Mięsiste i słodkie owoce na Twój stół - pomidor „Sugar Pudovichok”: charakterystyka i opis odmiany

Już sama nazwa Sugar Pudding przyciąga uwagę. Od razu chcę wiedzieć jak najwięcej o tej odmianie. Skąd wzięła się ta nazwa? Oczywiście za sprawą imponujących rozmiarów słodkich owoców. Dojrzały pomidor waży 250-400 g, a po przekrojeniu cukruje na przełomie.

Przy odpowiedniej technologii uprawy uzyskuje się owoce o wadze do 600 g, które mogą zastąpić każdy słodki owoc. Jednym słowem, ten pomidor to prawdziwe odkrycie dla miłośników słodyczy.

Charakterystyka i opis odmiany

Uprawa odmianowa została opracowana w latach 90. przez hodowców z Nowosybirska firmy rolniczej Siberian Garden. Przeznaczony jest do hodowli nawet w najsurowszych regionach klimatycznych. Wpisany do Rejestru Państwowego w 1999 roku.

Cechy charakterystyczne

Krzak nieokreślony, o wysokości 80 cm w otwartym terenie, w szklarni osiąga 1,5 m. Łodyga jest mocna, dlatego wymaga obowiązkowego podwiązki i uszczypnięcia. Liście są średnie, liście są ciemnozielone. Każda sadzonka tworzy 5-6 grona owocującego, każde grono rodzi 5-6 owoców.

Gatunki w połowie sezonu, od siewu do pełnego dojrzewania mija 115-120 dni.

Wydajność jest wysoka, od 1 mkw. m, zbiera się 6-7 kg owoców, sadząc nie więcej niż 4 sadzonki na 1 m2. M.

Odporność na choroby jest słaba. Odmiana jest podatna na choroby takie jak zaraza późna, mozaika tytoniowa i brązowa plama.Z tego powodu konieczna jest obowiązkowa dezynfekcja gleby przed sadzeniem i regularne działania zapobiegawcze.

Pomidor jest dobrze przystosowany do zmian temperatury i niesprzyjających warunków.

Charakterystyka owoców

Średnia waga pomidorów wynosi 250-350 g. Kształt jest okrągły, lekko spłaszczony u góry, kolor jest różowo-czerwony, bogaty. Smak jest słodki z ledwo wyraźną kwaskowatością, charakterystyczną dla pomidorów. Miąższ jest gęsty, soczysty, nasion jest niewiele.

Skórka jest na tyle gruba, że ​​wytrzyma transport na duże odległości. Podczas transportu pomidory umieszcza się w pudełkach w 2 lub 3 warstwach.

Dojrzałe warzywa nadają się zarówno do przygotowywania świeżych dań, jak i do przetworów zimowych. Po przetworzeniu na produkty pomidorowe powstają doskonałe soki, pasty, ketchupy, adjika i sosy.

Na zdjęciu pomidory Sugar Pudovich.

Jak uprawiać sadzonki

Nasiona do sadzonek wysiewa się 65-70 dni przed sadzeniem w ziemi. Ostateczne terminy siewu zależą od cech klimatycznych regionu.

Przygotowanie nasion

Prawidłowe przygotowanie nasion jest ważne dla zdrowego wzrostu sadzonek. Ponieważ nie jest to hybryda, możesz samodzielnie zebrać nasiona. Przygotowanie polega na selekcji nasion wysokiej jakości, dezynfekcji i poprawie kiełkowania.

W pierwszej kolejności nasiona wyznacza się do wewnętrznego wypełnienia poprzez zanurzenie ich w roztworze soli na 10 minut. Roztwór przygotowuje się z 1 łyżeczki soli i 1 szklanki wody. Puste ziarna będą wypływać na powierzchnię. Dezynfekcja polega na zastosowaniu roztworu nadmanganianu potasu. Nasiona zanurza się na 20 minut w różowym roztworze w celu dezynfekcji ziaren. Po zabiegu są one dokładnie myte i suszone.

Aby poprawić kiełkowanie, materiał siewny pozostawia się w stymulatorze wzrostu na 10 godzin.Jako środek pobudzający stosuje się specjalny preparat „Cyrkon” lub stopioną wodę.

Odniesienie. Wodę roztopioną uzyskuje się ze śniegu, który podgrzewa się do temperatury pokojowej.

Spęcznione nasiona są gotowe do siewu.

