Jasnym przedstawicielem średniorocznych odmian produkcyjnych jest pomidor Radunitsa i wskazówki dotyczące jego właściwej uprawy

W żywieniu dzieci i diecie lekarze zalecają stosowanie pomidorów o żółtych owocach. Są niskokaloryczne i rzadko powodują alergie, w przeciwieństwie do czerwonych owoców. Zawierają więcej beta-karotenu, likopenu i innych korzystnych substancji.

Popularnym przedstawicielem żółtych pomidorów jest Radunitsa. Rodzi jasne owoce, które ozdobią ogród i stół w jadalni.

Ogólny opis odmiany

Pomidor Radunitsa jest popularny wśród ogrodników w byłych krajach WNP. Jej nasiona produkują takie firmy jak Sedek i Siberian Garden.

Pomidor został wyhodowany przez krajowych hodowców i wpisany do rosyjskiego rejestru państwowego w 2008 roku.

Rada! Do sadzenia używa się nasion owoców Radunitsy. Ponieważ jest to odmiana, a nie hybryda, roślina zachowuje wszystkie swoje właściwości. Według ogrodników, samodzielnie zebrany materiał do sadzenia ma współczynnik kiełkowania 99%.

Cechy charakterystyczne

Główną cechą Radunitsy jest jasny żółto-pomarańczowy kolor owocu. Na początku dojrzewania są całkowicie żółte, ale jeśli pozwolimy im wisieć na krzaku, owoce przybierają pomarańczowy odcień.

Kształt owocu również jest nietypowy. Ci, którzy uprawiali tę odmianę, twierdzą, że przypomina rakietę.

Owoc ma słodki smak z lekką kwaskowatością. Miąższ jest delikatny, ale soczysty; Aromat jest bogaty.

Odniesienie. Pomidory o żółtych owocach zawierają wiele przydatnych substancji. Oprócz witaminy C, B i PP zawierają beta-karoten.Zwiększa ostrość wzroku, stymuluje syntezę hormonu wzrostu i korzystnie wpływa na kondycję skóry i włosów. Likopen zawarty w pomidorach pomaga oczyścić organizm z toksyn, toksyn i wolnych rodników. Poprawia kondycję układu sercowo-naczyniowego oraz zwalcza chorobotwórczą mikroflorę jelit. W miazdze obecna jest także miocyna, która wzmacnia naczynia krwionośne i włosowate.

Odmiana ma średnią odporność na choroby psiankowatych. Według ogrodników na krzewy często wpływa zgnilizna koron i korzeni.

Radunitsa jest odporna na niekorzystne warunki środowiskowe. W regionach południowych i środkowych ma doskonałe plony zarówno w szklarni, jak i na otwartym terenie.

Główna charakterystyka

Wielu ogrodników uważa, że ​​Radunitsa ma lepszy smak niż większość innych pomidorów o żółtych owocach. W przeciwieństwie do innych odmian, aby osiągnąć wysokie plony, nie jest konieczne sadzenie jej w szklarni.

Charakterystyka i opis odmiany:

Jak uprawiać sadzonki

Pomidory w połowie sezonu w Rosji uprawiane są wyłącznie przez sadzonki. W przeciwnym razie po prostu nie będą mieli czasu dojrzeć przed nadejściem zimnej pogody.

Zwykle nasiona wysiewa się w marcu 55-60 dni przed sadzeniem w stałym miejscu. Przed uprawą sadzonek ogrodnicy powinni zapoznać się ze wskaźnikami kalendarza księżycowego.

Przygotowanie nasion

Przed sadzeniem nasiona są traktowane specjalnymi związkami. Zmniejszają ryzyko infekcji roślin i zwiększają ich odporność na niekorzystne czynniki środowiskowe.

Przygotowanie nasion do sadzenia:

1. Sprawdzanie materiału do sadzenia pod kątem kiełkowania. Nasiona moczy się w roztworze przygotowanym ze szklanki ciepłej wody i 1 łyżeczki. sól. Pływające nasiona uważa się za nienadające się do sadzenia, zbiera się je i wyrzuca. Próbki, które opadły na dno, są myte i wykorzystywane.
2. Dezynfekcja materiału do sadzenia aby zapobiec infekcji roślin. Nasiona moczy się przez 20 minut w roztworze nadmanganianu potasu lub nadtlenku wodoru. Inną opcją jest namoczenie ich przez noc w roztworze rosnącym.
3. Stymulacja wzrostu nasion. Zabieg ten nie tylko przyspiesza pojawienie się pierwszych pędów, ale także zwiększa odporność roślin na niekorzystne warunki środowiskowe. Materiał do sadzenia nasącza się epinem, humatem sodu i cyrkonem.

