Ratowanie pomidorów przed zarazą: środki ludowe, które pomogą skutecznie pokonać chorobę

Zaraza pomidorowa to podstępna choroba wywoływana przez grzyba Phytophthora. Niebezpieczeństwo infekcji polega na błyskawicznym rozprzestrzenianiu się zarodników w ciepłą i wilgotną pogodę. Walka z zarazą wymaga konsekwentnego podejścia i łączenia różnych metod.

W tym artykule przygotowaliśmy dla Ciebie listę skutecznych środków ludowych, które pozwalają uzyskać zbiory przyjazne dla środowiska. Porozmawiamy o metodach zapobiegania infekcji pomidorów w otwartym i zamkniętym terenie.

Niebezpieczeństwo zarazy późnej

Phytophthora infestans to grzyb rozmnażający się przez zoospory. W tłumaczeniu z łaciny oznacza „niszczenie roślin”. Nazwa mówi sama za siebie, grzyb całkowicie niszczy tkankę roślinną, do której wniknie. Powoduje chorobę - zarazę późną. Najczęściej zarażone są psiankowate (ziemniaki, bakłażany, papryka, pomidory).

Zarodniki rozprzestrzeniają się szybko w warunkach dużej wilgotności i mogą powodować nieodwracalne szkody w gospodarstwach. Oznaki zarazy pojawiają się na początku lipca. W tym okresie powstają najkorzystniejsze warunki dla rozwoju grzyba: wysoka wilgotność powietrza (powyżej 75%), wahania temperatur w dzień i w nocy, obfita poranna rosa.

Odniesienie. W suchą i upalną pogodę rozwój choroby ustaje, a same zarodniki szybko giną w upale.

Oznaki uszkodzenia zarazy pomidorów:

• ciemnobrązowe plamy na liściach, łodygach i owocach;
• biały puszysty nalot na grzbiecie liści;
• deformacja pomidorów.

Na zdjęciu liście pomidora dotknięte zarazą późną.

Zasady przetwarzania za pomocą środków ludowych

Tradycyjne metody leczenia zarazy późnej pomidory wymagają specjalnego podejścia. Zanim zaczniesz opryskiwać swoje uprawy, doświadczeni rolnicy zalecają przetestowanie tego lub innego środka na kilku krzakach, aby określić jego skuteczność.

Zasady przetwarzania pomidorów od zarazy przy użyciu środków ludowych na otwartym terenie i w szklarni mają pewne różnice.

Na otwartym terenie

Pomidory uprawiane na zewnątrz są mniej narażone na zarazę w warunkach niskiej wilgotności i wysokiej temperatury powietrza. Zakażenie następuje w okresach długotrwałych mrozów i ulewnych deszczy.

Leczenie środkami ludowymi przeprowadza się wieczorem przy suchej i ciepłej pogodzie, aby zapobiec oparzeniom słonecznym liści. Produkty na bazie kefiru czy serwatki można stosować nawet codziennie, są całkowicie bezpieczne dla roślin.

W szklarni

Podczas uprawy pomidorów w warunkach szklarniowych niepożądane jest stosowanie środków chemicznych, ponieważ rośliny stale dojrzewają. W takim przypadku zaleca się zwrócenie uwagi na tradycyjne metody, które są bezpieczniejsze dla zdrowia ludzkiego, ale nie mniej skuteczne.

Przed podlewaniem krzewy są dokładnie sprawdzane, a dotknięte liście, łodygi i owoce są usuwane. Początkowo rośliny podlewa się co trzy dni. Następnie przechodzą na leczenie zapobiegawcze - raz na 1,5-2 tygodnie.

Ważny! Produkty zawierające miedź stosuje się tylko w skrajnych przypadkach i indywidualnie. Nadmiar gromadzi się w pomidorach.

Najlepsze środki ludowe

Pozbycie się zarazy i uzyskanie produktów przyjaznych dla środowiska jest możliwe tylko przy użyciu środków ludowych.

Zaraza szybko przyzwyczaja się do leków, dlatego często trzeba eksperymentować i łączyć preparaty. To, co sprawdziło się świetnie w zeszłym roku, w przyszłym może być zupełnie bezużyteczne. Walka z zarazą za pomocą środków ludowych zakończy się sukcesem, jeśli ściśle przestrzegane będą proporcje rozwiązań.

Serum mleczne

Serwatkę z kwaśnego mleka rozcieńcza się w osiadłej wodzie w stosunku 1:1. Opryskiwanie przeprowadza się co trzy dni począwszy od lipca.

