Nową odmianą, która stała się już ulubioną odmianą rolników, jest pomidor „Sugar Nastasya”.

Wiele odmian pomidorów jest trudnych do odróżnienia od siebie, ponieważ mają podobny smak i wygląd. Nie odmiana Sugar Nastasya, która mimo młodego wieku przyciągnęła uwagę wielu fanów doskonałym smakiem i niezwykłym kształtem, harmonijnie połączonym z głęboką szkarłatną barwą.

Uprawia się ją z przyjemnością we wszystkich regionach, ciesząc się słodyczą warzywa z oryginalną owocową nutą.

Charakterystyka i opis odmiany

Firma Tomato Sugar Nastasya z Gavrish została wpisana do Państwowego Rejestru w 2015 roku. Zalecany do hodowli w dowolnym regionie Federacji Rosyjskiej w warunkach otwartego terenu i szklarni.

Odniesienie! Gavrish jest jedną z wiodących rosyjskich firm w tworzeniu wysokiej jakości nasion.

Cechy charakterystyczne

Krzak nieokreślony, wysokość - 1,5–1,7 m. Liście są umiarkowane, liście są średniej wielkości, w kolorze ciemnozielonym. Kwiatostany są proste, łodyga jest potężna. Owocne gałęzie znajdują się na całym pniu, a każda z nich rodzi 8-9 owoców. Wymaga obowiązkowego pasierba, formacji i podwiązki.

Odmiana należy do odmian późno dojrzewających: od momentu siewu do pełnego dojrzewania mija 120–130 dni.

Wydajność jest wysoka: z 1 m2 zbiera się do 15 kg owoców, sadząc 3-4 sadzonki na 1 m2.

Pomidor ma silną odporność na choroby, takie jak zaraza, brązowa plamistość i więdnięcie liści Fusarium.

Charakterystyka owoców

Waga dojrzałych pomidorów sięga 400 g, kształtem przypomina serce, kolor jest różowo-szkarłatny. Smak jest słodki dzięki dużej zawartości cukru, bez kwaskowatości. Miąższ jest soczysty, nasion jest niewiele. Skórka jest cienka i delikatna, dlatego pomidory nie wytrzymują długotrwałego przechowywania i transportu.

Odmiana przeznaczona wyłącznie do celów sałatkowych, odpowiednia do przygotowywania wszelkich świeżych potraw. Z dojrzałych warzyw powstają doskonałe soki, ketchupy i sosy, jednak owoce nie nadają się do konserw pełnoowocowych.

Na zdjęciu pomidory Sugar Nastasya.

Jak uprawiać sadzonki

Nasiona do sadzonek wysiewa się na początku marca lub pod koniec lutego, na 2 miesiące przed sadzeniem do gruntu. Przerośnięte sadzonki nie zakorzeniają się dobrze po przesadzeniu na stałe miejsce.

Przygotowanie nasion

Ponieważ uprawa nie jest hybrydą, możesz samodzielnie przygotować nasiona do sadzenia, wybierając je spośród największych owoców. Jednak takie nasiona wymagają dokładnej dezynfekcji.

W pierwszej kolejności ziarna sprawdza się pod kątem widocznych uszkodzeń, a następnie sprawdza się, czy nie są zapełnione w środku. W tym celu nasiona przechowuje się przez 10 minut w roztworze soli fizjologicznej (1 łyżeczka soli na szklankę ciepłej wody). Te, które wypływają na powierzchnię, nie nadają się do lądowania, ponieważ są puste w środku.

Dezynfekcję materiału siewnego przeprowadza się w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Rozpuszczenie 1 g nadmanganianu potasu w 1/2 łyżki. wodą, umieść nasiona w roztworze na 20 minut. Po dezynfekcji są myte pod bieżącą wodą i suszone.

Aby poprawić kiełkowanie, ziarna moczy się przez 10 godzin w stymulatorze wzrostu. Po pęcznieniu nasion sadzi się je w ziemi.

Odniesienie! Do specjalistycznych stymulantów zalicza się Cyrkon, Epin czy Kornevin.