Wybór pojemnika i gleby

Aby wyhodować sadzonki, weź duże pudełka o małej głębokości. Wysiewamy nasiona zarówno w małych plastikowych kubeczkach, jak i w pojedynczych tabletkach torfowych.

Gdy sadzonki wyrosną, sadzi się je w pojedynczych doniczkach. Używaj pojemników plastikowych lub torfowych o pojemności co najmniej 300 ml.

Gleba dla pomidorów powinna być pożywna, ale lekka. Odpowiednie mieszanki gleby sprzedawane są w sklepach ogrodniczych.

Wielu ogrodników samodzielnie przygotowuje glebę pod sadzonki pomidorów w następujący sposób:

• próchnica, czarna ziemia i piasek są mieszane w równych proporcjach;
• weź równe części trocin drzewnych lub kokosowych i ziemi ogrodowej;
• torf miesza się z taką samą ilością piasku, a do kompozycji dodaje się popiół.

Przed użyciem glebę i pojemniki dezynfekuje się: traktuje ciemnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu.

Rada! Wygodnie jest uprawiać sadzonki w opakowaniach do ciast. W takim przypadku przezroczysta osłona będzie działać jak folia.

Siew materiału do sadzenia

Glebę wlewa się do skrzynek do siewu nasion. Jest obficie podlewany ciepłą wodą. W glebie wykonuje się rowki o głębokości 1 cm, w których umieszcza się nasiona w odległości 2 cm od siebie.

Rowki przykryte są ziemią, która nie jest zagęszczona. Pojemniki przykrywa się folią i umieszcza w ciepłym miejscu.

Uprawa i pielęgnacja

Aby rosnąć zdrowo i żywotnie sadzonkiważne jest, aby zapewnić jej odpowiednią opiekę.

Lista pokazuje podstawowe zasady pielęgnacji roślin:

1. Zanim nasiona wykiełkują, gdy gleba wyschnie, zwilża się ją butelką z rozpylaczem. Kiedy pojawiają się pierwsze pędy, są one podlewane, aby płyn dostał się tylko pod korzeń. Używa się wody o temperaturze pokojowej.
2. Po wykiełkowaniu wszystkich nasion folię usuwa się. Aby zapobiec rozciąganiu się roślin, przenosi się je na tydzień do chłodnego pomieszczenia.
3. Pomidory zaczynają kiełkować, gdy pojawiają się na nich prawdziwe liście. Na dno poszczególnych doniczek wylewa się warstwę zdezynfekowanego drenażu (tłuczona ceramika, cegła, keramzyt, skała muszlowa, drobny tłuczeń kamienny). Zmniejszy to ryzyko chorób sadzonek. Ważne jest, aby upewnić się, że w dnie każdego pojemnika znajdują się otwory.
4. Sadzonki karmione są trzykrotnie w ciągu całego okresu wegetacyjnego. Pierwszy raz następuje 12 dni po zbiorze roślin, kolejne dokarmianie odbywa się w odstępie 2 tygodni. Do tych celów wygodnie jest stosować obornik kurzy rozcieńczony w stosunku 1:10 z dodatkiem superfosfatu.
5. 14 dni przed zbiorem sadzonki zaczynają twardnieć. Wynosi się go na balkon lub na ulicę. Czas trwania pierwszej procedury nie przekracza 1 godziny, następnie stopniowo czas utwardzania zwiększa się do 16 godzin.

Notatka! Jeśli na glebie, w której wysiano nasiona, pojawi się warstwa pleśni, problemem jest nadmierne podlewanie. Aby poprawić sytuację, usuwa się dotkniętą warstwę gleby, suszy skrzynki, a ziemię podlewa jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu. Na wierzch wylewa się warstwę czystej gleby.

Jak uprawiać pomidory

Pomidory sadzi się do gruntu, gdy temperatura gleby na głębokości 15 cm osiągnie 15°C. W regionach południowych dzieje się to pod koniec kwietnia, a w regionach centralnych - w drugiej połowie maja. W miastach o klimacie północnym Radunitsa uprawiana jest w szklarniach.

Sadzenie sadzonek w stałym miejscu

W przypadku pomidorów wybierz dobrze oświetlony obszar ogrodu. Im więcej słońca otrzymają pomidory, tym będą słodsze.

Jesienią łóżka są przygotowane. Wykopuje się je na głębokość 20 cm i oczyszcza z resztek roślinnych. Do gleby dodaje się humus, 6 kg na 1 m2. m i suche wapno (jeśli wzrasta kwasowość gleby).

