Zapoznajmy się z pomidorem „Irishka F1” i spróbujmy go wyhodować na naszej działce

Od kilkudziesięciu lat pomidor hybrydowy Irishka podbija regiony Bliskiej Zagranicy i Rosji. Zewnętrznie owoce są zwyczajne, mają typowy pomidorowy kształt, ale mają niepowtarzalny smak prawdziwego pomidora. Wielu ogrodników, próbując egzotycznych pomidorów, powraca do zwykłych, wszystkich zwykłych odmian i hybryd. Ponieważ są nie tylko łatwe w pielęgnacji, ale także charakteryzują się dużą zawartością witaminy C i innych korzystnych dla organizmu substancji. Długie życie hybrydy w świecie pomidorów wskazuje na niezawodność kultury.

Dowiedz się jak przygotować nasiona, wyhodować sadzonki i pielęgnować hybrydę Irishka na własnej działce.

Charakterystyka i opis odmiany

Hybrydę f1 opracował Aleksiej Aleksiejewicz Masztakow. Został wpisany do rosyjskiego rejestru państwowego dla regionu Północnego Kaukazu (6) ponad 10 lat temu, w 2015 r. Polecana do uprawy w otwartym terenie.

Cechy charakterystyczne

Typ wyznacznik, wysokość rośliny – 60-80 cm Krzewy są rozłożyste, liście gęste, liście średniej wielkości, ciemnozielone. Pierwszy kwiatostan układa się powyżej 5-6 liści, kolejne co 2-3 liście.

Gatunek wcześnie dojrzewający, od momentu sadzonek do pełnego dojrzewania mija 80-90 dni.

Wydajność jest wysoka, od 1 mkw. m, zbiera się do 11 kg owoców, pod warunkiem posadzenia 5-6 sadzonek na 1 m2. M.

Charakteryzuje się zwiększoną odpornością na choroby takie jak wirus mozaiki tytoniowej i makrosporioza, jednak jest podatna na zarazę późną, dlatego zaleca się systematyczną profilaktykę.

Pomidor dobrze przystosowuje się do upałów i suszy, ale nadmierna wilgoć i niskie temperatury mają szkodliwy wpływ.

Roślina nie wymaga uszczypnięcia pomimo dużej liczby pędów bocznych, ale bez podwiązki niezastąpione są nisko rosnące krzewy. Kiedy warzywa dojrzewają, gałęzie nie są w stanie utrzymać ich ciężaru i pękają.

Charakterystyka owoców

Średnia waga jednego owocu wynosi 80-100 g, okrągły kształt, bogaty czerwony kolor. Smak wyśmienity, słodki z wyraźną kwaskowatością, miąższ soczysty. Komór nasiennych jest 4-6. Skórka jest gęsta i mało podatna na pękanie. Dojrzałe warzywa są bogate w witaminę C.

Uniwersalne zastosowanie: doskonałe do spożycia na świeżo w różnych potrawach oraz do przetworów zimowych. Pomidory przetwarza się także na przetwory pomidorowe do produkcji soków, keczupów, adjika i past.

Dojrzałe warzywa można przechowywać przez długi czas bez utraty wyglądu i wytrzymują transport na dowolną odległość. Z tych powodów przedsiębiorcy hodują hybrydę na sprzedaż.

Na zdjęciu pomidory Irishka.

Jak uprawiać sadzonki

Wysiew nasion do sadzonek rozpoczyna się 2 miesiące przed sadzeniem w ziemi. Przed siewem nasiona podlegają obowiązkowemu przygotowaniu.

Przygotowanie nasion

Materiał siewny układa się na stole i dokładnie sprawdza pod kątem widocznych uszkodzeń. Następnie umieść go w roztworze soli na 10 minut, aby sprawdzić, czy nasiona w środku są puste, czy nie.

Te, które wypływają na powierzchnię, nie nadają się do siewu. Następnie ziarna dezynfekuje się w różowym roztworze nadmanganianu potasu przez 20 minut.Po dezynfekcji są myte pod bieżącą wodą i suszone.

Odniesienie. Po dezynfekcji nawet 30% nasion traci żywotność.

Aby poprawić kiełkowanie, ziarna kiełkuje się na wilgotnej gazie przez 2-3 dni. W tym celu układa się je na gazie, lekko zwilżonej ciepłą, osiadłą wodą i pozostawia w ciemnym miejscu o temperaturze co najmniej 27°C. Gdy gaza wyschnie, zwilż ją. Po pojawieniu się kiełków nasiona można wysiać w ziemi.

