Uprawiając pomidory „Collective Farm Harvest” uzyskujemy wysokie plony przy minimalnych kosztach i ryzyku

Główna zaleta pomidora Kolkhoz Harvest znajduje odzwierciedlenie w nazwie. Kultura ta jest znana od dawna, od czasów radzieckich, i od dziesięcioleci pozostaje ulubioną przez większość ogrodników.

Dojrzałe warzywa cenione są za wysoką zawartość mikroelementów i witamin, a pielęgnacja rośliny jest tak prosta, że ​​poradzi sobie z nią każdy początkujący ogrodnik. Odmiana jest produktem selekcji krajowej i jest gotowa zadowolić nawet mieszkańców północnych regionów wysokim poziomem owocowania.

Opis odmiany

Produktywna odmiana pomidora Kołchoz przeznaczona jest do uprawy w otwartym terenie. Ale to wcale nie oznacza, że ​​nie zostanie zaakceptowany w warunkach szklarniowych. Według licznych recenzji maksymalną ilość zbiorów uzyskuje się w strukturach zamkniętych.

Odniesienie! Wielu ogrodników myli dwa typy: zbiory z gospodarstw kolektywnych i królowe gospodarstw kolektywnych. Pod względem cech, zdjęć i recenzji Królowa Kołchozu bardzo różni się od Żniw Kołchońskich.

Cechy charakterystyczne

Typ wyznacznik, niestandardowy, średniej grubości, rozłożysty, wysokość do 60 cm Liście gęste, liście jasnozielone.

Odniesienie! Główną różnicą między uprawami niestandardowymi i standardowymi jest słaba łodyga.

Gatunek średnio wczesny, od momentu wysiewu nasion do pełnego dojrzewania mija 100-105 dni.

Wydajność jest wysoka, z 1 sadzonki zbiera się 3-4,5 kg owoców, pod warunkiem posadzenia 5-6 roślin na 1 metr kwadratowy. M.

Wyróżnia się stabilną odpornością na niebezpieczne choroby rodziny psiankowatych, odporną na zaraza późna i brązowa plama.

Kultura wymaga, pomimo niskiego wzrostu, obowiązkowej podwiązki, w przeciwnym razie owocujące gałęzie pękną pod ciężarem owocu. Aby zwiększyć produktywność, roślinę formuje się w 1-2 łodygi, usuwając nadmiar pędów.

Odmiana toleruje gwałtowne spadki temperatur i suche dni.

Charakterystyka owoców

Średnia waga 90-100 g, okrągły kształt, jasnoczerwony kolor. Miąższ jest gęsty, smak słodki z domieszką wyraźnej kwaskowatości. Owoce wyróżniają się grubą i trwałą skórką, dzięki czemu wykorzystuje się je do suszenia, mrożenia i różnorodnych marynaty i konserwacja. Do przygotowania świeżych potraw usuwa się grubą skórkę, co poprawia smak warzyw, szczególnie w letnich sałatkach.

Dojrzałe warzywa są przechowywane przez długi czas, nie pękają i wytrzymują transport na dowolną odległość.

Na zdjęciu Kolkhozny zbiera pomidory.

Jak uprawiać sadzonki

Wysiew nasion do sadzonek rozpoczyna się 2 miesiące przed sadzeniem w ziemi. Przed siewem należy przygotować i zdezynfekować materiał siewny.

Przygotowanie nasion

Nasiona określa się na pustkę poprzez zanurzenie ich w roztworze soli na 10 minut. Te, które wypłynęły na powierzchnię, nie nadają się do lądowania. Następnie dezynfekcję przeprowadza się w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Mangan można zastąpić 2% roztworem nadtlenku wodoru.

Odniesienie! Dezynfekcja zapobiega wielu chorobom w przyszłości.

Aby poprawić kiełkowanie, ziarna moczy się w stymulatorze wzrostu przez 10-11 godzin. Najpopularniejsze leki to Epin i Kornevin. W przypadku braku specjalistycznych produktów można zastosować sok z aloesu lub sok z ziemniaków.

Ostatnią procedurą przygotowania nasion jest hartowanie. W tym celu ziarna umieszcza się w lodówce na dolnej półce w temperaturze +2°C na 12 godzin. Następnie ziarna podgrzewa się przez 14 godzin w temperaturze +22°C. Ta procedura jest przeprowadzana w celu zwiększenia wydajności.

Odniesienie! Hartowanie to poważna procedura wykonywana przez doświadczonych ogrodników, ponieważ przy niewłaściwej technologii możesz zniszczyć wszystkie nasiona.