Drożdże

Za 10 l. wodę, weź 100 g prasowanych drożdży i całkowicie rozpuść. Preparat stosować od momentu wykrycia oznak zarazy.

Napar z czosnku i nadmanganianu potasu

100 g ząbków czosnku rozgniata się i wlewa do 250 ml. ciepła woda. Pozostaw na 24 godziny, przefiltruj, doprowadź objętość do 10 litrów. i dodać 1 g nadmanganianu potasu. Krzewy są traktowane raz na 10-14 dni. Zużycie na roślinę – 500 ml.

Napar ze skrzypu

150 g świeżego lub 100 g suchego surowca wlewa się do 1 litra. wodę i gotować na małym ogniu przez pół godziny. Następnie dodaj 5 litrów. wodą i ostudzić do temperatury pokojowej. Stosować do leczenia krzaków raz na 1,5-2 tygodnie.

Roztwór soli

Jedną fasetowaną szklankę soli kamiennej rozpuszcza się w 10 litrach wody. Stosowany do profilaktycznego leczenia roślin, najpierw usuwając porażone liście, łodygi i owoce.

Soda

Rozpuścić 1 łyżkę stołową w 5 litrach wody. l., soda, 1 łyżeczka., mydło w płynie i dodaj 3 łyżki. l., olej roślinny. Przygotowanym roztworem raz w tygodniu należy opryskiwać krzewy.

Mleko i jod

Na 10 litrów wody weź 1 litr niskotłuszczowego mleka i dodaj 20 kropli jodu. Krzewy są traktowane raz na 14 dni. Produkt nie tylko skutecznie zwalcza zarazę, ale także sprzyja wzrostowi zielonej masy.

Siarczan miedzi

50 g kryształu rozcieńcza się w szklance wody i objętość doprowadza do 5 litrów. Wskazane jest stosowanie produktu w ciągu dnia, gdyż roztworu nie można przechowywać przez dłuższy czas. Przed każdym zabiegiem przygotowywana jest świeża porcja.

Siarczan miedzi stosowane w kilku etapach:

1. Pierwszy zabieg przeprowadza się przed siewem nasion. Glebę zwilża się 3% roztworem (30 g na 1 litr wody) za pomocą jednorazowej butelki z rozpylaczem.
2. Drugi zabieg przeprowadza się przed zbiorem sadzonek do osobnych pojemników. Na 24 godziny przed przesadzeniem zwilżyć glebę 1% roztworem (10 g na 1 l).
3. Trzecie leczenie 1% roztworem przeprowadza się podczas przesadzania sadzonek do ziemi. Zużycie na otwór – 1 litr.
4. Czterokrotne przetwarzanie odbywa się na etapie formowania pomidora. Zieloną masę zrasza się 0,5% (5 g na 1 l) cieczy.

Kwas borowy

10 g rozpuścić w 10 litrach gorącej wody kwas borowy i dodaj 30 kropli jodu. Krzewy są traktowane raz na dwa tygodnie.

Popiół drzewny

Na 10 g wody weź pół wiadra popiołu. Dokładnie wymieszaj i odstaw na trzy dni. Następnie dodać 50 g wiórków mydlanych i ponownie wymieszać. Zastosuj roztwór trzykrotnie: po posadzeniu sadzonek w ziemi, przed kwitnieniem, po utworzeniu jajników.

Napar z zgniłego siana

Na 10 litrów wody weź 1 kg siana, garść mocznika i odstaw na trzy dni. Następnie napar jest filtrowany i używany do nawadniania krzaków raz na 10-14 dni.

Kefir

1 litr niskotłuszczowego kefiru pozostawia się w ciepłym pomieszczeniu na 48 godzin. Sfermentowany sfermentowany produkt mleczny rozcieńcza się w 10 litrach wody i stosuje do traktowania krzaków raz na 14 dni, po posadzeniu sadzonek w ziemi. Jeśli lato jest mokre, leczenie przeprowadza się co tydzień.

Kabel miedziany

Miedź działa wzmacniająco na rośliny i chroni przed infekcją zarazy późnej.W praktyce stosuje się drut o najcieńszym przekroju. Materiał pocięto na kawałki o długości 3-4 cm, a łodygę przekłuto na samym dole. Zabiegowi poddawane są dorosłe rośliny o mocniejszych łodygach. Aby zapobiec obrażeniom i zahamowaniu wzrostu, nie należy owijać drutu wokół krzaków.