Pojemnik i ziemia

Glebę przygotowuje się z gleby ogrodowej, próchnicy i torfu w równych ilościach. Wszystkie składniki dokładnie miesza się, a powstałą mieszaninę dezynfekuje gorącym roztworem ciemnego nadmanganianu potasu lub poddaje działaniu pary w piekarniku w temperaturze 50-60°C przez co najmniej 10 minut.

Sadzimy w zwykłym drewnianym pudełku lub w pojedynczych plastikowych kubkach i doniczkach torfowych. Pojemniki do sadzenia napełnia się w dwóch trzecich przygotowaną mieszanką gleby, najpierw na dnie wykonuje się małe otwory drenażowe, aby nadmiar wilgoci nie zatrzymywał się w pojemnikach.

Siew

Ziarna wysiewa się w bruzdach na głębokość 2 cm. Pozostawia się odległość między nasionami 2,5-3,5 cm, posypuje się torfem, wyrównuje, lekko zwilża ciepłą, osiadłą wodą, a pojemniki przykrywa folią, aby uzyskać efekt cieplarniany. Pojemniki pozostawia się w jasnym i ciepłym pomieszczeniu w temperaturze 23-25°C. W niższych temperaturach sadzonki pojawiają się znacznie później.

Folia jest okresowo usuwana w celu wentylacji, a gleba jest lekko zwilżana podczas wysychania.

Pielęgnacja sadzonek

Kiedy pojawiają się sadzonki, pojemniki przenosi się w bardziej oświetlone miejsce, na parapet. Gdy wierzchnia warstwa gleby wyschnie, podlej sadzonki ciepłą, umiarkowaną wodą, używając płytkiej konewki lub łyżki.Podlewaj delikatnie, nie zalewaj pędów. Nadmiar wilgoci ma szkodliwy wpływ na młode korzenie.

Po podlaniu ostrożnie spulchnij glebę drewnianym kijem lub zwykłym widelcem. Poluzowanie pomaga nasycić glebę tlenem.

Kiedy pojawiają się 2-3 prawdziwe liście, sadzonki nurkują, sadząc je w oddzielnych pojemnikach. Podczas zbioru usuwa się słabe krzewy, pozostawiając jedynie mocne i zdrowe do dalszego wzrostu.

Odniesienie. Podczas siewu nasion w doniczkach torfowych zbieranie sadzonek nie jest wymagane. Ponadto ścianki pojemników torfowych zawierają wiele przydatnych substancji, które dodatkowo odżywiają młode korzenie.

W okresie zbioru sadzonki karmione są płynnym nawozem do pomidorów. To pierwsze karmienie jest najważniejsze dla osłabionych krzewów.

Na 2-3 tygodnie przed przesadzeniem sadzonki utwardza ​​się poprzez wyniesienie pojemników na zewnątrz na 1 godzinę w ciągu dnia. Stopniowo odstęp czasu spędzanego na świeżym powietrzu zwiększa się do 12-13 godzin. Jednocześnie nocna temperatura w pomieszczeniu zostaje obniżona do 14°C. Procedura hartowania pomaga szybko dostosować się do warunków zewnętrznych po przesadzeniu i wzmacnia odporność młodych roślin.

Jak uprawiać pomidory

Po 2 miesiącach sadzonki przesadza się do ziemi. Sadzi się je w szklarni 2 tygodnie wcześniej niż w otwartych łóżkach. Ale nie zapominaj, że do czasu przesadzenia gleba powinna ogrzać się do +15...+17°C.

Lądowanie

Glebę pod pomidory przygotowuje się 2 tygodnie przed przesadzeniem. Zbyt gęstą glebę rozluźnia się torfem nizinnym lub piaskiem rzecznym. Następnie ziemię wykopuje się z dodatkiem nawozów mineralnych lub popiołu drzewnego.

Odniesienie. Torf nizinny zawiera dużą ilość składników odżywczych, dzięki czemu poprawia strukturę gleby, nasycając ją materią organiczną.

Schemat sadzenia: 40 cm – odległość między sadzonkami, 60-65 cm – rozstawa rzędów. Za 1 mkw. m miejsce nie więcej niż 6 roślin. Pozostawia się szeroki rozstaw rzędów, aby zapewnić regularną wentylację krzaków i wystarczające nasłonecznienie.

Sadzonki przesadzamy do dołków o głębokości 20 cm. Po posadzeniu dołki obficie podlewa się ciepłą, osiadłą wodą, zagęszcza i pozostawia krzewy na 1 tydzień, aby przyzwyczaiły się do nowego miejsca. Najbardziej odpowiedni czas na przeszczep to wczesny poranek lub wieczór po zachodzie słońca.