Pojemnik i ziemia

Glebę przygotowuje się z gleby ogrodowej zmieszanej z piaskiem rzecznym i torfem w równych ilościach. Do powstałej mieszaniny dodaje się 200 g popiołu drzewnego w celu normalizacji kwasowości. Jeśli kwasowość gleby jest neutralna, popiół będzie służyć jako dodatkowy składnik odżywczy.

Przygotowaną glebę poddaje się dezynfekcji, niszcząc florę chorobotwórczą. W tym celu glebę zalewa się gorącym roztworem ciemnego nadmanganianu potasu lub kalcynuje w piekarniku w temperaturze 60°C przez 10 minut.

Schłodzoną glebę układa się w pojemnikach do sadzenia, wykonując wcześniej otwory drenażowe na dnie, aby łatwo usunąć nadmiar wilgoci. Ponadto na dnie umieszcza się kamyki lub trociny jako drenaż. Pojemniki napełnia się do połowy ziemią, stopniowo dodając ją w miarę wzrostu sadzonek. W ten sposób sadzonki otrzymują niezbędną ilość składników odżywczych.

Sadzić we wspólnym drewnianym pudełku lub w osobnych pojemnikach. Sadzenie w oddzielnych pojemnikach eliminuje w przyszłości wiele niezbędnych procedur, które są przeprowadzane podczas rozmnażania sadzonek we wspólnym pojemniku.

Siew

Nasiona wysiewa się na głębokość 1 cm w odległości 3-4 cm od siebie. Bruzdy przykrywa się z wierzchu ziemią, wyrównuje, lekko zwilża za pomocą butelki z rozpylaczem ciepłą, osiadłą wodą i przykrywa folią, aby uzyskać efekt cieplarniany.

Pojemniki pozostawia się w ciepłym i ciemnym pomieszczeniu o temperaturze co najmniej 25°C do czasu kiełkowania.

Pielęgnacja sadzonek

Kiedy pojawią się pierwsze pędy, folię usuwa się, a pojemniki przenosi się na parapet. Sadzonki ostrożnie podlewa się ciepłą, osiadłą wodą, wzdłuż krawędzi sadzonki łyżką stołową. Nie ma potrzeby zalewania gleby, przesycenie wilgocią negatywnie wpłynie na rozwijające się korzenie.

Po pojawieniu się dwóch prawdziwych liści sadzonki nurkują i sadzą w osobnym pojemniku. Jeśli nasiona wysiewa się do doniczek torfowych, zbieranie nie jest wymagane. Procedura zbioru polega na usunięciu głównego korzenia o jedną trzecią. Po zerwaniu młode rośliny intensywnie wypuszczają korzenie boczne, co pomaga wzmocnić łodygę.

Odniesienie! Podczas zbioru silniejsze sadzonki pozostawia się do dalszego wzrostu i rozwoju, a słabsze usuwa się.

Po posadzeniu przeprowadza się pierwsze nawożenie. Jako nawóz stosuje się materię organiczną, na przykład napar dziewanny lub obornik z kurczaka w stosunku 1:15. Sadzonki dobrze reagują na nawożenie i silnie rosną. Drugie karmienie stosuje się dwa tygodnie po pierwszym.

W okresie sadzonek konieczne jest dwukrotne nakarmienie rośliny. Roślina nie jest standardowa, łodyga jest słaba, dlatego ważne jest dodanie dodatkowego odżywiania, aby wzmocnić krzaki.

Na tydzień przed przesadzeniem sadzonki utwardza ​​się poprzez wyniesienie pojemników do sadzenia na świeże powietrze na 2 godziny. Stopniowo czas pobytu na ulicy wydłuża się do 15 godzin. Jednocześnie nocna temperatura w pomieszczeniu zostaje obniżona do 12°C.

Jak uprawiać pomidory

Po 2 miesiącach sadzonki przesadza się do ziemi. Do tego czasu krzewy mają 5-7 prawdziwych liści i w pełni uformowane młode korzenie.

Lądowanie

Wybierz miejsce na łóżka, które jest słoneczne i chronione przed przeciągami. Otwory wykonuje się wcześniej, nie głębiej niż 20 cm, na dnie których umieszcza się odrobinę nawozu mineralnego. Sadzić wieczorem lub w pochmurny dzień, aby młode krzewy szybko przyzwyczaiły się do nowych warunków.

