Jedną z najsmaczniejszych odmian do spożycia na świeżo jest pomidor Żółty Olbrzym.

Ogrodnicy poszukujący odmian pomidorów o doskonałym smaku, atrakcyjnym wyglądzie i bogatym składzie biochemicznym powinni zwrócić uwagę na pomidory o żółtych owocach. Takie jagody zawierają wiele przydatnych substancji, są bezpieczne dla alergików i dzieci, ponieważ zawierają minimalną ilość alergenów. Polecane są do celów dietetycznych i leczenia niedoborów witamin.

Wśród różnorodności podobnych odmian pomidorów wyróżnia się Żółty Olbrzym. Letni mieszkańcy pokochali go za bogaty słodki smak i duży rozmiar owoców. Czytaj dalej, aby poznać inne zalety i cechy tego pomidora, a także tajniki jego technologii rolniczej.

Charakterystyka i opis odmiany

Yellow Giant to odmiana pomidora wyhodowana przez rosyjskich hodowców. Jej pomysłodawcą jest znana firma „Sedek”.

Notatka! Do sadzenia nadają się nasiona otrzymane z owoców Żółtego Olbrzyma. Materiał do sadzenia zbiera się z pomidorów dojrzewających na krzakach. Są myte, oczyszczane z miąższu, suszone i przechowywane w materiałowych workach.

Cechy charakterystyczne

Pomidor ten wytwarza jasnożółte owoce. Są duże i przy odpowiedniej pielęgnacji osiągają wagę 500 g.

Owoc ma słodki smak z łagodną kwaskowatością i bogatym aromatem pomidorów. Miąższ jest gęsty i soczysty.

Żółte jagody mają zwiększoną zawartość składników odżywczych. Swoją barwę zawdzięczają obecności beta-karotenu (prekursora witaminy A).Pozytywnie wpływa na ostrość wzroku, zwiększa odporność, normalizuje metabolizm i wspomaga wzrost organizmu dziecka.

Pomidory zawierają niacynę, która wzmacnia elementy układu krążenia i mięsień sercowy. Likopen, którego w żółtych jagodach jest więcej niż w pomidorach innych kolorów, korzystnie wpływa na kondycję całego organizmu.

Do negatywnych cech tej odmiany należy jej niska odporność na choroby pomidorów. Żółty olbrzym wymaga regularnego leczenia przeciw infekcjom i owadom.

Główna charakterystyka

Parametry Żółtego Olbrzyma przyciągną doświadczonych ogrodników, którzy są gotowi zwrócić uwagę na pomidory, aby uzyskać obfite zbiory.

Charakterystykę i opis kultury przedstawiono w tabeli:

Jak uprawiać sadzonki

Żółte gigantyczne nasiona kiełkują 2 miesiące przed sadzeniem w otwartym terenie. W regionach południowych zaczynają to robić w ostatnich dniach lutego, w regionach centralnych - w drugiej połowie marca.

Niektórzy ogrodnicy zalecają sadzenie nasion zgodnie z kalendarzem księżycowym. Rośliny, które zaczęły rosnąć w odpowiedni dzień księżycowy, będą silniejsze i zdrowsze.

Przygotowanie nasion

Aby przetestować nasiona pod kątem kiełkowania, moczy się je w roztworze soli przez pół godziny. Aby przygotować produkt, należy rozpuścić 0,5 łyżeczki soli w 100 ml wody. Okazy, które unoszą się na powierzchnię, nie nadają się do sadzenia.

Jeśli użyto zakupionych nasion pomidorów, najprawdopodobniej zostaną one potraktowane w fabryce. Informacja na ten temat jest podana na opakowaniu.

Materiał do sadzenia uzyskany z własnych owoców jest dezynfekowany. Jest namoczone:

• przez 30 minut w jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu;
• przez 15 minut w nadtlenku wodoru;
• przez 12 godzin w soku z aloesu rozcieńczonym wodą (1:1);
• przez 12 godzin w roztworze sody (1 łyżeczka sody na 1 szklankę wody).

Następnie stymulowane jest kiełkowanie nasion poprzez namoczenie ich w składnikach odżywczych:

• „Epina”;
• humat sodu;
• „Efekton”;
• roztwór popiołu (1 łyżka popiołu na 1 łyżkę wody);
• roztwór miodu (1 łyżeczka miodu na 1 szklankę wody).