Pojemnik i ziemia

Glebę przygotowuje się z gleby ogrodowej i próchnicy w równych proporcjach. Jako środek spulchniający dodaje się przemyty piasek rzeczny. Wszystkie składniki dokładnie miesza się i gotuje na parze w piekarniku w temperaturze 60 ° C przez 10 minut lub zalewa gorącym roztworem ciemnego nadmanganianu potasu.

Odniesienie. Dezynfekcja gleby podczas sadzenia roślin o słabej odporności jest obowiązkowa.

Zdezynfekowaną glebę układa się w pojemnikach do sadzenia, po uprzednim wykonaniu otworów drenażowych na dnie każdego z nich. W przypadku braku otworów drenażowych nagromadzenie nadmiaru wilgoci może zniszczyć system korzeniowy.

Sadzimy we wspólnym drewnianym pudełku lub w osobnych papierowych plastrach miodu, plastikowych i torfowych kubkach. Przed sadzeniem każdy pojemnik do sadzenia traktuje się roztworem manganu.

Siew

Materiał siewny wysiewa się w rowkach o głębokości 1 cm w odległości 2 cm od siebie. Posypać wierzch torfem, lekko zagęścić, podlać ciepłą, osiadłą wodą za pomocą butelki ze spryskiwaczem i przykryć folią. Pojemniki pozostawia się w ciepłym pomieszczeniu o temperaturze 24°C do momentu pojawienia się pierwszych pędów.

Pielęgnacja sadzonek

Gdy tylko pojawią się pierwsze pędy, folię usuwa się, a pojemniki przenosi się na parapet. Sadzonki potrzebują wystarczającej ilości światła, w przeciwnym razie sadzonki zaczną się rozciągać i słabnąć. Godziny dzienne powinny wynosić co najmniej 13 godzin. Jeśli brakuje naturalnego światła, dodaj świetlówki. O dodatkowe oświetlenie należy zadbać z wyprzedzeniem, zwłaszcza w regionach o krótkim świetle dziennym.

Podlewaj sadzonki umiarkowanie ciepłą, osiadłą wodą za pomocą łyżki stołowej. Nadmierne zwilżenie gleby zwiększa ryzyko wystąpienia niebezpiecznej choroby grzybowej – czarnej nóżki. Czarna noga może zniszczyć wszystkie nasadzenia w możliwie najkrótszym czasie.

Odniesienie. Czarna nóżka to zbiorcza, popularna nazwa wielu chorób pomidorów, których typowymi objawami są: czernienie i gnicie dolnej części łodygi.

Sadzonki zbiera się po pojawieniu się 2 prawdziwych liści, posadzonych w oddzielnych pojemnikach. Podczas zbioru pozostawiane są wyłącznie silne i zdrowe rośliny do dalszego rozwoju.

Jeśli krzewy nie rosną zbyt dobrze, karmi się je płynnym nawozem do sadzonek pomidorów. Nawożenie łączy się z regularnym podlewaniem.

Po podlaniu gleba jest poluzowana, zapewniając przepuszczalność powietrza w glebie.

Na 2 tygodnie przed przesadzeniem do gruntu sadzonki utwardza ​​się poprzez wyniesienie ich na zewnątrz w ciągu dnia w temperaturze 17°C. Początkowo sadzonki pozostawia się na świeżym powietrzu przez 1 godzinę, stopniowo ten odstęp czasu zwiększa się do 12 godzin.

Jak uprawiać pomidory

Sadzonki przesadza się do gleby po jej ogrzaniu do 16°C. Do tego czasu krzewy mają w pełni rozwinięty system korzeniowy, zdolny szybko przystosować się do nowych warunków.

Lądowanie

Za 1 mkw. m umieść nie więcej niż 4 sadzonki w szachownicę. Taki sposób sadzenia gwarantuje, że każda roślina otrzyma wymaganą ilość światła słonecznego. Dodatkowo krzewy będą swobodnie wentylowane, co zapobiegnie rozwojowi infekcji grzybiczych.

Glebę przygotowuje się na 2 tygodnie przed sadzeniem, kopiąc z dodatkiem popiołu drzewnego. Przesadzić wieczorem po zachodzie słońca do płytkich dołków. Sadzonki sadzi się pionowo i zakopuje do pierwszych liści.

Dalsza opieka

Regularne podlewanie rozpoczyna się, gdy tylko sadzonki zakorzenią się w nowym miejscu. Średni czas adaptacji nie przekracza 8 dni. Podlewaj osadzoną wodą pod korzeniem, nie zalewając otworów. Kultura dobrze reaguje na nawadnianie kroplowe. Przy takim systemie nawadniania podlewanie łóżek jest niemożliwe.