Pojemnik i ziemia

Gleba dla sadzonek jest przygotowana pożywna i żyzna. Zmieszaj ziemię darniową z humusem w równych ilościach i dla ułatwienia dodaj trociny lub płukany piasek rzeczny. Do powstałej mieszaniny dodaj 1 łyżkę stołową. łyżka popiołu drzewnego i ponownie wymieszaj.

Glebę rozlewa się gorącym, ciemnym roztworem manganu w celu dezynfekcji. Po ostygnięciu gleby układa się ją w pojemnikach do sadzenia.

Możesz sadzić we wspólnym drewnianym pudełku i w osobnych pojemnikach (na przykład plastikowych kubkach, doniczkach torfowych). Sadząc w plastikowych pojemnikach, pamiętaj o wykonaniu małych otworów na dole w celu drenażu. W przeciwnym razie nagromadzenie nadmiaru wilgoci doprowadzi do rozprzestrzeniania się choroby grzybowej czarnej nóżki.

Odniesienie! Blackleg to zbiorcza nazwa chorób o podobnych objawach. Dolna część łodygi ciemnieje i zwęża się, metabolizm rośliny zostaje zakłócony, w wyniku czego umiera z powodu braku pożywienia. Patogeny to proste grzyby i bakterie infekujące strefę korzeniową roślin. Choroba może zniszczyć wszystkie nasadzenia.

Pojemniki do sadzenia należy traktować roztworem nadmanganianu potasu, zmniejszając w ten sposób ryzyko rozwoju infekcji.

Siew

Nasiona umieszcza się w bruzdach na głębokość 1 cm, z wierzchu posypuje ziemią i lekko zagęszcza. Zwilżyć glebę za pomocą butelki z rozpylaczem ciepłą, osiadłą wodą i przykryć pojemniki folią, aby stworzyć warunki szklarniowe. Przed wschodami pojemniki należy pozostawić w ciepłym pomieszczeniu o temperaturze co najmniej +24°C.

Odniesienie! Posadzone płytko nasiona kiełkują wraz z łupinką, co spowalnia ich dalszy wzrost.

Pielęgnacja sadzonek

Kiedy pojawią się sadzonki, pojemniki przenosi się na parapet.Aby zapewnić pełny rozwój, godziny dzienne muszą wynosić co najmniej 12 godzin. Dodatkowe oświetlenie może zrekompensować brak dostępu światła słonecznego.

Podlewaj sadzonki ciepłą, osiadłą wodą wzdłuż krawędzi szkółki. Kiełków nie można nadmiernie podlewać, gdyż nadmiar wilgoci negatywnie wpłynie na młode korzenie.

Po podlaniu spulchnij ziemię drewnianym kijem lub zwykłym widelcem.

Kiedy pojawią się 1-2 prawdziwe liście, sadzonki są zbierane i umieszczane w osobnych pojemnikach. Wielu ogrodników skraca główny korzeń o jedną trzecią. Następnie korzenie boczne rosną intensywnie, a młode rośliny intensywniej się rozwijają. W przypadku uprawy w pojemnikach torfowych zbieranie nie jest wymagane.

Na 2 tygodnie przed przesadzeniem sadzonki utwardza ​​się na świeżym powietrzu. Aby to zrobić, wychodzą na zewnątrz na 1 godzinę, stopniowo zwiększając czas do 10 godzin.

Odniesienie! Procedura hartowania wzmacnia odporność młodych roślin.

Jak uprawiać pomidory

Na początku maja sadzonki wysyłane są do szklarni. Pod koniec maja możliwe jest sadzenie pod osłonami filmowymi, a na otwartym terenie - nie wcześniej niż w czerwcu.

Lądowanie

Sadzimy według schematu: 40 cm - odległość między sadzonkami, 60 cm - rozstawa rzędów. Nie umieszcza się więcej niż 4 rośliny na 1 m2.

Otwory przygotowuje się wcześniej, na dnie każdego z nich umieszcza się odrobinę popiołu lub trocin. Sadzonki zakopuje się do pierwszych liści, podlewa ciepłą, osiadłą wodą i pozostawia na 1 tydzień do przyzwyczajenia się do nowych warunków.

