Pomidor hybrydowy „Berberana”: zalety i wady gatunku, metody jego uprawy krok po kroku

Pomidor Berberana to młoda holenderska hybryda, która podbiła już rosyjskich hodowców warzyw. Jest to pomidor wysokowydajny, odporny na wiele niebezpiecznych chorób, dobrze przystosowany do wysokich temperatur, który może zakorzenić się w każdym regionie. Wiarygodne recenzje i kolorowe fotografie uzupełniają pozytywne cechy kultury.

Przeanalizujmy cechy i cechy hybrydy, zasady jej uprawy w chronionym terenie.

Charakterystyka i opis pomidora

Berberana - opracowana przez holenderskich hodowców międzynarodowej firmy Enza Zaden. To nie pierwsza uprawa firmy, którą docenili rosyjscy miłośnicy pomidorów. Ona przeznaczone do hodowli wyłącznie w szklarniach: w amatorstwie i przemyśle.

Cechy charakterystyczne

Krzew nieokreślony, rozłożysty, wys. 1,5-1,8 m. Liście średnie, liście ciemnozielone.

Hybryda wcześnie dojrzewająca, od momentu kiełkowania do pełnej dojrzałości mija 95-100 dni.

Wydajność jest wysoka, od 1 mkw. m, zbiera się 8-13 kg owoców, pod warunkiem posadzenia 3 sadzonek na 1 m2. m. Jajniki powstają w każdych warunkach pogodowych, nawet niesprzyjających.

Hybryda jest dobrze przystosowana do wysokich temperatur, co ma znaczenie w przypadku uprawy w warunkach szklarniowych.

Posiada zwiększoną odporność na wiele chorób z rodziny psiankowatych, takich jak mozaika tytoniowa, cladosporioza, fusarium, plamistość brązowa, werticillium więdnięcie.

Odniesienie. Geny hybrydowe zawierają odporność na choroby o etiologii wirusowej i grzybiczej.

Kultura musi być obowiązkowa pasierb i podwiązywanie wysokich roślin.

Charakterystyka owoców

Średnia masa jednego owocu wynosi 210-260 g. Kształt jest okrągły, lekko spłaszczony. Kolor jest jaskrawoczerwony, smak doskonały, słodki z przyjemnymi nutami owocowymi, miąższ soczysty. Skórka jest gęsta, jest 4-6 komór nasiennych.

Przeznaczenie dojrzałych warzyw jest uniwersalne. Świetnie nadają się do spożycia na świeżo i nie tracą smaku po przetworzeniu na zimowe przetwory.

Można przechowywać do 4 tygodni bez utraty właściwości zewnętrznych i smakowych. Dobrze znoszą długotrwały transport.

Na zdjęciu pomidory F1 Berberan.

Jak uprawiać sadzonki

Wysiew nasion rozpoczyna się pod koniec lutego lub na początku marca. Pomidor jest hybrydą, co oznacza, że ​​musisz go przygotować samodzielnie posiew Nie będzie działać podczas lądowania. Będziesz musiał je kupić za każdym razem.

Odniesienie. Mieszańce nie zachowują właściwości rodzicielskich w kolejnych pokoleniach.

Przygotowanie nasion

Z reguły zakupiony materiał do sadzenia nie wymaga dezynfekcji. Producent dba o to sam. Jedyne, co nie zaszkodzi, to namoczenie ziaren w stymulatorze wzrostu, aby poprawić kiełkowanie.

Odniesienie. Najpopularniejszymi stymulatorami wzrostu są Epin, Zircon i Kornevin.

Aby uzyskać najwyższy procent kiełkowania, nasiona należy dokładnie zbadać pod kątem wad zewnętrznych: muszą być jasne, bez zagięć i widocznych uszkodzeń.

Pustkę ziaren sprawdza się umieszczając je w roztworze soli. Aby to zrobić, rozpuść 1 łyżeczkę soli w szklance wody i wrzuć tam nasiona. Te, które wypłynęły na powierzchnię, nie nadają się do siewu.