Po podlaniu gleba jest poluzowana i uniesiona. Technika ta poprawia penetrację tlenu do korzeni, co jest niezbędne dla zdrowego wzrostu roślin.

Aby zapewnić wilgotność łóżek, ściółkuje się je słomą, trocinami lub suchymi liśćmi. Ściółkowanie służy również jako środek zapobiegawczy w zwalczaniu szkodników.

Roślina jest nawożona 4-5 razy w ciągu sezonu, ale idealną opcją jest nawożenie raz na 2 tygodnie. Nawóz jest pełnym kompleksem substancji mineralnych, które występują na przemian z materią organiczną. W okresie kwitnienia dodać do nawozu kwas borowy, nawożenie substancjami zawierającymi głównie fosfor, a w okresie owocowania rośliny karmione są nawozami potasowymi. Z materii organicznej stosuje się napar dziewanny w rozcieńczeniu 1:10.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Kultura wymaga obowiązkowej formacji, ponieważ czynnik ten wpływa na ilościowy wskaźnik owocowania. Sadząc na 2 łodygach, ogrodnicy osiągają maksymalne plony. Aby to zrobić, usuń wszystko pasierbowie powyżej pierwszego grona kwiatowego, pozostawiając tylko jeden dolny wyrostek boczny. W momencie zawiązania owoców liście znajdujące się poniżej są usuwane.

Podczas przesadzania obok każdej sadzonki instaluje się podporę, aby przymocować do niej łodygę i gałęzie owocujące. Łodyga zostaje utrwalona niemal natychmiast, co korzystnie wpływa na jej powstawanie. Główna łodyga rośnie równomiernie i silnie. Owocne gałęzie są utrwalane w miarę wzrostu.Luźne nie utrzymają ciężaru dojrzałych warzyw i pękną.

Choroby i szkodniki

Odmiana nie jest wysoce odporna na niebezpieczne choroby i może stać się ofiarą zarówno chorób grzybowych, jak i wirusowych. Spośród chorób o etiologii grzybiczej zaraza uważana jest za najbardziej niebezpieczną. Kiedy rośliny zostaną uszkodzone, niszczy do 70% wszystkich nasadzeń. Aby zapobiec przedostawaniu się grzybów do łóżek, konieczne jest prowadzenie profilaktyki.

Przestrzegając zasad płodozmianu, ogrodnicy wzmacniają odporność roślin sadząc je w miejscach, gdzie otrzymają największą ilość składników odżywczych. Zgodnie z tymi zasadami pomidorów nie można sadzić w grządkach, na których wcześniej rosły ziemniaki, papryka lub bakłażany. Uprawy te również należą do rodziny psiankowatych i są dotknięte tymi samymi chorobami. Po nich chorobotwórcze zarodniki mogą pozostać w glebie, co spowoduje nieodwracalne szkody w uprawach pomidorów.

Umiarkowane podlewanie z kontrolą wilgoci w grządkach zapobiegnie wzrostowi wilgoci, zmniejszając w ten sposób ryzyko rozprzestrzeniania się zarodników grzybów.

W przypadku infekcji grzybiczych stosuje się środki grzybobójcze, na przykład Fitosporynę lub HOM.

Jeśli chodzi o choroby wirusowe, nie da się uratować raz zarażonych roślin, więc są po prostu spalane. Zapobieganie polega na usuwaniu chwastów wraz z korzeniami. Raz na 10 dni krzewy podlewa się słabym roztworem manganu i okresowo spryskuje roztworem mleka. Roztwór mleka przygotowuje się ze 100 ml serwatki rozcieńczonej w 1 litrze przegotowanej wody.

Spośród szkodników największym zagrożeniem dla pomidorów jest przędziorek i szufelka. Armyworm to gąsienica ogrodowa, która żeruje na liściach, powodując osłabienie i śmierć rośliny. Cutworm powoduje również uszkodzenie owoców poprzez ich zjadanie.W rezultacie opadają przed osiągnięciem dojrzałości. Aby temu zaradzić, skorupki jaj są rozrzucane między rzędami, co zapobiega wypełzaniu robaka z ziemi. Obok pomidorów sadzi się silnie pachnące zioła - bazylię, kolendrę. Ich zapach odstrasza gąsienice.

Aby pozbyć się przędziorków, wystarczy codziennie wietrzyć zamknięte pomieszczenia. Przędziorożce są szkodnikami szklarniowymi. Napływ świeżego powietrza niszczy jego zwykłe siedlisko.

Niuanse dla otwartego terenu i szklarni

Pomidor polecany jest do uprawy na otwartym terenie w południowej i środkowej strefie. W trudnych warunkach syberyjskich uprawę sadzi się w szklarniach.