Dalsza opieka

Regularne podlewanie instalować w miarę postępu adaptacji, jednak nie częściej niż 2 razy w tygodniu. W suche i upalne dni ilość podlewania zwiększa się do 3 razy w tygodniu. Podlewaj ciepłą wodą, dokładnie u nasady, nie dotykając liści, wieczorem lub wcześnie rano.

Uwaga! Podczas podlewania w ciągu dnia liście roślin mogą się poparzyć.

Po podlaniu gleba jest spulchniona, usypana i usuwane są chwasty z korzeniami. Aby zatrzymać wilgoć w glebie, łóżka są ściółkowane słomą. Chwasty służą również jako ściółka, która gnijąc dostarcza dodatkowych składników odżywczych do systemu korzeniowego.

Przez cały sezon uprawa jest karmiona trzykrotnie. Pierwszy karmienie zastosować 2 tygodnie po przeszczepieniu. Karmić materią organiczną lub kompleksami azotowymi. Jako materię organiczną stosuje się napar dziewanny lub ptasie odchody w stosunku 1:15.

Drugi raz karmi się podczas kwitnienia nawozami mineralnymi zawierającymi głównie potas i fosfor.

Trzecie nawożenie stosuje się w okresie owocowania. Nawóz to ten sam nawóz, który użyto do nawożenia go w okresie kwitnienia: pełny kompleks minerałów z naciskiem na potas i fosfor.

Cechy opieki i możliwe trudności

Rośliny nie wymagają obowiązkowego uszczypywania, choć wielu ogrodników woli usuwać nadmiar pędów aż do pierwszego grona. Technika ta zmniejsza plony, ale chroni przed rozprzestrzenianiem się grzybów chorobotwórczych. Dodatkowo usunięcie zbędnych pędów zapewnia lepszą wentylację krzaków.

Jeśli chodzi o podwiązkę, zdania są podzielone: ​​niektórzy uważają tę procedurę za obowiązkową, inni ją ignorują. Faktem jest, że w różnych regionach krzewy osiągają różne wysokości, a przy wzroście nie większym niż 50 cm roślina naprawdę nie wymaga mocowania. Warto jednak mieć pod ręką dodatkowe podpory na wypadek, gdyby owocujące gałęzie nie były w stanie utrzymać ciężaru dojrzałych owoców i zaczęły się łamać.

Do podwiązywania obok każdego krzaka instaluje się drewniany lub metalowy wspornik, do którego w miarę wzrostu mocowane są owocne gałęzie.

Choroby i szkodniki

Kultura jest odporna na mączniaka prawdziwego, wirusa mozaiki tytoniowej i makrosporiozę, ale nie ma odporności na zarazę późną. Zaraza późna to niebezpieczna choroba grzybowa, która często atakuje rodzinę psiankowatych i może zniszczyć nawet 75% nasadzeń. Dlatego też w przypadku upraw, które nie posiadają trwałej odporności na zarazę późną, najważniejsze i konieczne jest podjęcie odpowiednich działań zapobiegawczych.

Środki zapobiegawcze obejmują spulchnienie gleby, ściółkowanie grządek, umiarkowane podlewanie z kontrolą wilgotności i regularną wentylację zamkniętych konstrukcji. Ponadto rośliny są traktowane środkami grzybobójczymi kilka razy w sezonie, ponieważ leki te zmniejszają ryzyko rozwoju choroby. Najpopularniejszymi lekami stosowanymi w zapobieganiu zarazy są Fitosporyna i siarczan miedzi.

Jeśli hybryda zostanie posadzona w szklarni, najpierw wymień wierzchnią warstwę gleby, bezbłędnie dezynfekując nową glebę. To w górnej warstwie zimują patogenne mikroorganizmy i wiele larw szkodników, które wiosną zaczynają się pomyślnie rozmnażać. Jako środek dezynfekujący stosuje się ciemny roztwór nadmanganianu potasu.

Jeśli mimo wszystko grzyb zainfekował rośliny, do jego zwalczania stosuje się lek „Hom”. Roztwór przygotowuje się z 40 g produktu i 10 litrów wody.

Ważny! Ziemniaki przetwarza się także razem z pomidorami, gdyż to one powodują choroby w krzakach pomidorów, szczególnie gdy są sadzone w ich pobliżu.

Najbardziej niebezpiecznymi szkodnikami pomidorów są mszyce, stonki ziemniaczane i mączliki. Roztwór mydła stosowany do leczenia łodyg dotkniętych roślin pomoże pozbyć się mszyc. Jeśli jest ich duża kumulacja, są one traktowane środkami owadobójczymi „Decis” i „Karate”.

Lek „Prestige” jest skuteczny przeciwko stonce ziemniaczanej, a pułapki feromonowe są instalowane przeciwko mączlikowi.