Pojemnik i ziemia

Mieszanka gleby składa się z gleby ogrodowej, próchnicy i popiołu drzewnego. Wszystkie składniki dokładnie miesza się i zalewa różowym roztworem nadmanganianu potasu. W ten sposób przygotowana gleba jest dezynfekowana.

Preferowaną opcją do siewu pojemników są doniczki torfowe. Sadzonki hybrydowe tolerują trudny i bolesny zbiór. Po tej procedurze kiełki nie rosną przez długi czas. W przypadku uprawy w pojemnikach torfowych kiełki nie wymagają zbierania. Ponadto podczas przesadzania do ziemi sadzonki umieszcza się w dołach razem z doniczkami torfowymi, które rozpuszczają się w ziemi, nie uszkadzając systemu korzeniowego młodych krzewów.

Pojemniki do sadzenia wypełnia się do połowy ziemią, po umieszczeniu na dnie odrobiny trocin lub małych kamyków w celu drenażu.. W miarę wzrostu sadzonek pozostałą ziemię dodaje się do pojemnika. W ten sposób młode rośliny otrzymują więcej składników odżywczych.

Siew nasion i pielęgnacja sadzonek

Nasiona wysiewa się w pojedynczych pojemnikach w rowkach o głębokości 1,5 cm, po wysiewie glebę na wierzchu wyrównuje się, zagęszcza i lekko zwilża ciepłą, osiadłą wodą (co najmniej 22°C). Następnie pojemniki przykrywa się cienką folią w celu wywołania efektu cieplarnianego i pozostawia w ciepłym i dobrze oświetlonym pomieszczeniu o temperaturze co najmniej 23°C.

Odniesienie. Przez cały sezon wegetacyjny od momentu wysiewu nasion roślina potrzebuje jasnego światła.

Podlewaj sadzonki, gdy wierzchnia warstwa gleby wyschnie, łyżką ciepłej, osiadłej wody wzdłuż krawędzi pojemników. Po Glazura Ziemię poluzowuje się powierzchownie drewnianym kijem lub zwykłym widelcem.

Po pojawieniu się dwóch prawdziwych liści sadzonki karmi się płynnym nawozem złożonym. Pierwsze karmienie jest obowiązkowe, aby wzmocnić odporność sadzonek.

2 tygodnie przed przesadzeniem do ziemi sadzonki zaczynają twardnieć. Aby to zrobić, początkowo wyjmuje się go na świeże powietrze na 20-40 minut, stopniowo zwiększając czas spędzony na ulicy do kilku godzin. Podczas procesu hartowania ważne jest, aby chronić sadzonki przed przeciągami, które są szkodliwe dla pomidorów.

Jak uprawiać pomidory

Sadzonki przesadza się do gleby chronionej na początku lub w połowie maja, zwracając uwagę na temperaturę gleby, która nie powinna być niższa niż 15°C.

Lądowanie

Najpierw gleba jest poluzowana i zmieszana z humusem. Jeśli pomidory były wcześniej uprawiane w szklarni, lepiej wymienić i zdezynfekować górną warstwę gleby. Ta praktyka rolnicza zwiększa wartość odżywczą gleby i zmniejsza prawdopodobieństwo infekcji grzybiczych.

Młode pomidory przesadza się do dołków o głębokości 15 cm. Przed sadzeniem umieść trochę popiołu drzewnego na dnie dołka.

Schemat sadzenia: 50 cm – odległość między sadzonkami, między rzędami pozostaje 55-60 cm. Za 1 mkw. m, 3-4 sadzonki umieszcza się w szachownicę.

Ta metoda sadzenia pozwala młodym roślinom uzyskać niezbędną ilość światła i wentylacji. Rozłożyste krzewy wymagają dużo miejsca do pełnego wzrostu i rozwoju.

Po przesadzeniu gleba jest zagęszczona, umiarkowanie nawilżona, spulchniona i pagórkowata. Przesadzone krzewy dostosowują się do nowych warunków w ciągu tygodnia.

Pielęgnacja pomidorów Berberana

Pomidory są regularnie podlewane 2 razy w tygodniu, w przeciwnym razie nagromadzenie nadmiaru wilgoci będzie miało szkodliwy wpływ na system korzeniowy.Podlewaj umiarkowanie, wyłącznie ciepłą, osiadłą wodą, ściśle u nasady. Woda do nawadniania jest podgrzewana w beczkach na słońcu. Kultura dobrze reaguje na nawadnianie kroplowe.

