Asortyment pomidorów Koenigsberg: opis odmian i wskazówki dotyczące efektywnej uprawy

Pomidory to roślina ciepłolubna. Dlatego wielu mieszkańców Uralu i Syberii ma trudności z uzyskaniem przyzwoitych zbiorów smacznych i zdrowych owoców. Ich wybawieniem są szklarnie i odporne na zimno odmiany pomidorów. Jedną z tych odmian jest Koenigsberg. Oprócz zimna pomidory dobrze znoszą upały i suszę. O innych zaletach i zasadach uprawy pomidorów Koenigsberg przeczytasz w naszym artykule.

Charakterystyka i opis odmiany

Pomidor został wyselekcjonowany przez hodowcę warzyw Władimira Dederko. W 2005 roku odmiana została zarejestrowana w Państwowym Rejestrze Federacji Rosyjskiej. Z opisu wynika, że ​​odmiana została zaaklimatyzowana w zachodniej Syberii i przeznaczona jest do uprawy w otwartym terenie. Jednak nawet w warunkach szklarniowych pojawia się jajnik.

Podgatunek odmiany Koenigsberg

Obecnie wyhodowano kilka podgatunków królewca syberyjskiego:

• czerwony;
• złoto;
• sercowaty;
• nowy;
• w paski;
• różowy.

Czerwony - główny podgatunek, wiele jego cech jest wspólnych dla innych. Uprawia się je w szklarniach i na otwartych rabatach. Wysokość roślin sięga 180-200 cm, kształt owocu jest podłużny, kolor jest jasnoczerwony. Dojrzewanie przypada na połowę lipca i początek sierpnia. Pomidory wytrzymują długo. Podgatunek nazywany jest najbardziej odpornym na zimno – wytrzymuje temperatury spadające do 0°C.

Złoto - różni się od czerwonego żółtym kolorem skórki i dużą zawartością cukru. Przy niższych plonach podgatunek jest mniej podatny na choroby grzybowe.

Sercowaty - krzewy dorastają do 2-2,5 metra. Kształt, jak sama nazwa wskazuje, jest w kształcie serca. Podgatunek o największych owocach (do 1 kg).

Nowy Królewiec - owoce średnio wczesne, czerwone, najbardziej produktywny podgatunek.

W paski - czerwony, podłużny owoc z żółto-pomarańczowymi paskami. Pomidory są małe, ważą do 300 g.

Różowy - różnią się kolorem i niską wagą - do 200 g. Plon podgatunku wzrasta podczas uprawy pomidorów w szklarni.

Cechy charakterystyczne

Odmiana nieokreślona, ​​wysokość krzewu - 2 m. W połowie sezonu - pierwsze pomidory zbiera się 110-115 dni po wschodach.

Mocny system korzeniowy, duże ciemnozielone liście z jasnym puchem. Na każdym pędzlu tworzy się do 6 kwiatostanów.

Charakterystyka owoców, plon

Kształt wszystkich podgatunków, z wyjątkiem sercowatego, to cylinder ze spiczastą końcówką. Kolor zależy od podgatunku: czerwony, żółty, różowy, w paski.

Średnia masa owocu wynosi 230 g, ale na dole tworzą się większe pomidory o wadze do 900 g, a na górze 150-300 g.

Inne cechy owoców:

• gruba, błyszcząca skóra;
• mięsisty, słodki i aromatyczny miąższ;
• Komory nasienne są 3-4, jeden pomidor ma do 50 ziaren.

Z 1 m2 zbiera się od 5 do 20 kg pomidorów. Wydajność zależy od podgatunku, warunków pogodowych i opieki.

Jak uprawiać sadzonki

Nasiona sadzonek wysiewa się na początku marca w środkowej Rosji, w północnych regionach nie później niż na początku kwietnia, w przeciwnym razie owoce nie będą miały czasu dojrzeć.

Przygotowanie nasion

Materiał do sadzenia przygotowuje się w 7 etapach.