Schemat sadzenia: 40 cm – odległość między sadzonkami, 70 cm – rozstawa rzędów. Za 1 mkw. m miejsce nie więcej niż 6 roślin.

Po przesadzeniu dołki obficie podlewa się ciepłą, osiadłą wodą, a sadzonki pozostawia się na 8-10 dni, aby przystosowały się do warunków ulicznych.

Dalsza pielęgnacja owocnej odmiany Kolkhozny

Regularny podlewanie Wykonuj nie częściej niż 2 razy w tygodniu, zwiększając częstotliwość tylko w suche dni. Dopóki sadzonki nie zakorzenią się całkowicie, ważne jest, aby gleba nie wyschła. Podlewaj ciepłą, osiadłą wodą, ściśle u nasady, nie dostając się rano lub wieczorem do liści.

Po podlaniu gleba jest poluzowana, a wszystkie chwasty i korzenie są usuwane. Chwasty są wylęgarnią infekcji, z powodzeniem rozmnażają się w nich patogenne zarodniki i wiele szkodników, dlatego należy je bezwzględnie usunąć z łóżek.

Aby zatrzymać wilgoć w łóżkach chochoł torf lub słoma. Ściółkowanie pełni także funkcję profilaktyczną, zapobiegając przedostawaniu się szkodników owadzich do systemu korzeniowego.

Nawożenie stosuje się trzy razy w sezonie. Jako nawozy stosuje się pełny kompleks nawozów mineralnych lub materii organicznej. Z materii organicznej stosuje się napar dziewanny lub ptasie odchody w stosunku 1:15.

Pierwszy raz podaje się w okresie pączkowania, drugi raz podczas tworzenia jajników, a trzeci raz w okresie owocowania. W tym czasie dodaje się sole potasu, aby przyspieszyć dojrzewanie owoców.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Pomimo niewielkiego wzrostu, podczas przesadzania plon przywiązuje się do drewnianych lub metalowych podpór instalowanych obok krzaków. Nieumocowana, delikatna łodyga nie będzie w stanie wytrzymać ciężaru owocujących gałęzi. Naprawia się go niemal natychmiast po przesadzeniu sadzonek do ziemi. Gdy gałęzie rosną i rozwijają się, są one również przywiązywane do podpory, aby w miarę dojrzewania warzyw ich integralność nie została naruszona.

Oprócz wsporników pionowych w ogrodzie często instaluje się poziome kraty. W tym celu po różnych stronach łóżka montuje się metalowe wsporniki, a między nimi przeciąga się drut, do którego pień i gałęzie mocuje się za pomocą taśm z miękkiej tkaniny.

Aby uzyskać największy wskaźnik ilościowy, kultura jest uformowana w 1 lub 2 pnie. Aby to zrobić, usuń wszystkie nadmiarowe pędy, pozostawiając je tylko pod pierwszym i nad drugim pędzlem kwiatowym. Dolne liście są również usuwane, aby nie stykały się z mokrymi rabatami i nie stanowiły przeszkody w uzyskaniu wymaganej ilości światła.

Choroby i szkodniki

Kultura wyróżnia się stabilną odpornością na wiele chorób, w szczególności zarazę późną. Niemniej jednak doświadczeni plantatorzy warzyw nie zapominają o środkach zapobiegawczych, wzmacniając w ten sposób odporność rośliny.

Zapobieganie obejmuje:

• umiarkowane podlewanie;
• systematyczne rozluźnianie;
• usuwanie chwastów;
• wentylacja zamkniętych konstrukcji (jeśli uprawa jest sadzona w szklarni);
• traktowanie ziemi siarczanem miedzi.

Te same środki zapobiegawcze chronią przed szkodnikami niebezpiecznymi dla krzewów pomidorów. Jednak często sama profilaktyka nie wystarczy, a w łóżkach nadal pojawiają się szkodniki.

W walce ze stonką ziemniaczaną, która służy do opryskiwania całych roślin, pomoże lek „Prestige”.

Ważny! Jeśli ziemniaki sadzi się obok pomidorów, są one przetwarzane w pierwszej kolejności. Często to ziemniaki są nosicielami chorób i szkodników.

Sadzenie ostro pachnących ziół obok krzaków ochroni je przed wieloma owadami, ponieważ większość z nich nie lubi silnych zapachów. Dodatkowo na mączlika zamontowano pułapki feromonowe. Przyciągają szkodniki, ale są całkowicie bezpieczne dla innych owadów.