Po każdym podlewaniu glebę należy poluzować, usuwając chwasty z korzeniami. Aby zatrzymać wilgoć, łóżka są ściółkowane. Ponadto ściółka chroni glebę przed szkodnikami ze świata owadów. Spulchnienie gleby sprzyja lepszej penetracji tlenu do korzeni, co jest niezbędne do pełnego rozwoju roślin.

Pomidory karmi się raz na 2 tygodnie płynnymi nawozami na bazie potasu i fosforu lub materii organicznej. Napar dziewanny stosuje się jako materię organiczną w proporcji 1:10.

Cechy uprawy i możliwe trudności

Kultura potrzebuje obowiązkowego pasierba. Jeśli nie usuniesz nadmiaru pędów, roślina wyda składniki odżywcze na rozwój niepotrzebnych gałęzi, a nie na tworzenie jajników.

Krzewy są uformowane w 1 lub 2 łodygi, dzięki tym wskaźnikom obserwuje się maksymalną ilość zbiorów. Jeśli roślina nadmiernie rozrośnie się, odetnij jej wierzchołek.

Odmiana należy do pomidorów gronowych, które zwykle przywiązuje się do krat. Owocne gałęzie zabezpieczono miękkimi linami, aby zapobiec ich zerwaniu. Każde skupisko tworzy dużą liczbę owoców, których ciężaru gałęzie nie są w stanie wytrzymać bez utrwalenia.

Choroby i szkodniki

Hybryda jest odporna na główne choroby rodziny psiankowatych, więc całkiem możliwe jest zastosowanie zwykłych środków zapobiegawczych: umiarkowanego podlewania z kontrolą wilgotności gleby, systematycznego spulchniania gleby w celu usunięcia chwastów i regularnej wentylacji chronionych konstrukcji.

Można również opryskiwać rośliny wywarami ze łusek cebuli, czosnku i łopianu. Takie środki zapobiegawcze nie tylko zapobiegają rozprzestrzenianiu się infekcji, ale także chronią krzaki przed atakami szkodników. Przędziorożce są szczególnie niebezpieczne w szklarniach, ponieważ uwielbiają warunki szklarniowe, które są uważane za ich siedlisko.

Ściółkowanie grządek ze słomą lub rybimi głowami zakopanymi w ziemi i pokruszonymi ząbkami czosnku pomaga w walce z kretami. Kret świerszcz wyczuwa z daleka nieprzyjemne zapachy i stara się ich unikać.

Leczenie łodygi roztworem mydła pomaga w walce z mszycami. Jeśli jest dużo mszyc, opryskuje się całą roślinę. Roztwór mydła chroni również przed inwazją ślimaków.

Przed stonką ziemniaczaną ochronią Cię krzewy gorczycy posadzone obok pomidorów. Chrząszcz jest niebezpieczny, ponieważ jego larwy, które samice pozostawiają na wewnętrznej stronie liści, żerują również na uprawach pomidorów. Dlatego podczas sprawdzania roślin pod kątem szkodników sprawdzaj liście po obu stronach.

Niuanse uprawy roślin w różnych regionach

Pomidory przeznaczone są do uprawy w dowolnych szklarniach, niezależnie od ich wielkości i zasięgu. Kultura rozwija się dobrze w szklarniach przeszklonych, poliwęglanowych i foliowych. Całkowicie nie nadaje się na otwarty teren, nawet w najcieplejszych regionach.

W regionach o ciepłym klimacie pomidory sadzi się pod osłonami filmowymi, w zimnych obszarach hoduje się je w szklanych szklarniach z dodatkowym ogrzewaniem.

Aby zapobiec rozwojowi zarodników grzybów, chronione konstrukcje należy wentylować bez tworzenia przeciągów. Regularny dopływ świeżego powietrza niszczy środowisko chorobotwórcze i sprawia, że ​​warunki w szklarni są mniej korzystne dla szkodników owadzich.