1. Wybór żywotnych ziaren. Wybieraj duże i średnie nasiona, które są gładkie i nie są puste w dotyku. Umieszcza się je w roztworze soli fizjologicznej (1 łyżka soli na 200 g wody) na 15-20 minut. Do sadzenia pobiera się nasiona, które opadły na dno szklanki.
2. Rozgrzewka. Nasiona układa się na bawełnianej szmatce i umieszcza na grzejniku centralnego ogrzewania na 1,5-2 dni.
3. Dezynfekcja. Nasiona traktuje się 1% roztworem nadmanganianu potasu. Aby go przygotować, rozpuść 1 łyżeczkę w 600 g wody. (bez szkiełka) kryształy nadmanganianu potasu. Po 15-20 minutach. nasiona usuwa się z roztworu i przemywa bieżącą wodą.
4. Bulgotanie. Ziarna umieszcza się w ciepłej wodzie (+26-30°C) i miesza co godzinę przez 15-18 h. Niektórzy mieszkańcy lata używają kompresora akwariowego. Nasycenie tlenem zwiększa kiełkowanie nasion i poprawia żywotność przyszłych sadzonek.
5. Moczyć. Materiał do sadzenia zanurza się w ciepłej wodzie lub roztworze preparatów biostymulujących. Letni mieszkańcy zalecają stosowanie „Cyrkonu”, „Epinu”, „Humatu sodu”, „Energenu” (w postaci płynnej). Czas trwania zabiegu wynosi 12 h. Niektórzy ogrodnicy zalecają „moczenie miodu”: rozpuść łyżeczkę miodu w szklance chłodnej wody. Nasiona umieszcza się na szmatce lub gazie, wlewa 3-5 łyżek roztworu i szmatkę zawija w kopertę. Czas trwania zabiegu wynosi 3-12 godzin, po wyschnięciu tkanki zwilża się ją roztworem.
6. Hartowanie. Nasiona zawija się w bawełnianą szmatkę i folię plastikową i umieszcza na 8 godzin w chłodnym miejscu (około 0°C), np. lodówce lub balkonie. Nasiona wyjmuje się na 8 godzin w temperaturze pokojowej. Procedurę powtarza się 5-6 razy. Doświadczeni rolnicy nie utwardzają całego materiału do sadzenia - istnieje duże ryzyko zniszczenia nasion, jeśli procedura zostanie przeprowadzona nieprawidłowo.
7. Kiełkowanie. Ziarna owija się w bawełnę lub gazę i układa na płaskim naczyniu (spodek, szalka Petriego, pokrywka). Tkaninę stale nawilża się ciepłą (+25-30°C) wodą, aż do pojawienia się zarodków wielkości 2-3 mm.

Pojemnik i ziemia

Pomidory sadzi się w plastikowych pojemnikach, kubkach i odciętych butelkach.

Kupujesz mieszankę gleby w sklepie, używasz uniwersalnej do pomidorów. Jego skład:

• humus;
• torf;
• piasek rzeczny.

Glebę przygotowuje się niezależnie od:

• ziemia ogrodowa - 1 część;
• torf niekwaśny - 2 części;
• piasek - 0,5 części;
• próchnica lub przesiany dojrzały kompost - 1 część.

Do mieszanki zaleca się dodanie popiołu drzewnego lub mąki dolomitowej, mchu torfowca i opadłych igieł sosnowych.

Glebę i pojemniki traktuje się wrzącą wodą lub roztworem nadmanganianu potasu.

Siew

Mieszankę gleby układa się w pojemnikach. Nasiona umieszcza się na wierzchu i przykrywa centymetrową warstwą gleby. Spryskaj wodą, przykryj kubki folią i odstaw w ciepłe, jasne miejsce.

Ważny! Niedojrzałe sadzonki są chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Uprawa i pielęgnacja

Pierwsze pędy pojawiają się w 4-5 dniu. Film jest usuwany. Podlewaj korzeń łyżką lub strzykawką, aby nie wypłukiwać słabych korzeni.

W wieku 10-14 dni, gdy na pędzie pojawią się 2 prawdziwe liście, sadzonki sadzi się w oddzielnych pojemnikach. Nawozy mineralne dodaje się do nowej gleby w ilości 1 łyżki. l. na 5 litrów gleby. Sadzonki zakopuje się aż do liści liścieni. 10 dni po zbiorze sadzonek karmione złożonym nawozem. Karmienie powtarza się co 2 tygodnie.

W miarę wysychania podlewaj korzeń, uważając, aby nie zamoczyć liści. 2 tygodnie przed przeprowadzką do ogrodu zaczynają twardnieć sadzonki. Wyprowadza się go na świeże powietrze (balkon, letnia weranda lub altana) na 2-3 godziny, a przed przeprowadzką sadzonki pozostawia się na noc na świeżym powietrzu. Utwardzanie pomaga sadzonkom przystosować się do niskich temperatur i światła słonecznego.