Niuanse hodowli na otwartym terenie i w szklarni

Odmiana jest interesująca, ponieważ można ją uprawiać w rozsadach i bez sadzonek. W drugim przypadku owocowanie nastąpi nieco później, ale mimo to metoda bezpestkowa jest dużym plusem dla regionów południowych. Wielu ogrodników wysiewa nasiona bezpośrednio na otwartym terenie lub pod folią, co w żaden sposób nie wpływa na jakość i ilość owoców.

Rośliny szklarniowe przekraczają wzrost podany przez producenta i czasami osiągają 1 m. Aby zapobiec marnowaniu składników odżywczych przez rośliny na wzrost niepotrzebnych gałęzi, korona jest ściskana, określając w ten sposób punkt wzrostu.

Konstrukcje zamknięte są codziennie wentylowane. Do pełnego rozwoju sadzonek niezbędny jest dopływ świeżego powietrza, a także niszczy zwykłe siedlisko niektórych szkodników.

Zbiór i zastosowanie

Wczesne owocowanie trwa do 3 tygodni. Owoce dojrzewają niemal jednocześnie, co znacznie ułatwia zbiór. Aby uniknąć przeciążenia krzaka, dojrzałe warzywa są regularnie usuwane.

Przeznaczenie owoców jest uniwersalne: stosuje się je na świeżo i do przetworów zimowych.Aby przygotować letnie sałatki, gulasze warzywne i pierwsze dania, usuń grubą skórkę z pomidorów.

Ale w przypadku konserw z całych owoców taka mocna skórka jest zaletą: pomidory nie pękają podczas obróbki cieplnej, doskonale zachowując swój smak. Świetnie nadają się także do przerobu na przetwory pomidorowe: powstają doskonałe soki, pasty, adjika, ketchup, gdzie pomidory zachowują swoją niezwykłą kwasowość.

Dojrzałe warzywa można długo przechowywać w temperaturze 10-15°C. Warzywa dobrze znoszą również transport na dowolną odległość.

Zalety i wady odmiany

Odmiana ma wiele pozytywnych aspektów:

• dostosowanie do każdych warunków pogodowych;
• Odporność na zimno;
• łatwość opieki;
• mały i zwarty wzrost;
• stabilna odporność na choroby;
• gatunki wysokowydajne;
• możliwość rozmnażania metodą beznasienną;
• doskonały smak owoców;
• jednoczesne dojrzewanie;
• wszechstronność w gotowaniu;
• długotrwałe przechowywanie;
• długie transporty.

Wady obejmują obowiązkową podwiązkę i tworzenie krzaków. Ale dla doświadczonych ogrodników procedury te są znanymi technikami rolniczymi, które nie powodują trudności.

Recenzje rolników

Wiele pozytywnych recenzji wskazuje na niezawodność upraw i jej bezpretensjonalność przez cały sezon wegetacyjny. Oto kilka opinii tych, którzy zasadzili pomidory na swoich działkach:

Walentyna, obwód Saratów: „Po raz pierwszy zobaczyłem tę odmianę na zdjęciu. Bardzo podobały mi się małe, kompaktowe krzaki. Postanowiłem posadzić ją w swoim ogrodzie. Owoce były gotowe do zbioru po 100–115 dniach od daty sadzenia. Wszystkie pomidory są gładkie, mają słodki miąższ i są średniej wielkości. Nadaje się do skrętów i spożycia na świeżo.Dla siebie nie znalazłem żadnych wad. Polecam każdemu!”

Margarita, Moskwa: „Spędziłem dużo czasu, wybierając gatunek odpowiedni do uprawy na otwartym terenie. Słyszałem dobre opinie o Kołchoznym i postanowiłem go uwięzić. Nazwa była uzasadniona, biorąc pod uwagę chłodne lato, udało nam się uzyskać przyzwoite zbiory. Pielęgnacja rośliny nie jest trudna, poradzi sobie z nią początkujący ogrodnik.

Wniosek

Zalety pomidora zbiorowego Kołchoz są sprawdzone w czasie, jest znany we wszystkich regionach kraju jako wysokowydajny, niezawodny, odporny na wiele chorób i łatwy w pielęgnacji. Dzięki tym cechom pomidor zyskał miłość wielu ogrodników i popularność wśród upraw pomidorów.

Dla starszego pokolenia pomidor ten jest swego rodzaju przypomnieniem czasów Związku Radzieckiego. Ta uprawa pomidorów została wówczas opracowana do uprawy przemysłowej w rolnictwie kolektywnym.