Dobór pojemników i gleby

Do siewu nasion nadają się dowolne szerokie pojemniki. Sadzonki sadzimy w doniczkach o pojemności co najmniej 300 ml.

Pojemniki do uprawy są dezynfekowane. Namacza się je przez 30 minut w ciemnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu.

Możesz kupić ziemię w sklepie lub przygotować ją samodzielnie. W pierwszym przypadku wybierz specjalną glebę dla pomidorów i papryki lub uniwersalną mieszankę sadzonek.

Samodzielne przygotowanie gleby nie jest trudne. Aby to zrobić, weź:

• 1/3 wiadra torfu;
• 1/3 wiadra humusu;
• 1/3 wiadra ziemi ogrodowej;
• Po 1 łyżeczce superfosfatu, mocznika i potasu.

Wszystkie składniki są dokładnie wymieszane. Następnie glebę podlewa się mocnym roztworem nadmanganianu potasu lub kalcynuje w piekarniku.

Siew

Glebę wlewa się do pudełka i podlewa ciepłą wodą. W glebie wykonuje się bruzdy o głębokości 1 cm w odległości 4 cm, w których umieszcza się nasiona w odstępach co 2 cm.

Rowki posypuje się ziemią i zwilża butelką z rozpylaczem. Pojemniki przykrywa się folią i umieszcza w ciepłym miejscu.

Pielęgnacja sadzonek

Aby wyhodować zdrowe sadzonki, należy odpowiednio o nie dbać. Lista zawiera główne zalecenia:

1. Po pojawieniu się pierwszych pędów film zostaje usunięty. Rośliny przenosi się do dobrze oświetlonego miejsca.
2. Podlewaj sadzonki, gdy gleba wyschnie. Do nawadniania stosować płyn o temperaturze pokojowej. Nie powinien przedostawać się na nadziemne części roślin.
3. Kiedy pojawią się prawdziwe liście, pomidory sadzi się w osobnych doniczkach. Drobno pokruszony kamień lub połamane naczynia ceramiczne wsypuje się na dno pojemników w celu drenażu.
4. 2 tygodnie po przeszczepie pomidory są karmione i podlewane po raz pierwszy.
5. Łącznie w okresie wegetacyjnym stosuje się 3 karmienia z 2-tygodniową przerwą. Stosuje się złożone nawozy mineralne i wermikompost.
6. 10 dni przed posadzeniem pomidorów w stałym miejscu zaczynają twardnieć. Sadzonki wyjmuje się na balkon lub ulicę. Procedura rozpoczyna się po 1 godzinie, stopniowo zwiększając czas do 16 godzin.

Technologia rolnicza Żółtego Olbrzyma

Sadzonki sadzi się w stałym miejscu, gdy gleba na głębokości 15 cm się nagrzeje. Rośliny sadzi się w szklarni 2 tygodnie wcześniej.

Przed zbiorem należy upewnić się, że jakość sadzonek pomidorów jest wysoka. Informacje te będą również przydatne dla ogrodników, którzy wolą kupować już wyhodowane rośliny:

1. Sadzonki nie mogą być młodsze niż 45 dni i nie starsze niż 50.
2. Wysokość łodygi wynosi 25–35 cm, do tego czasu na roślinie powinno powstać około 11 liści.
3. Łodyga pomidora nie jest cieńsza niż ołówek. Liście są jasnozielone.
4. Liście i łodyga mają jednolity kolor. Plamy na naziemnej części rośliny wskazują, że sadzonki są złej jakości.
5. Nadziemna część roślin nie powinna wyglądać na ospałą.

Lądowanie

Przygotuj glebę pod pomidory jesienią. Zgniły obornik (4 kg na 1 m2) rozrzuca się po grządkach. Glebę wykopuje się na głębokość 30 cm, podczas której usuwa się resztki roślin i miesza z nawozami.

Wiosną ziemię wyrównuje się grabiami. Dodaj 1 łyżkę na 1 m2. łyżka superfosfatu i chlorku potasu.

Otwory wykopuje się w rzędach w szachownicę. Na 1 m2 umieszcza się 3-4 rośliny.

Do otworów wlewa się 1 łyżkę. łyżka popiołu lub długo działających nawozów granulowanych. W każdym dołku umieszcza się po jednym krzaku wyjętym z doniczki i grudce ziemi. Do otworów wlewa się 1 litr wody i zasypuje ziemią.

Pielęgnacja dojrzałych roślin

Potrzebne są wysokie pomidory narzucać. W miarę wzrostu mocuje się je do drewnianych podpór lub krat za pomocą syntetycznej nici.