Ważny! Letni mieszkańcy zauważają, że osobliwością Królewca jest zewnętrzna martwota i letarg sadzonek - nie należy się tego bać.

Jak uprawiać pomidory

Przesadza się je do szklarni w wieku 50 dni i na otwarty teren w wieku 60 dni. W tym czasie sadzonki dorastają do 25 cm.

Lądowanie

W przypadku pomidorów wybierz obszar, na którym w zeszłym sezonie rosły ogórki, cukinia i koper, aby nie naruszać zasad płodozmianu. Warzywa z rodziny psiankowatych będą niekorzystnymi poprzednikami i sąsiadami.

Gleba dla Królewca jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Jesienią nawożą: na 1 m2. m dodaj wiadro próchnicy, 40 g superfosfatu, 500 ml popiołu drzewnego. Dzień przed przesadzeniem glebę wylewa się wrzącą wodą lub roztworem nadmanganianu potasu.

Za 1 mkw. m posadzić 3 krzewy. Wybierz jeden z dwóch schematów:

1. Ułożone w 2 rzędach. Odległość między roślinami wynosi 60 cm, między rzędami 70-80 cm.
2. Równolegle, 2 pasy. Odległość między roślinami wynosi 60-70 cm, same taśmy są umieszczone w odległości 90-100 cm od siebie.

Opieka

Silne korzenie pozwalają roślinom łatwo przetrwać brak wilgoci, ale nadmiar jest szkodliwy. Dlatego podlewaj pomidory obficie, ale niezbyt często, przy korzeniach, unikając przedostawania się wody na łodygę i liście. Przy każdym podlewaniu chwasty są usuwane, a gleba rozluźniana, aby zapewnić dopływ tlenu do kłącza.

Nawozy stosuje się raz na 2 tygodnie, na przemian nawozy złożone i mineralne.

Pomidory są uformowane w jedną lub dwie łodygi. Pasierbowie o długości powyżej 3 cm są usuwani co 2 tygodnie.

Bezpośrednio po posadzeniu sadzonek w grządkach krzewy przywiązuje się do podpór.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Ogrodnicy stopniowo usuwają dolne liście, a po utworzeniu siódmego grona ściskają również wierzchołek krzaka.

Po uformowaniu pierwszych pomidorów szczypanie zostaje zatrzymane.

Pomidory mają trudności z samozapyleniem, dlatego w szklarniach rolnicy ręcznie zapylają kwiatostany pędzlem, a na otwartych rabatach delikatnie potrząsają krzakami. Jeśli nie pomożesz pomidorom, utworzy się niewiele jajników, co oznacza spadek plonów.

Choroby i szkodniki

Koenigsberg ma wysoką odporność na powszechne choroby pomidorów. Aby jednak zapobiec fitosporozie, pomidory traktuje się specjalnymi preparatami:

1. „Fitosporyna”.
2. „Ekosilom”.
3. „Kwadrys”.
4. „Ridomil Złoto”.

Mieszkańcy lata zauważyli, że z powodu braku potasu w glebie owoce w szklarniach są dotknięte zgnilizną końcówek kwiatów. Aby tego uniknąć, podczas sadzenia wypełnij każdy otwór popiołem (1 litr na krzak).

Szkodliwe owady nie atakują pomidorów. Ale jeśli tak się stanie, nasadzenia są traktowane specjalnymi preparatami. „Bison” pomoże na mszyce i wciornastki, „Prestige” na stonka ziemniaczana, a „Confidor” na mączliki.

Niuanse uprawy na otwartym terenie i w szklarni

Technologia rolnicza w szklarni i na otwartych łóżkach nie różni się. Rolnicy zauważają, że w warunkach szklarniowych, przy tej samej pielęgnacji, pomidory dłużej owocują.

Przeczytaj także:

Jak raz na zawsze pozbyć się robaków z pomidorów?

Pomidor „Marfa F1” dający obfite zbiory.

Wysoka wydajność przy minimalnych kosztach - pomidor „Spasskaya Tower f1”.