Niuanse dla otwartego terenu i szklarni

Hybryda Irishka f1 jest zalecana do hodowli na Kaukazie Północnym i w Regionach Centralnych. Z reguły na otwartym terenie właściwości smakowe są zachowywane dokładnie tak, jak podaje producent. Jednakże pomidory uprawia się również w zimnych regionach, w warunkach szklarniowych. Według cech i recenzji ogrodników smak dojrzałych pomidorów wyraźnie różni się od tych z południa.

Glebę najlepiej przygotować jesienią, nawożąc ją materią organiczną i superfosfatem. Dzięki temu jest lepiej nasycona substancjami pożytecznymi, co wpływa na jej płodność. Miejsca do sadzenia wybiera się tak, aby były słoneczne, chronione przed przeciągami i, jeśli to możliwe, podwyższone.

Tworzenie hybrydy nie jest konieczne.Wielu ogrodników odcięło wszystkie pasierby, przyspieszając w ten sposób dojrzewanie owoców. Ale jednocześnie ta metoda prowadzi do zmniejszenia wydajności. Zwykle robi się to, gdy istnieje realne zagrożenie zarazą.

Warunki sadzenia zależą od regionu, w którym rośnie roślina. Na południu na 1 mkw. m umieść 6 sadzonek, w środkowej strefie - nie więcej niż 5.

Zbiór i zastosowanie

Warzywa dojrzewają w tym samym czasie, dlatego warto wcześniej przygotować pojemniki przeznaczone do zbioru owoców. Pomidorów nie należy dopuścić do przejrzewania, lepiej jest zbierać je niedojrzałe. Pomidory same nabiorą koloru w temperaturze pokojowej.

Przeznaczenie dojrzałych warzyw jest uniwersalne. Są spożywane na świeżo, tworząc różnorodne sałatki, pierwsze i drugie dania. Zapieka się je z mięsem i smaży z jajkami, a także wykorzystuje do wyrobu pizzy.

Małe pomidory świetnie nadają się do konserw pełnoowocowych, marynat i pikli. Produkty pomidorowe nie tracą smaku: robią doskonałe soki, pasty, adjika i ketchupy.

Dojrzałe warzywa są przechowywane przez długi czas i wytrzymują długotrwały transport, nie tracąc przy tym swojego wyglądu. Z tego powodu hybryda jest uprawiana komercyjnie w wielu regionach.

Zalety i wady odmiany

Pozytywne aspekty hybrydy:

• zdolność do zakorzenienia się we wszystkich regionach;
• przystosowanie się do suszy i wysokich temperatur;
• łatwość opieki;
• wczesne dojrzewanie;
• nie wymaga szczypania;
• wysoki wskaźnik owocowania;
• doskonały smak owoców;
• polubowne dojrzewanie;
• wysoka jakość handlowa;
• długotrwałe przechowywanie;
• długi transport;
• wszechstronność w gotowaniu.

Wady obejmują:

• podatność na zarazę;
• strach przed niskimi temperaturami;
• niemożność samodzielnego przygotowania nasion do sadzenia.

Recenzje rolników

Wielu ogrodników przyznaje, że na decyzję o posadzeniu hybrydy zdecydowało się po zobaczeniu zdjęć, które w niczym nie przesadnie podkreślają barwy dojrzałych owoców. W większości przypadków ogrodnicy wybierają hybrydę Irishka, odmawiając eksperymentowania z innymi gatunkami.

Wiktoria, Irkuck: „Pod koniec maja posadziłam sadzonki do gruntu, dobrze się ukorzeniły. Pomidorów było dużo, więc krzewy trzeba było wzmocnić podporami. Zbiory zbieraliśmy do połowy września - wszystkie owoce są okrągłe, równe, mniej więcej tej samej wielkości. Bardzo podobał mi się smak pomidorów, szczególnie w bułkach. Na pewno posadzę więcej!”

Iwan, obwód włodzimierski: „Posadziłem hybrydę w szklarni. Krzewy urosły do ​​50 cm, nie wiązałem ich ani nie brałem pasierba. Bardzo przyjazne dobre zbiory. Warzywa są słodko-kwaśne, idealne do marynowania. Wymiary są odpowiednie dla słoika.”

Wniosek

Pomidor Irishka jest od dawna znany zarówno w Rosji, jak i w krajach sąsiednich. Ta hybryda o doskonałych właściwościach podbiła wiele regionów, po dostosowaniu się do różnych warunków klimatycznych.

Wysoki owocnik i łatwość pielęgnacji uzupełnia doskonały smak dojrzałych pomidorów, które mogą ozdobić każdy stół nie tylko świeżymi sałatkami, ale także zimowymi przetworami.