskuje Bayletonem.

Zimowanie

Pod koniec września krzewy są obficie podlewane (60-70 litrów wody na każdy) i traktowane mieszanką Bordeaux. Ziemia jest oczyszczona z resztek roślinnych i poluzowana.

W regionach północnych pędy wiąże się w 1 wiązkę sznurkiem lub sznurkiem, przygina do ziemi, zabezpiecza specjalnymi wspornikami lub deskami, przykrywa suchymi liśćmi i przykrywa gałązkami świerkowymi lub płótnem.

Reprodukcja

Angielski żółty rozmnażać się na kilka sposobów:

Sadzonki. Dojrzałe zdrewniałe pędy są cięte na kilka części i kiełkowane. Metoda pozwala na uzyskanie nieograniczonej liczby sadzonek.
Przez nakładanie warstw. Używaj warstw poziomych starszych niż 3 lata. Z jednego krzewu matecznego uzyskuje się 5 młodych sadzonek, które nie tracą walorów odmianowych.
Dzielenie krzaka.Jesienią lub wczesną wiosną wykopuje się dorosły krzew i dzieli na 2-3 części.

Cechy uprawy tej odmiany w zależności od regionu

Przy uprawie odmiany na terenach północnych i wschodnich, charakteryzujących się długimi, mroźnymi (temperaturami poniżej -20°C) i niewielką ilością śniegu, krzewy należy przykrywać. Na obszarach o łagodniejszym klimacie nie jest to konieczne.

Odmiany zapylaczy

Angielska żółta jest samopylną odmianą agrestu i nie wymaga dodatkowych zapylaczy.

Recenzje letnich mieszkańców

Ogrodnicy zostawiają pozytywne recenzje na temat angielskiego agrestu żółtego.

Vera, Suzdal: „Kiedy wybierałem odmianę do posadzenia na działce, zdecydowałem się na angielską żółć ze względu na piękny kolor jagód. Zbierałam ją 3 lata po posadzeniu sadzonek i byłam mile zaskoczona smakiem owoców - są bardzo słodkie, przypominające miód. Krzaki w żaden sposób nie bolały, choć nie wykonuję zabiegów profilaktycznych.”

Andriej, Władykaukaz: „Główną zaletą tej odmiany dla mnie osobiście jest jej bezpretensjonalność, ponieważ często nie mam czasu na pielęgnację ogrodu. Wiosną przycinam angielską żółtą, następnie 2-3 razy podlewam i gotowe. Krzewy dobrze się rozwijają i owocują, plon jest wysoki. Jagody są pyszne, jemy je świeże i używamy ich do robienia dżemów i wina”.

Wniosek

Angielska żółta to popularna wśród ogrodników odmiana agrestu. Wśród jego zalet wyróżnia się przede wszystkim wysoki plon, doskonała odporność na suszę i mróz, przyjemny smak, zachowanie jakości i jakość handlowa jagód.