Zbiór i zastosowanie

Pierwsze owoce zbiera się w dniach 110-115. Spożywa się je na świeżo, konserwując w sosach, lecho i innych przekąskach. Nie jest to najlepsza odmiana do robienia soku, są bardziej soczyste pomidory.

Nie nadają się również do marynowania całych owoców – pomidory są za duże, aby zmieścić się w słoiku. Pomidory nadają się do długotrwałego przechowywania i transportu.

Zalety i wady odmiany

Zalety Królewca obejmują:

• wydajność;
• smak, kolor i kształt owoców;
• odporność na zmiany pogody, suszę, chłód, upał;
• możliwość uprawy w otwartym terenie;
• odporność na choroby.

Wadami tej odmiany są średnie dojrzewanie, potrzeba stale związać i ściskanie krzaków, zmniejszając produktywność w niesprzyjających warunkach.

Recenzje rolników

Przegląd opinii na temat pomidorów Koenigsberg mówi o wysokiej jakości odmiany: ogrodnicy lubią ich smak, różnorodność kształtów i kolorów, produktywność i odporność na choroby.

Alla Zmeeva, obwód moskiewski: „Od dawna sieję pomidory odmiany Golden Königsberg. Sadzę go dużo i stale. Odmiana ta sprawdza się zarówno na otwartym terenie, jak iw pomieszczeniach zamkniętych. Na otwartym terenie roślina nie rośnie tak wysoko, ale nadal musi być przywiązana do palików, a same pomidory są mniejsze. Okoliczność ta nie wpływa ani na jakość zbiorów, ani na ich ilość. Bardzo produktywna odmiana. Odporny na zarazę.”

Dmitrij Bruev, Tomsk: „Kenigsberg rozczarował mnie w tym roku. Pierwsze pęczki na krzaku nie zawiązały się dobrze. Są na nich dwa lub trzy pomidory. Drugie frędzle zostały rzucone bardzo wysoko - i nawet tam trzy z nich były związane. Ale dla mnie być może powodem jest to, że w tym roku zebrałem własne nasiona. Kiedy sadziłam nasiona od Biotechniki, co to była za bajka z tymi pomidorami! Dojrzewały jako jedne z ostatnich, mięsiste, słodkie, było ich dużo na krzaku! Naprawdę zakochałem się w tej odmianie.”

Elena Stroeva, Tambow: „Od pięciu lat uprawiamy Koenigsberg Red na naszej daczy. Zawsze sadzimy sadzonki na otwartym terenie, ponieważ po prostu nie ma szklarni. Sami uprawiamy sadzonki, naprawdę wyglądają na kruche i delikatne, łodygi pomidorów są cienkie, liście wiotkie.Ale po posadzeniu w ziemi wszystko zmienia się dramatycznie: pomidory szybko rosną, liście stają się duże i mięsiste. Odmiana ta rośnie na jednej łodydze, ale ja sadzę po dwie rośliny w każdym dołku. Uszczypuję wszystkie jajniki z wyjątkiem pierwszych 6-7. Tutaj, w Tambowie, Koenigsberg ma czas, aby dojrzeć w krzaku. Pomidor nigdy nie zachorował, chociaż go nie przerabiałem. W przyszłym roku na pewno kupię nasiona Złotego Królewca, podobno owoce są jeszcze smaczniejsze i dłużej zachowują trwałość.”

Wniosek

Pomidory Koenigsberg nadają się do uprawy na otwartym terenie i w szklarniach. Jego przewagą nad innymi odmianami jest odporność na zimno, gorąco i suchą pogodę, co pozwala na zbiór we wszystkich regionach Rosji. Ogrodnicy uwielbiają pomidory za ich smak, duży wybór kolorów, kształtów i rozmiarów pomidorów: czerwone, żółte, różowe, w paski, w kształcie serca. Gruba skórka pozwala na długie przechowywanie i transport pomidorów.

Nie ma trudności w pielęgnacji, ale odmiana wymaga uszczypywania i tyczenia, obfitego, ale niezbyt częstego podlewania, a czasem ręcznego zapylenia. W zależności od pogody i pielęgnacji, z trzech krzewów pomidory dają plon od 5 do 20 kg. Jednocześnie Królewiec nie jest podatny na choroby grzybowe i ataki szkodliwych owadów. Duże pomidory spożywa się na świeżo, wykorzystuje do przygotowania zup: lecho, sosów i przystawek, ale nie nadają się do konserw pełnoowocowych.