Dalsza opieka

Regularnie podlewać gdy młode krzewy zakorzenią się. Nie zaleca się nadmiernego podlewania łóżek - może to prowadzić do gnicia. Optymalne podlewanie to 2 razy w tygodniu, co najmniej 3 litry na każdą roślinę. Aby łóżka były dłużej wilgotne, ściółkuje się je.

Po podlaniu gleba zostaje spulchniona, co poprawia dostęp tlenu do korzeni. Usuwanie chwastów jest konieczne, aby zmniejszyć ryzyko chorób grzybiczych. Ponadto chwasty wydobywają z gleby wiele przydatnych substancji.

Odniesienie! Trawa ta służy jako ściółka. Podczas gnicia zaopatruje system korzeniowy roślin warzywnych w dodatkowe składniki odżywcze.

Pierwszy karmienie zastosować 2 tygodnie po przeszczepieniu. Nawozić pełnym kompleksem minerałów. Drugie karmienie stosuje się w momencie tworzenia jajników. Tutaj używają naparu wodnego dziewanny w stosunku 1:10. Po raz trzeci rośliny karmione są w okresie owocowania pełnym kompleksem minerałów z dodatkiem soli potasowych.

Cechy opieki i możliwe trudności

Kultura potrzebuje obowiązkowej formacji. Krzew jest prowadzony w 1 łodygę, w przeciwnym razie plon zauważalnie spadnie, a owoce będą mniejsze. Na łodydze pozostaje nie więcej niż 6 skupisk owocujących, z których każdy ma nie więcej niż 5 jajników. Dzięki tej pielęgnacji owocowanie zachwyci Cię większymi i bardziej soczystymi warzywami.

Pasierbowie regularnie usuwane, aby zapobiec zagęszczeniu nasadzeń. Zabieg przeprowadza się rano, aby wieczorem wszystkie rany miały czas się zagoić. Aby przyspieszyć gojenie, skrawki posypuje się popiołem drzewnym.

Podczas przesadzania obok każdego krzaka instaluje się drewniany lub metalowy wspornik. Łodyga jest mocowana niemal natychmiast podczas przeszczepu, dzięki czemu jest równa i mocna. W miarę rozwoju gałęzie owocujące są również przywiązane do podpory, ponieważ nie utrzymają ciężaru dojrzałych owoców.

Choroby i szkodniki

Pomidor charakteryzuje się dużą odpornością na choroby takie jak zaraza późna, brunatnica i fusarium.Jednak w celach profilaktycznych należy dokładnie obejrzeć każdą sadzonkę, aby z czasem zauważyć ewentualne zmiany. Ponadto inspekcja roślin zapobiega rozprzestrzenianiu się szkodników.

Ponadto metody zapobiegawcze obejmują:

• umiarkowane podlewanie i kontrola poziomu wilgotności;
• usuwanie chwastów z korzeniami;
• spulchnianie i ściółkowanie;
• wentylacja szklarni.

Podczas przesadzania sadzonki opryskuje się różowym roztworem manganu, a glebę rozlewa się siarczanem miedzi.

Jeśli na rośliny nadal wpływa grzyb, do leczenia stosuje się środki grzybobójcze (na przykład Fitosporynę). Sadzonki są również traktowane tym samym produktem w celach profilaktycznych.

Najbardziej niebezpiecznymi szkodnikami są mączliki i mszyce.. Mszyce można się pozbyć, traktując łodygi roztworem mydła. Przygotowuje się go z 1 sztuki mydła do prania rozpuszczonego w wiadrze z wodą.

Do zwalczania mączlików stosuje się pułapki feromonowe, a obok pomidora sadzi się ostro pachnące zioła, które swoim zapachem odstraszają szkodniki. Do takich roślin należą bazylia, cebula i czosnek, krzewy gorczycy. W przypadku dużej koncentracji mączlików stosuje się środek owadobójczy „Confidor”.

Niuanse podczas uprawy w szklarni i na otwartym terenie

Wysokość roślin szklarniowych przewyższa wzrost sadzonek ulicznych i sięga 1,7–1,8 m. Aby ograniczyć wzrost, koronę roślin uszczypuje się, zatrzymując w ten sposób wzrost i rozwój zbędnych gałęzi. Na otwartym terenie odbywa się to na początku owocowania, tak aby wszystkie wysiłki zostały poświęcone na dojrzewanie owoców.