Grzyb Tindera

Suchy grzyb przekręca się w maszynce do mięsa lub drobno sieka ostrym nożem i zalewa wrzącą wodą (100 g grzyba hubki na 10 litrów wody). Przykryj pojemnik pokrywką i pozostaw do zaparzenia. Po schłodzeniu ciecz jest filtrowana i stosowana do traktowania krzaków raz na 1,5 tygodnia.

Częstotliwość przetwarzania

Środki ludowe są najskuteczniejsze, gdy są stosowane profilaktycznie, zanim rośliny zostaną zakażone zarazą. Pierwszy zabieg zaleca się wykonać przed pojawieniem się jajników z częstotliwością do trzech razy w tygodniu. Opryski zapobiegawcze przeprowadza się raz na 1,5-2 tygodnie.

Rada. Alternatywne leczenie środkami ludowymi, aby osiągnąć najlepszy wynik.

Środki zapobiegawcze

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zarodników zarazy i chronić pomidory, zaleca się podjęcie następujących działań zapobiegawczych:

1. Jesienne traktowanie szklarni bombami siarkowymi.
2. Wiosenna dezynfekcja gleby siarczanem miedzi.
3. Kontroluj poziom azotu w glebie i przywracaj naturalną równowagę za pomocą torfu i grubego piasku.
4. Umiarkowane podlewanie.
5. Częste spulchnianie gleby.
6. Stepowanie i przerzedzanie.
7. Ściółkowanie gleby trocinami i igłami sosnowymi.
8. Wentylacja szklarni.
9. Pokrycie łóżek na otwartym terenie spunbondem (agrofibrą wykonaną z przyjaznego dla środowiska polipropylenu).
10. Terminowe stosowanie nawozów potasowo-fosforowych.
11. Przestrzeganie zasad płodozmianu (najlepszymi poprzednikami pomidorów są białe i kalafior, cukinia, rośliny strączkowe, dynia, cebula).
12. Moczenie nasion zebranych ręcznie w roztworze „Fitosporin” lub „Phytodoctor”.
13. Traktowanie otworów dla sadzonek wrzącą wodą lub gorącym roztworem nadmanganianu potasu.

Rady rolników

W walce z zarazą ziemną zalecamy skorzystanie z zaleceń doświadczonych rolników:

1. Zapewnij suche powietrze i umiarkowane podlewanie w szklarni.
2. Po posadzeniu sadzonek ziemię należy ściółkować trocinami, igłami sosnowymi lub torfem.
3. Aby zapewnić konstrukcję przelotową, otwory wentylacyjne i drzwi powinny być otwarte.
4. Podlewaj krzewy ściśle do korzeni.
5. Nie dopuść do gromadzenia się kondensacji na ścianach szklarni.
6. Podlewaj krzaki wieczorem ciepłą, osiadłą wodą.
7. Nie podlewać przy pochmurnej i wilgotnej pogodzie.
8. Wybierz najbardziej odporne na zarazę hybrydy i odmiany.
9. Zwróć uwagę na pomidory o wczesnym dojrzewaniu i plonie owoców. Po prostu nie mają czasu, aby zarazić się zarazą.
10. Natychmiast usuń i spal zaatakowane łodygi, liście i owoce oraz zdezynfekuj narzędzia.
11. Monitoruj poziom azotu w glebie. Jej nadmiar sprzyja infekcjom.
12. Staraj się nie sadzić pomidorów co roku w tym samym miejscu. Tereny, na których uprawiano ziemniaki, paprykę i bakłażany, nie nadają się do sadzenia.
13. Aby przesadzić pomidory w szklarni, zasiej jesienią fasolę, groch i soczewicę.

Przeczytaj także:

Czy genialna zieleń pomidorów pomoże w walce z zarazą i jak prawidłowo ją stosować.

Jak i czym leczyć pomidory przed zarazą w szklarni.

Wniosek

Infekcji pomidorów zarazą łatwiej jest zapobiegać niż z nią walczyć. Głównym warunkiem jest przestrzeganie zasad sadzenia sadzonek i pielęgnacji ich.Środki zapobiegawcze zminimalizują szkodliwe działanie grzyba i zachowają zbiory.

Środki ludowe, jeśli są stosowane prawidłowo i zgodnie z zasadami przygotowywania roztworów, są nie mniej skuteczne niż chemikalia. Połączenie różnych kompozycji i naprzemienne zabiegi z czosnkiem, mlekiem, solą, naparami ziołowymi z kwasem borowym i siarczanem miedzi pomogą uporać się z plagą.