Lifehack od doświadczonych ogrodników! W listopadzie żyto wysiewa się w łóżkach pomidorowych. Wiosną, gdy kiełkuje, glebę wykopuje się tak, aby rośliny znajdowały się pod ziemią i podlewają Bajkałem.

Wiosną łóżka są wyrównane grabiami i oczyszczone z chwastów. Glebę podlewa się roztworem obornika kurzego.

Otwory wykopuje się w rzędach w szachownicę. Za 1 mkw. m posadzić 3-4 rośliny.

Na dno otworów wsypuje się popiół lub długotrwałe nawozy mineralne. Jeśli posadziłeś żyto jesienią, nie jest to konieczne.

Sadzonki podlewa się i karmi na 3 dni przed sadzeniem. Bezpośrednio przed zerwaniem jest wyjmowany z doniczek wraz z bryłą ziemi i natychmiast umieszczany w dołku, tworząc system korzeniowy skierowany do środka. Zagłębienia wypełnia się ziemią, którą zagęszcza się.

Po zerwaniu podlej pomidory. Weź 1 litr ciepłej wody na roślinę. Następnym razem pomidory są podlewane i karmione nie wcześniej niż tydzień później.

Podstawowe zasady opieki

Potrzeby pomidorowej Radunitsy podwiązka. W miarę wzrostu mocuje się go do wspornika za pomocą syntetycznej nici. Ciężkie pęczki z zawiązanymi owocami również należy związać.

Radunitsa składa się z 1 lub 2 łodyg. Najlepszą wydajność obserwuje się właśnie podczas formowania pomidora w 2 pnie.

Podczas szczypania należy usunąć nadmiar zieleni. Wszystkie liście poniżej pierwszego grona kwiatowego, a także te zwiędłe i wiotkie są odcinane. Ta procedura jest przeprowadzana raz w tygodniu.W przypadku jednego uszczypnięcia usuwa się nie więcej niż 3 liście.

Podlewaj pomidory, gdy gleba wyschnie. Na roślinę zużywa się co najmniej 2 litry wody. W dniu sadzenia gleba nie jest nawilżana.

Po każdym podlewaniu gleba jest poluzowana. Jest to konieczne, aby zniszczyć skorupę ziemną, co zapobiega wymianie powietrza w korzeniach i parowaniu cieczy. Podczas spulchniania łóżka są oczyszczane z chwastów.

Zaleca się ściółkowanie grządek słomą, torfem, sianem lub humusem. Taka warstwa spowolni rozwój chwastów i ochroni korzenie rośliny przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, infekcjami i szkodnikami. Ściółka pełni także funkcję dodatkowego pożywienia.

Nie wszyscy ogrodnicy zgadzają się z koniecznością kopania pomidorów. Pamiętaj, aby to zrobić, jeśli na łodygach pomidora utworzą się nowe korzenie.

W sezonie nawożenie stosuje się trzykrotnie. Istnieje wiele schematów stosowania nawozów, oto jeden z nich:

1. Po raz pierwszy nawozy stosuje się 2 tygodnie po przesadzeniu sadzonek na stałe miejsce. Pomidory karmi się mieszaniną superfosfatu, mocznika i soli potasowej. Za 1 mkw. m wziąć 20 g suchych substancji.
2. Drugi raz pomidory karmić za 14-21 dni. Użyj obornika kurzego rozcieńczonego wodą w stosunku 1:10. Dodaj 1 pudełko zapałek superfosfatu do wiadra mieszanki.
3. Kiedy uformują się jajniki, dodaj trzeci karmienie. Stosuj złożone nawozy, w tym potas i fosfor.

Częste problemy

Podczas uprawy pomidorów ogrodnicy często napotykają wiele trudności.

Najczęstsze z nich:

1. Liście pomidorów zmieniają swój wygląd. Jeśli blaszka liściowa jest zwinięta, oznacza to brak potasu. Fioletowe plamy na liściach wskazują na niedobór fluoru.
2. Rośliny przestały rosnąć.Ten problem wskazuje na brak azotu.
3. Po zastosowaniu nawozów rośliny zaczęły więdnąć. Dzieje się tak, jeśli karmienie wprowadzono bez uprzedniego podlewania grządek.
4. Pomidory „tuczą” (wytwarzają dużą ilość zieleni, ale nie zawiązują owoców). Dzieje się tak, gdy występuje nadmiar nawozów azotowych.
5. Rośliny straciły turgor (stają się ospałe i pożółkłe). Jeśli nie ma oznak choroby, problem polega na niewłaściwym podlewaniu.
6. Pomidory są bez smaku i wodniste. Dzieje się tak, gdy z rośliny usuwa się zbyt dużo zieleni.