W szklarniach wzrost roślin osiąga 1,5 m. Jeśli konieczne jest ograniczenie wzrostu, korona roślin jest ściskana.

Co roku zaleca się wymianę wierzchniej warstwy gleby w szklarni na nową. Wyjaśnia to fakt, że patogenne zarodniki i wiele szkodników z powodzeniem zimują w ziemi i stają się bardziej aktywne wiosną, gdy sadzi się rośliny. Nową warstwę gleby należy rozlać gorącym roztworem nadmanganianu potasu i potraktować siarczanem miedzi. Ściany chronionych konstrukcji spryskuje się mieszaniną Bordeaux.

W regionach o krótkim i chłodnym lecie w szklarniach instaluje się dodatkowe oświetlenie w celu pełnego rozwoju sadzonek. Przy wystarczającym oświetleniu łodyga nie rozciąga się, staje się mocna i równa.

Na otwartym terenie nadmierne podlewanie negatywnie wpływa na smak owoców, powodując ich wodnistość. Ponadto owoce mogą pękać.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór rozpoczyna się 3,5-4 miesiące po siewieI. Owoce zbiera się w miarę dojrzewania, rozładowując w ten sposób krzak do dojrzewania kolejnej partii. Przejrzałe owoce mogą pękać.

Cel gotowania jest uniwersalny: pomidory idealnie nadają się do świeżych potraw i zimowych przetworów. Służą do przygotowywania sałatek, różnych przystawek, plasterków, dań gorących i warzywnych, a także dodawane do pieczenia z mięsami. Ich duże rozmiary nie pozwalają na przygotowanie ich w całości, ale po pokrojeniu w ogóle nie tracą smaku, dlatego solone i marynowane są nie tylko pojedynczo, ale także mieszane z innymi odmianami. Przetworzone warzywa wykorzystywane są do produkcji doskonałych soków, past, lecho, sosów, adjika i ketchupów.

Dojrzałe warzywa można przechowywać przez długi czas, przestrzegając podstawowych zasad, a mianowicie nie układając ich w wysokie rzędy jeden na drugim. Pomieszczenie, w którym przechowywane są pomidory, powinno być suche i chłodne.

Zalety i wady

Na podstawie cech odmianowych i recenzji ze zdjęciami podajemy zalety tej odmiany:

• umiejętność przystosowania się do niesprzyjających warunków;
• prosta technologia rolnicza;
• wysoka wydajność;
• doskonały smak;
• duże owoce;
• uniwersalny cel;
• długi transport;
• Możliwość samodzielnego wyboru nasion.

Główną wadą tej kultury jest słaba odporność na niebezpieczne choroby rodziny psiankowatych. Obejmuje to również niezbędne tyczenie roślin i regularne usuwanie pasierbów.

Recenzje rolników

Pomimo istniejących niedociągnięć, recenzje kultury są pozytywne. Oto kilka opinii ogrodników:

Galina, Nowokuźnieck: „Pomidory są duże, do 600 g, smaczne, mięsiste, pachnące, z niewielką ilością nasion. Ale te sadzonki zachorowały jako pierwsze. Liście zrobiły się brązowe i zaczęły wysychać. Nie czekałam, zebrałam niedojrzałe pomidory. Warzywa doskonale nabrały koloru same w temperaturze pokojowej. Smak był niesamowity.Chciałbym posadzić ją ponownie ze względu na smak.”

Galina, Omsk: „Po raz pierwszy posadziłem pomidora odmiany Sugar Pudovich. Wysokość osiągnęła 2 m. Wydajność jest wysoka, odporność jest silna - rośliny nie cierpiały na nic przez cały sezon. Pomidory są duże, smaczne, z cukrem w przerwie. Wystarczyło zjeść latem i nakręcić na zimę. Jestem bardzo zadowolony. Sam zebrałem nasiona do sadzenia w przyszłym roku.”

Wniosek

Mimo pewnych niedociągnięć odmiana pomidora Sugar Pudovich zyskała powołanie uniwersalne, mocno zakorzenione we wszystkich regionach naszego kraju. Ten wysokowydajny gatunek o dużych, słodkich owocach jest uwielbiany zarówno przez dorosłych, jak i dzieci.

Główną zaletą tej kultury jest jej zdolność do zakorzenienia się nawet w najtrudniejszych obszarach, bez gorszego smaku niż owoce uprawiane na południu. Pomidor jest znany od ponad 20 lat i wciąż zdobywa nowych fanów.