Wielkoowocowa odmiana o przyjemnym smaku – pomidor Akulina i instrukcja jego uprawy krok po kroku

Odmiana Akulina to jeden z bezpretensjonalnych, nisko rosnących pomidorów do uprawy w otwartym terenie i pod osłonami folii. Niewielka wysokość krzewów wynosząca zaledwie 80 cm pozwala na uprawę rośliny na balkonie w donicach ogrodowych.

W tym artykule porozmawiamy o zasadach technologii rolniczej, zaletach i wadach odmiany oraz zastosowaniu pomidorów w kuchni.

Opis odmiany

Pomidor Akulina to wczesna odmiana wyhodowana przez biologów Instytutu Hodowli Roślin Warzywnych i firmy Gavrish Agrofirm. Odmiana została wpisana do Państwowego Rejestru Rosji w 2011 roku. Kultura przeznaczona jest do uprawy w szklarniach foliowych i na otwartym terenie.

Wyznacznik krzewy o ograniczonym punkcie wzrostu osiągają 80 cm wysokości i nie wymagają uszczypywania ani formowania. Do drewnianych palików przywiązane są kiście owoców, które stanowią podporę.

Na zdjęciu owoce odmiany Akulina.

Tabela pokazuje jego główne cechy.

Jak uprawiać sadzonki

Pomidor Akulina uprawiany jest metodą rozsadową. Siew odbywa się w ostatnich dziesięciu dniach lutego - pierwszych dziesięciu dniach marca, 50-60 dni przed przeniesieniem na stałe miejsce.

Przygotowanie nasion

Nasiona odmian należy zdezynfekować i namoczyć w stymulatorach kiełkowania. Zasada ta szczególnie dotyczy nasion zebranych ręcznie z wcześniej wyhodowanych pomidorów.

Na początek materiał siewny moczy się przez 10 minut w roztworze soli (1 łyżeczka na 250 ml wody). Puste ziarna, nienadające się do kiełkowania, wypływają na powierzchnię. Wysokiej jakości materiał pozostaje na dnie szklanki. Nasiona te myje się ciepłą bieżącą wodą i zalewa lekko różowym roztworem nadmanganianu potasu przez 30-60 minut.

Aby chronić nasiona przed pleśnią i zgnilizną, użyj leku „Baikal EM” (5 kropli płynu na 200 ml osiadłej wody). Nasiona są owinięte w gazę i zanurzone w roztworze. Czas utrzymywania wynosi dwie godziny. Nasiona nie są myte, suszone na serwetce i wysiewane.

Aby przyspieszyć kiełkowanie, nasiona traktuje się preparatami „Radifarm”, „Epin Extra”, „Heteroauxin”, „Biostim”.

Pojemnik i ziemia

Sadzonki rosną na żyznej i luźnej glebie. W tym celu odpowiednie jest gotowe podłoże ze sklepu lub mieszanka przygotowana w domu. W dużym wiadrze wymieszaj 70% ziemi, 15% piasku rzecznego, popiołu drzewnego lub torfu, 15% próchnicy.

Jako pojemniki nadają się plastikowe tace, pojemniki i kasety do sadzonek. W dnie wykonano otwory drenażowe, które odprowadzają nadmiar wody.

W praktyce często stosuje się drugą metodę uprawy sadzonek - bez zbierania.Nasiona wysiewa się w pojedynczych plastikowych lub torfowych kubkach o pojemności 300 ml.

Zalety metody:

• nie ma potrzeby przeszczepiania;
• sadzonki nie doświadczają niepotrzebnego stresu;
• powstaje silny system korzeniowy;
• nie ma ryzyka rozprzestrzenienia się infekcji na sąsiednie sadzonki.

Przed siewem glebę i pojemniki dezynfekuje się w piekarniku, kuchence mikrofalowej, na parze lub poddaje działaniu Fitosporyny. Następnie glebę podlewa się i pozostawia na dwa tygodnie.

Siew

Pojemniki napełnia się w 2/3 przygotowaną ziemią i lekko zagęszcza. Nasiona układa się na głębokość 1,5 cm w odległości 2 cm, podlewa się strzykawką i przykrywa polietylenem, aby uzyskać efekt cieplarniany. Pojemniki przenosi się do ciepłego miejsca bez bezpośredniego światła słonecznego.

Uprawa i pielęgnacja

Gdy pojawią się pierwsze pędy, pojemniki ustawia się na nasłonecznionym parapecie. Godziny dzienne wynoszą co najmniej 16 godzin. W przypadku braku oświetlenia sadzonki oświetla się fitolampą.