Ważny. Aby oznaczyć punkt wzrostu wysokich roślin, uszczypnij koronę.W takich przypadkach rośliny zużywają składniki odżywcze na tworzenie owoców, a nie na dalszy wzrost łodygi.

Zbiór i zastosowanie

W zależności od warunków klimatycznych dojrzewanie owoców jest różne w różnych regionach. Średni czas wynosi 95-100 dni, ale w zimnych obszarach zbiory rozpoczynają się nieco później.

Dojrzewanie jest równomierne, w całych gronach, co znacznie ułatwia zbiór. Nie trzeba czekać, aż warzywa w pełni dojrzeją, są one w stanie dojrzewać samodzielnie w temperaturze pokojowej.

Przeznaczenie owocu jest uniwersalne. Świetnie prezentują się w letnich sałatkach i doskonale uzupełniają wszelkie dania warzywne i mięsne.

Nie tracą smaku w piklach, marynatach i konfiturach. Wykorzystuje się je do przerobu na przetwory pomidorowe: soki, ketchupy, adjika, pasty.

Dojrzałe warzywa można przechowywać przez 4 tygodnie bez utraty smaku. Doskonale znoszą długotrwały transport, zachowując swój wygląd.

Zalety i wady

Pozytywne cechy holenderskiego pomidora:

• wysoka odporność na choroby;
• wysoki wskaźnik owocowania;
• łatwość opieki;
• doskonała adaptacja do wysokich temperatur;
• doskonały smak owoców;
• polubowne dojrzewanie;
• wszechstronność w gotowaniu;
• długotrwałe dojrzewanie;
• długie transporty.

Niektóre negatywne strony:

• możliwość hodowli wyłącznie w obiektach chronionych;
• Wymagana podwiązka;
• wymagany pasierb;
• niemożność samodzielnego wyboru nasion do następnego sadzenia.

Recenzje rolników

Ogrodnicy pozostawiają pozytywne recenzje na temat smaku dojrzałych warzyw. Przy odpowiedniej pielęgnacji wyrastają słodko, soczyście, z przyjemnymi nutami owocowymi.Często miłośnicy selekcji holenderskiej hodują na swoich poletkach dwie hybrydy pomidorów - Mahitos i Berberana - aby zrozumieć, co jest lepsze. Mieszańce te mają podobne warunki wzrostu i cechy owocowania. Główna różnica między Mahitosem: w ciepłych regionach przesadza się go ze szklarni do otwartych łóżek i zbiera się podwójne zbiory.

Recenzje ogrodników na temat kultury holenderskiej:

Ekaterina, Kisłowodzk: „Sadzę dwa pomidory na raz, Mahitos i Berberana. Ten pierwszy jest bardziej kapryśny, wymaga więcej światła, ale generalnie jest łatwy w pielęgnacji. Obydwa typy charakteryzują się doskonałym smakiem, doskonałym owocowaniem i wszechstronnymi warzywami. Wiążę go, karmię i karmię. Obydwa pomidory uprawiam tylko pod osłonami folii. Najlepsze są odmiany holenderskie. Szkoda, że ​​za każdym razem trzeba kupować nasiona. Dobrze, że cena jest przystępna.”

Stiepan, Jarosław: „Plony są doskonałe. To prawda, że ​​​​były w tym procesie pewne drobne trudności. Szczotki zwisały do ​​ziemi, dlatego musieliśmy zamontować dodatkowe podpory. Pomidory były duże, o wadze do 400 g. Bardzo smaczne i aromatyczne. Nie choruje i nie wymaga większych kłopotów.”

Wniosek

Kultury holenderskie z powodzeniem zapuściły korzenie w regionach Rosji. Są doceniane i cieszą się letnimi mieszkańcami swoich działek, pomimo pewnych trudności, które pojawiają się w okresie wegetacyjnym.

Hybryda berberyjska jest wysoce odporna na niebezpieczne choroby, produktywna, bezpretensjonalna w pielęgnacji, zdolna do wytwarzania wspaniałych owoców, odpowiednich nie tylko do świeżych sałatek, ale także do przetworów zimowych.