Uformuj krzaki z 1 lub 2 łodygami. W pierwszym przypadku owoce pomidora będą większe, a w drugim plon wzrośnie.

Podczas pasierbowie usuń liście poniżej 1 grona. Zwiędłe warzywa są również usuwane.

Podlewane pomidory, gdy gleba wyschnie.Jedna roślina będzie potrzebować 2-3 litrów wody. Ważne jest, aby płyn nie spadł na nadziemną część roślin.

Po każdym podlewaniu i opadach łóżka pomidorów są poluzowane. Przez pierwsze 2 tygodnie głębokość spulchniania wynosi 15 cm, następnie 8 cm Podczas tej procedury wszystkie chwasty są usuwane z grządek pomidorów.

Po rozpoczęciu kwitnienia krzewy pomidorów należy okresowo wstrząsać. Przyspieszy to zawiązywanie owoców.

Nawozy stosuje się 3 razy w sezonie. Wielu ogrodników stosuje następujący schemat:

1. Pierwszy raz karmienie Stosować 2 tygodnie po zbiorze pomidorów. Do tych celów użyj mieszanki przygotowanej z 10 litrów wody i 1 kg obornika kurzego. Kompozycję podaje się w infuzji przez 3 dni. Na każdą roślinę 1 litr nawozu.
2. Po pojawieniu się pierwszych jajników w 2 gronach stosuje się drugie karmienie. Przygotowuje się go z 10 litrów wody, 3 g siarczanu miedzi, 3 g nadmanganianu potasu, 3 g „roztworu” i 1 kg ptasich odchodów. 2 litry mieszaniny wlewa się na 1 krzak.
3. Ten sam roztwór odżywczy służy do karmienia pomidorów w okresie owocowania.

Możliwe trudności

Podczas uprawy żółtego olbrzyma istnieje ryzyko wystąpienia wielu problemów. Przyjrzyjmy się najczęstszym z nich:

1. Rośliny straciły turgor po karmieniu. Dzieje się tak, jeśli nawozy zostaną zastosowane bez wcześniejszego podlewania. Dlatego przed zabiegiem należy dokładnie zwilżyć glebę.
2. Tworzy się zbyt dużo zieleni, co świadczy o zastosowaniu nadmiernej ilości nawozu.
3. Roślina wytwarza niewiele jajników, liście opadają i zmieniają kolor. Dzieje się tak z powodu braku składników odżywczych.

Choroby i szkodniki

Pomidor żółty olbrzymi ma niską odporność na choroby roślin psiankowatych. Często jest dotknięta infekcjami grzybiczymi. Aby chronić rośliny, istnieją zasady zapobiegania:

1. Żółtego olbrzyma sadzi się tylko w przygotowanych grządkach. Należy je zdezynfekować i oczyścić z resztek roślinnych.
2. Pomidorów nie należy sadzić w grządkach, na których wcześniej rosły inne rośliny psiankowate. Ziemniaków nie uprawia się obok grządek z pomidorami.
3. Wszystkie przedmioty, z którymi rośliny będą miały kontakt, są dezynfekowane.
4. Ważne jest przestrzeganie zasad podlewania i szczypania. Ich naruszenie zwiększy ryzyko infekcji roślin.
5. Krzewy są regularnie opryskiwane roztworem siarczanu miedzi lub nadmanganianu potasu w celu ochrony przed infekcjami grzybiczymi.
6. Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo, że pomidory zostaną dotknięte zarazą, powieś w szklarni otwartą butelkę jodu.
7. Aby chronić pomidory przed owadami (mszyce, chrząszcze ziemniaczane, ślimaki, gąsienice itp.), Są one traktowane roztworem mydła i wywaru z glistnika. Duże szkodniki usuwa się ręcznie.