Podlewanie – umiarkowanie, 2-3 razy co 10 dni, po wyschnięciu wierzchniej warstwy. Kiełki opryskuje się butelką ze spryskiwaczem raz w tygodniu.

Senty wyjmuje się na balkon na 15-30 minut, gdy średnia temperatura w ciągu dnia osiąga +10°C. Procedura hartowania zwiększa odporność na zmiany temperatury w otwartym terenie lub pod osłoną folii.

Przed przeniesieniem sadzonek do gleby wykonuje się podwójną aplikację. karmienie kompleksy mineralne.

Do pierwszego karmienia rozpuścić w 1 litrze wody:

• mocznik – 0,5 g;
• sól potasowa – 1,5 g;
• superfosfat – 4 g.

Do drugiego karmienia rozpuścić w 1 litrze wody:

• superfosfat – 4 g;
• azotan amonu – 0,6 g;
• siarczan potasu – 2 g.

Przerwa między karmieniami wynosi 2-3 tygodnie.

Technologia uprawy pomidorów

Zasady uprawy odmiany Akulina nie są szczególnie skomplikowane. Krzewy nie wymagają uszczypywania ani formowania. Rośliny preferują umiarkowane podlewanie w połączeniu ze ściółkowaniem gleby i stosowaniem nawozów organicznych i mineralnych.

Lądowanie

Sadzonki sadzi się w przygotowanej glebie:

• jesienią usuń resztki roślin i wykop ziemię;
• nawozić humusem (10 l na 1 m²);
• wiosną ziemia jest ponownie wykopywana i karmiona humusem (10 litrów na 1 m²);
• glebę dezynfekuje się mocnym roztworem nadmanganianu potasu lub 0,5% roztworem siarczanu miedzi (50 g/10 l).

Aby sadzić krzewy, wybierz miejsce od strony południowej, bez przeciągów. Pomidory najlepiej rosną na lekkiej, piaszczysto-gliniastej glebie. Doły przygotowuje się wcześniej - wykopuje się na głębokość 20 cm i zalewa wrzącą wodą.

Sadzonki sadzi się według wzoru 40x50 cm, 4-5 krzewów na 1 m². W pobliżu wkopane są słupki do podwiązek.

Rada. Aby uzyskać wysoki plon, posadź pomidory w miejscu, w którym wcześniej uprawiałeś cukinię, kapustę, koper, pietruszkę, cebulę i marchewkę.

Opieka

Zasady pielęgnacji pomidorów Akulina:

1. Umiarkowane podlewanie ciepłą, osiadłą lub deszczową wodą u nasady - 1-2 razy w tygodniu lub instalowanie nawadniania kroplowego.
2. Regularne spulchnianie i odchwaszczanie łóżek w celu usunięcia chwastów.
3. Ściółkowanie słomą, torfem, igłami sosnowymi, trocinami.
4. Usuwanie suchych i pożółkłych liści.

Pomidory nawozi się co najmniej dwukrotnie w ciągu całego sezonu wegetacyjnego:

1. Tydzień po posadzeniu do gruntu w celu pobudzenia wzrostu rośliny podlewa się roztworem mocznika (5 g/10 l na 1 m²).
2. Podczas kwitnienia i tworzenia jajników - roztwór azofoski (10 g/10 l na 1 m²).

Szczególną popularnością wśród ogrodników cieszą się gotowe nawozy organiczne (Pixa, Virmix) i nawozy mineralne (Kemira, Mortar).Produkty posiadają zbilansowany skład, co eliminuje konieczność samodzielnego mieszania składników. Na opakowaniu wskazano proporcje i częstotliwość ich stosowania.

Choroby i szkodniki

Odmiana Akulina jest odporna na fuzarioza więdnie i verticillium na poziomie genetycznym. Rolnicy zauważają odporność pomidorów na kladosporioza I zaraza późna.

Jednak środki zapobiegawcze nie zaszkodzą:

• przestrzeganie zasad płodozmianu;
• regularna wentylacja szklarni;
• obróbka gleby siarczanem miedzi;
• dezynfekcja nasion w roztworze nadmanganianu potasu;
• normalizacja wilgotności w szklarni;
• zgodność z normami podlewania;
• ściółkowanie gleby słomą, trocinami, igłami sosnowymi, agrofibrą;
• usuwanie dolnych liści;
• kuracja (dwa razy w miesiącu) preparatami „Integral”, „Fitosporin M”.

Krzewy pomidorów są najczęściej atakowane przez stonki ziemniaczanej, przędziorków i mączlików. Najbardziej skuteczne są następujące środki owadobójcze: „Decis Profi”, „Strela”, „Confidor”, „Flumite”, „Borneo”, „Fitoverm”, „Iskra”.