Choroby i szkodniki

Pomidor Radunitsa ma niską odporność na choroby roślin. Z tego względu ważne jest przestrzeganie zasad profilaktyki, do których zalicza się dezynfekcja wszelkich przedmiotów, z którymi rośliny mają kontakt oraz przestrzeganie płodozmianu.

Najczęstsze choroby pomidorów:

1. Zaraza późna. Liście i owoce rośliny stają się czarne. Nie da się wyleczyć choroby. W celu zapobiegania pomidory opryskuje się roztworem jodu lub zakupionymi środkami przeciwgrzybiczymi (Baktofit).
2. Zaraza Alternaria. Rośliny pokrywają się małymi czarnymi plamami. Na początku rozwoju choroby stosuje się Quadris.
3. Antraknoza. Liście wysychają, a na owocach tworzą się przygnębione brązowe plamy. W celu zapobiegania stosuje się „Quadris”. Do leczenia - roztwory z Bacillus subtilis.
4. Szara zgnilizna. Krzewy pokryte są szarą powłoką. Bayleton stosuje się zapobiegawczo.
5. Mączniak. Zieleń pomidorów pokryta jest białymi plamami. Aby zwalczyć tę chorobę, stosuje się humat sodu.

Niuanse uprawy na otwartym terenie i w szklarni

Przed posadzeniem pomidorów ściany szklarni są dezynfekowane: przecierane siarczanem miedzi.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo porażenia roślin, a tym samym poziom wilgoci w pomieszczeniu, szklarnię należy codziennie wietrzyć otwierając okna.

Aby pomóc w zapylaniu pomidorów w szklarni, krzaki są regularnie wstrząsane. Inną opcją jest włączenie wentylatora w pokoju.

Na otwartym terenie przez pierwsze dwa tygodnie po zbiorze pomidory przykrywa się folią, aby zapobiec ich śmierci z powodu nocnych przymrozków. Podlewanie w takich warunkach powinno być częstsze niż w szklarni.

Zbiór i zastosowanie

Radunitsa zbiera się w sierpniu, w tym samym czasie dojrzewają pomidory tej odmiany. Owoce zbierane są pojedynczo lub z krzaków.

Pomidory są spożywane świeże. Nadają się do konserwowania w całości i przetwarzania na sok pomidorowy i sosy.

Zalety i wady odmiany

Zalety Radunitsy:

• bogaty słodki smak owoców;
• wysoka zawartość substancji użytecznych w kompozycji o niskiej alergenności;
• możliwość uprawy w otwartym i chronionym terenie;
• dobre wskaźniki wydajności;
• wysoka przenośność.

Wady odmiany:

• potrzeba podwiązywania i szczypania;
• niska odporność na choroby.

Recenzje rolników

Opinie rolników na temat Radunitsy są w większości pozytywne. Ta odmiana zyskała popularność.

Galina, Woroneż: „Sadzę Radunitsę już drugi rok. Po raz pierwszy pomidor zgnił. Następnym razem, gdy rośnie, okresowo spryskałem go roztworem nadmanganianu potasu i unikałem chorób. Jeśli chodzi o owoce, są bardzo smaczne. Najsłodszy ze wszystkich żółtych pomidorów, jakie próbowałem. Pędzle są przepiękne, takie jak na zdjęciu.”

Iwan, Biełgorod: „Uprawiam Radunitsę od 5 lat. Tworzę krzewy z 2 łodygami. Zbieram do wiadra pomidorów z dwóch roślin. Owoce są smaczne i piękne.Jedynym minusem jest to, że w pomidorach jest niewiele nasion. Należy pozostawić na krzaku co najmniej 5 sztuk, aby w pełni dojrzały, aby uzyskać wystarczającą ilość nasion do następnego sadzenia. Zbieram nasiona, obieram je z miąższu i przechowuję w materiałowych workach.”

Wniosek

Pomidor Radunitsa to odmiana, która przypadnie do gustu zarówno doświadczonym, jak i początkującym ogrodnikom. Rodzi żółte owoce o doskonałym smaku - słodkie, z lekką kwaskowatością. Ze względu na niską alergenność są dopuszczone do spożycia nawet przez małe dzieci.

Uprawa żółtych pomidorów jest łatwa. Najważniejsze jest sadzenie roślin w odpowiednim czasie i przestrzeganie podstawowych zasad zapobiegania chorobom.