Aby zwiększyć wskaźnik ilościowy, stosuje się sztuczne zapylanie. Technika ta jest najskuteczniejsza przy uprawie roślin w warunkach szklarniowych.

Zgodnie z zasadami płodozmianu pomidorów nie sadzi się w grządkach, na których wcześniej rosły ziemniaki, bakłażany czy papryka. Rośliny te również należą do rodziny psiankowatych i w miarę rozwoju pobierają składniki odżywcze z gleby, zubożając ją. Po posadzeniu w takiej glebie pomidor będzie cierpiał na brak składników odżywczych. Dlatego gleba jest albo nasycona nawozami, albo pomidory sadzi się w innych łóżkach.

Nie zaleca się sadzenia warzyw obok ziemniaków, ponieważ są one dotknięte tymi samymi chorobami i szkodnikami. Ziemniaki są uważane za nosiciela infekcji, dlatego najczęściej cierpią na nie sąsiednie uprawy.

Zbiór i zastosowanie

Zbiór rozpoczyna się pod koniec lipca lub na początku sierpnia. Ponieważ odmiana należy do odmiany sałatkowej, zaleca się ją stosować w dowolnych świeżych potrawach. Pomidory kroi się na świeże sałatki, różnorodne przekąski, pizzę i kanapki. Z warzyw powstają doskonałe, świeżo wyciskane słodkie soki.

Pomidory Sugar Nastasya wykorzystuje się także do przygotowania przetworów konserwowych: soków, keczupów, lecho i adjiki.

Długotrwałe przechowywanie dojrzałych warzyw jest niemożliwe, dlatego są one spożywane bezpośrednio po zbiorze lub przetwarzane na zimowe przechowywanie.

Zalety i wady odmiany

Kultura ma wiele pozytywnych cech:

• możliwość hodowli we wszystkich regionach;
• wysoki wskaźnik owocowania;
• bezpretensjonalna opieka;
• odporność na choroby pomidorów;
• tworzenie licznych jajników;
• doskonały słodki smak;
• duże owoce;
• nietypowy kształt;
• możliwość samodzielnego zbierania nasion do sadzenia.

Negatywne właściwości obejmują:

• obowiązkowa podwiązka;
• potrzeba formacji i pasierba;
• krótkie przechowywanie;
• niemożność transportu.

Recenzje rolników

Owoce pomidorów są tak piękne, gdy są dojrzałe, że wielu ogrodników sadzi tę odmianę na swoich działkach po obejrzeniu zdjęć. Charakterystyka smakowa jest nie mniej imponująca niż wygląd dojrzałych warzyw:

Olga, Syzran: „Bardzo lubię duże pomidory, dzięki czemu sałatki można przygotować na świeżo. Moją ulubioną odmianę nazywam niczym innym jak pomidorem Sugar Nastya. Pomidory są naprawdę słodkie i bardzo aromatyczne. Zawsze usuwam nadmiar liści, żeby moje sadzonki nie zachorowały”.

Jewgienij, Ryazan: „Jestem doświadczonym rezydentem letnim, próbowałem wielu odmian. Teraz kolej na Sugar Nastenkę. Mam duży ogród, więc wielkość krzewów mi nie przeszkadza. Pomidory wyrosły bardzo pięknie: duże, różowe, słodkie. Ale do tego trzeba regularnie karmić i podlewać. Jednakże, jak każda inna kultura.”

Wniosek

Odmiana Sugar Nastasya, która niedawno dołączyła do grona pomidorów, stała się niezbędną uprawą dla wielu ogrodników. Dzieje się tak za sprawą prostej technologii uprawy, odporności na groźne choroby (zaraza późna, brunatnica, fusarium) oraz wysokiego plonu ilościowego (od 1 m2 do 15 kg doskonałych owoców).

Słodkie, duże i niezwykłe pomidory coraz częściej pojawiają się na stołach nie tylko w świeżych sałatkach, ale także w zimowych przetworach.