Jeśli ochrona rośliny nie była możliwa, mogą na nią wpływać następujące choroby:

1. Zaraza późna. Wywołuje ją przedstawiciel protistów grzybopodobnych - zaraza późna. Po zakażeniu dojrzałe i zielone pomidory pokrywają się ciemnymi plamami. W warunkach szklarniowych o dużej wilgotności, odpowiednich do rozprzestrzeniania się infekcji, na grzbiecie liści tworzy się biały nalot. Chorych krzaków nie da się uratować, są niszczone. Do leczenia stosuje się środki grzybobójcze (na przykład mieszaninę Bordeaux). W celach profilaktycznych zdrowe pomidory opryskuje się jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu i natychmiast po posadzeniu w ziemi traktuje się je Fitosporyną-M.
2. Mozaika tytoniowa. Choroba wirusowa, którą niezwykle trudno wyleczyć. Po dotknięciu liście ulegają deformacji i pokrywają się suchymi plamami, a owoce stają się mniejsze. W rezultacie roślina umiera.Zainfekowane krzewy są natychmiast usuwane wraz z kawałkiem ziemi i spalane. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji, należy przestrzegać zasad techniki rolniczej.
3. Mączniak - choroba grzybicza, w której liście pokrywają się białymi plamami, zaczynają więdnąć i opadają. Aby uratować pomidory, dotknięte części są odrywane, punkty cięcia i plamy posypywane popiołem. Chore liście są usuwane i spalane. Rośliny i glebę opryskuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu (1 g proszku na 10 ml wody) lub specjalnymi produktami biologicznymi (Epin, humaty itp.). W celu zapobiegania krzewy są leczone przed szkodnikami, gleba jest częściej poluzowana, a szklarnia jest wentylowana podczas uprawy w niej.

Niuanse uprawy na otwartym i chronionym terenie

Żółte pomidory olbrzymie uprawia się głównie w szklarniach. W takich warunkach wskaźniki produktywności są tak wysokie, jak to możliwe. Przed posadzeniem pomidorów ściany pomieszczenia traktuje się siarczanem miedzi.

W pomieszczeniach infekcja rozprzestrzenia się szybciej. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji roślin, należy codziennie otwierać okna, aby przewietrzyć pomieszczenie. W takich warunkach pomidory podlewa się rzadziej niż w rabatach ogrodowych. W pierwszym przypadku gleba jest nawilżana raz w tygodniu, a w drugim - 2-3.

Uprawa żółtego olbrzyma na otwartym terenie jest możliwa tylko w regionach południowych. W tym celu należy przykryć pomidory folią przez pierwsze 2 tygodnie po zbiorze i podczas okresów chłodów.

Zbiór i zastosowanie

Pierwsze owoce Żółtego Olbrzyma dojrzeją pod koniec lipca. Wyrywa się je z krzaka jeden po drugim, zachowując łodygę.

W pochmurne dni zbiera się także niedojrzałe jagody, które dojrzewają w domowym cieple.

Żółty olbrzym służy do spożycia na surowo. Nie nadaje się do konserwacji ze względu na duże rozmiary. Z jagód można uzyskać pyszne soki i sosy.

Zalety i wady odmiany

Zalety Żółtego Giganta:

• bogaty skład biochemiczny;
• świetny gust;
• wysoka wydajność;
• duże owoce;
• brak alergenności.

Wady odmiany:

• potrzeba podwiązywania i szczypania;
• niska odporność na zimno;
• słaba odporność na choroby.

Recenzje rolników

Żółte gigantyczne pomidory mają sprzeczne recenzje. Odmiana ta ma doskonały smak i dobrą wydajność, ale ma słabą odporność na choroby:

Alina, Soczi: „Uprawiam żółtego olbrzyma w szklarni już od 2 lat. Odmiana wymaga regularnej pielęgnacji. Jest podatna na choroby takie jak zaraza i mozaika tytoniowa. Jednak wszystkie trudności związane z jego uprawą się opłacają. Odmiana posiada bardzo duże i bardzo smaczne, żółte owoce, jak na zdjęciu. Moje dzieci po prostu je uwielbiają.”

Jewgienij, Twer: „W zeszłym roku próbowałem uprawiać Yellow Giant. Spryskiwałem go regularnie, ale nie pryskałem środkami przeciwgrzybiczymi. W rezultacie wszystkie krzewy zostały dotknięte zarazą. Spróbuję zasadzić w tym roku, biorąc pod uwagę błędy z przeszłości.

Wniosek

Pomidor żółty gigant jest odpowiedni dla doświadczonych ogrodników. Uprawa wymaga pewnego wysiłku i czasu. Odmiana nie posiada dużej odporności na choroby charakterystyczne dla psiankowatych i wymaga palikowania oraz szczypania.

Jednocześnie uprawa charakteryzuje się wysokim plonem (5,5 kg z krzaka) i wytwarza smaczne i zdrowe jagody. Dlatego cały czas poświęcony na opiekę nad Żółtym Olbrzymem zwróci się wraz z odsetkami.