Aby zwalczyć gryzącego robaka, użyj:

• środek biologiczny „Lepidocid”;
• uniwersalny preparat kontaktowy „Decis Expert”;
• środek owadobójczy „Proclam”.

Środki ludowe przeciwko szkodnikom owadzim:

• napar ze strzałek czosnkowych (400 g surowca, zalać 3 litrami wody, odstawić na pięć dni, przesączyć i dodać 50 g wiórków mydlanych);
• wywar z piołunu (600 g ziela zalać 5 litrami wrzącej wody, pozostawić na 3-4 dni i koncentrat rozcieńczyć wodą w stosunku 1:10);
• napar uniwersalny (50 g glistnika, 70 g kudły tytoniowej, 50 g piołunu, 150 g posiekanego czosnku, zalać 10 litrami wrzącej wody, pozostawić na 25 godzin, następnie wymieszać z 25 g wiórków mydlanych).

Odniesienie. Środki ludowe stosuje się do opryskiwania roślin co dwa tygodnie.

Niuanse uprawy na otwartym terenie i w szklarni

W Rosji pomidor Akulina jest uprawiany prawie wszędzie:

• w południowych regionach kraju rośliny uprawia się na otwartym terenie;
• w strefie środkowej - pod osłonami folii lub w szklarniach bez ogrzewania;
• na północy - w ogrzewanych szklanych szklarniach.

Ze względu na niski wzrost i wczesne dojrzewanie odmianę uprawia się na balkonach w dużych donicach.

Nie ma szczególnych różnic w pielęgnacji roślin w zależności od miejsca ich wzrostu. Do wszystkich metod uprawy stosuje się podwiązkę, aby łodygi nie łamały się, a owoce nie miały kontaktu z ziemią.

Podczas uprawy w szklarni lub na balkonie pomieszczenie jest regularnie wietrzone i kontrolowany jest poziom wilgotności.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór owoców rozpoczyna się w fazie pełnej dojrzałości pod koniec lipca. Dzięki dużej zawartości cukru pomidory mają doskonały smak i nadają się do przygotowywania sałatek, przystawek, sosów, makaronów, soków, zup i kawioru warzywnego. Gruba skórka nie pęka pod wpływem gorących marynat, co umożliwia konserwację pomidorów.

Pomidory wyróżniają się trwałością i zachowują swój wygląd, gdy są przechowywane w piwnicy do 20 dni. Można wydłużyć okres przydatności do spożycia, zbierając owoce wraz z łodygą.

Zalety i wady

Zalety odmiany:

• wysoka wydajność;
• wspaniały smak;
• odporność na główne choroby pomidorów;
• łatwość opieki;
• możliwość transportu na duże odległości;
• utrzymanie jakości;
• uniwersalne zastosowanie w kuchni;
• Możliwość uprawy w ogrodzie i szklarni.

Wady:

• potrzeba podwiązki;
• uprawiana w regionach o zimnym klimacie potrzebuje schronienia.

Opinie

Recenzje ogrodników na temat odmiany Akulina są w większości pozytywne.

Alla, Krasnodar: „Odmiana jest odporna na choroby i nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Nisko rosnące krzewy nie wymagają szczypania. Wiążę tylko grona owoców. Pomidor dojrzewa wcześnie i daje duże plony.”

Alevtina, Roslavl: „Uprawa pomidorów nie jest trudna, a plony są zawsze zadowalające. Owoce są duże, jaskrawoczerwone, lekko żebrowane. Smak jest słodki. Miąższ jest mięsisty i soczysty, idealny do świeżych sałatek.”

Aleksander, Liski: „Zapoznałem się z tą odmianą w zeszłym roku. Tak soczystych i mięsistych pomidorów jeszcze nigdy nie jedliśmy. Owoce wykorzystujemy do zimowych przetworów, gotujemy sos pomidorowy i lecho. Pielęgnacja roślin jest łatwa, wystarczy je podlewać i karmić umiarkowanie.”

Wniosek

Pomidory Akulina wyróżniają się bezpretensjonalnością w pielęgnacji: nie trzeba usuwać młodych pędów, do palików przywiązuje się jedynie pędzle usiane owocami, rośliny podlewa się 1-2 razy w tygodniu i karmi się azotem, potasem i fosforem.

Roślina jest odporna na choroby wirusowe, a częste spulchnianie gleby, usuwanie chwastów, ściółkowanie i okresowe zabiegi Fitosporinem i Integralem zapobiegają infekcjom bakteryjnym i grzybiczym. Uniwersalne zastosowanie w kuchni pozwala cieszyć się doskonałym smakiem świeżych pomidorów i przygotować je na zimę.